Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ ΕΚΗΔΕΥΘΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΣΥΡΡΟΗΣ ΚΟΣΜΟΥ

ΕΚΑΤΟΝ ΕΞΗΝΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ  ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ. ΗΤΑΝ ΦΑΝΕΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ  ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΘΕΣΜΟΝ.

 Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ ΩΣ ΝΕΑΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΨ  ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ .

 Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ ,ΠΑΤΗΡ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ.

                 Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α΄ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ .

 Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΙΒ'   ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 13/3/1964

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ 15ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1965.

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΝΕΩΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί για την πολιτική κρίση του Ιουλίου 1965, τα Ιουλιανά γεγονότα, από πολιτικούς, ιστορικούς και συγγραφείς. Γεγονότα, τα οποία και σήμερα ακόμα μονοπωλούν την πολιτική ζωή της χώρας. Θα προσπαθήσουμε να προβούμε σε μια ανάλυση, όσον το δυνατόν σύντομη και αντικειμενική, στηριζόμενοι στα βιβλία του κεντρο-αριστερού δημοσιογράφου Σόλωνος Γρηγοριάδου. Ως γνωστόν η κρίση άρχισε μετά την αποκάλυψη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ΑΣΠΙΔΑ στο στρατό μας.

Συγκεκριμένα ο τότε Υπουργός Εθνικής Αμύνης Πέτρος Γαρουφαλιάς, πρόσωπο που απολάμβανε της απόλυτης εμπιστοσύνης του Στέμματος, μετά την υποβολή του πορίσματος της διαταχθείσας και ενεργηθείσας Ένορκης Προανάκρισης από τον Αντιστράτηγο, Γενικό Στρατιωτικό Δικαστικό Σύμβουλο Α΄Τάξεως, της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης Ιωάννη Σίμο, για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, είχε διατάξει τακτική ανάκριση, την οποία ανέλαβε ο εισηγητής(Ανακριτής) του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών, Στρατιωτικός Δικαστικός Σύμβουλος Α΄Τάξεως, Συνταγματάρχης της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης Παντελής Λαγάνης.

Στο πλαίσιο της διενεργουμένης τακτικής ανάκρισης από τον Π. Λαγάνη για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, κλήθηκε ένας ιδιώτης, υπάλληλος της ΚΥΠ, για συμπληρωματική κατάθεση. Αμέσως η ΚΥΠ ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος με το υπ. αριθ. πρωτοκ. 1014 της 3ης Ιουλίου 1965 έγγραφο ζήτησε από τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης να τιμωρήσει τον εισηγητή. Ο Υπουργός με το υπ. αριθ. πρωτοκ. 30294 της 5ης Ιουλίου 1965 έγγραφο απάντησε ότι αρνείται να επιβάλει ποινή στον εισηγητή, ο οποίος ενήργησε απολύτως νόμιμα. Ο πρωθυπουργός επανήλθε με νέο υπ. αριθ. πρωτοκ. 1015 της 7ης Ιουλίου 1965 έγγραφο προς τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης και με εντολή να λάβει τα προσήκοντα μέτρα κατά του εισηγητού. Ο Υπουργός απάντησε με δριμύ ύφος την 9η Ιουλίου 1965, αρνηθείς εκ νέου να τιμωρήσει τον εισηγητή. Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον Πρωθυπουργό να αποστείλει και τρίτο έγγραφο προς τον Υπουργό, στο οποίο, μεταξύ των άλλων, έγραφε ότι γνωρίζει άριστα την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, υπάρχει ένα δικαστικό πόρισμα διεξαχθείσας Ένορκης Προανάκρισης και μια πολιτική σκευωρία.

Αυτή η δραματική σύγκρουση των δύο ανδρών, σε συνδυασμό και με την άρνηση του Υπουργού να διατάξει ανακρίσεις για την εφαρμογή του Σχεδίου <<ΠΕΡΙΚΛΗΣ>> κατά τις εκλογές του 1961, μετά την παρέλευση 4ετίας, ως αντιπερισπασμό στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, συνετέλεσε στην απόφαση του Πρωθυπουργού να ζητήσει από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο την αποπομπή του Πέτρου Γαρουφαλιά από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και την ανάληψη του από τον ίδιο. Η ατυχής και αδικαιολόγητη αυτή ενέργεια του έμπειρου Πρωθυπουργού αποτελούσε ωμή και παράνομη παρέμβαση στη διενεργούμενη τακτική ανάκριση της ανεξάρτητης Στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Εύλογα θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε πολίτης αυτής της χώρας να σκεφθεί μια συγκάλυψη, τη στιγμή που ο γιος του Πρωθυπουργού φερόταν να έχει εμπλακεί στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, όπως αποδείχθηκε αργότερα από τη δικαιοσύνη.

Ο Βασιλεύς αποδέχθηκε την αποπομπή του Π. Γαρουφαλιά από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, κάτω από τις πιέσεις του Πρωθυπουργού, αλλά αρνήθηκε την πρότασή του να αναλάβει ο ίδιος το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, γιατί θα δημιουργούνταν αρνητικές επιπτώσεις από την ανάληψη, ενώ εκκρεμούσε η υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, στην οποία πιθανώς να εμπλεκόταν και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Γιαυτό πρότεινε ως συμβιβαστική λύση να αναλάβει το Υπουργείο οποιοδήποτε στέλεχος της Ένωσης Κέντρου, μέχρι να περατωθεί η ανάκριση για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. Η άρνηση του Πρωθυπουργού οδήγησε , μετά τη σύγκρουση των δύο πολιτειακών παραγόντων σε κυβερνητική κρίση, η οποία ξέσπασε στις 15 Ιουλίου 1965 με την παραίτηση του Πρωθυπουργού. Μια πολιτική κρίση, που οφειλόταν στη διαφωνία του Βασιλέως και του Πρωθυπουργού στο χειρισμό των ανακρίσων στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, γιατί υπήρχαν στοιχεία, τα οποία συνέδεαν τον τότε πρωτοεμφανισθέντα, αλλά ανερχόμενο, Βουλευτή Ανδρέα Παπανδρέου με τη συγκεκριμένη οργάνωση.

Και όμως το πρωί της 15ης Ιουλίου ο Πρωθυπουργός αποδέχθηκε την πρόταση του Βασιλέως για την ανάληψη του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης από άλλο πρόσωπο, όπως είχαν δηλώσει στενοί συνεργάτες του, και έτσι θα απεφεύγετο η σύγκρουση και οι συνέπειές της. Ποίος όμως μεσολάβησε και τον επηρέασε να αλλάξει τη γνώμη του το απόγευμα της ίδιας ημέρας; Κατά πολλούς ο γιος του Ανδρέας Παπανδρέου, που επιδίωκε μια σύγκρουση για τις πολιτικές επιδιώξεις του. Γιατί πίσω από τη διαδοχή του εβδομήκοντα επτά ετών Πρωθυπουργού δύο πρόσωπα ήταν βέβαιοι υποψήφιοι. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Μια διαφωνία και επόμενη σύγκρουση θα ισχυροποιούσε τη θέση του πρώτου.

Επακολούθησαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, πύρινοι λόγοι και σοβαρές ταραχές στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ χιλιάδων διαδηλωτών και της Αστυνομίας Πόλεων. Μετά από την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης από τους Αθανασιάδη-Νόβα και Τσιριμώκο, τελικά σχηματίσθηκε κυβέρνηση από αποσκιρτηθέντες Βουλευτές της Ένωσης Κέντρου και της ΕΡΕ από το Στέφανο Στεφανόπουλο, που κυβέρνησε για 15 μήνες. Επικράτησε πολιτική αστάθεια, που συνετέλεσε στην εκδήλωση του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου.

ΣΧΟΛΙΟ: Και όμως υπήρξαν συνταγματολόγοι της εποχής εκείνης, όπως ο Χ. Σγουρίτσας και άλλοι, οι οποίοι υποστήριξαν με επιστημονικό τρόπο ότι ήταν νόμιμη η ενέργεια του Βασιλέως για τη μη αποδοχή της ανάληψης των καθηκόντων του Υπουργού Εθνικής Άμύνης από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 31 του ισχύοντος τότε Συντάγματος του 1952 ο Βασιλεύς διορίζει του υπουργούς, οπότε ερμηνεύοντες γραμματικά συμπεραίνεται η νομιμότητα της ενέργειας του Βασιλέως. Φυσικά υπήρξαν και συνταγματολόγοι, όπως ο Αρ. Μάνεσης και άλλοι, οι οποίοι ισχυρίσθηκαν, ερμηνεύοντας το άρθρο τελεολογικά, ότι κατά το ισχύον Συνταγματικό Δίκαιο οι Υπουργοί δεν διορίζονται, ούτε παύονται υπό του Βασιλέως <<ελευθέρως>>.

