Η συντριπτική αποδοχή και λαοφιλια της ελληνικής μοναρχίας δοκιμαστηκε το 1914 από τη διαίρεση μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου ως προς το εάν η Ελλάδα πρέπει να εισέλθει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στην πλευρά της Ανταντ . Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος ηθελε την Ελλάδα στην Entente ενώ ο Κωνσταντίνος ήθελε η Ελλάδα να παραμείνει ουδέτερη.
Η επιθυμία του βασιλιά για ουδετερότητα οφειλόταν στον τεράστιο σεβασμό που είχε η Αυτού Μεγαλειότητα για το στρατιωτικό πνεύμα του αρχηγού του γενικου επιτελειου στρατού, Στρατηγού Ιωάννη Μεταξά.
Ο Μεταξάς εκπαιδευτηκε στην Γερμανια και θεωρουνταν από τον Κωνσταντίνο Α ως στρατιωτική ιδιοφυΐα και με βάση την πεποίθηση του Μεταξά ότι οι Κεντρικές Δυνάμεις θα επικρατήσουν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Έλληνας βασιλιάς ευνόησε την ουδετερότητα.
Πρέπει να επισημανθεί σε αυτό το σημείο ότι είναι μια μυθολογία κι ενα ψεμμα ότι ο Κωνσταντίνος Α΄ επηρεάζονταν από τη σύζυγό του, τη βασίλισσα Σοφία, την αδελφή του Κάιζερ Βίλχεμ Β 'της Γερμανίας. Η βασίλισσα Σοφία απομακρύνθηκε από τον αδερφό της, αφού η Αυτης Μεγαλειότητα αλλαξε το θρησκευμα της και ασπαστηκε την Ορθοδοξια με την θεληση της. Ως εγγονή της βασίλισσας Βικτώριας * Η Σοφία ήταν μια ένθερμη αγγλόφιλη που πίστευε ότι ο προσανατολισμός του συζύγου της προς τη Γερμανία ήταν παράλογος.
(* Η βασίλισσα Σοφία εθεωρειτο απο τα περισσότερα εγγονια της βασίλισσας Βικτώριας εσφαλμένα, ότι ήταν το αγαπημένο εγγόνι της βρετανής βασίλισσας. Αυτή την διάκριση την ειχε στην πραγματικότητα η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα της Ρωσίας).
Λόγω της πραγματικής αγάπης για τον σύζυγό της, η Βασίλισσα Σοφία τον υποστήριξε προσωπικά και η μόνη πολιτική πεποίθηση που η Μεγαλειότητά της μοιράστηκε με τον Κωνσταντίνο Α΄ ήταν μια βαθιά πίστη στην προσωπική ιδιοφυΐα του στρατηγού Μεταξά. (Η εξόριστη βασίλισσα Σοφία πεθανε το 1930, πεπεισμένη ότι η ελληνική μοναρχία θα αποκατασταθεί από τον στρατηγό Μεταξά).
Η βασίλισσα Σοφία παρουσιάστηκε εσφαλμένα στη σύγχρονη ελληνική πολιτική κουλτούρα ως κακοποιός που επηρέαζε το σύζυγό της και ως εκ τούτου βύθισε την Ελλάδα σε βαθιά πολιτική κρίση. Μια ελληνική ταινία της δεκαετίας του 1980 για την πολιτική ζωή του Βενιζέλου, αδικει κατάφωρα τη βασίλισσα Σοφία και απεικονίζει ψευδώς τον Κωνσταντίνο Α ως πλήρως εξαρτημένο από τη σύζυγό του λόγω μιας υποτιθέμενης διανοητικής κατάρρευσης. Η ψευδής παρουσίαση αυτής της ταινίας βρηκε απηχηση σε πολλούς Έλληνες θεατές (οπαδους μαλλον κομμουνιστικων ιδεληψιων ,η αδιαφορων) επειδή η απεικόνιση της Βασίλισσας Σοφίας ισοδυναμούσε με καρικατούρα και μίσος που πολλοί Έλληνες ένιωθαν απέναντι στην εγγονή της, την πολύ παρεξηγημένη, γερμανιδα γεννημένη, Βασίλισσα Φρεντερίκα. Όσο ανακριβής ηταν η δημοφιλής απεικόνιση της Βασίλισσας Σοφίας, αλλο τοσο οι ενέργειες του Κωνσταντίνου Α στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν πραγματικά κατακριτέες επειδή η Αυτού Μεγαλειότητα χρησιμοποίησε τη θέση του για να υπονομεύσει τις δημοκρατικές διαδικασίες για να κρατήσει την Ελλάδα ουδέτερη. Ο βασιλιάς και ο πρωθυπουργός αρχικά εξεφρασαν διαφορετικες γνωμες σχετικα με το να παραμεινει η Ελλαδα ουδετερη η΄οχι.
