1946: Η Ακεραιότητα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Διασφαλίζει την Επιστροφή της Μοναρχίας

             
Η στρατιωτική θέση αυτών των μεταβατικών κυβερνήσεων βασίστηκε όχι μόνο στη βρετανική στρατιωτική υποστήριξη αλλά και σε μια επισφαλή συνεργασία μεταξύ του αντικομμουνιστικού (αλλά δημοκρατικού) Ε.Δ.Ε.Σ. και των στρατιωτικών  δυνάμεων των «Ταγμάτων Ασφαλείας») του πρώην συνεργατη του κατοχικου  καθεστώτος του Ιωάννη Ράλλη. Τα «τάγματα ασφαλείας» ήταν * δημοκρατικά προσανατολισμένα, αλλά διέκειντο  συμπαθώς περισσοτερο  απέναντι στο μοναρχικό  λαϊκό κόμμα παρά στους Φιλελεύθερους που είχαν στενούς δεσμούς με το αντίπαλο δεος τον Ε.Δ.Ε.Σ. στο συγχωνευμένο μη κομμουνιστικό στρατόπεδο.

(* Τα τάγματα ασφαλείας ήταν συντριπτικά δημοκρατικά καθώς προέρχονταν κυρίως από τη στρατιωτική φατρία που είχε προηγουμένως υποστηρίξει τη δημοκρατική στρατιωτική δικτατορία του στρατηγού Pangalos).

Οι κοινοβουλευτικές εκλογές του Μαρτίου 1946 ήταν ουσιαστικά μια επανάληψη των εκλογών του Ιανουαρίου 1936, καθώς το έθνος πολώθηκε μεταξύ ενός μοναρχικού συνασπισμού με επικεφαλής τον Λαϊκό Κόμμα με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη * και ενός δημοκρατικού συνασπισμού με επικεφαλής το Φιλελεύθερο Κόμμα με επικεφαλής τον Θεμιστοκλή Σουφούλη. Η βασική διαφορά μεταξύ των εκλογών του 1936 και του 1946 ήταν ότι το ΚΚΕ μποϊκοτάρισε τις εκλογές και εμπόδισε τους ανθρώπους σε περιοχές υπό τον έλεγχό του να ψηφίσουν. Κατά συνέπεια, ο λαϊκός συνασπισμός με επικεφαλής τον Τσαλδάρη κέρδισε τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1946.

(* Ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης ήταν ανιψιός του αείμνηστου Παναγιώτη Τσαλδάρη. Ο πρώτος χρησιμοποίησε το εκτεταμένο δίκτυο της οικογένειάς του και το τεράστιο κύρος του αείμνηστου θείου του για να αναβιωσει το Λαϊκό Κόμμα. Ένα ζωτικό συστατικό για την αναβίωση  του Λαϊκού Κόμματος ήταν μια έκκληση στα υπάρχοντα φιλομοναρχικά συναισθήματα).

Η οικογένεια Τσαλδάρη αντιπροσώπευε τις καλύτερες δημοκρατικές μοναρχικές παραδόσεις. Με την επιμονή του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός συμφώνησε απρόθυμα να διεξαγάγει δημοψήφισμα τον Σεπτέμβριο σχετικά με το ζήτημα της επιστροφής του Γεωργίου Β' στο θρόνο. Το αποτέλεσμα  69% υπέρ του Γεωργιου Β 'οφειλόταν εν μέρει σε μποϊκοτάζ κομμουνιστικών υποκινητών. Το ΚΚΕ δεν επηρεάστηκε αρνητικά από την επιστροφή του Γιώργου Β στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1946, διότι παρείχε στους κομμουνιστές το αναγκαίο πρόσχημα για να ξεκινήσουν εμφύλιο πόλεμο για να πάρει την εξουσία.

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs