ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΥ

             ΟΠΟΥ  ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ   ΕΚΕΙ   ΚΑΙ        ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

            ΚΑΙ  ΟΠΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΚΕΙ  ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Φαίνεται ότι χρειαζόταν να πάρει πάλι η Αριστερά την εξουσία –την πρώτη φορά την πήρε ανεπίσημα στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1943, και την έχασε με την ήττα της στο Κίνημα του Δεκέμβρη και τη Συμφωνία της Βάρκιζας- για να ανοίξουν μερικά στόματα και να ακουστούν πικρές ιστορικές αλήθειες για τα φοβερά εγκλήματα των κομμουνιστών της Ελλάδος.

Αυτό έκανε παρουσιαστής του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι..

 Πράγματι οι δυό μεγάλοι ήρωες της Αριστεράς, ο Μπελογιάννης και ο Βελουχιώτης, ευθύνονται γιά τη μαζική σφαγή του Μελιγαλά και χιλιάδες ακόμη φρικτές δολοφονίες στην Πελοπόννησο και (ο δεύτερος ,ο Βελουχιωτης) στη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο.

Στο έργο μου «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45» υπάρχει λεπτομερής περιγραφή της ευθύνης και εμπλοκής και των δυό στη μαζική σφαγή του Μελιγαλά και άλλων στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο, του δε Βελουχιώτη και ως φυσικού αυτουργού εγκλημάτων.

Λίγα μικρά αποσπάσματα: "..Τό μεσημέρι τῆς 16ης Σεπτεμβρίου μπῆκε ἔφιππος στό Μπεζεστένι ὁ Βελουχιώτης συνοδευόμενος ἀπό τόν διοικητή τοῦ 9ου συντάγματος, Ἠλία Κλάπα, τόν Νίκο Μπελογιάννη, καί τόν Τάσσο Κουλαμπά. Εἶδε ὅτι ὑπῆρχε ἀκόμη ἐκεῖ μεγάλο πλῆθος κρατουμένων, καί πολλοί πού φαίνονταν ὅτι ἦταν ταγματασφαλίτες. Ἔγινε ἔξαλλος, ἐπειδή κατάλαβε ὅτι ἡ διαταγή του νά ἐκτελοῦνται ἐπί τόπου οἱ ταγματασφαλίτες εἶχε παρακουστεῖ.

Ὁ παρών εκεί Γιάννης Καραμούζης γράφει: “... τόσον ὁ Ἄρης ὅσον καί ὁ Κουλαμπάς ἔβαλαν πόστα τά στελέχη τοῦ ΕΛΑΣ γιατί δέν “ἐξετελέσθησαν ὅλοι ἐπί τόπου, ἀλλά τούς ἔπιασαν ζωντανούς”...».

Και συνεχίζει: “... Ὡς τρίτος στόχος στή Μεσσηνία ἐδιαλέχθη ἡ βάσις Γαργαλιάνων. [...] Ὁ Ἄρης καί ὁ Κουλαμπᾶς, πού παρακολουθοῦσαν τά τμήματα, πῆραν ὅλα τά μέτρα, ὥστε νά μήν δημιουργηθεῖ ἡ κατάστασις τοῦ Μελιγαλᾶ. Δηλαδή νά μή “συλληφθοῦν” αἰχμάλωτοι. Οἱ διαταγές πού δόθηκαν στούς ἀντάρτες ἦσαν ρητές: “Νά ἐκτελοῦνται ἐπί τόπου οἱ συλλαμβανόμενοι...”.

........................................................................................

Σέ λίγο ἔφθασε στό Γυμνάσιο καί ὁ Θανάσης Κλάρας. Νωρίτερα, ὅταν ἔμπαινε στούς Γαργαλιάνους, ἀπό τή συνοικία τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα, εἶδε κάποιους ἀντάρτες του νά στήνουν στόν τοῖχο αἰχμαλώτους, ἕτοιμοι νά τούς ἐκτελέσουν. Σταμάτησε τό ἄλογό του, καί τούς φώναξε:

- “Συναγωνιστές, οἰκονομία στίς σφαῖρες. Μαχαίρι”!

Ἕνας ἀπό τούς μαυροσκούφηδες σωματοφύλακές του ἦταν ὁ παπά-Ἀνυπόμονος, ὁ ὁποῖος παραδέχεται στό βιβλίο του ὅτι ἡ παραπάνω φρικιαστική διαταγή δόθηκε ἀπό τόν Κλάρα στούς Γαργαλιάνους. Προσπαθῶντας όμως νά ἐλαφρύνει τόν ἀρνητικό ἀντίκτυπο στή μνήμη τοῦ ἀρχηγοῦ του, ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Κλάρας ἔδωσε αὐτή τήν ἐντολή στούς ἀντάρτες τήν ὥρα τῆς μάχης ! Δέν ἐξηγεῖ ὅμως τόν τρόπο πού οἱ ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ θά πλησίαζαν τούς ταγματασφαλίτες τόσο πολύ τήν ὥρα τῆς μάχης ὥστε νά τούς σφάξουν!» [...]

«..Ὁ Ἄρης ἅρπαξε τό κεφάλι τοῦ παιδιοῦ ἀπό τά μαλλιά, τό στήριξε στό γόνατό του, καί τοῦ ἔκοψε τό λαιμό. Στήν συνέχεια τό πέταξε κάτω στή σκάλα καί μέ κλωτσιές τό ἔβγαλε στό πεζοδρόμιο. Ὅταν βγῆκε κι αὐτός στό πεζοδρόμιο, πάτησε μέ τίς μπότες του τό κεφάλι τοῦ παιδιοῦ. Τό ὄνομα τοῦ νεαροῦ παιδιοῦ ἦταν Πολύβιος-Διομήδης Ἀναστόπουλος...” .