Η ΑΥΤΗΣ ΥΨΗΛΟΤΗΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ.

 ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ TΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Η Ειρήνη είναι αδελφή του  βασιλιά Κωνσταντίνου γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1942 στην πρωτεύουσας της Νότιας Αφρικής, το Κέιπ Τάουν, είναι σήμερα 80 ετών αλλά με το χαμηλό προφίλ, που διατηρεί συνειδητά, λίγοι ξέρουν για τη «γαλαζοαίματη» καταγωγή της.

Η Πριγκιπισσα Ειρήνη, η οποία είναι το μικρότερο παιδί και δεύτερη κόρη του βασιλιά Παύλου και της βασιλισσας Φρειδερίκης, ενώ τα αδέλφια της είναι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β' των Ελληνων  και η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, είχε προσπαθήσει από την αρχή να μη «τραβάει τα βλέμματα πάνω της».  

Η Ειρήνη, σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της, ζει μία φυσιολογική ζωή καθώς κινείται κάτω από τα ραντάρ και μπορεί, για παράδειγμα, να αγοράζει εφημερίδες και να μπαίνει σε ταξί χωρίς να την αναγνωρίζουν. Ωστόσο, αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι η Ειρήνη έχει «πλούσιο» βιογραφικό στον φιλανθρωπικό τομέα τις τελευταίες δεκαετίες, για τον οποίο και αποθεώνεται σε χώρες, όπως είναι η Ινδία. Όλα ξεκίνησαν το 1984, όταν ήταν 42χρονών και ταξίδεψε στην Ινδία, όπου οι εικόνες που βλέπει γυρίζουν μέσα της ένα διακόπτη. Η προσφορά και η μάχη ενάντια στη φτώχεια δεν γίνεται απλά προτεραιότητα, αλλά σκοπός της ζωής της.

Η φιλανθρωπική της δράση, μάλιστα, επεκτείνεται και σε άλλες δραστηριότητες, καθώς μεταφέρει αγελάδες από τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ολλανδία, μία δράση που επεκτείνεται σε όλη της τη ζωή και για την οποία και βραβεύεται. Όπως αναφέρουν πληροφορίες του Mega και της εκπομπής «Live News», η δράση της επεκτείνεται στην Αλβανία και τη Νότια Αφρική που είχε γεννηθεί το μακρινό 1942. Όταν οι γονείς της, βρίσκονταν μακριά από την κατεχόμενη Ελλάδα. «Το να ανήκεις σε βασιλική οικογένεια δεν σημαίνει ότι είσαι ψηλότερα ή χαμηλότερα από κανέναν, είναι ένα επάγγελμα, όπως είναι του μουσικού ή του γιατρού, είναι η δουλειά μας. Ανήκω σε μια οικογένεια βασιλέων, όπως κάποιος μπορεί να ανήκει σε μια οικογένεια μουσικών. Εγώ είμαι πριγκίπισσα, αυτό όμως δεν με εμποδίζει να καθαρίσω ένα μπάνιο», είχε πει στον Σταύρο Θεοδωράκη και το MEGA το 2007.

Η επαναστάτρια και διάδοχος του θρόνου

Στην αυτοβιογραφία της και σε σπάνια εξομολόγησή της το 2007 μίλησε για όλους και για όλα, όπως τα παιδικά της χρόνια στα παλάτια, το δημοψήφισμα του 1974 όπου και αποφασίστηκε η μεταβολή στο πολίτευμα σε Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, τη «μάχη» που έδωσε με τον καρκίνο αλλά και γενικότερα για τη φιλοσοφία, που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει στη ζωή της. «Δεν διαμαρτύρομαι που δεν έκανα παιδιά. Εγώ είμαι επαναστάτρια και ενδιαφερόμουν πάντοτε για πολλά πράγματα. Αν είχα κάνει παιδί, θα τα είχα αφήσει όλα. Επιπλέον, για να είχα γνωρίσει έναν σύζυγο, θα έπρεπε να είναι ‘’Άγιος’’, κανείς δεν θα μπορούσε να με αντέξει», είχε δηλώσει η πριγκίπισσα. Η «επαναστάτρια», όπως αυτοπροσδιορίζεται η ίδια, υπήρξε πριγκίπισσα από τις 6 Μαρτίου του 1964, μέχρι τις 10 Ιουλίου του 1965 διάδοχος του ελληνικού θρόνου, ενώ ήταν πάντα ασυμβίβαστη, δυναμική, διαχρονικά ευαίσθητη, αλλά και πάντα αποφασιστική, γεγονός που μπορούσε να διακρίνει κανείς από την απόφασή της να μην παντρευτεί ποτέ, να μη γίνει ποτέ βασίλισσα και να αφοσιωθεί στα πράγματα που τη γέμισαν.

Ο φόβος για τη ζωή της

«Φοβόμουν ότι θα γινόμουν φαλακρή. Βρήκα κάποιες καταπληκτικές σκόνες για ανθρώπους που έχουν φαλάκρα, τις βάζεις και καλύπτεις τα σημεία στα οποία δεν υπάρχουν μαλλιά. Ορισμένες φορές φορούσα έναν κότσο ψεύτικο, στερεωμένο με τσιμπιδάκια, ένα καλοκαίρι στην Πάλμα όμως έφυγε από τη θέση του και έπεσε και δεν μπορούσα πλέον να τον χρησιμοποιώ. Έτσι αποφάσισα να κουρέψω κοντά τα μαλλιά μου». Τα βασιλικά πρωτόκολλα άρχισαν κάποια στιγμή να την κουράζουν, να την καταπιέζουν και στη συνέχεια να την πνίγουν. Ο όρος «μοναρχία» δεν είναι κατάλληλος για το σήμερα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λίγοι βασιλείς, ίσως δύο ή τρεις, που είναι στ′ αλήθεια μονάρχες. Η «μοναρχία» είναι ελληνική λέξη που παράγεται από το «μόνος» και από την «αρχή», την εξουσία. Σήμερα υπάρχει βασιλιάς, όχι μονάρχης, κι ένας βασιλιάς βασιλεύει, δεν κυβερνά.

Τι λέει για την οικογένειά της

Λέει τα καλύτερα για τη μητέρα της Φρειδερίκη και τα αδέρφια της Κωνσταντίνο και Σοφία που κατάφεραν να βασιλεύσουν, ενώ θυμάται ακόμα το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τα ταραγμένα χρόνια που προηγήθηκαν. Όπως αναφέρει η ίδια, ο αγαπημένος της πολιτικός ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Κατά τη διάρκεια της χούντας ακολούθησε τον αδερφό της, στο εξωτερικό και στη συνέχεια μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα στην Ινδία, την Ιταλία και την Ισπανία που ζούσε η αδερφή της.

Ο βασιλιάς γεννιέται και γίνεται: υπάρχουν βασιλείς χωρίς στέμμα και βασιλείς με στέμμα, όλοι όμως είναι βασιλείς. Ένας βασιλιάς μπορεί να είναι ένας οποιοσδήποτε κύριος ή μια οποιαδήποτε κυρία. Δεν πιστεύω στη συγγένεια, το σημαντικό στοιχείο είναι η αξία που έχει κανείς ως άνθρωπος. Δεν είναι το DNA που κάνει τον βασιλιά, αλλά ο χαρακτήρας του. Ένας βασιλιάς πρέπει να έχει ανδρεία, σοφία και λίγη δυσπιστία για να μην πλανάται. Πρέπει να έχει πολλή συμπόνια, όπως επίσης και πολλή αποφασιστικότητα.

Για χρόνια μετά το 2000 ζούσε σε ένα διαμέρισμα που είχε νοικιάσει στην πλατεία Μαβίλη. Το 2018 απαρνήθηκε την ελληνική υπηκοότητα και απέκτησε την ισπανική. Ο θάνατος του αδερφού της, την έφερε ξανά στην Αθήνα. Υποβασταζόμενη από τις ανιψιές και τη Μαρί Σαντάλ λίγο πριν την ταφή του Κωνσταντίνου, σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της. Μιας πορείας ξεχωριστής, δίχως συμβιβασμούς για τη μοναδική πριγκίπισσα που έγραψε και γράφει τη δική της ιστορία στο χρόνο.

reader.gr

https://www.vimaorthodoxias.gr/diethni-2/vasilias-konstantinos-i-antisymvatiki-adelfi-toy-prigkipissa-eirini-poy-aparnithike-tin-elliniki-ypikootita/

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΡΕΣΤΗ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ ΠΟΥ ΠΑΡΕΘΕΣΕ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

Τα μέλη της  βασιλικής οικογένειας, με πρώτη την  βασιλισσα Αννα Μαρία, τη βασίλισσα της Ισπανίας Σοφία, την πριγκίπισσα Ειρήνη, την πριγκίπισσα Αλεξία, τον πρίγκιπα Παύλο και τη Μαρί Σαντάλ, τον πρίγκιπα Νικόλαο και την Τατιάνα Μπλάτνικ, και την πριγκίπισσα Θεοδώρα, ήταν οι καλεσμένοι στο λιτό δείπνο που παρέθεσε ο πρίγκιπας Μιχαήλ με τη σύζυγό του, διεθνούς φήμης γλύπτρια, στο διαμέρισμά τους στο κέντρο της Αθήνας, λίγο πριν αναχωρήσουν για το εξωτερικό τα παιδιά και οι αδελφές του αείμνηστου βασιλιά Κωνσταντίνου.


Γι’ αυτό το δείπνο είχε συμβολικά τον χαρακτήρα αποχαιρετισμού, καθώς δόθηκε πριβέ, μακριά από το κυνηγητό των παπαράτσι αυτή τη φορά. Αλλωστε, όλη η οικογένεια θα βρεθεί και πάλι μαζί στις 19 Φεβρουαρίου, στο επίσημο σαρανταήμερο μνημόσυνο του βασιλέως στη Μητρόπολη Αθηνών και αμέσως μετά θα ακολουθήσει δέηση στο Τατόι, όπου ετάφη. Ομως ο πρίγκιπας Μιχαήλ και η Μαρίνα Καρέλλα, που έχει ιδρύσει το μη κερδοσκοπικό σωματείο «Ελίζα» κατά της κακοποίησης του παιδιού, μαζί με λίγους εκλεκτούς φίλους της οικογένειας, έχουν και τον ρόλο συντροφιάς και παρηγοριάς της  βασίλισσας Αννας Μαριας αυτές τις δύσκολες ώρες, καθώς από τα παιδιά της μόνο ο πρίγκιπας Νικόλαος και η σύζυγός του Τατιάνα Μπλάτνικ μένουν μόνιμα στην Αθήνα.



