ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΘΥΡΕΟΣ
ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Παρασκευή 30 Απριλίου 2021
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟ 1910
Greek Royal Family, 1910s.
From left to right: Prince Nicholas, Prince Andrew, Princess Alice, Prince George, Prince George (King George II), King George I, Queen Olga, Prince Alexander, Crown Princess Sophia and Crown Prince Constantine.
Δευτέρα 26 Απριλίου 2021
Ο Ελληνικός Λαός Επαναφέρει τον Βασιλεα Κωνσταντίνο Α ' (ΙΒ')
Η νίκη κατά τη διάρκεια των εκλογών του Νοεμβρίου 1920 από τους βασιλιφρονες Λαϊκούς είχε ως αποτέλεσμα ο Ναύαρχος Κουντουριώτης να παραδωσει την αντιβασιλεια στην αγαπημένη του λαου βασίλισσα Όλγα (που είναι η μόνη Ρομάνοφ που μετα τη Ρωσική Επανάσταση του 1917 ασκησε βασιλικη εξουσια) και η νέα κυβέρνηση του Δημήτρη Γούναρη διενεργει δημοψήφισμα για το ζήτημα της επαναφορας του Κωνσταντίνου Α ως βασιλιά. Αυτό το δημοψήφισμα (το οποίο στην πραγματικότητα ήταν το πρώτο στην Ελλάδα με το οποιο διατηρήθηκε η μοναρχία) πραγματοποιήθηκε παρά την έντονη αντίθεση των Συμμάχων. Ισως εξαιτίας, και της συμμαχικής αντιθεσης, ο Κωνσταντίνος, αποκαταστάθηκε στον θρονο του με συντριπτική πλειοψηφια στο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1920 και καλωσορίστηκε κατά την επιστροφή του από μεγαλα πληθη του λαου και με μεγαλο ενθουσιασμο.
Η αποκατάσταση ενός φαινομενικά ''γερμανόφιλου'' μονάρχη μετά τη συμμαχική νίκη ήταν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο, αν όχι, μοναδικό γεγονός. Δυστυχώς, το φαινομενικά ευτυχισμενο τέλος του παραμυθιού έγινε σύντομα μια ιστορία τρόμου για τον Κωνσταντίνο Α' . Η Τουρκία υπό τον Στρατηγό Μουσταφά Κεμάλ (ο οποίος αργότερα ανέλαβε το όνομα Κεμάλ Ατατούρκ) αρνήθηκε να δεχτεί τους συμμαχικούς όρους που επιβλήθηκαν στην τουρκια ως ηττημένη δύναμη. Οποτε στη συνέχεια έπεσε στην Ελλάδα ο κληρος όχι μόνο για να διατηρήσει τα εδαφικά της κέρδη στη Μικρά Ασία εναντίον της Τουρκίας, αλλά και να επιβάλει τους συμμαχικούς όρους στο ηττημένο τουρκικο έθνος.
Λόγω της στρατιωτικής ικανότητας του Ατατούρκ, η Ελλάδα ηττήθηκε τον Μάρτιο του 1921 στη Μικρά Ασία(και λογω της βοηθειας που πηρε απο τους Γαλλους, τους Ιταλους, και τους Ρωσους κομμουνιστες). Η Ελλάδα υπό την ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος και με την υποστήριξη του Κωνσταντίνου απο τους Ελληνες, περιμενε απλως την στρατιωτική ήττα που επηλθε πλήρως τον Αύγουστο του 1922. Η Συνθήκη της Λωζάνης του Ιουλίου του 1923 είχε ως αποτέλεσμα να εκδιωχθούν απο την Μικρα Ασια περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Έλληνες και να γινει μαζική εισροή πρόσφυγων στην Ελλάδα που προκάλεσαν μεγάλη κοινωνικη εξάρθρωση. Η απώλεια εδάφων στην Μικρα Ασια , η άφιξη εκτοπισμένων προσφύγων που ειχαν αυξημενα φιλο-Βενιζέλικά συναισθήματα δημιούργησαν ένα θεμέλιο για μια οριστική στροφή προς ένα δημοκρατικό μέλλον.(Οι βενιζελικοι του Πλαστηρα ισως να δημιουργησαν την μικρασιατικη καταστροφη για να χτυπησουν την ελληνικη μοναρχια!).
Στρατιωτικά υποστηριζόμενη Δημοκρατία: Η Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία(με τα δεκανικια του Στρατου)
Μετά την στρατιωτική ήττα της Ελλάδας, ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας πραγματοποίησε ένα αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα τον Σεπτέμβριο του 1922 στο οποίο εκτελέστηκαν αργότερα έξι υπουργοι και ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης. Ο Κωνσταντίνος Α΄ εκδιώχθηκε και εξορίστηκε στην Ιταλία όπου ο Μεγαλειότητά του πέθανε από ένα σπασμένο πλευρο (πλευριτιδα) τον Ιανουάριο του 1924. Ο εξτρεμισμός της δράσης του Πλαστήρα μπορεί να ευχαρίστησε εκείνους τους Έλληνες που εκνευρίστηκαν από τη μικρασιατικη καταστροφη και την επέλαση του προσφυγικου πληθυσμού, αλλά υπήρχαν και πολλοί που φοβήθηκαν και ως εκ τούτου παρέμειναν πιστοί στη μοναρχία τους. Η βίαιη τρομοκρατικη δράση του στρατηγού Πλαστήρα δημιούργησε μεγάλο πάθος που έκρυψε τις δικες του προσωπικες ευθύνες και της παραταξης του βενιζελου για τη στρατιωτική ήττα του 1922.
Για τον στρατηγό Πλαστήρα και το στρατιωτικό συμβούλιο που κυβερνούσε τώρα την Ελλάδα, η διατήρηση της ελληνικής μοναρχίας αποτελούσε κίνδυνο. Οι εκτελέσεις των αντιπαλων τους αντιπροσώπευαν ένα σημείο μη επιστροφής (διοτι οι νεκροι δεν γυριζουν πισω!). Από την οπτική των στρατιωτικών ηγετών της Ελλάδας, η κατάργηση της μοναρχίας ήταν απαραίτητη. Η παραίτηση του Κωνσταντίνου Α είχε ως αποτέλεσμα την ανάρρηση του πρίγκιπα Γεωργιου στο θρόνο ως Γεωργιος Β '. Υπήρχε ακόμη μια υπολογισιμη βάση μοναρχικής υποστήριξης εντός του στρατού, η οποία πολεμούσε ενάντια σε μια άμεση μετακίνηση σε μια αβασιλευτη δημοκρατία.
Ένα ανεπιτυχες φιλομοναρχικό στρατιωτικό πραξικόπημα με επικεφαλής τον Μεταξά (ο οποίος είχε προηγουμένως αποσυρθεί από τον στρατό) τον Οκτώβριο του 1923 έκανε τη μετάβαση στην αβασιλευτη δημοκρατία σχεδόν αναπόφευκτη, καθώς το Λαϊκό Κόμμα μποϊκόταρε τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου 1923. Το νέο κοινοβούλιο για αποφασισε την εξοριση του Γεωργιου Β' καθώς και των υπόλοιπων μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο ναύαρχος Κουντουριώτης έγινε και πάλι αντιβασιλέας και το κοινοβούλιο στο οποιο κυριαρχουσε το Φιλελεύθερο Κόμμα επέτρεψε να διεξαχθεί δημοψήφισμα τον Μάρτιο 1923 για να γίνει η Ελλάδα αβασιλευτος δημοκρατία.
Ο Βενιζέλος έγινε και πάλι πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 1924, αλλά παραιτήθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου λόγω της ανησυχίας του για την ανοδου του ρεμπουμπλικανισμου στο κομμα των Φιλελεύθερων(ισως διοτι ενοιωθε οτι η καταργηση της μοναρχιας ηταν βιαια ,επιπλαστη και θνησιγενης). Το δημοψήφισμα του Μαρτίου προέβλεπε την εγκαθιδρυση στην Ελλάδα αβασιλευτης δημοκρατίας αλλα χωρις την θεληση ολου του εκλογικού σώματος λογω του μποϊκοτάζ το οποιο εκηρυξε το Λαϊκο Κόμμα στο δημοψήφισμα. Ο ναύαρχος Κουντουριώτης εξελέγη τότε «πρόεδρος» τον Απρίλιο από το κοινοβούλιο της Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας. (Η Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία ήταν αυτή που ηγείται ο Καποδίστριας).