Υ.Γ. Τα Ιουλιανά γεγονότα έζησα εκ του μακρόθεν ως υποψήφιος της Σχολής Ευελπίδων. Ένα επαρχιωτόπουλο, για πρώτη φορά μόνο του, προσπαθούσε να προσαρμοσθεί και να μελετήσει για τις εξετάσεις στη Σχολή Ευελπίδων, με το φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Στο Πολύγωνο που νοίκιαζε ένα μικρό δωματιάκι, απορούσε για τις αντιδράσεις από τους οικοδόμους, που έμειναν δίπλα του.

ΠΗΓΕΣ.

1. Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1940-1974 του Σόλωνος Ν. Γρηγοριάδη.

https://www.facebook.com/kostas.patialiakas.7?

ΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

- Ιουλίου 03, 2020

Γνωρίζω ὅτι ἡ ἀλήθεια ἐνοχλεῖ τοὺς κοιμωμένους, ἀλλὰ ἐπίσης τελεῖ ἐν γνώσει μου τὸ ὅτι ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια ἔχει τὴν τάση στὸ τέλος νὰ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ὁλόκληρη.
Τὸ παρακάτω βιβλίο τοῦ Δαφνῆ γιὰ τὴν Ἑλλάδα τοῦ Μεσοπολέμου
εἶναι ὅ,τι πολυτιμὼτερο ὑπάρχει καὶ τὸ πλέον ἀξιόπιστο γιὰ τὸν Βενιζέλο καὶ τὸν βενιζελισμό ( ὁ ὁποῖος ἀκόμα ρίχνει
mutatis mutandis τὴν σκιὰ του στὴν πολιτικὴ )
Βεβαίως ΜΕΓΑΣ ΗΓΕΤΗΣ ὁ ἐκ Κρήτης ΕΘΝΑΡΧΗΣ, ὅμως ἡ Ἱστορία ΔΕΝ ἁγιογραφεῖ—λέει τὴν Ἀλήθεια ,καὶ μόνο.
Ἐτσι πρέπει νὰ εἰπωθεῖ
(καὶ τὰ γράφει ὅλα ὁ ΔΑΦΝΗΣ —ἄν καὶ βενιζελικὸς ὁ ἴδιος)
ὅτι ὁ Βενιζέλος ἐπεδίωκε τὴν ἵδρυση ἑνὸς ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
—ὑπὸ τὴν ἡγεσία του βεβαίως—
γιὰ τοῦτο κι ὅταν ἦρθε σὲ ρήξη μὲ τὸν βασιλιᾶ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ
(ὁ Βενιζέλος ἤθελε νὰ βγεῖ ἡ χώρα στὸν Α'ΠΠ ὑπὲρ τῶν ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΩΝ , ἐνῶ ὁ Κωνσταντῖνος νὰ παραμείνει οὐδέτερη) κατέφυγε στὴν Θεσσαλονίκη ὅπου μὲ τὴν ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ..
Ἀνήκουστη ἐνέργεια ἡ δημιουργία
" δύο Ἑλλάδων " ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ
μὲ τὰ γαλλικὰ ὅπλα τοῦ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΑΡΑΪΓ..
Αὐτὸ τὸ γεγονὸς εἶναι ποὺ ὀνόμασαν
ἀργότερα ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ
οἱ Βενιζελικοὶ "ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ,"
ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἦταν ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΞΕΝΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ—ἐν προκειμένῳ τῶν Γάλλων.
Πρόκειται βεβαίως ,γιὰ τὸν φοβερὸ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ ΤΟΥ 1915 ποὺ ἀκόμα
(ὅπως θὰ γίνει ἀντιληπτὸ παρακάτω) ταλανίζει τὴ χώρα..
Τότε ,στὸ Κράτος τῆς Θεσσαλονίκης δημιουργήθηκαν δύο πολιτικὲς ἀντιλήψεις καὶ πρακτικὲς·
ἀφενὸς πλάστηκε ὁ , καὶ σήμερα διαπρέπων, ὅρος"ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ"
σὲ ἀντίστιξη δηλ. μὲ τοὺς ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ ὀπαδοὺς τοῦ βασιλιᾶ Κωνσταντίνου
—οἱ ὁποῖοι ἦταν σχεδὸν πλειοψηφία στὴ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, τὴν παλιὰ Ἑλλάδα τὴν λεγόμενη, ΠΛΗΝ ΚΡΗΤΗΣ φυσικά—
καὶ ἀφετέρου ὑποστηρίχτηκε ἡ θέση ὅτι ὁ ΣΤΡΑΤΟΣ ( ὅπως τὸ 1909 στοῦ ΓΟΥΔΗ)
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
γιὰ νὰ ἀποκαθιστᾶ κατὰ τὸ δοκοῦν τὰ.. .."δημοκρατικὰ" συμφέροντα (δηλ.τὰ συμφέροντα τῶν βενιζελικῶν).
Ἔτσι ἔκτοτε
— καὶ ἰδιαιτέρως μετὰ τὸ ʹ22—
ὁ στρατὸς μὲ συνεχῆ ΚΙΝΗΜΑΤΑ βενιζελικῶν ἀξιωματικῶν ἐπεμβαίνει στὴν πολιτικὴ ὅποτε νομίζει ὅτι οἱ βασιλόφρονες ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ τὴ...."Δημοκρατία".
Πρὸς διασφάλιση τῶν βενιζελικῶν συμφερόντων δημιουργοῦνται τὰ λεγόμενα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ"
δηλ τὸ σιδερένιο χέρι τοῦ βενιζελικοῦ,"δημοκρατικοῦ"
δηλ.ἀντιβασιλικοῦ παρακράτους..