Πολίτες του κόσμου ο συγγραφέας πρίγκιπας και η γλύπτρια Μαρίνα Καρέλλα, διαθέτουν σπίτι στο Παρίσι και στην Πάτμο (που λατρεύουν), ενώ στην Αθήνα έχουν ένα μικρό, απλό, αριστοκρατικό διαμέρισμα γεμάτο βιβλία και έργα τέχνης, καμία σχέση με την περίφημη βίλα τους στο Μαρούσι όπου έζησαν με τις δύο κόρες τους, πριγκίπισσες Αλεξάνδρα και Ολγα, από το 1965 έως το 1972. Ο πρίγκιπας Μιχαήλ, άλλωστε, καθώς είχε παραιτηθεί των δικαιωμάτων του στη διαδοχή του Ελληνικου θρόνου, ήταν το μόνο μέλος της ελληνικής βασιλικής οικογένειας που δεν έφυγε από την Ελλάδα μετά το αποτυχημένο «αντιπραξικόπημα» του Βασιλεως Κωνσταντίνου το 1967.
Το 1961, ο Κωνσταντίνος, ως διάδοχος, ήταν συνεχώς στο επίκεντρο της προσοχής, ενώ ο πρίγκιπας Μιχαήλ ήταν ελάχιστα γνωστός. Είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, τον πρίγκιπα Χριστόφορο, τον τίτλο του πρίγκιπα της Ελλάδας. Μεγάλωσε με την οικογένεια του θείου του, κόμη των Παρισίων, Ερρίκο. Μια μέρα κατέφθασε στο Τατόι. Οι βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη τον υποδέχτηκαν εγκάρδια, όπως και τα τρία παιδιά τους, με τα οποία μια αδελφική φιλία θα τον ένωνε για πάντα, μέχρι και τον πρόσφατο θάνατο του τέως. Τόσο το ειδύλλιο και ο γάμος του διαδόχου Κωνσταντίνου με την Αννα Μαρία όσο και ο έρωτας και ο γάμος του πρίγκιπα Μιχαήλ με τη Μαρίνα Καρέλλα παρουσιάζουν χρονικά και ιστορικά πολλές ομοιότητες, καθώς και οι δύο γάμοι άντεξαν στον χρόνο, στις δυσκολίες και τις δοκιμασίες της ζωής. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος και η Αννα Μαρία τέλεσαν τους γάμους τους τον Σεπτέμβριο του 1964. Την ίδια χρονική περίοδο ο πρίγκιπας Μιχαήλ παραιτήθηκε από τα δικαιώματά του στον ελληνικό θρόνο προκειμένου να παντρευτεί την αγαπημένη του γλύπτρια Μαρίνα Καρέλλα. Η ευτυχία του Μιχαήλ και της Μαρίνας επισφραγίστηκε με τους γάμους τους, που τελέστηκαν στα ανάκτορα των Αθηνών, στις 15 Φεβρουαρίου 1965.

https://www.espressonews.gr/reportaz/353616/prive-apochairetismos-stin-teos-vasiliki-oikogeneia/

Δυστυχώς τα Είχαμε Ξεχάσει: Οχτώ Ελληνικά Εθιμα Πένθους που μας Θύμισε ο Διαδοχος Πριγκιπας Παύλος της Ελλαδας

Τον Διαδοχο Πριγκιπα Παύλο συνάντησε η κάμερα της εκπομπής το «Πρωινό», ζητώντας του κάποιες δηλώσεις, σχετικά με την πρόσφατη απώλεια του πατέρα του.

Ωστόσο, ο Διαδοχος του βασιλιά Κωνσταντίνου με ευγενικό τρόπο δεν δέχτηκε να μιλήσει, λέγοντας: «Δεν κάνω καμία δήλωση. Να περάσουν 40 ημέρες και μετά τα λέμε».
Από τη συγκεκριμένη δήλωση, υποθέτουμε πως οι 40 μέρες είναι η περίοδος πένθους της οικογένειας και στη διάρκεια αυτής, δεν επιθυμούν να κάνουν κάποιες δημόσιες δηλώσεις. Όπως και να έχει, η περίπτωση αυτή μάς έφερε στο νου τα ελληνικά έθιμα του πένθους που τείνουν να ξεχαστούν.
Τα συγκεκριμένα έθιμα είναι περασμένων δεκαετιών, μεγαλώσαμε με αυτά, ενώ σήμερα τηρούνται κάποια από αυτά κυρίως σε χωριά της επαρχίας που έχουν περισσότερο στο μυαλό τους το τι θα πει ο κόσμος, παρά το πώς αισθάνονται οι ίδιοι. Εννοείται πως υπάρχουν κι εκείνοι που βιώνουν διαφορετικά την απώλεια και τηρούν το δικό τους πρωτόκολλο πένθους σε ένδειξη πόνου και σεβασμού στον νεκρό.

Τα ελληνικά έθιμα του πένθους που έχουμε ξεχάσει

Αλλά ας θυμηθούμε παρακάτω κάποια έθιμα πένθους με τα οποία μεγαλώσαμε και θυμόμαστε με νοσταλγία τώρα που έχουμε μεγαλώσει. Έθιμα που ως μικρά παιδιά μάς ενοχλούσαν, αλλά τώρα ως ενήλικες αποτελούν μια γλυκιά ανάμνηση μιας άλλης νοσταλγικής εποχής. Αλλά, ευτυχώς με το πέρασμα των χρόνων σταμάτησαν να τα τηρούν με ευλάβεια και συνειδητοποιούν πως το πένθος και η διαχείρισή του είναι προσωπική υπόθεση και δεν μπαίνει σε… κοινωνικές προσταγές!
Η τηλεόραση έμενε κλειστή για 40 μέρες
Αλήθεια, μπορείς να φανταστείς σήμερα τον εαυτό σου χωρίς τηλεόραση; Και μάλιστα για τόσες μέρες; Κι, όμως, τότε ήταν… απαράβατος νόμος: η τηλεόραση έκλεινε λόγω πένθους. Μάλιστα, κάποιοι έριχναν κι ένα πανί πάνω για να τη σκεπάσουν. Και να είναι η εποχή που έχει ξεκινήσει η “Τόλμη και Γοητεία”, όλοι έχουμε πάθει παράκρουση με τον Ριτζ, την Καρολάιν και τη Μπρουκ και η τηλεόραση να πρέπει να κλείσει γιατί πέθανε η γιαγιά. Βέβαια, μετά τις 40 μέρες άνοιγε, αλλά χαμήλωνε με το που ακουγόταν κάποιο τραγούδι. Ακόμη και σε διαφήμιση. Πανί, όμως, έβαζαν και στους καθρέφτες, ειδικά τη μέρα της κηδείας.
Δεν βάζαμε τραγούδια
Σίγουρα, για 40 μέρες τα τραγούδια απαγορεύονταν. Πολλοί, όμως, τηρούσαν για πολύ καιρό ακόμη το συγκεκριμένο έθιμο κι έκαναν μήνες να βάλουν ξανά μουσική στο σπίτι. Εδώ, υπήρχε μια λογική πως το τραγούδι είναι μορφή διασκέδασης και χαράς που δεν ταιριάζουν στο πένθος.
Δεν φτιάχναμε γλυκά
Το συγκεκριμένο ούτε ως παιδί, ούτε τώρα ως μεγάλη δεν κατάφερα ποτέ να το κατανοήσω. Στο σπίτι που είχαν πένθος, δεν έφτιαχναν γλυκά. Ίσως γιατί τα χρόνια εκείνα γλυκά έφτιαχναν μόνο σε γιορτές και όχι όπως σήμερα, ανά πάσα ώρα και στιγμή, οπότε θεωρούσαν ότι ήταν ένδειξη χαράς που δεν ταίριαζε με το πένθος; Μπορεί. Αυτό που θυμάμαι είναι πως χρυσώναμε τη μαμά για ένα κέικ, αλλά πήγαιναν στο βρόντο τα παρακάλια. Επίσης, για έναν χρόνο δεν έφτιαχναν τα γλυκά των μεγάλων εορτών: μελομακάρονα, κουραμπιέδες τα Χριστούγεννα, κουλούρια, τσουρέκια το Πάσχα. Υπήρχαν, όμως, οι γειτόνισσες και οι συγγενείς που από τις πρώτες μέρες του πένθους και όσο διαρκούσε, έφερναν γλυκά στο σπίτι.
Δεν στολίζαμε δέντρο
Μέχρι να συμπληρωθεί ένας χρόνος από τον θάνατο του δικού σου ανθρώπου, δεν στόλιζες τα Χριστούγεννα. Ούτε δέντρο, ούτε φωτάκια, ούτε τα γλυκά όπως αναφέραμε παραπάνω. Βέβαια, αν είχαν περάσει αρκετοί μήνες από τον θάνατο, και στο σπίτι υπήρχαν μικρά παιδιά, γινόταν μία εξαίρεση. Στόλιζαν μόνο το δέντρο και τα φωτάκια τα άναβαν για λίγο. Επίσης, ειδικά στα χωριά που είναι μια κλειστή κοινωνία, οι γονείς ενημέρωναν τα παιδιά ποια σπίτια πενθούν κι έτσι δεν περνούσαν να πούνε τα κάλαντα!
Δεν κάναμε Πάσχα
Εντάξει, το συγκεκριμένο έθιμο ήταν από τα λίγα που ως παιδί κατανοούσα. Και μόνο η φράση “θα φάει ψητό αρνί” που υποδηλώνει χαρά και ικανοποίηση, δεν ταιριάζει με το πένθος. Οπότε, σε αυτές τις περιπτώσεις το φαγητό έμπαινε στον φούρνο, το Πάσχα το περνούσαμε κυρίως οικογενειακά χωρίς τραγούδια, ενώ πολλοί πενθούντες δεν πήγαιναν το βράδυ στην Ανάσταση. Ωστόσο, αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, αφού την Ανάσταση έχουμε χαρά που αναστήθηκε ο Χριστός και σίγουρα το χαρμόσυνο αυτό νέο δε σηκώνει κανένα πένθος.
Μαύρο καλσόν το κατακαλόκαιρο
Οι γυναίκες φορούσαν μαύρα για έναν χρόνο. Με τον καιρό το διάστημα μειωνόταν στους 9 μήνες, στους 6 ή στους τρεις. Παλαιότερα φορούσαν και μαύρο καλσόν, ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι. Αν επρόκειτο για χήρα, παλιά τα μαύρα τα φορούσε μέχρι το τέλος της ζωής της, ενώ αν ήταν μεγαλύτερης ηλικίας φορούσε και μαντήλι. Επίσης, την περίοδο του πένθους δεν μακιγιάρονταν, δεν έβαφαν τα νύχια, δεν φορούσαν κοσμήματα τύπου λευκές πέρλες.
Οι άνδρες, πάλι, φορούσαν για 40 μέρες μία μαύρη κορδέλα στο μπράτσο. Ή μαύρη γραβάτα. Κάποιοι για 40 μέρες δεν ξυρίζονταν, ούτε κουρεύονταν ως ένδειξη πένθους.
Δεν πηγαίναμε σε κοινωνικές εκδηλώσεις
Οι προσκλήσεις για γάμους και βαφτίσεις εννοείται πως έρχονταν, αλλά λόγω πένθους δεν πήγαιναν. Επίσης, αν το πρόσωπο που είχε φύγει, ήταν κοντινό, αναβαλόταν ο γάμος για έναν χρόνο, μέχρι δηλαδή να ξε-πενθήσουν! Επίσης, οι πενθούντες δεν πήγαιναν σε γιορτές ή πάρτι γενεθλίων, και δεν έκαναν – εννοείται – γιορτές και τραπεζώματα στο δικό τους σπίτι, λόγω πένθους.
https://www.enimerotiko.gr/ellada/dystychos-ta-eichame-xechasei-ochto-ellinika-ethima-penthoys-poy-mas-thymise-o-paylos-glyxmpoyrgk/

Βασιλιάς Κωνσταντίνος: Ο Μπάτλερ του Αποκαλύπτει Μυστικά της Οικογένειας - «Η Απλότητα Κρύβει ένα Μεγαλείο»

O Στάθης Παπαχριστοφίλου , πρώην μπάτλερ της  βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας, μίλησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και αποκάλυψε άγνωστες πληροφορίες για τον χαρακτήρα του βασιλιά Κωνσταντίνου.
Μάλιστα, τη συνεργασία του μαζί του τη χαρακτήρισε «πιο εύκολη από ό,τι πίστευε».
Ο Στάθης Παπαχριστοφίλου εξετέλεσε χρέη μπάτλερ για την βασιλική οικογένεια για δύο έτη.
«Η χημεία μεταξύ μας ήταν αυτόματη και η συνεργασία μας συνεχίστηκε για δύο χρόνια», επισήμανε και τόνισε πως η συμπεριφορά της οικογένειας απέναντι σε όλο το προσωπικό ήταν «εξαιρετική».
«Η απλότητα κρύβει ένα μεγαλείο» «Η ευγένεια, η καλοσύνη και η λεπτότητα με την οποία μας φέρθηκαν είναι κάτι που το ομολογούν οι πάντες», τόνισε.
Όπως ανέφερε, οΒασιλευς  Κωνσταντίνος και η Βασιλισσα  Άννα Μαρία ήταν υποδειγματικοί γονείς, παππούδες και αδέρφια.
«Ο δεσμός και η τρυφερότητα που είχαν με όλα τα μέλη της οικογένειας ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση», υπογράμμισε.
Εστιάζοντας στον  βασιλιά Κωνσταντινο , ο Στάθης Παπαχριστοφίλου θυμάται το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειχνε για την ενημέρωση.
«Παρακολουθούσε όλα τα μέσα, άκουγε και δεν έκρινε ποτέ», αποκάλυψε.
«Ήταν ένας άνθρωπος με έμφυτη κομψότητα και απόλυτη γνώση της μόδας, των αξεσουάρ και του τι ακριβώς ταιριάζει στον ίδιο», ανέφερε.
Την Βασιλισσα  Άννα – Μαρία από την άλλη, όπως ανέφερε, την χαρακτήριζε η φράση «simplicity is grace», ότι δηλαδή η απλότητα κρύβει ένα μεγαλείο.
«Λαμπρό παράδειγμα συντροφικότητας» Σε ό,τι αφορά τη σχέση μεταξύ του βασιλιά και της βαιλισσας Άννας – Μαρίας, σημείωσε: «Ήταν εξήντα χρόνια μαζί. Δεν υπάρχει πιο λαμπρό παράδειγμα συντροφικότητας. Αποδέκτης της τρυφερότητας τηςβασιλισσας  Άννας – Μαρίας ήταν κυρίως ο σύζυγός της και αυτό ήταν απόλυτα αληθινό και βαθύ».
Αποκάλυψε πως η καλύτερη συμβουλή που έχει λάβει από τον βασιλιά είναι να ζυγίζει πάντοτε τα λόγια του.
«Ήταν ένας πολύ φειδωλός άνθρωπος στις κουβέντες του και αυτό έχει αποδειχτεί όλα αυτά τα χρόνια», κατέληξε ο Στάθης Παπαχριστοφίλου.

https://www.parapolitika.gr/ellada/article/1245901/teos-vasilias-konstadinos-proin-batler-apokaluptei-mustika-tis-oikogeneias-i-labrotita-kruvei-ena-megaleio/

Από τις Σπέτσες για τον Βασιλεα Κωνσταντίνο: «Λόγω της απλότητας και των αστείων του κατάφερε να μπει στην καρδιά όλων μας»

Περιστατικά και στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή Βασιλια Κωνσταντίνου αποκαλύπτει ο ιδιοκτήτης εστιατορίου στις Σπέτσες και φίλος του, Χρήστος Ορλώφ.

Ο Βασιλιας Κωνσταντίνος αγαπούσε τις Σπέτσες και επισκεπτόταν συχνά το νησί. Σύμφωνα με τον κ. Ορλώφ, ήταν ευχάριστος, του άρεσαν πολύ οι πλάκες, χαιρόταν τον κόσμο και αγαπούσε πολύ τα παιδιά.

«Ήταν πραγματικά θεοσεβούμενος και τον θυμάμαι πάντα την Μεγάλη Πέμπτη να επισκέπτεται τον ναό του Αγίου Νικολάου. Κάθε Κυριακή πήγαινε να εκκλησιαστεί, ήταν σημαντικό για αυτόν. Τον Ιούνιο ερχόταν με το καΐκι του, την Αφρόεσσα, για τους αγώνες “Ρεγκάτα” και πολλές φορές είχε νικήσει» λέει στην εκπομπή «Πάμε Δανάη».

Ο Χρήστος Ορλώφ αναφέρει πως η  βασιλική οικογένεια δεν είχε πρόβλημα σε οποίο τραπέζι κι αν τους έβαζε. «Λάτρευε τα κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές. Θυμάμαι την βασιλισσσα Άννα Μαρία να τον μαλώνει, επειδή του άρεσαν τα τηγανητά, αλλά δεν έπρεπε να τρώει λόγω της κατάστασης της υγείας του» θυμάται.

Ο Βασιλιας Κωνσταντίνος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στις Σπέτσες, με τον Χρήστο Ορλώφ να συμπληρώνει πως «λόγω της απλότητας και των αστείων του κατάφερε να μπει στην καρδιά όλων μας και θα λείψει εδώ στην περιοχή. Του άρεσε το περπάτημα, όταν μπορούσε, όπως επίσης να πηγαίνει βόλτες με τα εγγόνια του. Δεν θα ξεχάσω τα αστεία του, το κέφι, και το χαμόγελο του».

ΣΤΟΧΟΣ  Ιανουαρίου 17, 2023

ΟΙ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 26ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1936.

Ο Βασιλευς Γεωργιος Β τους εδωσε αμνηστια και αυτοι το πρωτο που εκαναν ηταν να συνεργαστουν με τους κομμουνιστες (τους ανθρωπους που πολεμησαν την Μικρασιατική Εκστρατεια),τοσο τυφλο ειναι το μισος των βενιζελικων ακομη και τωρα, φανηκε αυτο  στην προσφατη κηδεια του Βασιλεως Κωνσταντινου Β΄και στην σταση της βενιζελικης ΝΔ.(Α.Π.)

Οι Βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 ήταν η τελευταία εκλογική αναμέτρηση του Μεσοπολέμου και χαρακτηρίσθηκαν, όπως όλες οι προηγούμενες, από την πόλωση μεταξύ των δύο κυρίαρχων πολιτικών παρατάξεων, του βενιζελισμού και του αντιβενιζελισμού, που είχαν προκύψει από τον Εθνικό Διχασμό. Ειδικότερα το πολιτικό πλαίσιο των εκλογών επηρεαζόταν άμεσα από τα γεγονότα, που είχαν διαδραματισθεί από το αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 έως την παλινόρθωση της βασιλείας, με το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1935, τα οποία είχαν οξύνει τις αντιθέσεις και δημιούργησαν ένα κλίμα λανθάνοντος εμφυλίου πολέμου.

Τις εκλογές για πρώτη φορά στον 20ον αιώνα ανέλαβε να διενεργήσει εξωκοινοβουλευτική υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ. Δεμερτζή, καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία είχε ορκισθεί στις 30 Νοεμβρίου 1935, λίγες μόνο ημέρες μετά την επιστροφή στην Ελλάδα του Βασιλέως Γεωργίου του Β΄. Η κυβέρνηση χορήγησε αμέσως αμνηστία σε όλους τους πολίτες, οι οποίοι είχαν καταδικασθεί για το κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 και παράλληλα έδωσε χάρη στους στρατιωτικούς και στους δημοσίους υπαλλήλους, που διώκονταν για την ίδια αιτία. Ο πρωθυπουργός σκεπτόταν για την αναβολή των εκλογών για λίγους μήνες και γιαυτό ήλθε σε συνομιλίες με τους πολιτικούς αρχηγούς, τόσον του βενιζελισμού, όσον και του αντιβενιζελισμού. Μετά από την άρνηση του Παναγή Τσαλδάρη, που ήλεγχε την πλειοψηφία της Βουλής, και την πρόταση σύγκλησης αυτής, η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές στις 26 Ιανουαρίου 1936 με εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική με μικρής σημασίας ορισμένες τροποποιήσεις.

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, στις οποίες συμμετείχαν το Κόμμα των Φιλελευθέρων με αρχηγό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη, μετά την αποχώρηση του Ελευθερίου Βενιζέλου, το Λαϊκό Κόμμα, η Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις(ΓΛΡΕ), το ΠΑΜΕ(ΚΚΕ) και άλλα μικρότερα κόμματα, είχαν όπως παρακάτω:

1. Κόμμα Φιλελευθέρων 126 έδρες.

2. Λαϊκό Κόμμα 72 έδρες.

3. Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις (Κονδυλης, Ραλλης,Θεοτοκης)60 έδρες.

4. Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ) 15 έδρες.

5. Δημοκρατικός Συνασπισμός(Καφανταρης) 11 έδρες.

6. Κόμμα Ελευθεροφρόνων(Ι. Μεταξάς) 7 έδρες.

7. Τις υπόλοιπες 9 έδρες κατέλαβαν 4 μικρά κόμματα.

Από το αποτέλεσμα των εκλογών προέκυπταν δύο κυρίαρχες παρατάξεις, σχεδόν ισοδύναμες, με ελαφρά υπεροχή της αντιβενιζελικής, τόσο σε αριθμό ψήφων 47,79% έναντι 44,27%, όσο και σε κοινοβουλευτική εκπρόσωπηση, 143 έδρες έναντι 142. Όμως η αντιβενιζελική παρουσιάσθηκε διασπασμένη σε δύο σχεδόν ισοδύναμα τμήματα, το Λαϊκό Κόμμα και τη Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση, ενώ το Κόμμα των Φιλελεύθερων αναδείχθηκε με μεγάλη διαφορά ως το ισχυρότερο κόμμα της χώρας.

Το ποσοστό 5,76%, που έλαβε το ΠΑΜΕ στις εκλογές, επιβεβαίωσε τη σχετικά σημαντική, αλλά και περιχαρακωμένη, επιρροή του ΚΚΕ και κυρίως τη σταθερότητα της εκλογικής του βάσης. Η εκλογή πάντως 15 βουλευτών από το ΠΑΜΕ μπορούσε να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση πλειοψηφίας στη νέα Βουλή. Έτσι στις 19 Φεβρουαρίου 1936 υπογράφηκε μυστική ειδική συμφωνία μεταξύ του προέδρου των βενιζελικών Θ. Σοφούλη και του αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΜΕ(ΚΚΕ)Στέλιου Σκλάβαινα, προκειμένου οι βουλευτές του να ψηφίσουν Πρόεδρο Βουλής τον Σοφούλη, με την προϋπόθεση ότι θα ικανοποιούνταν ορισμένες αξιώσεις του ΚΚΕ.

Πράγματι στις 6 Μαρτίου 1936 συνήλθε σε ειδική συνεδρίαση η Βουλή για να εκλέξει Πρόεδρο Βουλής. Κατά τη δεύτερη ψηφοφορία εξελέγη Πρόεδρος Βουλής ο Θ. Σοφούλης με τις ψήφους του ΠΑΜΕ(ΚΚΕ). Η εκλογή σήμαινε ότι η βενιζελική παράταξη απέδειξε ότι διαθέτει τη δεδηλωμένη και ο Βασιλεύς Γεώργιος ο Β΄ ανέθεσε στον Σοφούλη τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Σοφούλης αποδέχθηκε την εντολή και άρχισε συνεννοήσεις με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Οι προσπάθειες δεν τελεσφόρησαν και ο Σοφούλης στις 11 Μαρτίου κατέθεσε την εντολή και εισηγήθηκε στον Βασιλέα τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον εξωκοινοβουλευτικό καθηγητή Κωνσταντίνο Δεμερτζή, υπό τον οποίον σχηματίσθηκε κυβέρνηση, η οποία και ορκίσθηκε στις 14 Μαρτίου. Την 2α Απριλίου 1936 οι κομουνιστές αποκάλυψαν τη συμφωνία και προκλήθηκε πάταγος, τόσον στους βενιζελικούς, που πολλοί αγνοούσαν τη συμφωνία, όσον και στους αντιβενιζελικούς. Η υποβληθείσα πρόταση μομφής απορρίφθηκε.

Τη 13η Απριλίου ο Πρωθυπουργός Κ. Δεμερτζής απέθανε από συγκοπή καρδίας σε ηλικία 60 ετών. Μετά ταύτα ο Βασιλεύς ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης στον μέχρι τότε Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά. Στις 28 Απριλίου η νέα κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης με ψήφους 241 υπέρ, με την προϋπόθεση να κυβερνήσει για διάστημα ολίγων μηνών και στη συνέχεια να διενεργηθούν εκλογές. Τα σύννεφα του επερχομένου πολέμου στην Ευρώπη, οι 247 αδικαιολόγητες απεργίες εντός του Α΄ Εξαμήνου του 1936, τα αιματηρά γεγονότα του Μαΐου στη Θεσσαλονίκη και τα προετοιμαζόμενα επεισόδια για την 5η Αυγούστου με πρωτοστάτη το ΚΚΕ, οδήγησαν τον Ι. Μεταξά το απόγευμα της 4ης Αυγούστου να κηρύξει με την έγκριση του Βασιλέως το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, αναίμακτο, χωρίς ανάμιξη του Στρατού και ιδιαίτερες αντιδράσεις. Μάλιστα ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Μακβί είχε γράψει: <<Η δικτατορία επεβλήθη με την συναίνεσιν αυτών, που την υπέστησαν.>>

ΠΗΓΕΣ.

1. Η Ελλάς μεταξύ των δύο πολέμων 1923-1940 του Γρηγορίου Δαφνή.

2. Ψηφίδες της Ελληνικής εκλογικής ιστορίας του 20ου αιώνα του Ηλία Νικολακόπουλου.

Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.

Πατιαλιάκας Κωνσταντίνος

Το Περίφημο Τηλεγράφημα του Βενιζέλου προς τον Διάδοχο Κωνσταντίνο (Σε Μια Βουλη Χωρις Λαικη Συναινεση ).

«...Βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο μιας στρατευμένης ιστορίας που όχι μόνο δημιούργησε παράδοση καθώς καλλιεργήθηκε συστηματικά επί γενιές αλλά και που κατέληξε να θεωρείται ως η ανταποκρινόμενη στην αλήθεια.

Έτσι, για να δώσω ένα παράδειγμα, επί μακρόν θεωρούταν πηγή που δεν επιδεχόταν αντίρρηση οι αγορεύσεις του Βενιζέλου στη Βουλή των Λαζάρων τον Αύγουστο του 1917, το πρώτο εκείνο καταπληκτικό ξαναγράψιμο της ιστορίας από τους Βαλκανικούς Πολέμους και μετά, με την έκφραση "πολιτικά καθάρματα" να επανέρχεται σχεδόν σε κάθε παράγραφο αναφορικά με τους αντιπάλους του Βενιζελου οι οποίοι τότε ήσαν άλλοι εξόριστοι και άλλοι στην φυλακή και όπου, μεταξύ άλλων ανακριβειών, έδωσε τη δική του εξήγηση για το πώς και από ποιόν απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη. Άποψη την οποία ενστερνίζονται, δυστυχως ακόμη, οι περισσότεροι Έλληνες...

Τί και αν την άποψη αυτή την διέψευδαν ντοκουμέντα, το ίδιο δηλαδή το πρωτότυπο κείμενο του τηλεγραφήματος και ο χρόνος της παραλαβής του από τον Διάδοχο στην Κοζάνη;

Τί και αν έχουν γραφτεί πάνω στο θέμα αυτό δυο απολύτως τεκμηριωμένες μελέτες με μια απόσταση σαράντα ετών μεταξύ τους που αποκαθιστούν την αλήθεια; Άλλωστε η εξιχνίαση της είναι πλέον αδύνατη καθότι η πλευρά των βενιζελικων  η άποψη της οποία επικράτησε στην κοινή γνώμη, μη αρκούμενη στην αποσιώπηση και στη στρέβλωση πληροφοριών προχώρησε στην καταστροφή των ίδιων των πηγών που αντιτίθενται στην επιθυμητή μονοδοξία.

Έτσι το περίφημο τηλεγράφημα του Βενιζέλου προς τον Διάδοχο Κωνσταντίνο με το οποίο υποτίθεται πως τον διέτασσε να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση στην κατάληψη της Θεσσαλονίκης, τηλεγράφημα του οποίου η αυθεντική διατύπωση ήταν πολύ πιο ήπια από τη δηλωθείσα στη Βουλή το 1917 και το οποίο έφτασε στην Κοζάνη ενώ ο στρατός ήδη εκινείτο προς Βέροια με στόχο την Θεσσαλονίκη, έχει εξαφανιστεί εδώ και πολλές δεκαετίες.

Και εξακολουθεί να γίνεται πιστευτό το παραμύθι πως στόχος του Κωνσταντίνου ήταν η προέλαση προς το Μοναστήρι και πως η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης οφειλόταν σε ωμή εντολή του Βενιζέλου που δικαίως, τον καταλαβαίνουμε, καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα, αλλά καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα πεντακόσια χιλιόμετρα από το μέτωπο ενώ ο Κωνσταντίνος ηγείτο επί τόπου του ελληνικού στρατού στη μάχη των Γιαννιτσών και στην πορεία προς τη Θεσσαλονίκη».

( Κώστας Μ. Σταματόπουλος, από την παρουσίαση του βιβλίου του "1922 : Πώς φτάσαμε στην Καταστροφή",

https://www.youtube.com/watch?v=r4pvlK9ODOg )

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΥ 1915 ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΛΑΖΑΡΩΝ ΗΤΑΝ Η ΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ,ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΚΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ,ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΜΙΑ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΥΝΝΟΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!)

Συγκεκριμένα μετά την εκθρόνιση του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄ και την ανάρρηση του Βασιλέως Αλεξάνδρου Α΄, (19 Μαΐου του 1917), που συνέβη κατ΄ απαίτηση της Αντάντ, αφού προηγουμένως η τελευταία είχε παραβιάσει την κυριαρχία της Ελλάδας, καθιστώντας την προτεκτοράτο, θέτοντας ακόμα και Αρμοστή και έχοντας κατασχέσει τον ελληνικό στόλο, επιστρέφοντας ο Ελευθέριος Βενιζέλος από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, δια του γαλλικού θωρηκτού «Προβάνς», στις 7 Ιουνίου, υποστηριζόμενος από τις σενεγαλέζικες ξιφολόγχες περιπόλων που είχαν στο μεταξύ αποβιβαστεί στον Πειραιά και περιπολούσαν στην Αθήνα, έξι ημέρες μετά σχηματίζει κυβέρνηση της οποίας και ανέλαβε πρόεδρος.

Στη συνέχεια, παρακάμπτοντας την πολιτική κατάσταση, προώθησε το Βασιλικό Διάταγμα της 29ης Ιουνίου με το οποίο ανακαλούσε το ΒΔ της 29ης Οκτωβρίου του 1915 που αναφερόταν στη διάλυση της προηγούμενης βουλής, προσδιορίζοντας έτσι την ανασύσταση της Βουλής του 1915 σε νέα τακτική σύνοδο 13 ημέρες μετά, στις 12 Ιουλίου. Έτσι στη νέα αυτή «Βουλή των Λαζάρων» που προέκυψε, πρόεδρος εκλέχθηκε ο Θεμιστοκλής Σοφούλης λαμβάνοντας 180 ψήφους επί συνόλου 194 που φέρονταν να ψήφισαν (την εποχή εκείνη το σύνολο των βουλευτών ήταν 200).

