ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ - ΑΡΒΕΛΕΡ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . 
-ΕΡΩΤΗΣΗ Χρειάστηκε ποτέ να κάνετε μια άσχετη δουλειά για να ζήσετε;
- ΑΠΑΝΤΗΣΗ Αυτό είναι κάτι που δεν ξέρετε ...το ξέρουν ελάχιστοι... αλλά θα σας το πω. Τότε που ήμουν στο Πανεπιστήμιο, είχα τους δύο γέρους γονείς μου και τη Φωτεινή σχεδόν στην πλάτη μου... Για να ζήσουμε έπρεπε να κάνω το οτιδήποτε. Ακούω λοιπόν στην τάξη μου από έναν καθηγητή μας ότι η βασίλισσα ζητούσε για τον «Ερανο της βασιλίσσης» κάποιον που να ξέρει Γαλλικά και καλά Ελληνικά. Ολες οι συμφοιτήτριές μου τότε δεν είχαν ανάγκη να δουλέψουν. Σηκώνω εγώ το χέρι μου και με παίρνουν... ΕΠΟΝίτισσα, κομμουνίστρια και βρίσκομαι μπροστά στη Φρειδερίκη και γύρω γύρω όλες οι φίλες της βασιλίσσης...
Μεγαπάνου, Λελούδα, Κορυζή... όλες εκεί! Σχεδιάζανε πώς θα γίνει ο έρανος του παιδιού. Οπότε εγώ άρχισα και έγραφα τι έλεγε η καθεμιά κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι επρόκειτο να κάνει, να αναλάβει. Οταν τελειώσαμε την πρώτη συνάντηση, δίνω από ένα χαρτί στην καθεμιά, με το τι θα είχε να κάνει για την επόμενη φορά. Και δίνω και ένα αντίστοιχο χαρτί στη βασίλισσα, με το τι θα έπρεπε να κάνει και η ίδια για την επόμενη φορά. Με κοιτάει καλά καλά... και μου λέει: «Μπράβο σου!». Αυτή ήταν η αρχή...
Δεν περνάνε δυο-τρεις μέρες από τη στιγμή που ξεκίνησα και φτάνει ένα γράμμα από μια συμφοιτήτριά μου ...δεν θα πω το όνομα, γιατί ίσως ζει... που έλεγε τα εξής: «Μεγαλειοτάτη, έχετε πάρει κοντά σας τη μεγαλύτερη κομμουνίστρια που υπάρχει»... Το δίνω στη βασίλισσα και αυτή μου λέει: «Να της γράψεις ότι εγώ αποφασίζω ποιος είναι κομμουνιστής σε αυτή τη χώρα». Λέω: «Μεγαλειοτάτη, αυτό θα το γράψετε εσείς, δεν θα το γράψω εγώ». Δεν ξέρω τι απέγινε, αν της έγραψε ή όχι... αλλά δεν με έδιωξε...
ΕΡΩΤΗΣΗ Τα αυτιά σας και τα μάτια σας μόνο αυτά είδαν και άκουσαν;
(γέλια) ΑΠΑΝΤΗΣΗ Μια μέρα μου λέει η Κατίνα η Ξύδη, η οποία ήταν αδερφή της Χαρτουλάρη, η οποία Χαρτουλάρη ήταν η ιδιαιτέρα του Τσάτσου. «Πρέπει να πάμε απέναντι, να υπογράψει κάτι χαρτιά η βασίλισσα». Πάμε, κράταγε τα χαρτιά η Ξύδη, βλέπουμε τη Φρειδερίκη στον κήπο να κάθεται και να πλέκει. Βλέπει τα χαρτιά, υπογράφει και μετά, μπροστά μας, κάνει ένα νεύμα. Ερχεται ένας μπόμπιρας, στέκεται μπροστά της και, χωρίς να του πει κάτι, του ρίχνει τέσσερα φοβερά σκαμπίλια, από κείνα που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Φεύγει τρέχοντας ο μπόμπιρας, κρύβεται πίσω από έναν θάμνο και αρχίζει να της φωνάζει δυνατά, κοροϊδεύοντάς την: «Κάπα Κάπα Ε... Κάπα Κάπα Ε»! (γέλια) Τελικώς κατάλαβα ότι ο μπόμπιρας ήταν ο Κωνσταντίνος! (γέλια) Αυτό το περιστατικό το έζησα!
ΕΡΩΤΗΣΗ Τελικώς, πώς φύγατε από αυτή τη δουλειά; Κάποια στιγμή σας απέλυσε η βασίλισσα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Πώς έφυγα; Είναι μια ακόμη απίστευτη ιστορία. Κάνω τη δουλειά μου για το «Μικρασιατικό Αρχείο» όλο το απόγευμα και το πρωί τρέχω για τον έρανο. Πάμε στο Κιλκίς, γιατί εγκαινίαζε ένα σπίτι του «Εράνου» η βασίλισσα... Η βασίλισσα ντυμένη χωριάτισσα και με το τσιγάρο στο χέρι - την επόμενη μέρα την είχαν στα Επίκαιρα φωτογραφία με το τσιγάρο και τα χωριάτικα ρούχα. Εγώ τότε κάπνιζα πολύ, σαν φουγάρο. Είχα αρχίσει να καπνίζω από την Κατοχή. Βλέποντας η βασίλισσα τη φωτογραφία, λέει στην ομήγυρη: «Από εδώ και πέρα κανείς δεν θα καπνίζει μπροστά μου και κόβω το τσιγάρο κι εγώ». Λέω: «Μεγαλειοτάτη, αντίο σας...». Κι έτσι έφυγα...ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΒΕΛΕΡ.