Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β ΄ ΑΔΙΚΑ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ . ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Ο ΕΘΝΑΡΧΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΡΑΤΗ Η ΡΩΜΕΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
KING CONSTANTINE ΙΙ EXTRACTED OF HIS THRONE UNFAIRLY .BUT ALWAYS REMAIN THE NATIONAL LEADER.THE NATIONAL ROLE OF THE KING IS INDEPENDENT FROM THE HEAD OF THE STATE. KING IS ALWAYS THE FATHER OF THE NATION. WITH MONARCHY BECOME VISIONABLE THE ROMAN FOLLOWING OF THE GREEK NATION.
Ο Πριγκιπας Παύλος γιος του βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄ταξίδεψε με πλοίο από το Μπάρι της Ιταλίας στην Πάτρα και με ανάρτησή του στο Instagram δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον πλοίαρχο και το πλήρωμα και να ευχηθεί για τη νέα χρονιά.
«Ευχαριστώ τον Πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου super fast 1 για το όμορφο και ασφαλές ταξίδι από το Bari για Πάτρα. Εύχομαι καλή χρονιά και καλά ταξίδια σε όλους», έγραψε χαρακτηριστικά.
Ο Πριγκιπας Παύλος , φαίνεται ότι θα γιορτάσει την αλλαγή της χρονιάς στη Ελλαδα.
Οι βασιλιάδες, οι βασίλισσες, οι πρίγκιπες, οι πριγκίπισσες, οι μεγάλοι δούκες και οι μεγάλες δούκισσες της Ευρώπης πιασμένοι χέρι-χέρι και χορεύουν μέσα στην αίθουσα.Διακρινεταιο Ελληνας Βασιλευς με την αδελφη του βασιλισσα της Ισπανιας να χορευουν μαζι.
Μια κομψή εικόνα: Ο Πρίγκιπας Κωνσταντίνος της Ελλάδας (μετέπειτα βασιλιάς Κωνσταντίνος Β'). , 1940-2023) και η BMW 507 Roadster του, γύρω στο 1959. Η ρίγα στη στολή του υποδεικνύει ότι ο πρίγκιπας ήταν ήδη υπολοχαγός του Ναυτικου εκείνη την εποχή. Η νέα βασιλική οικογένεια της Ελλάδας (από το 1863) προέρχεται από τον οίκο Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg (όπως η τελευταία Γερμανίδα αυτοκράτειρα, Auguste Viktoria) - και η μητέρα του Κωνσταντίνου ήταν εγγονή της Βικτόρια Λουίζας του Ανόβερου, της δυναστικης οικογενειας των Ουέλφων.
Αν και ο Κωνσταντίνος Β ́ ήταν ζυμωμενος με τον Στρατο, ο δικός του στρατός τον απομάκρυνε από το αξίωμα του μετά από περίπου 3 1/2 χρόνια τον Δεκέμβριο 1967
Η BMW 507 το 1955 κυκλοφορησε στο κοινό, αλλά η παραγωγή ξεκίνησε μόλις τον Νοέμβριο του 1956. Σε δύο σειρές, σε καθαρά χειροποίητα, μέχρι το τέλος του 1959 παρήχθησαν συνολικά 252 αντίτυπα, στα οποία περιλάμβαναν ένα πρωτότυπο και τρία οχήματα προ σειράς. Τα οχήματα της σειράς 2 είναι, για παράδειγμα, ορατά στο ταμπλό τους με μεγάφωνο πάνω από το ραδιόφωνο, η αντλία της δεξαμενής κάθεται στον πίσω δεξί προφυλακτήρα... Τροφοδοτείται από κινητήρα V8 3,2 λίτρων ικανό να αποδώσει 150 ίππους (υψηλότερη συμπιεσμένη έκδοση στις ΗΠΑ: 165 ίπποι), ανάλογα με την έκδοση, ήταν εφικτά 190 έως 220 μίλια/ώρα.
Φωτογραφία: greekroyalfamily. gr - Ευχαριστώ πολύ!
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
Ο Εύζωνας, ένα σύμβολο ηρωισμού, θυσίας και νίκης, είναι στενά συνδεδεμένο με τη νεώτερη ιστορία του Ελληνικού κράτους. Ο Εύζωνας ως σύμβολο έχει υμνηθεί τόσο, όσο κανένα άλλο. Σαν θρύλος πέρασε στα δημοτικά τραγούδια μας και στην ποίηση, αποτυπώθηκε στα καναβάτσα των ζωγράφων, ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου, φωτογραφήθηκε όσο τίποτε άλλο και προβλήθηκε σε κάθε Εθνική εορτή και τελετή, ακόμα και στο εξωτερικό.
Ο Εύζωνας, ο γνωστός σε όλους μας Τσολιάς, έχει καταξιωθεί στην σκέψη και στη ψυχή της Ελληνίδας και του Έλληνα, σαν μυθική μορφή. Η λέξη Εύζωνας συναντάται στον Όμηρο με την έννοια του <<καλά ζωσμένου>> με τα άρματα του πολεμιστού, που διακρινόταν για την ευρωστία του και τις πολεμικές ικανότητές του. Η στολή του Εύζωνα καθιερώνεται επίσημα ως εθνική ενδυμασία όλων των οπλαρχηγών και αγωνιστών της Επαναστάσεως του 1821. Ο Τσολιάς με τη φουστανέλα και το τσαρούχι του κυριαρχεί στα πεδία των μαχών, στα βουνά και στους κάμπους και γίνεται ο κυριότερος πρωταγωνιστής και το σύμβολο της Εθνεγερσίας.
Η Βασιλική, από το 1974 Προεδρική, Φρουρά ιδρύθηκε τη 12η Δεκεμβρίου 1868, ως <<στράτευμα αυθύπαρκτον υπό την ονομασία το <<ΆΓΗΜΑ>>, αποτελούν μέρος του μονίμου στρατού και προορισμένον αποκλειστικώς δια την υπηρεσίαν ημών>>, με σκοπό την καθιέρωση πυρήνα οπλιτών του Στρατού Ξηράς, που διακρίνονται στις στρατιωτικές αρετές και με άρτια στρατιωτική εκπαίδευση.
Τα Τάγματα και τα Συντάγματα Ευζώνων, που συγκροτήθηκαν αργότερα, μνήμονες των εθνικών παραδόσεων και με πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος προς το Έθνος, διακρίθηκαν και συνετέλεσαν στις νικηφόρες μάχες του Σαρανταπόρου, των Γιαννιτσών, του Μπιζανίου κατά τον Α΄Βαλκανικό Πόλεμο, και του Λαχανά, του Κιλκίς και Τζουμαγιάς κατά τον Β΄Βαλκανικό Πόλεμο, το 1912-1913. Συμμετείχαν ενεργά σ΄όλες τις μάχες του Μακεδονικού Μετώπου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επέδειξαν ιδιαίτερα απαράμιλλη ανδρεία, τόλμη και ορμητικότητα.
Αλλά και κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία τα Συντάγματα διακρίθηκαν στις μάχες της Κιουτάχειας, Εσκί Σεχίρ και Αφιόν Καραχισάρ, Κάλε Γκρότο και άλλα υψώματα, λίγα χιλιόμετρα προ της Άγκυρας για το απτόητο θάρρος, την άφθαστη ορμητικότητα και την απαράμιλλη αντοχή των. Και ο Συνταγματάρχης Καραγεώργος, Διοικητής του 1ου Συντάγματος Ευζώνων, αφηγείτο για τους Εύζωνες του με συγκρατουμένη έκπληξη: <<Θα νομίσει κανείς ότι η φράσις <<πάλη σώμα προς σώμα>> δεν υπήρξεν εις την πραγματικότητα. Άι λοιπόν! Είδα εγώ νεκρούς, έναν Τούρκον και έναν τσολιάν, και του ενός η λόγχη είχε βυθισθή εις το σώμα του άλλου. Είχον λογχισθή ταυτοχρόνως και είχον ταυτοχρόνως αποθάνει..>>.
Σε ανάλογες μάχες συμμετείχαν τα Συντάγματα των Ευζώνων και κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου 1940-1941 στην Πίνδο, στο Καλπάκι, στην Κορυτσά, στο Αργυρόκαστρο, στην Κλεισούρα και αλλού, επιδείξαντα γενναιότητα και ακαταμάχητη πίστη στο καθήκον προς την Πατρίδα, για την ασφάλεια και την ελευθερία της.
ΠΑΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ.
Κατά την παρούσα περίοδο οι οπλίτες του Στρατού Ξηράς, οι οποίοι επανδρώνουν την Προεδρική Φρουρά, είναι κληρωτοί στρατεύσιμοι και επιλέγονται για το ανάστημά των, 1,85 και άνω, άριστη σωματική διάπλαση, άριστη ψυχοπνευματική κατάσταση, χαρακτήρα και ήθος. Η Ευζωνική στολή αντιπροσωπεύει τον μαχητή του ηπειρωτικού χώρου, ενώ η Κρητική του μαχητού του Ελλαδικού νησιώτικου χώρου. Όλα τα είδη των ευζωνικών στολών είναι στενά συνδεδεμένα με τις τοπικές στολές και με την ευζωνική πολεμική παράδοση. Πρόσφατα εισήχθη στην Προεδρική Φρουρά και η Θρακιώτικη ενδυμασία.
Οι ευζωνικές στολές, χειροποίητες και μεγάλης παραδοσιακής αξίας, είναι αυθεντικές, γνήσιες με Εθνικό τιμητικό χαρακτήρα και μεγάλου κόστους. Τμήματα της Προεδρικής Φρουράς συμμετέχουν σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, σε όλα τα μέρη της υφηλίου.
Σήμερα ο Εύζωνας φορώντας την ένδοξη και αιματοβαμμένη ευζωνική στολή, συνεχίζει την παράδοση και ιστορία των Ευζώνων. Σήμερα ο Εύζωνας με τις δάφνες του παρελθόντος και της ιστορίας του, φρουρεί με πίστη και αφοσίωση προς τα ιδανικά της Πατρίδας του τιμητικά τον τάφο του Αγνώστου Στρατιώτου, που έπεσε στα πεδία των μαχών, για τη τιμή και τη δόξα της αιώνιας Ελλάδας, αλλά και το Προεδρικό Μέγαρο, σύμβολο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, για να θυμίζει σ΄ολόκληρο τον κόσμο: <<Η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα>>.
ΠΗΓΗ: Ειδική αφιέρωση στον Εύζωνα του Γενικού Επιτελείου Στρατου/ Διεύθυνσης Δημοσίων Σχέσεων-Ενημερώσεως.
Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1868
Ιδρύεται «το Άγημα»
ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α’, Η ΝΥΝ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ
ΗΤΑΝ 12 Δεκεμβρίου 1868, σαν σήμερα πριν από 152 ολόκληρα χρόνια, όταν με σχετικό Διάταγμα του Βασιλιά Γεωργίου του Α’, ιδρύονταν «το Άγημα», δηλαδή το νυν επίλεκτο Σώμα της Προεδρικής Φρουράς, το οποίο απαρτίζεται, ως γνωστόν, από τους Εύζωνες (ή αλλιώς Τσολιάδες).
Το Διάταγμα αυτό δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. υπ’ αρ. 63Α/19-12-1868, εκεί όπου παράλληλα με την αναφορά {περί σχηματισμού αυθυπάρκτου στρατεύματος υπό την ονομασίαν «το Άγημα»}, διευκρινίζονταν άμεσα και ο σκοπός ίδρυσής του ως εξής: {Έχοντες υπ’ όψιν την υφισταμένην ανάγκην της παρ’ Ημίν στρατιωτικής υπηρεσίας, επιθυμούντες δε να εγκαταστήσωμεν πυρήνα τελειοτέρας όσον ένεστι στρατιωτικής παιδεύσεως και να επεκτείνωμεν τα μέσα της προαγωγής των επί στρατιωτική αρετή διακρινομένων υπαξιωματικών του στρατού, τη προτάσει του Ημετέρου επί των Στρατιωτικών Υπουργού απεφασίσαμεν και διατάσσομεν.
Άρθρον 1.
Συνιστάται στράτευμα αυθύπαρκτον υπό την ονομασίαν «το Άγημα» αποτελούν μέρος του μονίμου στρατού και προωρισμένον αποκλειστικώς διά την υπηρεσίαν ημών»…
Στα επόμενα δε 18 άρθρα του Διατάγματος που ακολουθούσαν, δίνονταν λεπτομερέστατες πληροφορίες όπως, για τη σύνθεση του Αγήματος, για την στρατιωτική του ιεραρχία, για τον αριθμό των αξιωματικών, των ανθυπασπιστών, των επιλοχιών, των λοχιών, καθώς και των στρατιωτών που μετείχαν σ’ αυτό, αλλά ακόμη και για τον οπλισμό, την ενδυμασία ή και τη μισθοδοσία των μελών του, όπως μπορείτε να διαβάσετε και να ενημερωθείτε στο παρακάτω συγκεκριμένο Φ.Ε.Κ., το οποίο παραθέτουμε σε pdf μορφή.
Στο πέρασμα του χρόνου, «το Άγημα» μετονομάστηκε σε «Ανακτορική Φρουρά», σε «Λόχο Φρουράς Προέδρου της Δημοκρατίας», σε «Λόχο Βασιλικής Φρουράς», σε «Τιμητική Φρουρά του Αγνώστου Στρατιώτη», σε «Φρουρά Σημαίας», σε «Βασιλική Φρουρά», ενώ μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας το 1974, φέρει πλέον την τωρινή του ονομασία, δηλαδή «Προεδρική Φρουρά».
Κατά τα πρώτα 79 χρόνια ύπαρξής της, η νυν Προεδρική Φρουρά, παράλληλα με την απόδοση τιμών, είχε μαζί με τα λοιπά ευζωνικά τάγματα, ενεργό συμμετοχή κατά σειρά, στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στους Α’ και Β’ Βαλκανικούς πολέμους, στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, στην Μικρασιατική Εκστρατεία, στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, καθώς και στον Εμφύλιο πόλεμο, ενώ από την πρώτη στιγμή είναι εγκατεστημένη στο «Στρατόπεδο Γεωργίου Τζαβέλα» (προς τιμήν του Σουλιώτηοπλαρχηγού και ήρωα της Επανάστασης του 1821), το οποίο βρίσκεται επί της οδού Ηρώδου Αττικού 2, πολύ κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο στην Αθήνα.
Στις μέρες μας, πλέον έχει καθαρά τελετουργικό χαρακτήρα, με σκοπό να φυλάσσειτιμητικά το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, την πύλη του Στρατοπέδου, καθώς και το Προεδρικό Μέγαρο, ενώ στις υποχρεώσεις της συμπεριλαμβάνονται η απόδοση τιμών στον ή στην εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καθώς και σε αρχηγούς ξένων κρατών ή σε πρέσβεις επίσης ξένων κρατών κατά την επίδοση των διαπιστευτηρίων τους, όπως ακόμη, η έπαρση και υποστολή της Σημαίας μας στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως (κάθε Κυριακή πρωί), η συμμετοχή τμημάτων Ευζώνων σε εορτασμούς τόσο σε εθνικές επετείους, όσο και σε πανηγυρικές εκδηλώσεις είτε στο εσωτερικό της πατρίδος μας είτε στο εξωτερικό (όπως η συνοδεία και μεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα), ενώ κάθε Κυριακή πρωί στις 11 ακριβώς, πραγματοποιείται επιβλητική παρέλαση, από το στρατόπεδο έως το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, με αλλαγή φρουράς.
Επίσημη στολή των μελών της Προεδρικής Φρουράς είναι η γνωστότατη Ευζωνική Στολή, ενώ καθημερινά οι Εύζωνες φέρουν επίσης, κατά την μεν χειμερινή περίοδο τον μπλε «ντουλαμά», δηλαδή τη στολή του Μακεδονικού Αγώνα, κατά την δε καλοκαιρινή περίοδο τον χακί «ντουλαμά», δηλαδή τη στολή των Βαλκανικών Πολέμων. Επίσης, κατά περίπτωση, φέρουν ακόμη, την Ποντιακή στολή, την αντίστοιχη του Βρακοφόρου του Αιγαίου, καθώς και τη Θρακιώτικη παραδοσιακή ενδυμασία.
Παρακάτω, δημοσιεύονται μερικές φωτογραφίες από το πλούσιο αρχείο της εφημερίδος μας, τόσο από την σημερινή περίοδο, όσο, κυρίως, από την περίοδο της Κατοχής (1941 – 1944), με Εύζωνες μπροστά από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, καθώς και ένα διάρκειας 8 λεπτών και 45 δευτερολέπτων βίντεο, από σχετικά πρόσφατη καθόλα άψογη αλλαγή φρουράς.
.Χθες το απογευμα επανηλθον αεροπορικως εκ Λονδινου μετα 15νθημερον απουσιαν ο Βασιλευς μετα της Βασιλισσης .Εις το αεροδρομιον του Ελληνικου τους υπεδεχθησαν η ΔιαδοχοςΕιρηνη,η Βασιλισσα-μητηρ Φρειδερικη,ο προεδρος της κυβερνησεως κ.Παπανδρεου,ο προεδρος της Βουλής ,μελη της κυβερνησεως και αλλοι επισημοι.
Το δημοψηφισμα του 74 ειναι ακυρο για πολλους λογους πειτε το καλλιτερα εξαπατηση του λαου ,πειτε το υφαρπαγη της ψηφου του λαου, δεν κανεις δημοψηφισμα εν μεσω γενικης επστρατευσης αυτα τα καραγκιοζιλικια μονο ο ψευτοεθναρχης τα εκανε ως τετοιος που ηταν. Ο βασιλευς δεν αντεδρασε διοτι ηταν νωπα τα γεγονοτα της μεταπολιτευσης ,δεν ηθελε να διχασει. Προτιμησε να υποφερει. Οι πολιτικοι της Ελλαδος ξερουν να εκδικουνται τους βασιλεις. Εκει εξαντλουν ολη την γενναιοτητα τους. Την τουρκια την αφηνουν να αποθρασυνεται!
Ακολουθουν κάποια σχόλια για την συνεντεύξη των πριγκιπων Παυλου και Νικολαου στην εκπομπή "365 στιγμές" της κας Παπαϊωάννου.
Ο κύριος Αλιβιζατος τα "ράβει" όπως θέλει. Θυμίζω συνταγματολογος ειδικών αποστολών, από διάφορες κυβέρνησεις, για δημιουργία δυσκολων νόμων. Μπορούσε να γίνει νόμος για την ιθαγένεια. Όλα γίνονται. Έχουμε έναν μάγειρα και τα υλικά που μαγειρεύει. Είναι απλό. Όπως θα μπορουσε και να λυθεί απλά. Και θέτει στη συνέχεια, ο κος Αλιβιζατος, το θέμα της ισότητας. Το άρθρο 4 δικαίως λέει ότι δεν υπάρχουν τίτλοι ευγενείας. Όμως το πρίγκηπας δεν είναι τίτλος ευγένειας, αλλά προσδιορισμός στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ειναι γιοι του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Τίτλος ευγένειας είναι ο λόρδος, ο κόμης, ο βαρώνος. Ή ακόμη και ο πρίγκηπας Υψηλάντης, που προέρχεται από την βυζαντινή αυτοκρατορία ο τίτλος. Εξηγώ απλά ότι θελουν να τους ΤΑΠΕΙΝΩΣΟΥΝ. Είπε ο κος Αλιβιζατος οτι το ελληνικό κράτος καταδικαστηκε. Η κυβέρνηση έδωσε στον Β. Κωνσταντίνο 13,7 εκατομμυρία. ΞΈΧΑΣΕ να πει την εκτίμηση του ελληνικού δημοσίου που ήταν 180 εκατομμύρια. Και της πλευράς Κωνσταντίνου γυρω στα 160, δηλαδή πολυ μικρότερη απο αυτή του ελληνικού δημοσίου. Πρέπει ομως να αναγνωρισω οτι αναφέρει πως βγήκε το Γκλιξμπουργκ ομολογωντας ότι αυτό έγινε για να ταπεινωθει ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος και η Δυναστεία. Λυπάμαι για τους ιστορικούς γιατί θεωρούν αποκλειστικά ευθύνη του Β. Κωνσταντίνου την δικτατορία, ξεχνώντας την ευθύνη όλων των έμπειρων τότε πολιτικών. Τις διαμάχες τους αλλά ακόμα και την εμπλοκή της οικογένειας Παπανδρέου, όπου οι οικογενειακοι τους καβγάδες, μεταφερθηκαν και στη πολιτική σκηνή. Με ολέθρια αποτελέσματα. Η νεότητα του Β. Κωνσταντίνου αντιπαραβαλλεται με την εμπειρία των πολιτικών μας; Οχι. Όμως πρέπει κάποιος να καταλαβει ότι οι πολιτικοί, από αρχή ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, εκβίαζαν τον θρόνο, όταν ήθελαν κάτι. 50 χρόνια μετά το δημοψήφισμα ακόμα σπείρουν δηλητήριο για τον θεσμό. Τόσο τον φοβούνται, ακόμα. Σκεφτείτε οι ιστορικοί αν ήταν πιο επιεικείς με τον θεσμό της βασιλείας τι διαφορετικό θα ακούγαμε στην εκπομπή, σήμερα. Τον δε Αλέξανδρο τον παρεκαμψαν εντελώς. Ανάξιος λόγου; κρίμα. Οι πρίγκηπες ήταν απλοί ειλικρινείς. Και με μεγάλο βαθμό ωριμότητας και ευθύτητας. Ο πρίγκηπας Παύλος δικαιολογημενα απόρησε στην πρόταση να πάρει επίθετο. Πως να πάρει επίθετο όταν ποτέ δεν διέθετε. Γεννήθηκε πρίγκηπας. Απλό αληθινό, ιστορικά ακριβές. Ο πρ. Νικόλαος ανέφερε ότι ήθελε να υπηρετήσει. Δεν του ήρθε ποτέ το χαρτί στράτευσης. Από την άλλη όσοι τον θεωρούν φιλέλληνα, τους θυμίζει ότι είναι Έλληνας. Είχε ιθαγένεια, του την πήραν. Και με μεγάλη ευθύτητα αναφέρει 2 λάθη που έγιναν απο τον πατέρα του. Οι επιστολές που οι σύμβουλοι του, ουσιαστικά, τον προετρεψαν να στείλει και το ότι δεν ήταν παρών στη διάρκεια του δημοψηφισματος και εμπιστεύτηκε καλοθελητες που τον προδωσαν. Ο φορέας που θα δημιουργήσουμε εμείς, θα έχει σκοπό την συντήρηση της ιστορικής μνήμης. Αν θέλετε να το πω πιο απλά, να ακουστεί περισσότερο και η αποψη αυτών που δεν ακούστηκε τόσα χρόνια ή "ψαλιδιστηκε", να το πω σωστά. Και θα καλέσουμε όλους αυτούς τους ιστορικούς να πουν την γνώμη τους, αντιπαραβαλλοντας όμως και την δική μας. Λυπάμαι που ο κύριος Κωστής ή ο οποιοσδήποτε θεωρεί ότι έγινε ένα δημοψήφισμα το 74 και τελείωσε κάτι οριστικά. Και πρέπει να το τονίζει. Το κάνανε και πολλοί πολιτικοί καλεσμένοι στις εκπομπές την περίοδο της κηδείας του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Εγώ ΔΕΝ το έκανα. Γιατί ειναι απλό. Δεν είμαι μελλοντολογος να προβλεψω κάτι. Μόνο ο λαός τελειώνει κάτι ή ξεκινά κάτι νέο. Ποιος μπορεί να προδικασει αν ο λαός σε μια καταστροφή ή μια απογοήτευση από το τωρινό πολιτικό σύστημα δεν ζητήσει κάτι διαφορετικό; κάτι άλλο; .Σε καμία προοδευτική χώρα, θα έλεγα δημοκρατία, το δημοψηφισμα θεωρείται τόσο φοβικο, όσο εδώ. Αντίθετα, τα δημοψηφισματα προβλέπονται για ανανέωση εντολής ή για σοβαρά εθνικά θέματα. Ποιο βαφτίζουμε νόμιμο και ποιο παράνομο; Πάντως το δημοψήφισμα του 74 ήταν unfair, όπως είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Στην Ελβετία κάνουν ένα σωρό δημοψηφισματα. Στο Λουξεμβούργο προβλέπεται μέχρι και για την αλλαγή πολιτεύματος. Δεν φοβάται ο Μεγάλος Δούκας τα δημοψηφισματα. Αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός. Στην Ελλάδα το 2015, το "ναι" εγινε "όχι" , ενώ για την Συμφωνία των Πρεσπων, ουδέποτε έγινε. Εμείς στο κόμμα Πατριωτική Δύναμη Αλλαγής με την αρχή για την απόδοση της ιθαγένειας στην Βασιλική οικογένεια ή τεως ελληνική Βασιλική οικογένεια, όπως θέλετε πέστε το, αλλά και με τη χρήση της β. οικογένειας ως χρυσής εφεδρείας, τονίζουμε την ανάγκη του σεβασμού των θεσμών, της ιστορίας, του παρελθόντος με το παρόν. Η Ελλάς και η ιστορία της δεν πρέπει να διαιρείται από κανέναν. Συγχαρητήρια στους πρίγκηπες μας. Μας κάνουν περήφανους. Έδειξαν ήθος, συνέπεια, κύρος. Βλέποντας τους, θυμήθηκα την ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου για τον Στρατηλατη στον Πουανκαρέ. "Ένας Έλληνας Βασιλιάς, τίποτε άλλο από Έλληνας " (ΙΙ, 23) Κωνσταντίνος Γ. Λουκάς Εκδότης Εκδόσεις Στέμμα Αντιπρόεδρος κόμματος ΠΑΤΡΊΔΑ.