Η Βουλή αυτή παρέμεινε για τρία χρόνια μέχρι το 1920, χωρίς να γίνουν εκλογές.

Όμοια περίπτωση επαναφοράς προηγούμενης βουλής ούτε προηγήθηκε, ούτε επαναλήφθηκε στην ελληνική πολιτική ιστορία.

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟ 1964 ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ Α' . ΜΕΡΟΣ ''Γ''

 

Μετα την επανοδο των βασιλεων απο το Λονδινο ο πρωθυπουργος Πιπινελης ανακοινωσε οτι θα γινουν εκλογες την 3 Νοε 1963. Ο Γ.Παπανδρεου ''ξεχασε'' οτι συμφωνησε  γιαυτο  και  απειλησε  οτι θα μπο'ι'κοτάρει τις εκλογες. Ο Βασιλιας Παυλος  δεν ηθελε  ταραχες στην πολιτικη ζωη του τοπου και ανεθεσε την κυβερνηση στον  Προεδρο  του Αρείου Παγου  Στέλιο Μαυρομιχάλη. Αξιζει να σημειωσουμε εδω μια λεπτομερεια που δειχνει το υψηλο ηθος  του Βασιλεως Παυλου. Ο Πιπινελης τονισε  σε ιδιαιτερη συναντηση του με τον Βασιλεα οτι ισως τελικα θα ηταν καλο να μπο'ι'κοτάρει ο Παπανδρεου τις εκλογες γιατι με αυτον τον τροπο θα προκαλουσε την διασπαση της Ενωσης Κεντρου και θα τερματιζε μονος του την πολιτικη του σταδιοδρομια. Ωστοσο αυτου του ειδους '' βρωμικη πολιτικη '' ηταν αντιπαθης στον βασιλεα Παυλο. Επισης ισως ο Βασιλευς  να πιστευε οτι μια διαλυση της Ενωσης Κεντρου και μια ταυτογχρονη ενδυναμωση της ΕΡΕ  δεν θα συνεβαλλε στην πολιτικη ομαλοτητα .  Απο αυτο εδω συναγεται το συμπερασμα οτι ο Βασιλευς Παυλος  ειχε δημοκρατικο ηθος  και ενδιαφεροταν για τον κοινοβουλευτισμο περισσοτερο απο τον Γ.Παναδρεου, αφου μπορουσε με μια αποφαση του να οδηγησει σε διασπαση την Ενωση Κεντρου και δεν το εκανε. Τελος οι εκλογες εγιναν η Ενωση Κεντρου πηρε 138 εδρες,η ΕΡΕ 132 ,η ΕΔΑ 28 , Προοδευτικοί 2. 

Ο Βασιλευς Παυλος ανεθεσε στον Γ.Παπανδρεου την εντολη σχηματισμου κυβερνησης . Σε δηλωσεις του ο Γ. Παπανδρεου ελεγε οτι περιμενει απο βουλευτες αλλων κομματων να προσχωρησουν στο δικο του κομμα ωστε  να αποκτησει την απολυτη πλειοψηφια (βεβαια μετα απο 2 χρονια  αυτο θα το ελεγε ''αποστασια''!! Αλλά ειπαμε ο λαος μας δεν θελει να θυμαται...).  Τελικα με τις ψηφους της ΕΔΑ σχηματισε κυβερνηση ,εγινε πρωθυπουργος, πηγε στον Βασιλεα Παυλο και ζητησε  διενεργεια νεων εκλογων γιατι δεν μπορουσε να κυβρνησει με τους 150 βουλευτες  ,η ΕΔΑ  θα τον εκβιαζε. 

Εν τω μεταξυ  επεστρεψε απο την αυτοεξορια του ο Καραμανλης  για να  παρει μερος στις εκλογες της 16 Φεβ 1964 ,αλλα αιφνιδιαστικα ξαναφυγε πισω στο Παρισι στις 9 Δεκ 1963. 

Στις εκλογες της  16 Φεβ 1964 ο Παπανδρεου απεκτησε 171 εδρες ,η ΕΡΕ 107,η ΕΔΑ 22 εδρες. Ο Βασιλεας Παυλος του ανεθεσε τον σχηματισμο κυβερνησεως. Η ορκομωσια εγινε στο Τατοι διοτι ο Βασιλευς ηταν σοβαρα αρρωστος απο καρκινο,με φρικτους πονους παραβρεθηκε στην τελετη .

 Ο Καραμανλης αν δεν ηταν κατι  σιγουρο δεν το επιχειρουσε ,ηξερε, καταλαβε οτι πλεον δεν μπορουσε να επηρεασει τους ψηφοφορους και ετσι εγκατελειψε την προσπαθεια στην μεση. Ηδη εδω και δυο χρονια ολοι ειχαν καταλαβει οτι ο Αμερικανικος παραγοντας στην Ελλαδα στηριζε τον Καραμανλη ακομη και με χρηματα, ωστε να προωθει την πολιτικη των αμερικανων. Η κυβερνηση Καραμανλη ειχε δωσει δειγματα διαφθορας ,κυκλοφορουσε στους δρομους της Αθηνας το ανεκδοτο οτι δεν υπηρχε υπουργος του Καραμανλη που να μην ειχε διορισει την νεκρη πεθερα του στο Δημοσιο!!! Τα λαδωματα ηταν ο μοναδικος τροπος για να προωθησει καποιος ακομη και δικαια αιτηματα του! Οταν δολοφονηθηκε στην Θεσσαλονικη ο αριστερος βουλευτης Λαμπρακης την 22 Μαι 1963 δυο απ τους προσωπικους φρουρους του Καραμανλη ηταν παροντες στην δολοφονια. Ο Καραμανλης προσπαθησε να επηρεασει την διενεργουμενη ανακριση. Ισως οι ποινικες ευθυνες του Καραμανλη να τον εξαναγκασαν να παραιτηθει και να αυτοεξορισθει τον Ιουνιο 1963(με το προσχημα του ταξιδιου στο Λονδινο), οι ΗΠΑ αιφνιδιαστηκαν με την απροσμενη παραιτηση του Καραμανλη και την φυγή του στο Παρισι. 

Τον Σεπ 1963 σε μια συσκεψη που πραγματοποιηθηκε στον Λευκο Οικο ο προεδρος Κενεντι ζητησε να στηριξουν με καθε μεσο τον Καραμανλη. Ενας εκπροσωπος του Υπουργειου Εξωτερικων των ΗΠΑ (στην πραγματικοτητα πρακτορας της CIA) ταξιδεψε στο Παρισι, συναντησε τον αυτοεξοριστο Καραμανλη , μετα απο ελαχιστο χρονο ο Καραμανλης ανακοινωσε την επιστροφη του στην Ελλαδα και την εκ νεου αναμιξη του στην πολιτικη, οπου και παλι τον Δεκ 1963 εγκατελειψε την Ελλαδα  και ξαναγυρισε  στο Παρισι. 

Εκεινο τον καιρο εγινε  η κριση της Κουβας, ο Κενεντι για να ακυρωσει την εγκατασταση των σοβιετικων πυραυλων στην Κουβα δεσμευτηκε οτι θα αποσυρει τους πυραυλους απο την Τουρκια και την Ιταλια. Οι Αμερικανοι εστειλαν στην Αθηνα τον πρακτορα της CIA Τζακ Μορι με σκοπο να εξασφαλισει με καθε μεσο υποστηριξη για την εγκατασταση πυραυλων στην Ελλαδα (αυτους που θα απεσυραν απο Τουρκια και Ιταλια),αλλη αποστολη του Μορι ηταν να δημιουργησει ρηγμα στην Ενωση Κεντρου με σκοπο την ανατροπη του Γ. Παναδρεου, τριτη αποστολη ηταν η παρακολουθηση των κομμουνιστων  ωστε να γνωριζει η Αμερικη τις δραστηριοτητες του Ανδρεα Παπανδρεου.  Παραλληλα βρισκοταν σε εξελιξη και αλλη μια ανεξαρτητη επιχειρηση των αμερικανικων στρατιωτικων υπηρεσιων. Ο συνταγματαρχης Τζαμισον,απεσταλμενος των στρατιωτικων υπηρεσιων της Αμερικης, ειχε αμεση επαφη με τους κορυφαιους Ελληνες στρατιωτικους ηγετες(οι οποιοι φαινεται οτι ''ξεχασαν'' να ενημερωσουν τον βασιλεα και τον Υπουργο Στρατιωτικων)  . 

Με απλα και ξεκαθαρα λογια οι ΗΠΑ ενδιαφεροταν για την υπαρξη στην Ελλαδα σταθερης μη κομμουνιστικης κυβερνησης, αποκλεισμο των κομμουνιστων απο την κυβέρνηση και ιδρυση βασεων του στρατου των ΗΠΑ στην χωρα.  Η κυβερνηση Καραμανλη αφησε τους Αμερικανους να διαβρωσουν την κρατικη μηχανη (ενδυναμωση του παρακρατους της δεξιας που δεν έτρεφε καμίαν συμπαθεια προς τον βασιλικο θεσμο. Απο την στιγμη που ο Βασιλευς Παυλος δεν συμφωνησε με την εισηγηση του Πιπινελη ,για την διαλυση της Ενωσης Κεντρου, απο τοτε η βασιλεια εγινε αντιπαθης στον Αμερικανιο παραγοντα και μαλιστα πιο αντιπαθης και απο τους κομμουνιστες και τον Αν.Παπανδρεου).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Ηδη ο διαδοχος του θρονου ο μελλοντικος βασιλευς Κωνσταντινος Β΄ με την αδεια του βασιλεως Παυλου συμμετειχε σε ολες τις συσκεψεις του Παυλου με τους πολιτικους και κρατικους αξιωματουχους,μαλιστα με δικαιωμα να εκφερει γνωμη και να ερωτα.

''Βασιλευς Κωνσταντινος ΙΓ' ''
Νικολαος Ταντζος. Εκδοσις Λογος 1991.

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ (Η ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ).ΜΕΡΟΣ ''Β''

 Τον Απριλιο του 1963 η βασιλισσα Φρειδερικη και η πριγκιπισσα Ειρηνη  ταξιδεψαν στο Λονδίνο γιά να παραστούν στον γαμο της Πριγκιπισσας Αλεξανδρας του Κεντ που η μητερα της ηταν η Ελληνιδα Πριγκίπισσα Μαρίνα (κορη του Πρίγκιπος Νικολάου και της Μεγαλης Δουκισσας Ελενης της Ρωσιας)..