Η άρνηση του Βενιζέλου να υπηρετήσει ως πρωθυπουργός στην δευτερη εληνικη δημοκρατια ήταν σοφή και ηθική. Κάποιος τόσο λαμπρός και μεγαλοφυης όσο ο Βενιζέλος εκτίμησε ότι η μακροπρόθεσμη πολιτική βιωσιμότητά του θα υπονομευόταν θανάσιμα με το να υπηρετήσει ως πρωθυπουργός μιας ψευτικης δημοκρατίας. Ο Βενιζέλος γνώριζε ότι ο μισός πληθυσμός απομακρύνθηκε αμέσως από τη νέα ελληνικη δευτερη δημοκρατία και ότι η ώθηση για τη δημιουργία της οφειλόταν σε μια κλίκα στρατιωτικών αξιωματούχων που ήθελαν να διαφυλάξουν τις θέσεις τους μετά από τις αιματηρες στρατιωτικες εκκαθαρισεις και εκτελεσεις που εκαναν.
Το άγχος εκ μέρους των αξιωματικών του στρατού που είχαν διοργανώσει το πραξικόπημα του 1922 (Πλαστηρας κλπ) αυξήθηκε από το φόβο ότι η δευτερη ελληνικη δημοκρατία καποτε θα λειτουργησει θεσμικα οταν τελικα το Λαικο κομμα θα ελαμβανε μερος στην κοινοβουλευτικη ζωη (και θα κυνηγουσε τους δικτατορες). Η εξόριστη ελληνική βασιλική οικογένεια * ήξερε ότι σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές βασιλικες δυναστειες που είχαν πρόσφατα εκθρονισθει οτι ειχε βασιμες πιθανοτητες να ξαναερθει στον θρονο μιας και το ενα απο τα δυο μεγαλα κομματα του εθνους παρεμενε φιλοβασιλικο (* Ο Γεώργιος Β' μετακόμισε πρώτα στη Ρουμανία και μετά στο Λονδίνο, με τη σύζυγό του από τη Ρουμανία, τη Βασίλισσα Ελισάβετ, μια πριγκίπισσα της Ρουμανίας, την οποία χώρισε τον Ιούνιο του 1935).
Ο φόβος ότι η ενδεχόμενη επανένταξη του Λαϊκού Κόμματος στην πολιτική θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκατάσταση της μοναρχίας οδήγησε τον Στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο, έναν από τους ηγέτες της αιματηρης εξέγερσης του 1922, να πραγματοποιήσει πραξικόπημα τον Ιούνιο του 1925. «Ο Πρόεδρος» Κουντουριώτης ανεχθηκε αρχικά την δικτατορία του Παγκαλου ,πριν από την κατάργησή του τον Ιανουάριο του 1926, οποτε ο Παγκαλος ανακυρηχθηκε προεδρος της δημοκρατιας αργότερα το ιδιο το έτος.
Έιναι τελειως ψεμμα ο ισχυρισμος οτι η ελληνικη μοναρχια συνεργαστηκε με τον στρατο για να καταπολεμησει την κατ' επιφαση δευτερη ελληνικη δημοκρατια. Στην πραγματικότητα, οι εκτοπίσεις της ελληνικής βασιλικής οικογένειας και η εγκαθυδριση των κατ'επφαση δημοκρατιών το 1924 και το 1973 οφείλονταν στην εχθρότητα του ελληνικού στρατού προς τη μοναρχία. Οι ψυχρες σχέσεις ς της ελληνικής μοναρχίας με προφανώς μοναρχικούς ηγέτες του στρατού όπως ο Μεταξάς (τη δεκαετία του 1930) και ο Αλεξάνδρος Παπαγος (τη δεκαετία του 1950) έθεσαν τα θεμέλια ωστε μια κλίκα κρυφών δημοκρατικών συνταγματάρχων να πραγματοποιήσουν στρατιωτικό πραξικόπημα το 1967.
Η πρώτη ανοιχτή δημοκρατική στρατιωτική δικτατορία του Στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου όχι μόνο αυξησε την αντιθεση του αντιβασιλικου στρατου με την κοινωνία και γεννησε αντιπαθεια προς τον Στρατο, αλλά απείλησε να απομονωσει τους αντιβασιλικους Ρεπουμπλικανικούς Έλληνες που είχαν υποστηρίξει το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1922(Ο Παγκαλος ετοιμαζε να ριξει τις ευθυνες στους ''συνεργατες'' του,για τις εκτελεσεις του 1922). Ο στρατηγός Γιώργος Κονδύλης, ένας από τους ηγέτες του πραξικοπήματος του 1922, πραγματοποίησε πραξικόπημα τον Αύγουστο του 1926 για να αποδεσμεύσει τον στρατό από μια μη δημοφιλή δικτατορία.
Η πρόθεση του στρατηγού Κονδύλη να αποκαταστήσει την δημοκρατια εξακολουθούσε να προκαλεί φόβο μεταξύ στοιχείων του στρατού ότι θα θεωρηθούν υπεύθυνοι για την εκκαθάριση του 1922. Κατά συνέπεια, ο συνταγματάρχης Ναπολέων Ζέρβας * προσπάθησε να εμποδίσει την αποκατάσταση της δημοκρατιας. Ο στρατηγός Κονδύλης διέλυσε βίαια τη Ρεπουμπλικανική Φρουρά του Ζέρβα τον Σεπτέμβριο του 1926, ξεκαθάρισε ο δρόμος για ξαναγινει ο Ναύαρχος Κουντουριώτης «προέδρος» και προκηρυχθουν ελευθερες κοινοβουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο του 1926.
(* Ο Ζέρβας επανεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ως ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της αντίστασης ως επικεφαλής του Εθνικού Ρεπουμπλικανικού Ελληνικού Συνδέσμου, E.Δ.E.Σ.).
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1926 ήταν ένα κομβικο σημειο που σχεδόν καθόρισε τη νομιμότητα και την επιβίωση της Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας. Η συμμετοχή και η έντονη εμφάνιση του Λαϊκού Κόμματος σε αυτές τις εκλογές συμφιλίωσε δυνητικά τους μοναρχικούς Έλληνες με τη Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία. Οι προοπτικές για δημοκρατική ενοποίηση ενισχύθηκαν περαιτέρω με το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας μετά τις εκλογές του 1926 μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων με επικεφαλής τον ιδιαίτερα σεβαστό μη κόμματικό Αλέξανδρο Ζαΐμη. (Ο Ζαΐμης είχε προηγουμένως αποκτησει την εξαιρετική του φήμη ως Ύπατος Αρμοστής της Κρήτης μετά την παραίτηση του Πρίγκιπα Γεωργιου το 1906).
Η σοφία της προηγούμενης αποχώρησης του Βενιζέλου από την ελληνική πολιτική για τη διατήρηση των δημοκρατικών ιδεών του του δικαιολογείται φαινομενικά αφού οδήγησε το Φιλελεύθερο Κόμμα στην εκλογική νίκη το 1928 για να γίνει ξανά πρωθυπουργός. Ωστόσο, η μετάβαση σε μια δημοκρατία δεν ενοποίησε τη δημοκρατία επειδή το φιλομοναρχικό συναίσθημα δεν είχε εξαλειφθεί πλήρως. Επιπλέον, η εχθρότητα του ελληνικού στρατού απέναντι σε οποιαδήποτε προοπτική βασιλικής αποκατάστασης, ανεξάρτητα από το πόσο φαινομενικά απομακρυσμένη ηταν ,ενίσχυσε μόνο τη μοναρχική λυση μεταξυ εκεινων που ήταν ανήσυχοι για τις συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκε η δημοκρατία.
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια Απομακρύνεται μετα από Ωμη Ξένη Παρέμβαση 1917.
Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α'
Η πρώτη εκδίωξη της ελληνικής βασιλικής οικογένειας αποδεικνυει ψεύτικο έναν από τους μόνιμους μύθους σχετικά με την ελληνική μοναρχία - ότι ταχα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων. (Αν ηταν ετσι τοτε γιατι οι ξενοι τους εδιωξαν;;)Το γεγονός ήταν ότι η ελληνική βασιλική οικογένεια εξαναγκάστηκε στην πραγματικότητα από την απειλή της ξένης στρατιωτικής επέμβασης την στιγμη που αποδεδειγμενα απολάμβαναν την ισχυρή υποστήριξη του λαού τους. Το συμμαχικό τελεσίγραφο ότι ο Κωνσταντίνος Α επρεπε να φύγει από την Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες λαου να συγκεντρωθεί έξω από το βασιλικό παλάτι για να εμποδίσουν την αναχώρηση του βασιλιά τους.
Μόνο από μια εξαπάτηση του λαου η βασιλική οικογένεια μπόρεσε να φύγει απο το θερινό παλάτι του Τατο'ι'ου και από εκεί να πάει στην ουδέτερη Ελβετία. Η λαϊκή αντίσταση στην αποχώρηση του Κωνσταντίνου Α προκάλεσε μια ισχυρή πεποίθηση στις επόμενες γενιές της ελληνικής βασιλικής οικογένειας (η οποία μπορεί να υπήρχε μέχρι τα τέλη του 1974) ότι είχαν πάντα την αγάπη του ελληνικού λαού ανεξάρτητα από το πόσο ταραχώδης είναι η πολιτική κατάσταση.
Ένας άλλος ψευτικος δημοκρατικός μύθος σχετικά με την ελληνική βασιλική οικογένεια σε σχέση με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ότι ο Βενιζέλος ήταν πάντα ρεπουμπλικανός(οπαδος της αβασιλευτης δημοκρατιας). Η εκδίωξη του Κωνσταντίνου ειχε σαν αποτελεσμα ο θρόνος να περάσει στον δεύτερο γιο του τον Πρίγκιπα Αλέξανδρο επειδή ο Διαδοχος Πρίγκιπας Γεωργιος θεωρήθηκε από τους συμμάχους ότι ήταν πολύ κοντά στον πατέρα του. Ο Βενιζέλος αντιμετώπισε τον Βασιλιά Αλέξανδρο με τον μεγαλύτερο σεβασμό(!) και επέμεινε να αποκτήσει η Μεγαλειότητά του πλήρες καθεστώς ως βασιλιάς(αν εξαιρεσει βεβαια καποιος την 24ωρη παρακολουθηση του βασιλεως Αλεξανδρου απο εμπιστους ανθρωπους του Βενιζελου και την σκαια και ιταμη συμπεριφορα του προς τον βασιλεα μερικες φορες με τα θυμωδη ξεσπασματα οργης). Κατά συνέπεια, αναπτύχθηκε ένα χάσμα μεταξύ του Αλεξάνδρου και της εξόριστης οικογένειάς του που αρνήθηκε κατηγορηματικά να τον αναγνωρίσει ως βασιλιά.
Παρα την οποιαδήποτε αντιρρηση που θα μπορουσε να διατυπωθει σχετικα με τον τροπο που πηρε ο Βενιζελος την εξουσια, με την στρατιωτικη βοηθεια των ξενων,και με ποιον τροπο ο Αλεξανδρος εγκατασταθηκε ως βασιλευς ,η είσοδος της Ελλάδας στη συμμαχία απέδωσε τεράστια εδαφικά μερίσματα. Η ελληνική στρατιωτική υποστήριξη για τη συμμαχική εκστρατεία στο μακεδονικό μέτωπο τον Μάιο του 1918 βοήθησε να εξασφαλιστεί μια στρατιωτική νίκη της Ανταντ στα Βαλκάνια και εγειρε την πλαστιγγα του πολεμου προς την Ανταντ.
Η συνεπής και επίμονη υποστήριξη του Βενιζέλου προς τους συμμάχους δικαιολογείται φαινομενικά από την ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων τον Νοέμβριο του 1918. Ωστόσο, πολλοί αν όχι οι περισσότεροι, οι Έλληνες παρέμειναν πιστοί στον εξόριστο Κωνσταντίνο Α, παρόλο που είχε υποστηρίξει την ουδετεροτητα. Αυτή η πίστη μπορεί να προήλθε από τη δυσαρέσκεια που αισθάνθηκε ο λαος με τον ωμο τρόπο με τον οποίο οι σύμμαχοι είχαν εκδιωξει τον Κωνσταντίνο Α τον Ιούνιο του 1917, τη συνέχιση του στρατιωτικού νόμου και τις παρατεταμένες απουσίες του Βενιζέλου στο εξωτερικό για την συμετοχη σε διαπραγματευσεις, συνθήκες και συμφωνίες με τις ξένες δυνάμεις.
Η δυσαρέσκεια προς τον Βενιζέλο εκδηλώθηκε όταν έχασε αναπαντεχα και εκπληκτικά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1920. Κατά ειρωνικό τρόπο, ένας ζωτικός παράγοντας που συνέβαλε στην ήττα του Βενιζέλου ήταν ο αιφνιδιαστικός θάνατος του Βασιλιά Αλεξάνδρου τον Οκτώβριο του 1920 (η Αυτού Μεγαλειότητα πέθανε από σηψαιμια αφού είχε δαγκωθεί από ενα πιθηκο στο Τατο'ι') μιας και το ζήτημα της βασιλικής διαδοχής αύξησε την προοπτική της Ελλάδας να γίνει δημοκρατία(κατι που ο λαος δεν ηθελε και θεωρησε τον Βενιζελο υπευθυνο). Η πολιτική κατάσταση ήταν ακόμη πιο περίπλοκη επειδή ο Βενιζέλος παρέμεινε μοναρχικός παρόλο που το Φιλελεύθερο Κόμμα του γινόταν αντιμοναρχικο.
Ο Βενιζέλος κατανοητά δεν μπορούσε να αντέξει την επιστροφή του Κωνσταντίνου Α και προσέφερε το θρόνο στον Πρίγκιπα Παύλο. Ο εικοσάχρονος πρίγκιπας αρνήθηκε κατηγορηματικά να γίνει βασιλιάς επειδή η αυτου βασιλικη υψηλοτης ,ο πριγκιπας Παυλος, αναγνώριζε τα δικαιώματα του πατέρα και του μεγαλύτερου αδελφού του στον θρονο ως πιο ισχυρα απο τα δικα του δικαιωματα. Ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης ακολουθως έγινε αντιβασιλέας και υπήρχε η προσδοκία ότι μια φιλελεύθερη νίκη στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1920 θα ήταν πρόδρομος για την Ελλάδα για να γίνει αβασιλευτη δημοκρατία.(Μετα την ταφη του βασιλεως Αλεξανδρου αντιβασιλισσα εγινε η Βασιλομητωρ Ολγα που παρα την βενιζελικη απαγορευση ηρθε στην κηδεια του αγαπημενου εγγονου της,κατι που ο Βενιζελος απαγορεψε στην μητερα του νεκρου ,την βασιλισσα Σοφια).
Δευτέρα 19 Απριλίου 2021
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Εθνικός Διχασμος
Η συντριπτική αποδοχή και λαοφιλια της ελληνικής μοναρχίας δοκιμαστηκε το 1914 από τη διαίρεση μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου ως προς το εάν η Ελλάδα πρέπει να εισέλθει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στην πλευρά της Ανταντ . Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος ηθελε την Ελλάδα στην Entente ενώ ο Κωνσταντίνος ήθελε η Ελλάδα να παραμείνει ουδέτερη.
Η επιθυμία του βασιλιά για ουδετερότητα οφειλόταν στον τεράστιο σεβασμό που είχε η Αυτού Μεγαλειότητα για το στρατιωτικό πνεύμα του αρχηγού του γενικου επιτελειου στρατού, Στρατηγού Ιωάννη Μεταξά.
Ο Μεταξάς εκπαιδευτηκε στην Γερμανια και θεωρουνταν από τον Κωνσταντίνο Α ως στρατιωτική ιδιοφυΐα και με βάση την πεποίθηση του Μεταξά ότι οι Κεντρικές Δυνάμεις θα επικρατήσουν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Έλληνας βασιλιάς ευνόησε την ουδετερότητα.
Πρέπει να επισημανθεί σε αυτό το σημείο ότι είναι μια μυθολογία κι ενα ψεμμα ότι ο Κωνσταντίνος Α΄ επηρεάζονταν από τη σύζυγό του, τη βασίλισσα Σοφία, την αδελφή του Κάιζερ Βίλχεμ Β 'της Γερμανίας. Η βασίλισσα Σοφία απομακρύνθηκε από τον αδερφό της, αφού η Αυτης Μεγαλειότητα αλλαξε το θρησκευμα της και ασπαστηκε την Ορθοδοξια με την θεληση της. Ως εγγονή της βασίλισσας Βικτώριας * Η Σοφία ήταν μια ένθερμη αγγλόφιλη που πίστευε ότι ο προσανατολισμός του συζύγου της προς τη Γερμανία ήταν παράλογος.