Η βασίλισσα Άννα Μαρία είναι μια προσωπικότητα χαμηλών τόνων.
Η βασίλισσα Άννα Μαρία ήταν παντρεμένη με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Β’, τον βασιλιά των Ελλήνων, και απέκτησαν τον πρίγκιπα Παύλο, τον πρίγκιπα Φίλιππο, τον πρίγκιπα Νικόλαο, και τις πριγκίπισσες Θεοδώρα και Αλεξία.
Η Άννα Μαρία λατρεύει την οικογένειά της. Στις ακόλουθες εικόνες θα τη δείτε στα ανάκτορα στο Τατόι, όπου ποζάρει με τον Κωνσταντίνο Β’, ενώ μάλιστα κυοφορούσε τον Παύλο.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο Τατόι, το 1967. Η βασίλισσα Άννα Μαρία και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ ήταν παντρεμένοι για σχεδόν 59 χρόνια..
.
.
.
Ο Βασιλιας Κωνσταντίνος Β’ έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιανουαρίου 2023 από πολυοργανική ανεπάρκεια και πλήθος κόσμου ταξίδεψε στην Ελλάδα για να τον αποχαιρετήσει. Με απόφαση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής οι σημαίες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και στα γραφεία των επιτροπών αυτών κυμάτιζαν μεσίστιες μέχρι και την κηδεία του ενώ το ίδιο συνέβη και στα βασιλικά ανάκτορα της Κοπεγχάγης με απόφαση της βασίλισσας Μαργαρίτας Β΄.
Βασίλισσα Άννα Μαρία
Την ημέρα της κηδείας, στις 16 Ιανουαρίου, χιλιάδες ήταν οι πολίτες που προσκύνησαν την σορό του Βασιλεως Κωνσταντίνου στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Ελευθερίου στην πλατεία Μητροπόλεως, με το φέρετρο να είναι καλυμμένο με την ελληνική σημαία.
Ακολούθησε η Νεκρώσιμος Ακολουθία στον κυρίως Μητροπολιτικό ναό χoροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Β΄ και παρουσία 12 Μητροπολιτών της Ιεράς Συνόδου. Μετά το πέρας της ακολουθίας εκφώνησε επικήδειο λόγο ο γιος του Κωνσταντίνου Β’, Παύλος.
Ασχημη εντυπωση προκαλεσε διεθνως η αυθαιρετη αρνηση του πρωθυπουργου να μην ταφει ο Βασιλευς με τιμες πρωην αρχηγου κρατους. Αυτο ειχε και θα εχει πολιτικο κοστος για την ΝΔ .
17 βασιλεις ηρθαν για την κηδεια του βασιλεως και το ελληνικο κρατος εδειξε για ακομη μια φορα το απαισιο προσωπο του και τα κομπλεξ που το διακατεχουν. Δεν ειχε την πολιτικη ωριμοτητα να φερθει φιλοφρονα προς τους εταιρους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.Δεν ειχε την διπλωματια που απαιτειται για να δωσει καλη εντυπωση για λογους τουρισμου στην διεθνη κοινη γνωμη. Η μονη εννοια της κυβερνησης ηταν ο φοβος της μη τυχον διαμαρτυρηθουν τα κομμουνιστικα κομματα της αντιπολιτευσης.Βεβαια ειναι γνωστοι οι υπογειοι δεσμοι των κομμουνιστων με την ΝΔ. Αναγονται στην εποχη του ψευτοεθναρχη με το επωνυμο Τριανταφυλλιδης.
.
Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΝΑ - ΜΑΡΙΑ
.
Η ΑΥΤΟΥ ΥΨΗΛΟΤΗΣ Ο ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ -ΑΛΕΞΙΟΣ.
ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ.
Ολες οι συνθηκες με τις οποιες ενωθηκαν τα σκλαβωμενα εδαφη με τον αρχικο κορμο της Ελλαδος ρητα αναφερονται στο Βασιλειο της Ελλαδος και οχι στην...ελληνικη δημοκρατια. Αυτο μπορει καποιος εχθρος της Ελλαδος να το χρησιμοποιησει για να αμφισβητησει το καθεστως των απελευθερωμενων περιοχων....τοτε τι γινεται; Πρεπει να επανελθει στην Ελλαδα το πολιτευμα της Βασιλευομενης Δημοκρατιας ταχιστα.
Ο διχασμός με κάθε λογής πολιτική αφορμή στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποκληθεί μέχρι και… εθνικό σπορ. Με αυτό ως δεδομένο, το ότι εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Αδράξαμε την ευκαιρία, σαν κοινωνία και σαν πολιτικό σύστημα και βγάλαμε τον χείριστο εαυτό μας, αποδεικνύοντας ότι παραμένουμε και στους δυο τομείς ΓΕΛΟΙΟΙ. Ο ένας περίμενε στη γωνία τον άλλον… ουδεμία συμπάθεια έχουμε στον θεσμό της βασιλείας, άρα δεν τρέφουμε και ελπίδες “παλινόρθωσης”. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν αισθανόμαστε πως κάποιοι προσπαθούν φιλότιμα να μας κάνουν να αμφιβάλουμε και για το “καλύτερο διαθέσιμο” πολίτευμα, αηδιασμένοι από όσα ανέχεται, που όμως εμείς οι ίδιοι βυθίσαμε συνειδητά στη μιζέρια και την πολιτική ιδιοτέλεια.
Η κυβέρνηση τρέμει να μην τη συνδέσουν με τη βασιλεία και συνεπακόλουθα με την “επάρατο Δεξιά”, μην πληγεί το άνοιγμα στον μεσαίο χώρο. Η αντιπολίτευση καιροφυλακτεί, όχι λόγω δημοκρατικότητας, αλλά για να αφυπνίσει “αντιδεξιά αντανακλαστικά” του πολιτικού ποιμνίου-στόχου. Και τα ποίμνια αποτελούνται από πρόβατα που ακολουθούν ενστικτωδώς τις εντολές του τσοπάνη… ή του τσοπανόσκυλου. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο πολιτικός χαβαλές θα έβγαζε πολύ γέλιο, εάν δεν αποτύπωνε μια φαιδρή στη συνολική της εικόνα κοινωνία, που αδυνατεί να ξεπεράσει σύνδρομα με καταβολές τουλάχιστον στον Εμφύλιο. Η ανάσυρση ιστορικών φαντασμάτων στην υπηρεσία της πολιτικής επιβίωσης!