Λιγο μετα την αφιξη τους στην βρετανικη πρωτευουσα καποια Μπετι Αμπατιελου μπηκε στο ξενοδοχειο Κλάριτζες και απαιτουσε να δει την βασιλισσα Φρειδερικη ,η οποια αρνηθηκε να την δει. Ο συζυγος της Αμπατιελου ηταν κομμουνιστης, παρειχε βοηθεια στους ανταρτες ,συνεληφθη ,δικαστηκε σε θανατο το 1948 και μετετραπη η ποινη σε ισοβια καθειρξη. Η Μ. Αμπατιελου ηταν επισης κομμουνιστρια φανατικη,ειχε εργαστει στην εφημεριδα Ντε'ι'λυ Γουέρκερ που ηταν επισης κομμουνιστικη. Με την συμπαρασταση μερικων κομμουνιστων η Αμπατιελου εστησε μια διαμαρτυρια εξω απο το ξενοδοχειο, αδιαφορωντας  για την προσβολη που γινοταν στην φημη της Ελλαδος. Η Βασιλισσα Φρειδερικη μαζι με την Πριγκιπισσα Ειρηνη  συνεχιζοντας το προγραμμα της επισκεψεως των, βγηκαν απο την διπλανη πορτα του ξενοδοχειου για να μεταβουν περπατωντας σε μια επισκεψη κοντα στο ξενοδοχειο. Η Αμπατιελου τις ειδε και ορμησε εναντιον της Βασιλισσας Φρειδερικης  σπρωχνοντας την Πριγκιπισσα Ειρηνη . Οι φιλοι της Αμπατιελου ετρεξαν και αυτοι προς την Βασιλισσα ,εριξαν στο εδαφος τον βρετανο αστυνομικο που φρουρουσε την Βασιλισσα. Ευτυχως η Βασιλισσα Φρειδερικη κατα τυχη βρηκε καταφυγιο στο σπιτι της ηθοποιου Μαρτι Στιβενς, ειδοποιησε την αστυνομια ,ηρθε η ασφαλεια και εληξε αδοξα η αποπειρα καταδιωξεως της Βασιλισσας Φρειδερικης. Η βρετανικη κυβερνηση ζητησε συγνωμη . 

Η Βασιλισσα Ελισαβετ Β΄ειχε απευθυνει νωριτερα προσκληση στον Βασιλεα Παυλο για επισημη επισκεψη στην Βρετανια. Εγινε δεκτη απο τον βασιλεα και απο την κυβερνηση Καραμανλη.Εκ των υστερων ο Καραμανλης ζητησε ακροαση απο τον βασιλεα και του ζητησε να αναβληθει η επισκεψη .Ο Βασιλευς Παυλος αρνηθηκε διοτι θα ηταν η δευτερη φορα που θα ματαιωνονταν η επισκεψη,ηδη ματαιωθηκε την πρωτη φορα το 1953 λογω του κυπριακου. Δευτερη αναβολη θα ηταν αγενεια προς την βασιλισσα Ελισάβετ Β΄. Επισης ο Βασιλευς Παυλος δεν ηθελε μια μικρη ομαδα ταραχοποιων να ανατρεψουν τα σχεδια του ή να εκφοβισουν την κυβερνηση του. Ο Καραμανλης μετα απο μερικους μηνες εθεσε ξανα το θεμα της βασιλικης επισκεψεως στο Λονδινο,ο Βασιλευς Παυλος αρνηθηκε εκ νεου  την αναβολη.Ο Καραμανλης επικαλουμενος την αρνηση του βασιλεως Παυλου να ακυρωσει την μεταβαση του στην Αγγλια παραιτηθηκε στις 11 Ιουνιου 1963. Ταυτογχρονα εισηγηθηκε το σχηματισμο υπηρεσιακης κυβερνησης και την διαλυση της Βουλης ,ωστε να διεξαχθουν νεες εκλογες. Ο Βασιλεας Παυλος απερριψε την εισηγηση ,γιατι αποδοχη της θα σημαινε διενεργεια εκλογων  στην διαρκεια της επισημης επισκεψης στο Ηνωμενο Βασιλειο (επροκειτο για  καταφανέστατο τεχνασμα του Καραμανλη για να ματαιωσει την επισκεψη στην Αγγλια). 

Δεν ειναι ξεκαθαρισμενοι οι λογοι της περιεργης επιμονης του Καραμανλη στην αρνηση της επισκεψεως αυτης...δημιουργησε ολοκληρο ζητημα απο ενα θεμα ελαχιστα σημαντικο. Μερικοι πολιτικοι οπως ο αειμνηστος Σπυρος Θεοτοκης, υποστηριξαν οτι ο Καραμανλης επεδιωκε να αποκτησει το ''πανω χερι'' στις σχεσεις του με τον βασιλεα Παυλο.Αλλοι αναφερονται σε διαφορες οικονομικες δοσοληψιες(σκαναδαλα που αρχιζαν να μυριζουν ασχημα) του Καραμανλη,για εξοφληση παλαιων λογαριασμων(εκδικηση του Καραμανλη εναντιον του Βασιλεως) και για ανταποδοση των ίσων για διαφορους πολιτικους διορισμους που ο βασιλευς δεν ενεκρινε αλλα ο Καραμανλης ηθελε να γινουν (μηπως ειχε πληρωθει ηδη κι επρεπε να γυρισει πισω τα χρηματα;;ποιος ξερει;;) .

Ο Βασιλευς γνωριζε αριστα το Συνταγμα και ακολουθησε την καθιερωμενη συνταγματικη διαδικασια των διαβουλευσεων με τους πολιτικους αρχηγους και της εξακριβωσης της δυναμης των κομματων στην Βουλή. Ο Γ.Παπανδρεου μυριστηκε την μεγαλη ευκαιρια του για να αναρριχηθει στην εξουσια,ελα ομως που σαν επιπολαιος  ηρθε σε συγκρουση χωρις λογο με τον βασιλεα λογω του ''ανενδοτου αγωνα'' του; Εισηγηθηκε τον σχηματισμο πολιτικης κυβερνησης για την διαρκεια της βασιλικης επισκεψης στο Λονδινο και για την προετοιμασια νεων εκλογων.Υποσχεθηκε οτι η Ενωση Κεντρου θα υποστηριζε μια κυβερνηση αυτης της μορφης,ασφαλως νομιζοντας οτι θα επαιρνε ο ιδιος την εντολη σχηματισμου της (Ποιος ομως θα επαιρνε στα  σοβαρα αυτον τον ασταθη ,επιπολαιο πολιτικο;). Στις 17 Ιουνιου 1963 ο βασιλευς Παυλος ορισε πρωθυπουργο τον Πιπινελη, επικεφαλης υπηρεσιακης κυβερνησης .Φυσικα ο Παπανδρεου δεν περιμενε τετοια εξελιξη και εσπευσε και παλι να καταγγειλει την νεα κυβερνηση οτι δεν ειχε την ικανοτητα διεξαγωγης τιμιων εκλογων(αυτο το προνομιο το ειχε αποκλειστικα μονον ο Παπανδρεου!). Επισης ,οπως συνηθως, ανακοινωσε οτι θα μπο'ι'κοτάρει την Βουλη. Ο Πιπινελης κερδισε ψηφο εμπιστοσυνης με 172 ναι και 14 οχι. 

''Βασιλευς Κωνσταντινος ΙΓ' ''

Νικολαος Ταντζος.Εκδοσις Λογος 1991.

ΣΧΟΛΙΟ Α.Π.

Καημενη Ελλαδα ποσο κακης ποιοτητας πολιτικους ειχες! Ο ενας  επιπολαιος  και  καιροσκοπος (Παπανδρεου) ,ο αλλος  αλαζονικος,μεσα στην διαφθορα και στην πανουργια (Καραμανλης). Φιλοτομαριστες στο επακρον,διχως ουτε ενα παραμικρο ιχνος πατριωτισμου και φιλοτιμου πανω τους!! 

Ο ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΨΕΜΜΑΤΩΝ). ΜΕΡΟΣ ''Α''

 