Τον Μάρτιο του 1915, ωστόσο, ο Κωνσταντίνος απέρριψε τον Βενιζέλο και παρόλο που το Φιλελεύθερο Κόμμα του πρώην πρωθυπουργού κέρδισε σαφώς αλλά στενά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, ο βασιλιάς καθυστέρησε ακόμη τον επαναδιορισμό του Βενιζέλου μέχρι τον Αύγουστο. Η είσοδος της Βουλγαρίας στον πόλεμο τον Σεπτέμβριο του 1915 από την πλευρά των Κεντρικών Δυνάμεων προκάλεσε μεγάλη ένταση μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου που ο τελευταίος παραιτηθηκε και πάλι τον Οκτώβριο. Η παραιτηση αντιπροσώπευε μια αμετάκλητη αρπαγή και συγκρουση μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών ,και οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου μποϊκοτάρισαν τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915, τις οποίες κατά συνέπεια κέρδισε συντριπτικά το τώρα υπέρ-βασιλικό Εθνικιστικό Κόμμα, το οποίο αργότερα έγινε το Λαϊκό Κόμμα.
Η ρήξη μεταξύ του Κωνσταντίνου Α και του Βενιζέλου έγινε εθνική διαίρεση («Ο Εθνικός Διχασμος»). Τον Οκτώβριο του 1916 οι Σύμμαχοι κατέλαβαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Βενιζέλος ίδρυσε μια αντίπαλη κυβέρνηση. Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο επικίνδυνη τον Δεκέμβριο του 1916 όταν στρατεύματα πιστά στον βασιλιά συγκρούστηκαν με τους συμμάχους. Οι σύμμαχοι ανέλαβαν αποφασιστική δράση τον Ιούνιο του 1917, όταν τα βρετανικά πολεμικά πλοία έπλεαν στην Αθήνα και απείλησαν να αποκλείσουν την πρωτεύουσα, εκτός αν ο Κωνσταντίνος Α΄ αναχωρουσε για εξορία.(ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΕΔΩ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕ ΤΟΤΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ,ΔΕΝ ΥΠΕΡΕΒΑΙΝΕ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ.ΜΑΛΛΟΝ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΠΕΔΙΩΚΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΤΟΤΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ Α.Π.).
https://youtu.be/h6Be0JkK_IE
ΑπάντησηΔιαγραφήοι Γερμανοι αφεθηκαν ως αντισταθμισμα στους 100.000 Αγγλογαλλους που ΗΔΗ ειχαν στρατοπεδευσει στη Θεσσαλονικη ( ακολουθησε κατοχη και τα αγνωστα εγκληματα τους , γεμισε η Δυτικη Μακεδονια γαλλομαροκινους που βιαζαν ) . Πρωτοι οι Αγγλογαλλοι παραβιασαν την ουδετεροτητα με τις ευλογιες του Βενιζελου . Οι βασιλικοι αφησαν τους Γερμανους διοτι διαφορετικα θα θεωρουνταν οτι η Ελλαδα ειναι με το μερος της Ανταντ.