Ἡ μικρασιατικὴ καταστροφὴ

ποὺ ὀφείλεται περισσότερο στὴν μικρασιατικὴ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ποὺ ὀργάνωσε τὸ 1919 ὁ Βενιζέλος τῇ ὑποδείξει τῶν Ἄγγλων, παρὰ στὴν ἀβελτηρία τῶν ἀντιβενιζελικῶν (ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ Η ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ , ὅπως εἶχε διαβλέψει κι ὁ Μεταξᾶς)
ἡ Καταστροφὴ τοῦ ʹ22 λοιπὸν ἔδωσε τὴν εὐκαιρία καὶ τὴν ΑΦΟΡΜΗ στοὺς "δημοκρατικούς" βενιζελικοὺς νὰ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΝ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΟΦΡΟΝΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ μὲ τὴν ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ..
—πλὴν Μεταξᾶ..

[ Ἡ δίκη ἐκείνη ἦταν παράτυπη καθόσον
ἡ Μικρασία δὲν ἀποτελοῦσε ἐθνικὸ ἔδαφος,ὥστε νὰ στοιχειοθετεῖται ἐσχάτη προδοσία]
Μὲ τὴν ἳδρυση τοῦ ΛΑΪΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ἀπὸ τὸν Τσαλδάρη ,κι ἐνῶ ὁ Βενιζέλος ἔχει φύγει στὸ Παρίσι ἀπὸ τὸ 1920 (ἀφοῦ εἶχε χάσει στὶς Ἐκλογές..)
ὑπῆρξε μιὰ ἐλπίδα εἰρήνευσης τῶν παθῶν τοῦ ΔΙΧΑΣΜΟΥ καὶ κυρίως μιᾶς ἐμπέδωσης δικομματικοῦ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ ,χωρὶς παρεμβάσεις τοῦ Στρατοῦ δηλ.τῶν ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ.