Στις 29 Οκτ  1961 ο πρωθυπουργος  της Ελλαδος ο Κ. Καραμανλης  προκηρυξε εκλογες. Η ΕΡΕ του Καραμανλη κερδισε 176 εδρες ,το 50% περιπου ,η Ενωση Κεντρου του  Γ.Παπανδρεου κερδισε το 33%.  Η Ενωση Κεντρου  ηταν μια συμμαχια φιλευλευθερων-βενιζελικων  και φιλοκομμουνιστικων στοιχειων. Αυτο θορυβησε τους Αμερικανους διοτι αυτοι ανησυχουσαν βαθυτατα για  τις κομμουνιστικες συνωμοσιες παντου σε ολη την γη.  Ο Γ. Παπανδρεου κατηγγειλε τις εκλογες  ως προιον βιας και νοθειας. Κατα τον Γ.Παπανδρεου ο Στρατός βοηθησε τον Καραμανλη να νικησει στις εκλογες  με την εφαρμογη του σχεδιου ''Περικλης''(εμποδιστηκαν ψηφοφοροι να ασκησουν το εκλογικο τους δικαιωμα,οι στρατιωτες ψηφησαν ολοι την ΕΡΕ ηθελαν δεν ηθελαν). Ο Γ. Παπανδρεου αναμιχθηκε στην πολιτικη απο το 1923 και εκτος απο μερικες εβδομαδες το 1944 που οι Βρετανοι τον διορισαν πρωθυπουργο,δεν ειχε καταφερει ποτε του να φτασει στην πρωθυπουργια. Επειδη ειχε  γερασει ηθελε να γινει πρωθυπουργος με  οποιοδηποτε τροπο προτου  πεθανει. Ο στρατηγος Δοβας που ηταν ο υπηρεσιακος πρωθυπουργος που διενηργησε τις εκλογες ,απερριψε τις καταγγελιες και  τονισε οτι  πραγματοποιησε  οποια επιθυμια του ειχε εκφρασει ο Παπανδρεου προκειμενου να ειναι  οι εκλογες αδιαβλητες. Ο Καραμανλης  απερριψε και αυτος με την σειρα του τις κατηγοριες Παπανδρεου λεγοντας  οτι και στις εκλογες του 1951 ο Παπανδρεου ελεγε οτι εχασε αδικα απο τον Σοφοκλη Βενιζελο που τωρα ηταν συνεταιρος του στην Ενωση Κεντρου ! Ο Παπανδρεου και οι βουλευτες του μπο'ι'κοτάρησαν την εναρκτηρια συνεδριαση της Βουλης  αλλα μετα προσηλθαν για να ορκιστουν ωστε να μην χασουν την  βουλευτικη αποζημιωση!(Σε καμμιά περιπτωση τα πολιτικα κηρυγματα του Παπανδρεου δεν ειχαν την δυναμη  να ξεπερσουν την οικονομικη απωλεια...!) Ο Γ.Παπανδρεου αρχισε τοτε τον ''ανενδοτο αγωνα'' μια εκστρατεια ψεμματων, διαστροφης της πραγματικοτητας και αχαλινωτης υστεριας. Ποτε δεν μπηκε στον κοπο να αποδειξει  την αναμιξη του βασιλεως Παυλου στην εκλογικη αναμετρηση, αφηνε ομως υπονοουμενα σαν τις  κηλιδες της λασπης. Εκεινη την εποχη ηρθε απο τις ΗΠΑ  ο γιος του Παπανδρεου απο την πολωνεζα γυναικα του τη  Σοφια Μινε'ι'κο ,ο Ανδρεας , μαζι με την Αμερικανιδα γυναικα του την θετη κορη του στρατηγου Τσαντ  την Μαργαριτα. Ο Ανδρεας  ηταν κομμουνιστης,ειχε γινει μελος του ΚΚΕ απο μικρη ηλικια.Στενος φιλος του Λεωνιδα Κυρκου.Το 1938 συλλαμβανεται για προδοσια.Παραδεχτηκε οτι ηταν μελος του ΚΚΕ και αλλων ανατρεπτικων και τρομοκρατικων οργανωσεων. Ο πατερας του απο την εξορια στελνει επιστολη στον υπουργο Δικαιοσυνης,χαρακτηριζει ανοητο τον γιο του, παρακαλει να τον στειλουν στις ΗΠΑ.Ο Μεταξας συμφωνησε να διωξουν τον Ανδρεα ο οποιος κατεθεσε στην αστυνομια εγγραφως τα ονοματα των αλλων συνομωτών.Το ονομα του προστεθηκε τελευταιο στην λιστα των επιβατων ενος πλοιου  με προορισμο τις ΗΠΑ. Στην Νεα Υορκη  παντρευτηκε την γιατρο Αικατερινη Ρασιά για να παρει την αμερικανικη υπηκοοτητα,εκαναν ενα γιο που τον ονομασαν Ανδρεα. Παραταει την οικογενεια του και παει στο Χαρβαρντ για να σπουδασει οικονομικα. Στην διαρκεια του Β' ΠΠ υπηρετησε στο πολεμικο ναυτικο των ΗΠΑ ωστε να παρει την αμερικανικη ιθαγενεια. Μετα πηγε στην Μινεσοτα για να διδαξει, γνωρισε την Μαργκαρετ Τσαντ ,την ερωτευτηκε ,την παντρευτηκε χωρις να χωρισει την πρωτη γυναικα του και συμφωνα με την ελληνικη νομοθεσια ο δευτερος γαμος του ηταν ακυρος. Μετα διδαξε στο  Πανεπιστημιο της Καλιφορνια,η CIA  τον ενεταξε στους πρακτορες της  με σκοπο να στρατολογει νεους πρακτορες αναμεσα απο τους φοιτητες, εδινε ομως τα ονοματα των νεων πρακτορων στην KGB εναντι πληρωμης. Η κυβερνηση των ΗΠΑ το εμαθε και κινησε διαδικασιες για να του αφαιρεσει την αμερικανικη υπηκοοτητα , με παρεμβαση του αμερικανικου Υπουργειου Εξωτερικων ομως σταματησε η διαδικασια καθως και η ποινικη διωξη (Φακελος AG/87-R0401 του υπουργειου Δικαιοσυνης ΗΠΑ). Στην Ελλαδα ηλθε με προσκληση του Πρωθυπουργου Κ.Καραμανλη(!) και με διαταγη του  Καραμανλη,χαριστικως, τοποθετηθηκε στο Κεντρο Οικονομικου Προγραμματισμου. Ξαναπηρε την ελληνικη ιθαγενεια, χωρις να απαρνηθει την αμερικανικη και συντομα αναμιχθηκε στην πολιτικη εχοντας πατερα αρχηγο κομματος. (Ενας αμερικανος στην βουλη των Ελληνων !)

Η επομενη ενεργεια του Γεωργιου Παπανδρεου που στρεφοταν κατα του στεμματος ,εγινε τον Δεκεμβριο του 1961. Ο Βασιλευς Παυλος του εστειλε προσκληση για να παραστει την δεξιωση που θα εδινε στα ανακτορα με την ευκαιρια των εξηκοστων γενεθλιων του . Ο Γ.Παπανδρεου καλεσε τους δημοσιογράφους και ανακοινωσε οτι δεν θα παει στην δεξιωση. Ο βασιλευς αγνοησε την αγενεστατη προσβολη.  Το 1963 γιορτάζονταν η εκατονετηριδα της ελληνικης δυναστειας και προετοιμάζονταν  γιγαντιες εορταστικες εκδηλωσεις. Ο Γ.Παπανδρεου με δεκασελιδη επιστολη του απερριψε την προσκληση ,διοτι εκανε ανενδοτο αγωνα(!). Ισχυριζονταν οτι Ενωση Κεντρου στρεφεται κατα της παρανομης κυβερνησης και οχι κατα του βασιλεως και γιαυτο μπο'ι'κοτάρει τις εκδηλωσεις. Βεβαια ενω φωναζε ο Παπανδρεου οτι 55 βουλευτες της ΕΡΕ εξελεγησαν κατοπιν νοθειας,δεν ηταν εις θεσιν  να κατονομασει ουτε εναν,ουτε μπορεσε ποτε να αποδειξει οτι εγινε νοθεια στις εκλογες. Στην 10σελιδη επιστολη ο Παπανδρεου με υφος γεματο αυθαδεια επιχειρουσε να εκβιασει τον Βασιλεα ωστε να ξαναγινουν εκλογες. Ο Βασιλευς αρνηθηκε να του απαντησει, τοτε ο Παπανδρεου εδωσε την επιστολη στην δημοσιοτητα. Βεβαια αυτο δεν προκαλεσε καποια αντιδραση της κοινης γνωμης. Τοτε ο Παπανδρεου αρχισε τις μεγαλοστομιες του ''...οι πολιτες της Δημοκρατιας θα γινουν και στρατιωτες της''(αυτο ηταν ευθεια απειλη εμφυλιου πολεμου , που δεν απεχε πολυ απο την εθνικη προδοσια). Αυτες οι αμετροέπειες του Παπανδρεου αποδοκιμαστηκαν οχι μονο απο την κοινη γνωμη αλλα και απο στελεχη του κομματός του. Ο βασικος του συνεργατης Σοφοκλης Βενιζέλος ζήτησε ακροαση απο τον βασιλεα και φευγοντας απο τα ανακτορα δηλωσε οτι ''Ο Βασιλιας ειναι απολυτα αμεροληπτος απεναντι στα πολιτικα κομματα''.

''Βασιλευς Κωνσταντινος ΙΓ' ''

Νικολαος Ταντζος.Εκδοσις Λογος 1991.

ΑΥΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΥΨΗΛΟΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ.

Ο Παύλος (Τατόι, 20 Μαΐου 1967) είναι το δεύτερο παιδί και ο πρώτος γιος του  βασιλέως της Ελλάδας Κωνσταντίνου Β΄ και της  βασίλισσας Άννας Μαρίας.

Βιογραφικά Στοιχεία

Γεννήθηκε το 1967 ως Διάδοχος Πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδος και Πρίγκιπας της Δανίας στα θερινά Ανάκτορα του Τατοΐου στην Αθήνα.

Η βάπτιση του ετελέσθη  στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, απο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Β΄ ,με αναδόχους την Βασίλισσα Μητέρα Φρειδερίκη και τις Ένοπλες Δυνάμεις του Έθνους. Ευθύς μετα την βάπτιση του απενεμήθη υπο  του Βασιλεως πατρος του ο Μεγαλόσταυρος του ταγματος του Σωτηρος.

Μεγάλωσε στη Ρώμη έπειτα από το αποτυχημένο αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967 ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών και τη φυγή του Βασιλέως Κωνσταντίνου από την Ελλάδα. Μετά το 1973 η βασιλική οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο. 

Αρχικά φοίτησε στο Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου και στην συνέχεια στο κολλέγιο Armand Hammer United World College of the American West, στο Νέο Μεξικό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Συνέχισε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσινγκτον απ' όπου πήρε πτυχίο στις Διεθνείς Σχέσεις, στο Δίκαιο και τη Διοίκηση το 1993 και μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Διεθνείς Σχέσεις και τα Οικονομικά, το 1995.

Για τρία χρόνια (1987-1990) υπηρέτησε στον Βρετανικό Στρατό, στην Φρουρά των Σκώτων Βασιλικών Δραγόνων (Royal Scots Dragoon Guard) και αποσύρθηκε με τον βαθμό του υπολοχαγού.

Παντρεύτηκε την 1η Ιουλίου 1995 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο την Μαρί Σαντάλ Μίλλερ  ,κουμπάροι στον γάμο ήταν ο βασιλέας της Ισπανίας Φίλιππος ΣΤ΄,πρώτος εξάδελφος του Παύλου και ο αδελφός του διαδόχου πρίγκιπας Νικόλαος, και μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά: την Μαρία Ολυμπία (γεν. 1996), τον Κωνσταντίνο Αλέξιο (γεν. 1998), τον Αχιλλέα Ανδρέα (γεν. 2000), τον Οδυσσέα Κίμωνα (γεν. 2004) και τον Αριστείδη Σταύρο (γεν. 2008).Τον γαμο ετελεσαν οι πατριαρχες Αντιοχειας Ιγνατιος, Ιεροσολυμων Διοδωρος Α΄, εκπροσωπος του Οικουμενικου Πατριαρχου Μητροπολιτης Νικμηδειας Ιωακείμ, ο Αρχιεπισκοπος Θυατειρων Γρηγοριος.

 Ζει με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη.

Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2022 ήταν επίσημος προσκεκλημένος στην Κρατική Κηδεία της Βασίλισσας Ελισάβετ Β' του Ηνωμένου Βασιλείου μαζί με πολλά μέλη βασιλικών οικογενειών από την Ευρώπη και τον κόσμο. Παρευρέθηκε στην κηδεία με την μητέρα του και την σύζυγό του.