(* Η βασίλισσα Σοφία εθεωρειτο απο τα περισσότερα εγγονια της βασίλισσας Βικτώριας εσφαλμένα, ότι ήταν το αγαπημένο εγγόνι της βρετανής βασίλισσας. Αυτή την διάκριση την ειχε στην πραγματικότητα η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα της Ρωσίας).
Λόγω της πραγματικής αγάπης για τον σύζυγό της, η Βασίλισσα Σοφία τον υποστήριξε προσωπικά και η μόνη πολιτική πεποίθηση που η Μεγαλειότητά της μοιράστηκε με τον Κωνσταντίνο Α΄ ήταν μια βαθιά πίστη στην προσωπική ιδιοφυΐα του στρατηγού Μεταξά. (Η εξόριστη βασίλισσα Σοφία πεθανε το 1930, πεπεισμένη ότι η ελληνική μοναρχία θα αποκατασταθεί από τον στρατηγό Μεταξά).
Η βασίλισσα Σοφία παρουσιάστηκε εσφαλμένα στη σύγχρονη ελληνική πολιτική κουλτούρα ως κακοποιός που επηρέαζε το σύζυγό της και ως εκ τούτου βύθισε την Ελλάδα σε βαθιά πολιτική κρίση. Μια ελληνική ταινία της δεκαετίας του 1980 για την πολιτική ζωή του Βενιζέλου, αδικει κατάφωρα τη βασίλισσα Σοφία και απεικονίζει ψευδώς τον Κωνσταντίνο Α ως πλήρως εξαρτημένο από τη σύζυγό του λόγω μιας υποτιθέμενης διανοητικής κατάρρευσης. Η ψευδής παρουσίαση αυτής της ταινίας βρηκε απηχηση σε πολλούς Έλληνες θεατές (οπαδους μαλλον κομμουνιστικων ιδεληψιων ,η αδιαφορων) επειδή η απεικόνιση της Βασίλισσας Σοφίας ισοδυναμούσε με καρικατούρα και μίσος που πολλοί Έλληνες ένιωθαν απέναντι στην εγγονή της, την πολύ παρεξηγημένη, γερμανιδα γεννημένη, Βασίλισσα Φρεντερίκα. Όσο ανακριβής ηταν η δημοφιλής απεικόνιση της Βασίλισσας Σοφίας, αλλο τοσο οι ενέργειες του Κωνσταντίνου Α στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν πραγματικά κατακριτέες επειδή η Αυτού Μεγαλειότητα χρησιμοποίησε τη θέση του για να υπονομεύσει τις δημοκρατικές διαδικασίες για να κρατήσει την Ελλάδα ουδέτερη. Ο βασιλιάς και ο πρωθυπουργός αρχικά εξεφρασαν διαφορετικες γνωμες σχετικα με το να παραμεινει η Ελλαδα ουδετερη η΄οχι.
Τον Μάρτιο του 1915, ωστόσο, ο Κωνσταντίνος απέρριψε τον Βενιζέλο και παρόλο που το Φιλελεύθερο Κόμμα του πρώην πρωθυπουργού κέρδισε σαφώς αλλά στενά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, ο βασιλιάς καθυστέρησε ακόμη τον επαναδιορισμό του Βενιζέλου μέχρι τον Αύγουστο. Η είσοδος της Βουλγαρίας στον πόλεμο τον Σεπτέμβριο του 1915 από την πλευρά των Κεντρικών Δυνάμεων προκάλεσε μεγάλη ένταση μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου που ο τελευταίος παραιτηθηκε και πάλι τον Οκτώβριο. Η παραιτηση αντιπροσώπευε μια αμετάκλητη αρπαγή και συγκρουση μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών ,και οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου μποϊκοτάρισαν τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915, τις οποίες κατά συνέπεια κέρδισε συντριπτικά το τώρα υπέρ-βασιλικό Εθνικιστικό Κόμμα, το οποίο αργότερα έγινε το Λαϊκό Κόμμα.
Η ρήξη μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου έγινε εθνική διαίρεση («Ο Εθνικός Διχασμος»). Τον Οκτώβριο του 1916 οι Σύμμαχοι κατέλαβαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Βενιζέλος ίδρυσε μια αντίπαλη κυβέρνηση. Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο επικίνδυνη τον Δεκέμβριο του 1916 όταν στρατεύματα πιστά στον βασιλιά συγκρούστηκαν με τους συμμάχους. Οι σύμμαχοι ανέλαβαν αποφασιστική δράση τον Ιούνιο του 1917, όταν τα βρετανικά πολεμικά πλοία έπλεαν στην Αθήνα και απείλησαν να αποκλείσουν την πρωτεύουσα, εκτός αν ο Κωνσταντίνος Α΄ αναχωρουσε για εξορία.(ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΕΔΩ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕ ΤΟΤΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ,ΔΕΝ ΥΠΕΡΕΒΑΙΝΕ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ.ΜΑΛΛΟΝ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΠΕΔΙΩΚΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΤΟΤΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ Α.Π.).
ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ!!!!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΙ.
Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ 1960 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΘΡΟΝΙΣΕΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ. ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΑΛΛΑ ΤΑ ΗΘΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ 2000 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ. ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΕ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΠΩΦΕΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΗΤΑΝ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΑΠΑΛΛΑΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΓΥΗΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΘΜΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΩΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ...ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ. ΑΥΤΗ Η ΑΝΩΜΑΛΙΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ.Η εμφάνιση του Ελευθέριου Βενιζέλου
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο συνετός πρίγκιπας Γεωργιος έφτασε σύντομα σε πολιτική σύγκρουση με τον σημαντικό πολιτικό ηγέτη της Κρήτης και τον κύριο υποστηρικτη για ένωση με την Ελλάδα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος επρόκειτο να συνεχίσει όχι μόνο για να επιτύχει τον στόχο του να ενώσει την Κρήτη με την Ελλάδα (που έγινε επίσημα το 1912), αλλά τελικά να επεκτείνει την ελληνική επικράτεια μέχρι το 1919 ώστε να συμπεριλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, της δυτικής Θράκης και της βόρειας Ηπείρου. Πράγματι, όσον αφορά την εδαφική επέκταση, ο Βενιζέλος διπλασίασε το μέγεθος της Ελλάδας και είναι αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος σύγχρονος πολιτικός της Ελλάδας.
Δυστυχώς, για την ελληνική βασιλική οικογένεια, η σχέση τους με τον Βενιζέλο ήταν γεμάτη με πολιτική σύγκρουση που βοηθησε στη στήριξη της δημοκρατικής μυθολογίας και των ψεμματων σχετικά με οτι η ελληνική μοναρχία δρουσε ως πράκτορας ξένης επιρροής. Στην πραγματικότητα, ο Βενιζέλος έγινε δημοκρατικός μόνο ένα χρόνο πριν από το θάνατό του το 1936. Πράγματι, μια στενότερη εξέταση της ζωής αυτού του Έλληνα πολιτικού θα έδειχνε τη συμβολή της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στην επίτευξη εθνικής ενοποίησης και ότι είχε επίσης η ελληνικη βασιλικη οικογενεια σημαντική αποδοχη μεταξύ του ελληνικού λαού .
Η επιδιωξη του Βενιζέλου για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα του έδωσε φιλους και συμπαθειες μεσα στον λαο της ηπειρωτικης Ελλάδας , που βοήθησε στην επιτάχυνση του σχηματισμού του Στρατιωτικού Συνδέσμου τον Μάιο του 1909 μεταξύ αξιωματικών του εθνικιστικού στρατού. Η Στρατιωτικος Συνδεσμος δεν τόλμησε να πραγματοποιήσει ένα πλήρες στρατιωτικό πραξικόπημα, διότι αυτό θα είχε τον ειχε αποξενώσει απο τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας που εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν συντριπτική υποστήριξη μεταξυ του λαου.
Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος άσκησε ακόμα τη δύναμή του επιδιώκοντας τον στόχο της απελευθέρωσης της υποδουλης Ελλάδας. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος άσκησε την πολιτική του επιρροή για να εξασφαλίσει την απόλυση του διαδοχου του Στέμματος Πρίγκιπα Κωνσταντίνου και των άλλων γιων του Γεωργιου Α από τον στρατό, επειδή θεωρήθηκαν ότι παρεμποδίζουν τη στρατιωτική δράση εναντίον της Τουρκίας. Ο στρατιωτικος Συνδεσμος διαλύθηκε τον Μάρτιο του 1910 μετά την άφιξη του Βενιζέλου στην Αθήνα. Ανέλαβε το ρόλο του αγωγού ελληνικών εθνικιστικών φιλοδοξιών εκ μέρους του στρατού και του λαού σε επαφή με τον Γεωργιο Α 'και τους πολιτικούς ανδρες του έθνους.
Ο Γεωργιος Α και ο Βενιζέλος ήταν και οι δύο αρκετά έξυπνοι για να φτάσουν σε μια πολιτική πολιτική ρύθμιση που εξασφάλιζε ότι η συνταγματική κυβέρνηση παρέμεινε ανέπαφη και μάλιστα μέχρι τα τέλη του 1910 ο Κρητικός πολιτικός ήταν ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ένα νέο σύνταγμα εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1911 και μια πλήρης συμφιλίωση με τη βασιλική οικογένεια επιτεύχθηκε επίσης φαινομενικά εκείνο το έτος, όταν ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος έλαβε τη νέα θέση του Γενικού Επιθεωρητή του στρατού.
Το πολιτικο ταλέντο του Βενιζέλου ήταν επίσης εμφανες στις εξωτερικές υποθέσεις όταν κατάφερε να διαπραγματευτεί μια συμμαχία με τη Σερβία και τη Βουλγαρία, η οποία οδήγησε αυτά τα δύο έθνη σε συνεργασία με την Ελλάδα να πάρουν τη Θεσσαλονίκη και την Μακεδονια από την Τουρκία στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο του 1912-1913. Η τριβή ξέσπασε σχεδόν αμέσως μεταξύ της Βουλγαρίας με την Ελλάδα και τη Σερβία λόγω της κατανομής εδαφών, η οποία οδήγησε στο ξέσπασμα του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου στα τέλη Ιουνίου 1913. Μέσα σε ένα μήνα η Ελλάδα και η Σερβία μαζι με την Ρουμανία είχαν νικήσει τη Βουλγαρία σε αυτόν τον πόλεμο.
Ο ηρωισμός με τον οποίο πολέμησαν άντρες μέλη της βασιλικής οικογένειας, ιδιαίτερα ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος και η αποτελεσματικότητα και η συμπόνια την οποία έδειξαν γυναίκες μέλη της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στη νοσηλεια των τραυματισμένων στρατιωτών κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων, εκαναν αγαπητη την ελληνική μοναρχία στον λαό . Η στοργή και η πίστη προς την ελληνική βασιλική οικογένεια φαινόταν μόνιμα μετά την εκτεταμένη θλίψη που προκλήθηκε από τη δολοφονία του Γεωργιου Α 'στη Θεσσαλονίκη, από έναν τρελό τον Μάρτιο του 1913.
Κυριακή 18 Απριλίου 2021
Ο Αγώνας για την Εθνική Επέκταση
Η φαινομενικη απουσία του αβασιλευτου δημοκρατισμού δεν σήμαινε ότι η βασιλεία του Γεωργιου Α δεν ήταν χωρίς πολιτική αντιπαράθεση. Η πρώτη μεγάλη πρόκληση της βασιλείας του Γεωργιου Α΄ ήταν η αντιδημοκρατικότητα που κέρδισε υποστηρίζοντας τους κορυφαίους πολιτικούς του έθνους στη διατήρηση της Ελλάδας ουδέτερης κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1877-78. Αυτή η σύνεση, ιδιαίτερα μετά την ήττα της Τουρκίας, προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση στους Ελληνες, καθώς η Ελλάδα προφανώς στερήθηκε από την ευκαιρία να πάρει την Μακεδονια , την Κρήτη και την Κύπρο. (Η Βρετανία εκμεταλλεύτηκε την ήττα της Τουρκίας και κατελαβε την Κύπρο το 1881). Η βρετανική αντιδραση το 1886 φάνηκε επίσης να απέτρεψε την Ελλάδα από τη στρατιωτική δράση εναντίον της Τουρκίας.(Αφου πηρε την Κυπρο για τον εαυτον της αρχισε τωρα να προστατευει την Τουρκια).
Η αποτυχία της Ελλάδας να εκμεταλλευτεί την τουρκική αδυναμία δεν έθεσε σε κίνδυνο την ελληνική μοναρχία επειδή ο Γεωργιος Α υποστήριξε τη θέση των κοινοβουλευτικών ηγετών της Ελλάδας. Ωστόσο, η στάση τους μάλλον δεν υποστηρίχθηκε από την κοινή γνώμη και το 1894 ουτε απο τη δραση της εθνικιστικής ''Εθνικής Ένωσης''. Οι στόχοι αυτής της ένωσης ήταν η εξέγερση των Ελλήνων σε κατεχόμενα τουρκικά εδάφη και, στη συνέχεια, η διασφάλιση της υποστήριξης της ελληνικής κυβέρνησης στους συμπατριώτες τους.
Ο πολιτικός αντίκτυπος της Εθνικής Ένωσης ήταν εμφανής το 1896 όταν ξέσπασε μια εξέγερση εναντίον τουρκικής κυριαρχίας στην Κρήτη και η Ελλάδα πήγε σε πόλεμο εναντίον της Τουρκίας το 1897. Η ήττα της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897 αμαύρωσε την ελληνική βασιλική οικογένεια επειδή ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος ήταν στην πρώτη γραμμή πολεμώντας ηρωικά αλλά ανεπιτυχώς εναντίον των Τούρκων.
Τον δέκατο ένατο αιώνα υπήρχε η προσδοκία ότι οι βασιλείς πραγματικά πολεμούν σε πολέμους και παρόλο που ο Πρίγκιπας Κωνσταντίνος ανταποκρίθηκε σε αυτήν την προσδοκία, η ήττα της Ελλάδας επηρέασε αρνητικά το κύρος της βασιλικής οικογένειας. Η απειλή παρέμβασης κατά της Τουρκίας από τις προστατιδες δυνάμεις της Ελλάδας προφυλαξε ακόμη την Ελλάδα από πιθανή τουρκική εκδίκηση. Πράγματι, με εντολή των Προστατιδων Δυνάμεων, η Κρήτη έλαβε αυτονομία και ο δεύτεροτοκος γιος του Γεώργιου Α ' ο πρίγκιπας Γεώργιος έγινε Ύπατος Αρμοστής το 1898, ο οποίος εκπροσώπησε ονομαστικά τον Τούρκο Σουλτάνο.
Η Γέννηση μιας Βασιλευομενης Δημοκρατίας
Ο Γεωργιος Α 'ανέλαβε τον τίτλο «Βασιλιάς των Ελλήνων» * για να υποδηλώσει ότι ένας έμμεσος στόχος της βασιλείας του θα ήταν η απελευθέρωση της υποδουλης Ελλάδας. Επιπλέον, ο νέος βασιλιάς ορκίστηκε να υποστηρίξει το σύνταγμα του 1864 (που συντάχθηκε μετά τις αυταρχικές τάσεις του Όθωνα) όρισε επισήμως την Ελλάδα ως «Συνταγματικη Μοναρχια» στην οποία ο ρόλος και η νομιμότητα της βασιλειας ήταν η διαφύλαξη του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού πολιτευματος.
(* Για λόγους απλότητας, το Βασίλειο των Ελλήνων και η ελληνική βασιλική οικογένεια θα αναφέρονται αντίστοιχα ως «Ελλάδα» και «ελληνική βασιλική οικογένεια»).
Η Ελλάδα έκανε ένα τεράστιο βήμα για να γίνει μια πραγματική λειτουργούσα δημοκρατία το 1881 όταν το Σύνταγμα του 1864 τροποποιήθηκε για να υποχρεώσει τον βασιλιά να διορίζει τον αρχηγό της μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής φατρίας(κομματος) ως πρωθυπουργό. Η επιρροή αυτής της συνταγματικής απαίτησης ήταν ότι τα ελληνικά κοινοβούλια ανέπτυξαν μια εγγενή τάση να έχουν δύο συνεκτικά κοινοβουλευτικά μπλοκ. Ως αποτέλεσμα, το ελληνικό κομματικό σύστημα (παρόμοιο με τη Βρετανία) έκτοτε παραδοσιακά είναι σύστημα δύο κομμάτων.