Μας άφησε χρόνους λοιπόν “ο τέως”, όπως απαξιωτικά αναφέρουν πολλοί, τσοντάροντας και ολίγη από “Γλύξμπουργκ” για να αμφισβητήσουν και την ελληνική συνείδηση του προσώπου. Μέτρο πουθενά και κανένας! Λες και οργάνωσε κανένα αντάρτικο για την διά της βίας κατάληψης της εξουσίας εκ νέου για την παλινόρθωση της μοναρχίας, μετά το δημοψήφισμα του 1974 που αποφασίστηκε η αλλαγή του πολιτεύματος! Πόσο κόμπλεξ κουβαλάει αυτή η χώρα! Η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις νόρμες της πολιτικής ορθότητας, δήλωσε ότι θα ταφεί ως απλός πολίτης, όχι ως αρχηγός κράτους. Δεν επετράπη και το “λαϊκό προσκύνημα”, διαφοροποιώντας την κηδεία από όλες τις άλλες απλές κηδείες! Απλά δεν είναι “λαϊκό” αλλά οικογενειακό το προσκύνημα ενός νεκρού. Αν θέλουμε όμως, όλοι μπορούμε να μπούμε σε μια εκκλησία και να κατευοδώσουμε ακόμα και κάποιον άσχετο, δεν θα μας σταματήσει κανείς. Ποιον θα πείραζε αν μαζεύονταν -κάποια γεροντάκια κατά πλειοψηφία- για να τον χαιρετήσουν; Μάλλον υλικό για τα πρωινάδικα, τις σατιρικές εκπομπές και τις επιθεωρήσεις στερούν.
Αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη να συνταχθεί με αυτό που νομίζει ότι θα προτιμούσε η πλειοψηφία του πολιτικού ακροατηρίου-στόχου, παρά τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν σημαντικότερες τις διαρροές από τα δεξιά. Κι ας αντιλαμβάνονται το είδος των ειρωνικών ή αμήχανων σχολίων για την Ελλάδα που θα ακουστούν στο εξωτερικό. Τι περιμέναμε να πουν; “Πω πω τι αφοσιωμένοι δημοκράτες που είναι οι Έλληνες”; Αποφασίσαμε λοιπόν ότι “ο τέως” δεν υπήρξε αρχηγός κράτους, καλός ή κακός, δεν υπήρξε ποτέ Ολυμπιονίκης, δεν αισθανόταν Έλληνας και… κατά βάθος δεν αποδέχθηκε το δημοψήφισμα του 1974 που τελείωσε τη βασιλευόμενη δημοκρατία στη χώρα, Αν η πραγματικότητα δεν βολεύει, φτιάχνεις μια εναλλακτική, πιο βολική, εικονική για να πορεύεσαι. Τότε για ποιον λόγο θα τον ενταφιάσουν σε βασιλικό τάφο κι όχι σε ένα απλό νεκροταφείο; Κι άλλη αντίφαση…
Και πάλι όμως δεν ξεμπερδέψαμε! Υπάρχει κι άλλο θέμα! Ο αποθανών “απλός πολίτης” λοιπόν, το 1958 αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Ένα οχτάμηνο φοίτησε στη Σχολή Ικάρων και τη Σχολή Ευελπίδων, με αποτέλεσμα να του απονεμηθεί ο τίτλος του αξιωματικού (ανθυπολοχαγός, σημαιοφόρος και ανθυποσμηναγός). Πολλές πηγές επιβεβαιώνουν ότι ολοκλήρωσε με επιτυχία και την εκπαίδευση των ΟΥΚ (σημερινή ΔΥΚ, τη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών). Και τη “διαβολοβδομάδα”. Κάποια προνόμια προφανώς τα απολάμβανε. “Το είχε” με τα δύσκολα στην εκπαίδευση – προπόνηση. Κι όλα χαριστικά να στα απονείμουν εδώ, Ολυμπιονίκης δεν γίνεσαι.
Όταν έγινε βασιλιάς στη χώρα, έγινε και επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων (βαθμός στρατηγού – και των τριών Κλάδων επειδή είχε φοιτήσει και στις τρεις αντίστοιχες σχολές). Κατά το Σύνταγμα, αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Άρα είναι στρατηγός… γι’ αυτό έχει στρατιωτικό γραφείο και υπασπιστές η Κατερίνα Σακελλαροπούλου! Κάποτε δεν είχαμε ΠτΔ αλλά βασιλιά που ήταν αυτός αρχηγός. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, τυπικά, είναι απλά ο αρχηγός ενός στρατιωτικού επιτελείου. Αυτή η στρατιωτική του ιδιότητα όμως αναδεικνύει ένα… λάθος μας: Ο ελληνικός νόμος προβλέπει αφαίρεση των βαθμών και τον υποβιβασμό αξιωματικού σε απλό στρατιώτη σε περίπτωση καταδίκης.
Αυτό ουδέποτε συνέβη με τον Κωνσταντίνο. Άρα ισχύει το πρωτόκολλο στο στράτευμα που ενεργοποιείται αυτόματα σε περίπτωση θανάτου αξιωματικού, ανάλογα με τον βαθμό του. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και οι αρχηγοί των Επιτελείων στέλνουν στεφάνι, όπως και η ένωση αποστράτων του Κλάδου (ΓΕΣ εν προκειμένω, οι οποίοι και επισκέπτονται Γράμμο-Βίτσι σε ετήσια βάση)! Το Γραφείο Προσωπικού των Επιτελείων συντάσσει ένα μικρό βιογραφικό που διαβάζεται από κάποιον αξιωματικό στην κηδεία, όπου συμμετέχει στη στρατιωτική αντιπροσωπεία που αποτελείται από εν ενεργεία αξιωματικούς!
Εν κατακλείδι, επειδή είναι ανώτατος, πρέπει να υπάρχει μπάντα από κάποιον κλάδο, αλλά και τιμητικό άγημα με όπλα που έχουν αβολίδωτα, ώστε όταν τον κατεβάζουν στην του τελευταία κατοικία, ρίχνουν τιμητικά τρεις πυροβολισμούς στον αέρα! Ούτε αυτό θα τηρηθεί στην περίπτωσή του; Για να μην ξεχάσουμε πριν κλείσουμε: Σημαία στο φέρετρό του θα υπάρχει; Κι αυτό προβλέπεται! Πόσο αυθαίρετο θα είναι εάν όλα αυτά δεν γίνουν; Η Πολιτεία αποφάσισε ό,τι αποφάσισε. Τα στρατιωτικά Επιτελεία τι θα πράξουν;
Το 1832 ο βαυαρός πρίγκιπας Όθωνας (1 Ιουνίου 1815 - 26 Ιουλίου 1867) έγινε ο πρώτος βασιλιάς του νεοϊδρυθέντος ελληνικού κράτους για να εκδιωχθεί απο τους αγγλους 30 χρόνια αργότερα. Σήμερα, 150 χρόνια μετά το θάνατό του, τα ίχνη της βασιλείας του παραμένουν ορατά.
Τι κάνει έναν βασιλιά επιτυχημένο; Οι κερδισμένοι πόλεμοι, η αύξηση της εδαφικής κυριαρχίας, οι αφοσιωμένοι υποτελείς; Η βιογραφία του Όθωνα Α' της Ελλάδας (1815-1867) δεν περιλαμβάνει κανένα από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Η βασιλεία του βαυαρού πρίγκιπα στην Ελλάδα «θα θεωρείται πάντα στη Βαυαρία μια αποτυχημένη περιπέτεια», σχολιάζει ο Γιαν Μούρκεν, ιδρυτής του Μουσείου του Όθωνα στη μικρή πόλη Οτομπρούν, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10 χλμ από το Μόναχο.
Σήμερα (2017)συμπληρώνονται 150 χρόνια από τον θάνατο του πρώτου βασιλιά του νεοϊδρυθέντος ελληνικού κράτους. Ο γιος του φιλέλληνα Λουδοβίκου Α' της Βαυαρίας εγκατέλειψε την πατρίδα του το 1832 για να αναλάβει τον ελληνικό θρόνο σε ηλικία 17 ετών. «Πολύ νέος και απροετοίμαστος», επισημαίνει ο Για Μούρκεν. Δεν κατάφερε ποτέ να υλοποιήσει τις ελληνικές προσδοκίες για αύξηση των εδαφών της χώρας. Εξαρτημένος από τις μεγάλες προστάτιδες δυνάμεις της εποχής και αντιμέτωπος με διαρκείς εξεγέρσεις δεν κατόρθωσε να σημειώσει επιτυχίες. «Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δεν πέτυχε τίποτα», σχολιάζει ο ιδρυτής του Μουσείου του Όθωνα. Τελικά, μετά από 30 χρόνια παραμονής στον ελληνικό θρόνο μία ακόμη επανάσταση τον αναγκάζει να εγκαταλείψει το 1862 την Ελλάδα καταφεύγοντας εξόριστος στη Βαυαρία.