Δέν ἔγινε ὅμως αὐτὸ, μὰ τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο ·
μετὰ τὴν ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΕΞΙ ,ἡ ἐξαφάνιση τῆς Ἀντιπολίτευσης ΑΦΗΣΕ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΥΣ
τοὺς "δημοκρατικοὺς "ἀξιωματικοὺς καὶ ἄρχισε ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΣΥΝΕΧΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ
δηλ. Πραξικοπημάτων (Πλαστήρας,Πάγκαλος,Κοδύλης)
μὲ ἀποκρύφωμα τὴν ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ
ΤΗΣ Α' ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
τὸ 1924
μὲ "παρέμβαση" τοῦ βενιζελικοῦ "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ"
(τὸ δημοψήφισμα ἔγινε ΚΑΤΟΠΙΝ ,
ἐνῶ ἡ ψήφιση τοῦ Συντάγματος
τῆς Ἀβασίλευτης καθυστέρησε
ὑπερβολικά..)
Οἱ στρατηγοὶ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ,ΠΑΓΚΑΛΟΣ,ΓΟΝΑΤΑΣ κλπ
ὅλοι "δημοκρατικοὶ" δηλ.ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΟΙ
ἔκαναν ὅ,τι ἤθελαν στὴν πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας ,διὰ τῶν ὅπλων καὶ τῶν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ βεβαίως,
ὥσπου έν τέλει ἐπέστρεψε ,ἐθνοσωτῆρας, ὁ ἴδιος ὁ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό,τὸ 1928,.ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤ̣ΙΩΤΙΚΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ..
Τὸ 1932,.ἐπὶ Βενιζέλου , ἡ χώρα πτώχευσε
καὶ στὶς ἐκλογὲς τῆς 5/3/1933
νίκησε τὸ ΛΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ τῶν βασιλοφρόνων (ἀργότερα ὀνομάστηκαν "δεξιοί"—τότε οἱ βενιζελικοὶ τοὺς ἀποκαλοῦσαν "μοναρχικούς").
Ὅμως οἱ βενιζελικοὶ ἀξιωματικοὶ ,
τοῦ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΠΡΟΕΞΑΡΧΟΝΤΟΣ,
δὲν ἐδέχτηκαν τὸ ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΙΝΗΜΑ τὴν ..ἑπομένη τῶν ἐκλογῶν ΣΤΙΣ 6—3—1933 , μὲ τὴν σιωπηρὴ συγκατάθεση τοῦ Βενιζέλου..
Τὸ πραξικόπημα ἀπέτυχε ,λόγῳ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (γιὰ νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομα τους)
καὶ ὁ Πλαστήρας διέφυγε στὸ ἐξωτερικό.
Μεσολάβησε ἡ ἀπόπειρα κατὰ τῆς ζωῆς τοῦ Βενιζέλου 6‒6‒1933
καὶ ἐν τέλει Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΗΓΗΘΗΚΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ("Ἐπαναστάσεως")
ΤΗΝ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 1935 προσπαθῶντας νὰ ἐπαναλάβει ὅ,τι ἒκανε τὸ 1915 :
ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΞΑΝΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Ὅμως οἱ καιροὶ εἶχαν ἀλλάξει·
ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΙΑ ΓΑΛΛΟΙ
ΚΑΙ ΞΕΝΗ ΒΟΗΘΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ .
Ἀπὸ λάθος οἱ κινηματίες τοῦ Στόλου πῆγαν στὴν Κρήτη ἀντὶ στὴ Μακεδονία ,
κι ὁ Βενιζέλος γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴ σύλληψη κατέφυγε στὰ ἰταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα
κι ἀπὸ ἐκεῖ τοῦ ἔδωσε ἄσυλο ὁ Μουσσολίνι στὴν Ἰταλία. ....!
Νὰ σημειώσω ἐδῶ ὅτι κύριο ρόλο στὴν ἀποτυχία τῶν δύο τελευταίων βενιζελικῶν κινημάτων τοῦ 33 καὶ 35
ἔπαιξε ὁ στρατηγὸς ΚΟΝΔΥΛΗΣ , τέως βενιζελικός, ὁ ὁποῖος ἐξαιτίας ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ με τοὺς ἄλλους βενιζελικοὺς ἀξιωματικοὺς ΑΛΛΑΞΕ ΠΑΡΑΤΑΞΗ καὶ ἀπὸ βενιζελικὸς ἔγινε βασιλόφρων ..
Αὐτὸς εἶναι ποὺ
ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ʹ35 μετέτρεψε ΕΚΤΟΤΕ τὸ σῶμα τῶν Ἀξιωματικῶν ἀπὸ κατὰ πλειοψηφίαν βενιζελικὸ, μετὰ τὸ ʹ22,
σὲ κατὰ πλειοψηφίαν βασιλικὸ μετὰ τὸ ʹ35
( —καὶ μέχρι τὸ 1974..)
Θὰ τελειώσω τὰ λίγα αὐτὰ ἀπὸ τὸ θεμελιακὸ ἔργο τοῦ ΔΑΦΝΗ ,
μὲ τὴν πρόταση τοῦ Πλαστήρα
πρὸς τὸν Βενιζέλο
( ποὺ δείχνει τὴ .."δημοκρατικὴ " νοοτροπία ἀλλὰ καὶ τὴν.. "ὀξύνοια" τοῦ στρατηγοῦ )
τὴν ἑπομένη τῶν ἘΚΛΟΓΩΝ τῆς 5‒3‒1933 , ποὺ νίκησαν οἱ ἀντιβενιζελικοὶ :
" Χάνουμε τὰς Ἀθήνας
—εἶπε ὁ Πλαστήρας στὸν Βενιζέλο—
γι αὐτὸ σκέπτομαι νὰ πάω στοὺς συνοικισμοὺς νὰ ἐξεγείρω τοὺς πρόσφυγας καὶ νὰ τοὺς φέρω εἰς τὴν πόλιν νὰ ζητήσουν τὴν ἐγκαθίδρυσιν δικτατορίας.

ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
ΠΟΥ ΧΑΡΙΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ"
( Δαφνῆς, τ.Βʹ, σ.599)

Ὅλα αὐτὰ τὰ ἐλάχιστα ποὺ συνόψισα ἀπὸ τὸν Δαφνῆ,δὲν ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΧΤΟΥΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ , ὄχι διότι ἀποκαλύπτουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα τοῦ Μεσοπολέμου ἦταν μιὰ .μπανανία τοῦ αἴσχιστου εἴδους, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΚΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ,
(συνέβησαν καὶ ἀλλοῦ στὴν Εὐρώπη παρόμοια) ἀλλὰ διότι ἡ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΑΚΟΜΗ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΝΙΚΗΤΡΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΣ λατρεύουσα τὰ εἰκονίσματα τοῦ Πλαστήρα καὶ τοῦ Γονατᾶ, ού μὴν ἀλλὰ καί τῶν ἄλλων μεγάλων δημοκρατικῶν ἠγετῶν τοῦ μεσοπολέμου , διότι πρέπει νὰ πῶ ὅτι τὰ ἀλλεπάλληλα πραξικοπήματα τῶν βενιζελικῶν στρατηγῶν ΤΑ ΣΤΗΡΙΖΑΝ
οἱ βενιζελικοὶ πολιτικοὶ τῆς ἐποχῆς ...
Μέχρι λοιπὸν νὰ "περάσει" στὰ σχολικὰ βιβλία ἡ ΑΛΗΘΙΝΗ ἱστορία τοῦ βενιζελισμοῦ ,
θὰ κάνει ἰδεολογικὸ "πάρτυ" προπαγάνδας
ἡ "δημοκρατική" παράταξη ·
καὶ σέ αὐτὴ τὴν παραχάραξη ,ἀνἀσχεση ἀποτελεῖ τὸ προαναφερθὲν βιβλίο τοῦ ΔΑΦΝΗ.
______
ΥΓ τὸ μῖσος τῶν βενιζελικῶν στρατηγῶν κατὰ τοῦ βασιλιᾶ
—καὶ κατὰ συνέπεια τῶν Ἄγγλων—
τοὺς ὁδήγησε κατὰ τὸν Β'ΠΠ σὲ φιλοναζιστικὲς θέσεις·
ὁ Γονατᾶς ὑπῆρξε ὁ ἐμπνευστὴς τῶν ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ( μὲ πρότυπο τὰ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ)
ἐνῶ ὁ Πλαστήρας στὴν περιβόητη
ἐπιστολὴ του πρὸς τὸν πρεσβευτὴ στὸ ΒΙΣΥ
—16 ΙΟΥΛΙΟΥ 1941—
ποὺ δημοσιεύτηκε στὸν Τύπο ("ΕΛΛ.ΑΙΜΑ"5/4/1945)
εἶχε ἐκδηλωθεῖ κατὰ τοῦ ΟΧΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ , θεωρῶντας ὡς μέγα ἱστορικὸ.. σφάλμα
τὸ Ἔπος τοῦ ʹ40 !
https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2020/07/blog-post_3.html

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΗΔΕΥΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ

ελευθερια 11/3/1964