Σε αντίθεση με το βρετανικό κομματικό σύστημα, τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας , αναδιαμορφώθηκαν και υπόκεινται στην εμφάνιση ισχυρών τρίτων κομματων . Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις σχετικά με την ελληνική μοναρχία και την ανθεκτικότητά της έχουν συνυφασθεί και προέρχονται από το γεγονός ότι μέχρι τη δεκαετία του 1970 τουλάχιστον ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα ήταν μοναρχικό.
Οι δύο μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες (και αντίπαλοι) στη βασιλεία του Γιώργου Α μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Θεόδωρος Ντιλιγιάννης. Οι αντιπαλότητες μεταξύ αυτών των δύο πολιτικών ηγετών βοήθησαν στη δημιουργία των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων, του Εθνικιστικού Κόμματος και του Νέου Κόμματος. Αυτά τα δύο κόμματα μεταμορφώθηκαν στον εικοστό αιώνα για να γίνουν αντίστοιχα οι λαϊκιστές και οι φιλελεύθεροι. Η αντιπαλότητα μεταξύ αυτών των δύο κομμάτων ήταν έντονη αλλά μη ιδεολογική.
Ο ελληνικός αγροτικός τομέας κυριαρχούσε (και εξακολουθεί να) κυριαρχείται από μικρούς γαιοκτήμονες των οποίων η οικονομική θέση προήλθε συχνά από κυβερνητική υποστήριξη ή / και πολιτικές σχέσεις. Τα χωριά και οι πόλεις λοιπόν συχνά χωρίζονταν σε κομματα για να κερδίσουν την προστασία. Ποιο συμβαλλόμενο μέρος υποστήριζε συχνά εξαρτάται από οικογενειακές συνδέσεις και υποταγές Αυτή η κληρονομική προσέγγιση της κομματικής πίστης επεκτάθηκε στις μεγάλες πόλεις λόγω των οικογενειακών δικτύων που διαρρέουν από χωριά σε αστικές περιοχές.
Ο Γιώργος Α΄ παρέμεινε σχολαστικά πάνω από τα κομματικές διαμαχες και ως εκ τούτου εξασφάλισε ότι η ελληνική μοναρχία έγινε αποδεκτή από τον λαό. Η απουσία αριστοκρατικής ιδιοκτησίας γης βοήθησε επίσης το λαό της ελληνικής μοναρχίας. Κατά συνέπεια, όταν η Ελλάδα εισήλθε στον εικοστό αιώνα, η ταση για ελληνική αβασιλευτη δημοκρατία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. (υπηρχε μονον η συνταγματικη μοναρχια χωρις φεουδαρχικες διαιρεσεις και ιδεολογικες αντιπαλοτητες).
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΟΣ ΕΚΑΜΨΑΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑΝ- Η ΑΠΟΒΑΣΙΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗ.
- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.ΤΟ 1964 ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΘΕΣΕ ΣΕΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ , ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΤΟ 1974 Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΒΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΕΚΤΟΤΕ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΚΥΠΡΟ!
- ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΦΟΒΟΥΝΤΟ ,ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΝΙΚΟΥΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΜΑΧΕΣ! ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΩΝ;;
- ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ''ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ''. Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΡΗΚΟΛΟΥΘΗΣΕΝ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΟΥ.
- .ελευθερια 7/6/1964
Παρασκευή 16 Απριλίου 2021
Τρίτη 13 Απριλίου 2021
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ 1921-2021
Ποιος θα το φανταζοταν τοτε οτι ο μικρος ''προσφυγας'' θα γινοταν ο στυλος της οικογενειας ,της βασιλικης οικογενειας της Μεγαλης Βρετανιας, για 70 και πλεον χρονια.
Ετσι η ιστορια ''εκδικειται'' τον εληνικο λαο. Αυτον που οι παπουδες μας ''εφτυσαν'',αυτον καπου αλλου τον βρηκαν τοσο πολυτιμο ωστε να δεσποζει μεσα στα μεγαλα παλατια του κοσμου για 70 και πλεον χρονια.
Ειδα ''σοβαρους'' και εγκριτους (;) δημοσιογραφους να δημαγωγουν πανω στο λειψανο του δουκα του Εδιμβουργου και να γραφουν οτι ο Φιλιππος ειναι υπευθυνος για την εκτελεση των κυπριων αγωνιστων!
Λυπηθηκα για το ποσο στενομυαλος ειναι αυτος ο ισχυρισμος και μετα μου περασε η υποψια μηπως και τα υπολοιπα ωραια και πομπωδη που γραφουν οι εν λογω δημοσιογραφοι ,λεω μηπως ,ειναι και αυτα ''πατατες'';
Αν υποθεσουμε οτι ισχυει ο ισχυρισμος αυτος ,τοτε επρεπε η Ελλαδα στον Α Παγκοσμιο Πολεμο να παει με τους Γερμανους διοτι η βασιλισσα Σοφια ειχε αδελφο τον Καιζερ Γουλιελμο.
Αν ισχυε ο παραπανω ισχυρισμος δεν θα επρεπε να γινει ο Α Παγκοσμιος Πολεμος διοτι ολοι οι βασιλιαδες που πρωταγωνιστησαν στον πολεμο,ολοι ηταν πρωτα ξαδελφια μεταξυ τους !
Αν ισχυε ο παραπανω ισχυρισμος τοτε επρεπε ο αγγλος βασιλιας Γεωργιος Ε' να ειχε σωσει τον ξαδερφο του τσαρο Νικολαο Β΄ που ο Λενιν τον εσφαξε μαζι με την οικογενεια του,''δημοκρατικα'',χωρις δικες κλπ.
Οπως καταλαβαινουμε δεν ειναι σοβαρος ο ισχυρισμος των δημοσιογραφων οταν λενε οτι φταιει ο Φιλιππος για την εκτελεση των κυπριων αγωνιστων. Θα τον χαρακτηριζα οχι σοβαρο ,αλλα μαλλον ως απλο, απλοϊκό ,λαϊκίστικο ισχυρισμο που κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο των ιδεων και γίνεται εύπεπτο σύνθημα για να το αναμασούν οι μάζες. Ξέρετε οι τέτοιου είδους συλλογισμοί οσο απλοί και απλο'ι'κοι είναι, αλλο τοσο ευκολα εδραιώνονται και ειναι πολυ επικυνδυνοι γιατι στερουνται και λογικης και αληθειας, αλλα παρολα αυτα μενουν στην συλλογικη μνημη ,γιατι στοχευουν υπουλα στο συναισθημα.
Ο καλος δημοσιογραφος που γραφει τοσο απλο'ι'κα και τοσο παραπλανητικα ειναι γνησιος ελληνας σιγουρα, μεσα του υποβοσκει το αισθημα του φθονου ασιγαστο και βρηκε τωρα μια ευκαιρια να εκτοξευσει το δηλητηριο του . Μηπως αραγε αυτος ο φθονος δεν ειναι αιτια που καταργηθηκαν οι μοναρχιες απο την γη; Σκεφτειτε το και θα δειτε οτι υπαρχει δοση αληθειας σε αυτο που λεω. Ζηλεψε ο Ναπολεων την μοναρχια και εγινε αιματοβαμμενος αυτοκρατορας!!Ζηλεψε ο Λενιν την μοναρχια και εγινε τσαρος αφου εσφαξε τον νομιμο τσαρο. Ζηλεψε ο καραμανλης και ο παπανδρεου την μοναρχια και εγιναν βασιλιαδες αφου εδιωξαν ,με την καταλληλη εξωθεν βοηθεια, τον νομιμο βασιλια. Αλλα αγαπητοι η ιστορια λενε οταν επαναλαμβανεται καταληγει τσιρκο του καραγκιοζη, αυτα τα ζουμε καθε ημερα...ηθελαν να γινουν βασιλιαδες και καταντησαν παλιατσοι!
Ναι υπαρχουν λαοι καλλιτεροι απο τον δικο μας ,ναι υπαρχουν λαοι πιο ωριμοι απο εμας. Υπαρχουν λαοι που σεβονταν τους εαυτους τους και την ιστορια και δεν γινοταν ερμαια του καθε δημαγωγου οπως γιναμε εμεις.
Αφιέρωμα του «Κ»: O πρίγκιπας Φίλιππος, η Ελλάδα και ο γάμος με την Ελισάβετ.
Mαρία Αθανασίου
10.04.2021 • 19:27
Ήταν Παρασκευή 10 Ιουνίου 1921, όταν αγωνιώδεις κραυγές τάραζαν τη γαλήνη στα ηλιόλουστα δωμάτια και στον κήπο του ανακτόρου του Μον Ρεπό, στην Κέρκυρα. Η σύζυγος του πρίγκιπα Ανδρέα, πριγκίπισσα Αλίκη, υπέμενε τους πόνους της γέννας, ξαπλωμένη σε ένα τραπέζι στην κουζίνα της έπαυλης. Τελικά, εκεί γέννησε το πέμπτο παιδί της – και το μοναδικό αγόρι, καθώς το ζεύγος είχε ήδη τέσσερα κορίτσια, τη Μαργαρίτα, τη Θεοδώρα, την Καικιλία και τη Σοφία. Το όμορφο, ροδομάγουλο μωρό ονομάστηκε πρίγκιπας Φίλιππος της Ελλάδας και της Δανίας.
Ο Φίλιππος έμελλε να έχει μια σκληρή παιδική και εφηβική ηλικία, η οποία άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή και στον χαρακτήρα του, ανδρώθηκε ουσιαστικά άπατρις και έγινε τελικά μέλος της ισχυρότερης βασιλικής οικογένειας του πλανήτη, ως σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το έβδομο παιδί
Ο πρίγκιπας Ανδρέας ήταν το έβδομο παιδί του βασιλιά Γεωργίου Α΄ (ανήλθε στον θρόνο το 1863, δεύτερος κατά σειρά βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας μετά τον Όθωνα) και της βασίλισσας Όλγας (απόγονος της αυτοκρατορικής οικογένειας της Ρωσίας). Η σύζυγός του, πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάτενμπεργκ, ήταν εγγονή της βασίλισσας Βικτωρίας της Βρετανίας, γεννήθηκε στο κάστρο του Ουίνδσορ και μεγάλωσε μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Μάλτας. Ήταν κωφή, έμαθε όμως να επικοινωνεί διαβάζοντας τα χείλη των συνομιλητών της και μιλούσε άπταιστα αγγλικά και γερμανικά.
Πανέτοιμος για τον ρόλο του στη θεατρική παράσταση «Μακμπέθ» στο σχολείο Γκόρντονστουν. (Φωτ. Hulton Royals,Keystone/ Getty Images/ Ideal Image)
Φυγή από την Ελλάδα
Ο Ανδρέας αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και ακολούθησε στρατιωτική καριέρα ως αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και στην εκστρατεία στη Μικρά Ασία. Επέστρεψε στην Ελλάδα πριν από τη λήξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας και μετά την επανάσταση του Πλαστήρα συνελήφθη και δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο ως ένας εκ των υπαιτίων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Καταδικάστηκε σε θάνατο, γλίτωσε ωστόσο τον τουφεκισμό έπειτα από παρέμβαση του βασιλιά της Αγγλίας και η ποινή του μετατράπηκε σε εξορία. Μεταφέρθηκε στο Φάληρο, από όπου αναχώρησε με το βρετανικό αντιτορπιλικό «Καλυψώ» για την Ιταλία. Το πλοίο σταμάτησε στην Κέρκυρα, όπου διαβιούσε η οικογένειά του –το ανάκτορο τους είχε παραχωρηθεί από τον βασιλιά Γεώργιο–, για να την παραλάβει. Ο θρύλος λέει ότι ο ενάμισι έτους πρίγκιπας Φίλιππος φυγαδεύτηκε μέσα σε ένα καφάσι φρούτων.
Ξενάγηση του Φιλίππου και της Ελισάβετ στην Ακρόπολη, κατά τη διάρκεια ιδιωτικής επίσκεψής τους στην Αθήνα το 1950, προσκεκλημένοι του βασιλιά Παύλου και της Φρειδερίκης. (Φωτ. Hulton Royals,Keystone/ Getty Images/ Ideal Image)
Η οικογένεια εγκαταστάθηκε τελικά στη Γαλλία, ως φιλοξενούμενη πλούσιων συγγενών. Το 1930, η μητέρα του διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και μπήκε σε άσυλο. Οι αδελφές του παντρεύτηκαν η μία μετά την άλλη Γερμανούς ευγενείς με βασιλικές ρίζες και μετακόμισαν στη Γερμανία, ενώ και ο πατέρας του εγκατέλειψε το Παρίσι και εγκαταστάθηκε στο Μόντε Κάρλο. Παρότι δεν υπήρξαν ποτέ μια δεμένη, ευτυχισμένη οικογένεια, ήταν η μόνη οικογένεια που είχε γνωρίσει ο 10χρονος Φίλιππος, ο οποίος πια απέμεινε ουσιαστικά μόνος. Σταδιακά αποξενώθηκε και από τους δύο γονείς του. Πέρασε λίγα χρόνια σε ένα γερμανικό σχολείο, ιδιοκτησίας ενός από τους γαμπρούς του, και στη συνέχεια στο Γκόρντονστουν της Σκωτίας. Μετά την αποφοίτησή του, κατετάγη στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και αποφοίτησε από το Βασιλικό Ναυτικό Κολέγιο Μπριτάνια ως ο καλύτερος δόκιμος της σειράς του. Έλαβε μέρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμετείχε στη Μάχη της Κρήτης και στη Ναυμαχία του Ταινάρου –έχει τιμηθεί με τον Ελληνικό Πολεμικό Σταυρό– και ήταν παρών κατά την υπογραφή της παράδοσης της Ιαπωνίας στον κόλπο του Τόκιο.
Με τη βασίλισσα Ελισάβετ συμπλήρωσαν 73 χρόνια έγγαμου βίου.
Ο γάμος με την Ελισάβετ
Το 1939, ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄, η σύζυγός του βασίλισσα Ελισάβετ και οι δύο κόρες τους, πριγκίπισσες Ελισάβετ και Μαργαρίτα, επισκέφθηκαν το Βασιλικό Ναυτικό Κολέγιο Μπριτάνια, όπου φοιτούσε τότε ο Φίλιππος. Με παραίνεση του θείου του, λόρδου Λούις Μαουντμπάτεν –μικρότερος αδελφός της μητέρας του Αλίκης, ο οποίος είχε αναλάβει την κηδεμονία του–, ο Φίλιππος ανέλαβε να συνοδεύσει τις κόρες του βασιλιά κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. Η 13χρονη τότε Ελισάβετ τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και οι δυο τους ξεκίνησαν να αλληλογραφούν.
Τον Μάρτιο του 1947, ο Φίλιππος εγκατέλειψε τους ελληνικούς και δανικούς βασιλικούς τίτλους του, υιοθέτησε το επώνυμο Μαουντμπάτεν και απέκτησε τη βρετανική υπηκοότητα. Ο γάμος του με την Ελισάβετ τελέστηκε στο Αβαείο του Ουέστμινστερ στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου. Την ημέρα του γάμου, ο βασιλιάς Γεώργιος του απένειμε τον τίτλο του Δούκα του Εδιμβούργου.
Με τη μητέρα του, πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάτενμπεργκ. (Φωτ. AP Photo)
Ο γάμος αυτός παραλίγο να μη γίνει και τα σχέδια του θείου του, λόρδου Μαουντμπάτεν, να ναυαγήσουν, όταν λίγους μήνες μετά τη γνωριμία των δύο νέων η μητέρα του Φίλιππου, Αλίκη, τον ενημέρωσε ότι ο γιος της είχε δεχτεί την πρόσκλησή της να επιστρέψει στην Ελλάδα –όπου η ίδια είχε πια εγκατασταθεί μετά τη νοσηλεία της– και να μείνει μόνιμα εκεί. Λέγεται ότι ο Φίλιππος είχε τότε ταξιδέψει στην Αθήνα για να τη δει. Λίγες ημέρες αργότερα, ο Φίλιππος λάμβανε διαταγή τοποθέτησης σε ναυτικό πόστο, η οποία τον απέτρεψε από την επιστροφή στην Ελλάδα και κράτησε ανοιχτό τον δρόμο για την καρδιά της Λίλιμπετ, όπως αποκαλούσε πάντα την Ελισάβετ.