Αυτή η κίνηση μπορεί να ερμηνευθεί ως μαλθακότητα, σχολιάζει ο Γιαν Μούρκεν, εκτιμώντας ωστόσο ότι με αυτόν τον τρόπο απετράπη πιθανή αιματοχυσία στην Ελλάδα. Στις 26 Ιουλίου 1867 ο Όθωνας πέθανε στη Βαμβέργη και ετάφη τελικά στον οικογενειακό τάφο της βαυαρικής δυναστείας των Βίτελσμπαχ στην εκκλησία Theatinerkirche του Μονάχου.
Συμβολή του Όθωνα στην ελληνική θεσμική ιστορία
Η Theatinerkirche του Μονάχου, τελευταία κατοικία του ΌθωναΕικόνα: Picture alliance/dpa/P. Kneffel
Στην Ελλάδα θυμούνται τον Όθωνα μέχρι και σήμερα. Μετά την εκλογική του νίκη το 2015 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε το αποτέλεσμα κάτω από μια εικόνα του Όθωνα, λέει ο Γιαν Μούρκεν, σχολιάζοντας ότι αυτό «έχει τεράστια συμβολική αξία». Διότι πέρα από τις αποτυχίες του Όθωνα, η βασιλεία του απέφερε και καρπούς που διατηρήθηκαν, συμβάλλοντας στην ίδρυση του κράτους, λέει επαινετικά ο Γιαν Μούρκεν. Αυτό το γεγονός δεν μπορεί να παρακαμφθεί, εκτιμά ο Ιωάννης Ζελεπός, καθηγητής Βυζαντινολογίας, Βυζαντινής Ιστορίας της Τέχνης, Νέας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Όπως λέει ο ίδιος, «τα θεσμικά θεμέλια» στην Ελλάδα μπήκαν την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα, ο οποίος «δεν ενδείκνυται για εθνικός ήρωας, αλλά ούτε είναι κατάλληλος για αντιήρωας.»
Ο νεαρός βαυαρός ίδρυσε το 1837 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, τότε Οθωνικό Πανεπιστήμιο. Ακόμη μνημειώδη κτίσματα, όπως το σημερινό Κοινοβούλιο οικοδομήθηκαν τότε, ενώ στην περίοδο της βασιλείας του ανάγεται και η ανάπτυξη του ελληνικού νομικού συστήματος, του ιατρικού, σχολικού και τραπεζικού τομέα, τονίζει ο Γιαν Μούρκεν.
Το άλλο μαρτυρά την περίοδο της βασιλείας του άτεκνου μονάρχη, ο οποίος σύμφωνα με τις πηγές λίγο πριν τον θάνατό του ζήτησε από τη σύζυγό του Αμαλία να ταφεί φορώντας την παραδοσιακή ελληνική φουστανέλα; Στην Ελλάδα υπάρχει μόλις ένα μνημείο του Όθωνα, επισημαίνει ο Ιωάννης Ζελεπός, παρατηρώντας ότι σπανίζουν τα παιδιά που φέρουν το όνομά του. Ο Γιαν Μούρκεν λέει πάντως ότι μέχρι τη δεκαετία του 1960 εξακολουθούσαν να ισχύουν δίγλωσσοι (σε Ελληνικά και Γερμανικά) νομοθετικοί κώδικες . Ο Ιωάννης Ζελεπός παρατηρεί ακόμη τις διαφημίσεις βαυαρικής μπύρας στις ελληνικές μπυραρίες, σχολιάζοντας ότι «σε όλα τα σουπερμάρκετ βρίσκεις Löwenbräu», ενώ στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Μόναχο στους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου εκτός από τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας τραγουδούν και τον ύμνο της Βαυαρίας. Βαυαροελληνικοί πολιτιστικοί σύλλογοι διατηρούν τους ιστορικούς δεσμούς έως τον 21ο αιώνα και οργανώνονται σχολικές εκδρομές στο Μουσείου του Όθωνα στο Οτομπρούν.
Από τον Όθωνα στον… Ρεχάγκελ
Ο «Όθωνας Β» οδήγησε το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ανεπανάληπτες επιτυχίεςΕικόνα: picture-alliance/dpa
Και οι απόγονοι του Όθωνα; «Ο δούκας της Βαυαρίας και ο (σ.σ. βασιλικός) Οίκος της Βαυαρίας παρακολουθούν από την εποχή του βασιλιά Λουδοβίκου Α' την εξέλιξη της Ελλάδας με καλοπροαίρετο ενδιαφέρον και συμπάθεια», σημειώνει σε ανακοίνωσή του σημερινός επικεφαλής του οίκου, δούκας Φραγκίσκος της Βαυαρίας. Ο ίδιος θυμίζει τους χιλιάδες Βαυαρούς –κρατικούς υπαλλήλους, αρχιτέκτονες, επιστήμονες- που είχαν ακολουθήσει τον Όθωνα στην Ελλάδα. Όλοι αυτοί συνέβαλαν κατά τον δούκα Φραγκίσκο στο να αφήσει η Βαυαρία ορισμένα ίχνη στην Ελλάδα, ενώ ,όπως λέει ο ίδιος, οι ιδιαίτεροι δεσμοί της οικογένειάς του με το ελληνικό στοιχείο διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
«Ο Όθωνας δεν μπορεί να αξιολογηθεί μονοσήμαντα ούτε θετικά ούτε αρνητικά», εκτιμά ο Ιωάννης Ζελεπός, επισημαίνοντας ότι στη συλλογική μνήμη κυριαρχεί περισσότερο η γερμανική κατοχή κατά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πάντως, σύμφωνα με τον κ. Ζελεπό, δεν μπορεί να μιλά κανείς περί «συνέχειας στη γερμανική πολιτική καταπίεσης από τον Όθωνα μέχρι τον Σόιμπλε». Όπως εκτιμά ο έλληνας ιστορικός, ο Όθωνας θα μείνει στη συλλογική μνήμη ως τραγική φιγούρα, όχι ως δυνάστης.
Ο Γιαν Μούρκεν από την πλευρά του θεωρεί ότι οι Έλληνες αντιλαμβάνονται τον Όθωνα ως κάποιον στον οποίον «χρωστούν πολλά». Άλλωστε ονόμασαν τον Ότο Ρεχάγκελ, τον προπονητή της Εθνικής Ελλάδας που κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, «Όθωνα Β'», όπως λέει τέλος ο ίδιος χαριτολογώντας.
Ο Νικόλαος Ρουσσέν ήταν αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, που διακρίθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σκοτώθηκε από ελληνικό χέρι κατά τη διάρκεια του φιλοεαμικού κινήματος στη Μέση Ανατολή.
Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1913 και ήταν γιος του ναυάρχου Περικλή Ρουσσέν. Ακολουθώντας τα πατρικά βήματα εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1929 και αποφοίτησε το 1933 λαμβάνοντας τον βαθμό του σημαιοφόρου. Το 1936 ανέλαβε τη διοίκηση του τορπιλοβόλου «Δωρίς» και τον επόμενο χρόνο προήχθη σε ανθυποπλοίαρχο και εισήλθε στη Σχολή Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου υπηρέτησε στο υποβρύχιο «Κατσώνης», το οποίο εκτελούσε πολεμικές περιπολίες στην Αδριατική και τον Δεκέμβριο του 1940 προήχθη στο βαθμό του υποπλοιάρχου. Μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, ο εναπομείνας ελληνικός στόλος διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Ο Νικόλαος Ρουσσέν υπηρέτησε αρχικά στο θωρηκτό «Αβέρωφ» και στη συνέχεια επέστρεψε στο «Κατσώνης».
Στις 10 Οκτωβρίου 1942 ανέλαβε κυβερνήτης του υποβρυχίου «Παπανικολής», με το οποίο ανέλαβε πολεμικές περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος. Στις επιτυχίες του περιλαμβάνονται οι βυθίσεις εχθρικού φορτηγού πλοίου, χωρητικότητας 8.000 τόνων, στην περιοχή των Δωδεκανήσων (30 Νοεμβρίου 1942), ιταλικού μεταγωγικού έξω από τη Ρόδο (16 Μαρτίου 1943) και ιταλικού σκάφους στην περιοχή Ηρακλείου Κρήτης (8 Μαΐου 1943).
Μετά την έκρηξη του φιλοεαμικού κινήματος στη Μέση Ανατολή και την κατάληψη σκαφών του ελληνικού στόλου από τα κομμουνιστικα μελη των πληρωματων τους, ο Ρουσσέν τάχθηκε στο πλευρό του βασιλεως Γεωργιου Β΄και της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης. Στις 22 Απριλίου 1944, στην προσπάθειά του να ανακαταλάβει την κορβέτα «Αποστόλης», τραυματίστηκε θανάσιμα στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας.
Ο Νικόλαος Ρουσέν τιμήθηκε με πλήθος διακρίσεων, τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας του, όσο και μεταθανάτια. Το 1958 δόθηκε το όνομά του σε οχηματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού («Υποπλοίαρχος Ρουσέν», L-164), το οποίο παρέμεινε σε υπηρεσία μέχρι το 2001 και το 2005 σε πυραυλάκατο («ΤΠΚ Ρουσσέν», Ρ-67), που παραμένει ενεργή.
Τα δάκρυα της θλιμμένης βασιλομήτορος: Η μελαγχολική Σοφία που έκλεισε τα 85 αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια τα σκάνδαλα της Ισπανικής βασιλικής οικογένειας ισως και την αντιπαθεια της Λετισια.
Η βασιλομήτωρ της Ισπανίας Σοφία. Photo via YouTube EL Pais 03/11/2023
Η πρώην βασίλισσα της Ισπανίας Σοφία εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες στη χώρα. Όμως κανένας από τους συμπατριώτες της δεν τη ζηλεύει. Η Σοφία, που χθες (2 Νοεμβρίου) γιόρτασε τα 85α γενέθλιά της, εξακολουθεί να παρουσιάζεται ψύχραιμη στις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της, αλλά και λυπημένη. Eξαίρεση η πρόσφατη παρουσία της σε εκδήλωση όπου δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Το μελαγχολικό καλοκαίρι της βασίλισσας Σοφίας» είχε απασχολήσει και την εφημερίδα El Mundo τον Αύγουστο. Η λύπη της πρώην βασίλισσας οφείλεται σίγουρα σε μεγάλο βαθμό στην απώλεια του αδελφού της, του τελευταίου βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου Β’, ο οποίος απεβίωσε τον Ιανουάριο σε ηλικία 82 ετών. Επισης λεγεται οτι η βασιλισσα Σοφια δεν προσκληθηκε στις τελετες ενηλικιωσης της πριγκιπισσας Χριστινας της διαδοχου του ισπανικου θρονου λογω του βασιλια Χουαν Καρλος που θα επρεπε να προσκληθει και αυτος,αλλα επειδη ειναι αντιδημοφιλης λογω γνωστων σκανδαλων δεν θα προσκληθει . Η Σοφία, το μεγαλύτερο παιδί του βασιλικού ζεύγους του Παύλου Α’ της Ελλάδας και της Φρειδερίκης του Αννόβερου, διατηρούσε στενή σχέση με τον αδελφο της Βασιλεα Κωνσταντινο Β΄. Όμως κατά τη διάρκεια της κηδείας του αδελφού της στην Αθήνα, πρέπει να της προκάλεσε θλίψη και κάτι ακόμη: ο σύζυγός της, ο σκανδαλώδης τέως βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος. Μία διασπασμένη οικογένεια. Η Σοφία υπηρέτησε ως βασίλισσα στο πλευρό του Χουάν Κάρλος για περίπου τέσσερις δεκαετίες, ζώντας πάντα για την Ισπανία και το Στέμμα. Ενώ ξανά και ξανά έκαναν τον γύρο του κόσμου φήμες για εξωσυζυγικές σχέσεις του συζύγου της, η Σοφία έκανε ό,τι μπορούσε για να διατηρήσει την εικόνα μιας ευτυχισμένης βασιλικής οικογένειας. Δίχως όμως να τα καταφέρει. Η οικογένεια είναι διασπασμένη εδώ και χρόνια, ενώ ο Χουάν Κάρλος ζει εξόριστος στο Ντουμπάι από το 2020. H Σοφία συχνά ερχόταν αντιμέτωπη με τη δημόσια ταπείνωση – όπως μια ημέρα του 2011, όταν η ιστοσελίδα εξωσυζυγικών γνωριμιών Ashley Madison κρέμασε στη Μαδρίτη μια τεράστια αφίσα με τον τότε Ισπανό μονάρχη, τον πρώην πρόεδρο των Η.Π.Α. Μπιλ Κλίντον και τον Βρετανό νυν βασιλιά Κάρολο, θίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον φερόμενο άπιστο σύζυγό της. «Τι κοινό έχουν αυτοί οι “αξιωματούχοι”;», έγραφε ο τίτλος της αφίσας και από κάτω: «Μάλλον χρησιμοποιήσαν την Ashley Madison». Οι εξωσυζυγικές περιπέτειες του Κλίντον και του Καρόλου είναι γνωστές. Όσο για τον Χουάν Κάρλος, δεν αποδείχθηκε ποτέ κάτι τέτοιο. Ποινή φυλάκισης για τον γαμπρό της Σοφίας Ένας από τους γαμπρούς της Σοφία, ο σύζυγος της Κριστίνα, Ινιάκι Ουρντανγκάριν, καταδικάστηκε σε φυλάκιση για υπεξαίρεση δημοσίων πόρων. Η πολυετής έρευνα της ισπανικής δικαιοσύνης κατά του Χουάν Κάρλος αναφορικά με τις δικές του οικονομικές ατασθαλίες σταμάτησε πέρυσι, παρά τις «παρατυπίες», λόγω παραγραφής. Η ισπανική βασιλική οικογένεια και η Σοφία ακολουθούσαν πάντα το αξίωμα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας: “never complain, never explain” («ποτέ δεν παραπονιέσαι, ποτέ δεν δίνεις εξηγήσεις»). Ακόμη και μετά την παραίτηση του συζύγου της, τον Ιούνιο του 2014, η Σοφία συνέχισε να θέτει σε προτεραιότητα το συμφέρον της χώρας και της οικογένειάς της. Όσοι τη γνωρίζουν καλά δεν εκπλήσσονται. «Είναι μια παθιασμένη μαχήτρια», δήλωσε η βασίλισσα Νουρ της Ιορδανίας πριν από μερικά χρόνια για τη Σοφία που πλέον έχει τιμηθεί και με τον τίτλο της “Reina emerita” (Επίτιμη Βασίλισσα). «Είμαι 100% Ισπανίδα» Για μία περίοδο η Σοφία έζησε και στη Γερμανία, στο διάσημο οικοτροφείο Salem. Σπούδασε μουσική και αρχαιολογία στην Αθήνα και έλαβε πολυάριθμους τιμητικούς διδακτορικούς τίτλους, μεταξύ άλλων και από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Κέιμπριτζ και του Τόκιο. Οι δύο κόρες της, η Έλενα (54 ετών) και η Κριστίνα (53 ετών) ήταν τα πρώτα μέλη της ισπανικής βασιλικής οικογένειας που αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο. Όσον αφορά τον γιο της και νυν βασιλιά Φίλιππο ΣΤ’, θεωρείται ίσως λίγο… ανιαρός, κατάφερε πάντως να βελτιώσει την εικόνα της οικογένειας, χαράσσοντας διαφορετική πορεία από τον πατέρα του. Ο Χουάν Κάρλος γνώρισε τη Σοφία σε μια κρουαζιέρα στο Αιγαίο το 1954 και οκτώ χρόνια αργότερα οι δύο τους παντρεύτηκαν. Η τότε 24χρονη Σοφία δεν έτυχε ένθερμης υποδοχής στην Ισπανία. Ήταν άλλωστε μια χριστιανή ορθόδοξη Ελληνίδα που δεν μιλούσε ισπανικά. Ωστόσο, η Σοφία προσαρμόστηκε γρήγορα στον νέο της ρόλο, ασπάστηκε το καθολικό δόγμα και έμαθε τη γλώσσα της νέας της πατρίδας μέσα σε λίγους μήνες. Σήμερα τονίζει πως «είμαι 100% Ισπανίδα».
Ποιες ήταν οι ευθύνες του για την Μικρασιατική καταστροφή .
Η καταστροφή της Μικρασίας, οι χιλιάδες πρόσφυγες και ο αφανισμός του ελληνισμού προκάλεσαν ένα ισχυρό σοκ στην ελληνική κοινωνία. Οι στρατιώτες που υποχώρησαν οργισμένοι ζητούσαν την τιμωρία όσων θεωρούσαν υπευθύνους για την καταστροφή. Οι συνταγματάρχες Γονατάς και Πλαστήρας, οργάνωσαν στρατιωτική επανάσταση σε συνεργασία με το ναυτικό και τον πλοίαρχο Φωκά. Απαιτούσαν την απομάκρυνση του βασιλιά, την ανάρρηση στον θρονου του γιου του Γεωργιου και την τιμωρία των υπευθύνων της εθνικής καταστροφής. Όλα ξεκίνησαν στη Χίο και τη Μυτιλήνη όπου κατέληξαν οργισμένοι στρατιώτες και αξιωματικοί, μετά την ήττα και την υποχώρηση. Η κατάσταση είχε βγει εκτός ελέγχου και διοτι οι βενιζελικοι αξιωματικοι θελαν να εκδικηθουν για την εκλογικη ηττα του βενιζελου το 1920.
Στην Αθήνα, τα ηνία της επανάστασης ανέλαβαν ο Θόδωρος Πάγκαλος και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Λίγες μέρες αργότερα, ένα τεράστιο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα κατέληξε στην απόφαση να συγκροτηθεί έκτακτο στρατοδικείο για τους κατηγορουμένους, πολιτικούς και στρατιωτικούς. Το σύνθημα «θάνατος στους προδότες», είναι το χρονικό μιας προαναγγελθείσας απόφασης.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1922 τα πλοία με το στρατό έφτασαν στο Λαύριο και την επομένη ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ παραιτήθηκε και έφυγε για την Ιταλία οχι αμεσως. Βασιλιάς ανακηρύχτηκε ο γιος του και Διάδοχος Γεώργιος Β΄.
Οι Άγγλοι δεν ηθελαν να εγκατασταθει ο βασιλιας Κωνσταντίνος σε αγγλικο εδαφος ο οποίος και εγκατέλειψε την χώρα στις 18 Σεπ 1922 απο το λιμανι του Ωρωπου,χωρις καμμια λαικη αποδοκιμασια.
Η προανακριτική επιτροπή αποφάσισε την παραπομπή των υπευθύνων πολιτικών και στρατιωτικών σε έκτακτο στρατοδικείο. Η κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας ήταν βαρύτατη για εκλεγμένους πολιτικούς, αλλά αυτή ήταν η λαϊκή απαίτηση χιλιάδων στρατιωτικών και προσφύγων.
Σ’ αυτήν τη χρονική περίοδο κρίσιμη θεωρείται η συνάντηση τριών ανδρών. Του Πάγκαλου, του Πλαστήρα και του υποστράτηγου Οθωναίου, ο οποίος ορίστηκε πρόεδρος του στρατοδικείου Εκεί συμφωνήθηκε ότι όποια και αν ήταν η απόφαση θα εφαρμοζόταν απαρέγκλιτα. Οι κατηγορούμενοι της δίκης των έξι στο εδώλιο. Η δίκη έγινε στο κτίριο της βουλής των Ελλήνων, στην οδό Σταδίου. Οι επαναστάτες τη μετέτρεψαν σε στρατοδικείο,η εισοδος ηταν με εισητηριο και τοποθέτησαν ισχυρή φρουρά. Στο εδώλιο κάθισαν οι Γεώργιος Χατζηανέστης (αντιστράτηγος), Δημήτριος Γούναρης (πρώην πρωθυπουργός), Νικόλαος Στράτος (πρώην πρωθυπουργός), Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (πρώην πρωθυπουργός), Γεώργιος Μπαλτατζής (υπουργός Εξωτερικών επί Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη) και Νικόλαος Θεοτόκης (πρώην υπουργός Στρατιωτικών).
Η πρώτη συνεδρίαση έγινε το πρωί της Δευτέρας 31 Οκτωβρίου 1922. Ο κόσμος έξω από την παλαιά βουλή παρακολουθούσε με αγωνία τις εξελίξεις. Η απόφαση ήταν καταδικαστική και οι θανατοποινίτες εκτελέστηκαν πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία.
Η ξεχωριστή δίκη του πρίγκιπα Ανδρέα Αμέσως μετά τη δίκη των έξι ακολούθησε μια ακόμη δίκη. Αυτή του πρίγκιπα Ανδρέα, ο οποίος θεωρήθηκε και αυτός υπεύθυνος για την καταστροφή.
Ως διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού στη Μάχη του Σαγγάριου αποφάσισε, αφου προηγηθηκε προφορικη συννενοηση του με τον Αρχιστρατηγο Παπούλα, να μετακινηθει μερος των δυναμεων του Β ΣΣ απο τις θέσεις που κατείχε και να ενισχυθεί το Γ ΣΣ που φαινοταν οτι θα δεχοταν το βαρος της επιθεσης των τουρκων. Την ιδια άποψη εξέφρασε και ο επιτελάρχης του Α΄ Σώματος Στρατού, Στυλιανός Γονατάς, ο οποίος παρατήρησε ότι ο συντάκτης της διαταγής ήταν σε νευρικότητα(ο Παπουλας). Μετά από εντολή του Παπούλα ο πρίγκιπας Ανδρέας πειθάρχησε ακυρώνοντας την μερική μετακίνηση των μεταγωγικων μεσων του ΒΣΣ, και οχι των δυνάμεων ελιγμου, που είχε ήδη ξεκινήσει χωρίς όμως και να εκτελεστεί η επίθεση διοτι η αρχικη διαταγη του Παπουλα δεν καθοριζε αμεση εμπλοκη του ΒΣΣ. Μαλιστα στην σχετική έκδοση της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, δεν προκύπτει κάποια άρνηση εκτελέσεως διαταγής αλλά ότι η μετακίνηση του Β΄Σώματος Στρατού ήταν προσυμφωνημένη από τα δύο επιτελεία, της Στρατιάς και του Σώματος.
Ο πρίγκιπας, που είναι ο παππούς του σημερινού διαδόχου του βρετανικού θρόνου, πρίγκιπα Καρόλου, κατηγορήθηκε για ανυπακοή και οδηγήθηκε στο εδώλιο, αλλά μόνος του, χωρίς συγκατηγορούμενους. Δεν του επιτραπηκε να καλεσει μαρτυρες υπεραπισεως .Μα ουτε φυσικα ο Γονατας ειχε το θαρρος να καταθεσει οτι ειχε βρει τοτε ορθη την αποφαση του Ανδρεα . Η τύχη του πρίγκιπα Ανδρέα ηταν προδιαγεγραμμένη, αλλά την τελευταία στιγμή έσπευσε ο πλωτάρχης Τάλμποτ και τον έσωσε από την εκτέλεση. Για την ταπεινωμένη και ηττημένη Ελλάδα δεν ήταν εύκολο να τα βάλει με την βρετανική υπερδύναμη που είχε αποφασίσει να προστατεύσει τον πριγκιπα Ανδρεα. Ο Παγκαλος ηταν συμμαθητης του πριγκιπα Ανδρεα και τον συνωδευσε μεχρι το πλοιο που τον παρελαβε για την εξορια.
.
ΑΠΟΡΙΑ ΑΣΧΕΤΟΥ.
ΤΙ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ; ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ! ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΞΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ!