Έκτοτε οι επισκέψεις του στη γενέτειρά του μετριούνται στα δάχτυλα.
Βρέθηκε στην Αθήνα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κάνοντας χρήση ολιγοήμερης άδειας επισκέφθηκε τον ξάδερφό του βασιλιά Γεώργιο Β΄ και έμεινε στο Τατόι.
Είναι ενδιαφέρον το ότι, επειδή ο βασιλιάς Γεώργιος δεν είχε παιδιά και μέχρι να αποκτήσει παιδί ο αδερφός του, Παύλος, που τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του, για ένα μικρό διάστημα ο Φίλιππος υπήρξε διάδοχος του ελληνικού θρόνου.
Ντυμένος τσολιαδάκι σε ηλικία 9 ετών. (Φωτ. Hulton Deutsch via Getty Images/ Ideal Image)
Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1950, Φίλιππος και Ελισάβετ ταξίδεψαν στην Ελλάδα ως προσκεκλημένοι του ξαδέρφου του βασιλιά Παύλου και της βασίλισσας Φρειδερίκης. Από τη Μάλτα, όπου υπηρετούσε ο Φίλιππος, έφτασαν στο Φάληρο, όπου τους υποδέχθηκε το βασιλικό ζεύγος και πλήθος κόσμου. Επιβιβάστηκαν σε ανοιχτό αυτοκίνητο και οδηγήθηκαν στο Τατόι. Στη διάρκεια της μιας εβδομάδας που έμειναν στην Αθήνα, επισκέφθηκαν το Κοινοβούλιο, το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, όπου η Ελισάβετ κατέθεσε στεφάνι, αλλά και την Ακρόπολη. Το 1964, ως βασιλικός σύζυγος πια, ο Φίλιππος με τα παιδιά του, πρίγκιπα Κάρολο και πριγκίπισσα Άννα, παρευρέθηκε στον γάμο του βασιλιά Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας, ενώ εικάζεται ότι πραγματοποίησε επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, για να μεταφέρει τη μητέρα του στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Η Αλίκη ζούσε στην Ελλάδα ήδη από την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και προσέφερε σημαντικό φιλανθρωπικό έργο τόσο στη διάρκεια της Κατοχής όσο και στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Η τελευταία του επίσκεψη ήταν το 1981, όταν παρέστη στην κηδεία της βασίλισσας Φρειδερίκης.
Με ναυτική διάθεση στη Μελβούρνη το 1945. (Φωτ. Keystone/ Getty Images/ Ideal Image)
Σε ερωτήσεις που κατά καιρούς τού έχουν απευθύνει δημοσιογράφοι έχει δηλώσει ότι είναι Δανός και μία φορά επέλεξε την αινιγματική απάντηση «είμαι Έλληνας, αλλά…», χωρίς να διευκρινίσει τα συναισθήματά του για τη γενέτειρά του, την οποία εικάζεται ότι έχει συνδέσει με τον ξεριζωμό και τη διάλυση της οικογένειάς του.
Κυριακή 4 Απριλίου 2021
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΦΟΒΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΒΑΣΙΛΙΑ
ΕΦΥΓΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.ΗΡΘΕ Η ΧΟΥΝΤΑ.ΔΙΩΧΘΗΚΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΓΙΝΕ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΜΑΤΑΙΩΝΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
.ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΖΙ ! ΤΕΤΟΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ .
.
.Ο ΠΡΕΣΒΥΣ ΤΗΣ ΛΥΒΥΗΣ ΛΕΓΟΤΑΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ! ΤΥΧΑΙΟ;;
.Η ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ.
εφημεριδα ''ελευθερια'' 6/6/1964
ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ.Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΥΜΒΗΘΡΑ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΩΝ ΜΙΑΣ ΑΚΡΑΙΑΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ!!!!
Νέο χτύπημα στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Τι έγραψαν για σύντροφο Κοτσώνη και 25η Μαρτίου
Γιατί πραγματικά ο Ιερώνυμος είπε όχι στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Αλήθεια και επικρίσεις
Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Ποιος πραγματικά ο σύντροφος Παύλος Κοτσώνης και η κόρη Νιόβη [φωτο]
Νέο ύπουλο χτύπημα για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον σύντροφο της εκτός γάμου, Παύλο Κοτσώνη.
Σε γνωστό site της βαθιάς δεξιάς δημοσιεύτηκε άρθρο που χτυπά κάτω από το τραπέζι την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον Παύλο Κοτσώνη.
Το άρθρο κατηγορεί την Κατερίνα Σακελλαροπούλου ότι επιβάλει τον σύντροφο της Παύλο Κοτσώνη και έμμεσα χτυπά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη που τη στηρίζει.
Διαβάστε το ύπουλο άρθρο για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τον Παύλο Κοτσώνη:
«Ο ελληνικός λαός είναι πλήρως απογοητευμένος από τον τρόπο εορτασμού της ιστορικής επετείου των 200 ετών από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821. Ένας εορτασμός που υποτίθεται θα έκανε την Ελλάδα επίκεντρο του κόσμου, αλλά εντέλει κατέληξε σε μία οδυνηρή φιέστα που εξόργισε τους πολίτες.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού πάντως μελετώντας προσεκτικά τις αντιδράσεις των πολιτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καταλήγουν στο ότι η συμπεριφορά της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαρόπουλου ήταν αυτή που ζημίωσε περισσότερο την εικόνα της κυβέρνησης στα μάτια των Ελλήνων. Και η ανάλυση δείχνει ότι η ταύτιση του πρωθυπουργού με την πρόεδρο κάνει πλεόν κακό στην εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το πλέον ανησυχητικό είναι η αντίδραση του στρατεύματος, η οποία υποβόσκει εντός του Πενταγώνου αλλά εκδηλώνεται ανοιχτά από κορυφαίους αξιωματικούς εν αποστρατεία.
ΑΒ Βασιλόπουλος: Νέες προσφορές έως -50% και 1+1 τώρα στο AB Eshop!
Αντιδράσεις που η ανάρτηση τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες σχόλια οργής για την συμπεριφορά της προέδρου ειδικά κατά την διάρκεια της μεγάλης παρέλασης, όπου υποχρέωσε το στράτευμα να αποδώσει τιμές στον σύντροφό της!
Γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία, που γίνεται ακόμα χειρότερο λόγω ακριβώς αυτής της ιστορικής στιγμής.
Η απόφαση λοιπόν της επικοινωνιακής ομάδας του μεγάρου Μαξίμου είναι η πλήρης απεμπλοκή του πρωθυπουργού από την πρόεδρο τουλάχιστον στο επικοινωνιακό κομμάτι. Θεωρούν ότι όταν μέσα φιλικά προσκείμενα στην κυβέρνηση προσπαθούν να υπερασπιστούν την συμπεριφορά της προέδρου, ζημιώνουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Βαριά και οδυνηρά είναι και τα δημοσκοπικά ευρήματα σχετικά με την πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ενδεικτικό το γεγονός ότι έχει σταματήσει πλέον να δημοσιεύεται η δημοφιλία της, γεγονός και αυτό πρωτοφανές. Αλλά τα ποσοστά είναι τόσο χαμηλά που πλέον η δημοσίευση τους θα δημιουργούσε αναταράξεις.
Η απόφαση αυτή των επιτελών του μεγάρου Μαξίμου, είναι εμφανής στα κυριακάτικα φύλλα που κυκλοφορούν σήμερα, όπου απουσιάζει πλήρως η οποιαδήποτε απόπειρα υπεράσπισης της προέδρου. Το χειρότερο; Απουσιάζει και η οποιαδήποτε αναφορά στον «μεγάλο εορτασμό»!
Είναι απολύτως κατανοητή η προσπάθεια των συνεργατών του πρωθυπουργού να υπερασπίσουν την εικόνα του. Είναι όμως άδικη η υποβάθμιση της εθνικής επετείου, επειδή απέτυχαν να εκπροσωπήσουν επάξια το έθνος και την ιστορία του η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και οι δύο ήταν επιλογές του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.»
https://www.fimes.gr/2021/03/katerina-sakellaropoulou-kotsonis
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)