Επαγγελματική Δραστηριότητα

Από το 1995 μέχρι το 1997, εργάστηκε στην εταιρεία ναύλωσης πλοίων Charles R. Weber Company Inc στο τμήμα Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ. Το 1997 συν-ιδρύει την Griphon Asset Management, μία εναλλακτική εταιρεία επενδύσεων fund-of-funds. Το 1998, συν-ιδρύει την Ivory Capital Group LLC, μια επενδυτική εταιρεία όπου στόχο έχει την διαχείριση ιδιωτικών επενδύσεων. Το 2002 συν-ιδρύει την Ortelius Capital Partners LLC μια εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ειδικεύεται στην επένδυση σε αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Παύλος εργαζόταν στην Global Family Partners, η οποία ενδιαφερόταν για την εξαγορά του Ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα το 2014. Σύμφωνα με το Βήμα «Στην ιστοσελίδα του GFP εμφανίζεται ως εταίρος του σχήματος και ο Διαδοχος της Ελλαδος Παύλος , πρωτότοκος γιος του  βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου Β΄. 

Γενεαλογία

Η καταγωγή του Παύλου διαδόχου της Ελλάδας, προέρχεται από τον βασιλικο οικο του Βασιλεως των Ελληνων Γεωργιου Α΄,εχει συγγενεια με πολλούς δυναστικούς οίκους της Ευρώπης και μπορεί να ανιχνευθεί σε βάθος πολλών γενεών. Στους προγόνους του συγκαταλέγονται: η Μακεδονικη δυναστεια του Βυζαντιου απο τον Νικηφορο Φωκα Β΄και μετα ,ο Οίκος του Όλντενμπουργκ από τον Φρειδερίκο Α΄ της Δανίας και μετά, ο Οίκος των Γουέλφων από τον Ερνέστο Αύγουστο, εκλέκτορα του Αννόβερου και μετά, ο Οίκος των Ασκάνια-Άνχαλτ από τον Όθωνα Ε΄, μαργράβο του Βρανδεμβούργου και μετά, ο Οίκος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκότορπ από τον Παύλο, Αυτοκράτορα της Ρωσίας και μετά, ο Οίκος της Σαβοΐας από τον Αμεδαίο ΣΤ΄ και μετά, ο Οίκος της Έσσης από τον Γουλιέλμο ΣΤ΄ και μετά, ο Οίκος του Νάσσαου από τον Φρειδερίκο Ερρίκο και  μετά, κ.ά. Εχει δικαιωματα στον θρονο της Δανιας και της Μεγαλης Βρετανιας. Απο την 11 Ιαν 2023 είναι ο αρχηγός του Βασιλικου Οικου των Ελληνων και κληρονομικω δικαιω βασιλευς του Οικου του Γεωργιου  Α΄ των Ελληνων. Επισης φερει και τον τιτλο του Δουκα της Σπαρτης που δοθηκε στον προπαππου του Κωνσταντινο ΙΑ' οταν ηταν πριγκιπας διαδοχος, απο τον λαο της Σπαρτης και παρα την ρητη απαγορευση του τοτε  Συνταγματος του Βασιλειου της Ελλαδος. 

Θυρεός των διαδόχων του ελληνικού θρόνου

Η σημαία των διαδόχων του ελληνικού θρόνου

Διπλό μονόγραμμα του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ

Τιμητικές Διακρίσεις

Ελλάδα

Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος

Μεγαλόσταυρος με Περιδέραιο του Τάγματος των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου

Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Γεωργίου Α΄

Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος

Παραλήπτης του Αναμνηστικού Σήματος της Εκατονταετηρίδας της Βασιλικής Οικογένειας της Ελλάδος

Εξωτερικό

Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα ( Δανία)

Παραλήπτης του Αναμνηστικού Μεταλλίου του Ιωβηλαίου του Βασιλιά Καρόλου ΙΣΤ΄ Γουσταύου ( Σουηδία)

πηγη βικιπαιδεια της 20 Ιαν 2023

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΦΑΝΗΚΑΜΕ ΕΜΠΑΘΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Θ.ΤΖΗΜΕΡΟΥ

“Υπήρξε αρχηγός κράτους, του Βασιλείου της Ελλάδος, που δεν υφίσταται πια”. Αν πρωτοετής φοιτητής Πολιτικών Επιστημών έλεγε αυτή τη φράση, θα είχε κοπεί σε dt. Θα τον κοιτούσε επιτιμητικά ο καθηγητής του, και θα του έλεγε: «Eίσαι με τα καλά σου, παιδί μου; Δεν κατανοείς τη διαφορά ανάμεσα στο κράτος και το πολίτευμα, και θες να σπουδάσεις Πολιτικές Επιστήμες;»

Την εκστόμισε όμως ο πρωθυπουργός.

Δεν ξέρω αν είναι τόσο αμαθής ή τόσο τρομοκρατημένος. Δεν ξέρω και ποιο είναι χειρότερο. Ξέρω, όμως, ότι ακόμα μια φορά φανήκαμε μικρόψυχοι και εμπαθείς. Όχι προς τον Κωνσταντίνο, αλλά προς την ίδια την ιστορία μας. Ακόμα μια φορά, η κυβέρνηση ενέδωσε στις απειλές της αριστεράς πως θα τα κάνει όλα λίμπα, αν ο «έκπτωτος μονάρχης» ταφεί με τις τιμές που του αρμόζουν.

Μα, αρμόζουν τιμές σε «έκπτωτο μονάρχη»;

Βεβαίως, διότι δεν ήταν ούτε έκπτωτος, ούτε μονάρχης. Η διαστροφή των εννοιών ήταν το πρώτο πεδίο στο οποίο θριάμβευσε ο τραμπουκισμός της αριστεράς, ενώ ο αστικός κόσμος απλώς παρακολουθούσε, όταν δεν αναπαρήγαγε την οπτική της. Έκπτωτος είναι κάποιος που με θεσμική απόφαση, δικαστηρίου ή άλλου θεσμικού οργάνου, εκπίπτει ενός αξιώματος – το οποίο συνεχίζει να υπάρχει. Όταν καταργείται ένα αξίωμα, αυτός που το κατείχε είναι «πρώην». Όταν καταργήθηκε ο θεσμός της Νομαρχίας και συστάθηκαν οι Περιφέρειες, οι κατέχοντες τη θέση δεν έγιναν έκπτωτοι νομάρχες – έγιναν πρώην.

Η λέξη «έκπτωτος» φέρει εγγενή απαξία, αναφέρεται σε κάποιος που πέφτει, που τον ρίχνουν, που τον γκρεμίζουν από τη θέση του, λόγω ανεπαρκούς ή παράνομης συμπεριφοράς. Το 1974 δεν κρίθηκε αν ο Κωνσταντίνος ήταν άξιος ή μη για τη θέση του Βασιλέα. Οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν ποιο είδος πολιτεύματος προτιμούν. Οι επιλογές του δημοψηφίσματος δεν ήταν Μοναρχία ή Δημοκρατία. Ήταν Βασιλευόμενη ή Αβασίλευτη Δημοκρατία. Μονάρχης είναι ο ελέω θεού βασιλιάς, αυτός που συγκεντρώνει όλη την εξουσία στο πρόσωπό του.

Ο Κωνσταντίνος μετά το δημοψήφισμα του 1974 έγινε «πρώην βασιλεύς των Ελλήνων». Όσο βασίλευε, το πολίτευμα ήταν συνταγματική δημοκρατία, όπως είναι και σήμερα. Βασιλευόμενη τότε, προεδρευόμενη τώρα.

Άρα, ο εκλιπών υπήρξε νομιμότατος αρχηγός κράτους.

Θα έπρεπε να ταφεί με τιμές αρχηγού κράτους όπως προβλέπει το πρωτόκολλο.

Μα, δεν έκανε λάθη;

Πιθανόν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το πώς άσκησε την εξουσία του ο εκλιπών, θα το κρίνουν οι ιστορικοί, όχι οι πανελίστες των πρωινάδικων ή τα τρολ των social media. Δεν προβλέπεται μια θεσμική επιτροπή που θα κρίνει την απόδοση κάθε τεθνεώτος αρχηγού του Ελληνικού Κράτους, βασιλιά ή προέδρου, και ανάλογα θα αποφασίζει για τον τρόπο κηδείας του. Υπήρξε αρχηγός του Ελληνικού Κράτους; Κηδεύεται με τιμές αρχηγού κράτους – τελεία και παύλα.

Ένα αντίστοιχο, αν και αντίστροφο, προηγούμενο υπήρξε στην ιστορία μας με την κηδεία του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την εκτέλεση των 6, η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου κατέθεσε, στις 25 Μαρτίου του 1924, ψήφισμα στη Δ΄ Συντακτική Συνέλευση για την ανακήρυξη πολιτεύματος Αβασίλευτης Δημοκρατίας. Το ψήφισμα επικυρώθηκε με δημοψήφισμα στις 13 Απριλίου 1924.

Πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, και δεύτερος ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, του οποίου η προεδρία διήρκεσε μέχρι την αποκατάσταση της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας, το 1935, πάλι με δημοψήφισμα. Ένα χρόνο μετά πέθανε ο Ζαΐμης. Κηδεύτηκε με τιμές αρχηγού κράτους.

Τον επικήδειο εκφώνησε ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς. Στη φωτογραφία φαίνεται το στεφάνι που καταθέτει ο εύζωνας εκ μέρους της ελληνικής κυβερνήσεως. Δεν υπήρξε κανένας μικρόψυχος, φοβικός πολιτικός τότε, να πει “θα κηδευθεί ως ιδιώτης γιατί ήταν πρόεδρος με το προηγούμενο πολίτευμα, της Αβασίλευτης Δημοκρατίας που δεν υφίσταται πλέον!” Ούτε βρέθηκε κάποιος να θεωρήσει τον θάνατο του Ζαΐμη ως «επίλογο της Αβασίλευτης Δημοκρατίας», όπως έκανε, με μία ακόμα απαράδεκτη αποστροφή του, ο Πρωθυπουργός. Ο θάνατος του Κωνσταντίνου δεν ήταν επίλογος σε κανένα πολιτειακό ζήτημα, όπως ο θάνατος, πέρυσι, του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ δεν ήταν επίλογος στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το πολιτειακό κρίθηκε το ’74, αλλά το κράτος έχει συνέχεια. Εκατοντάδες νόμοι που εφαρμόζονται σήμερα, ψηφίστηκαν επί Βασιλείου της Ελλάδος, ακόμα και τον 19ο αιώνα, και έχουν την υπογραφή βασιλέων. Υφίστανται ή είναι… έκπτωτοι;

Για να προλάβω τους κακοπροαίρετους ή τους επαγγελματίες διαστρεβλωτές: δεν είμαι «φιλοβασιλικός». Θεωρώ τον θεσμό της βασιλείας αναχρονιστικό. Δεν βρίσκω καμμία λογική βάση στο να ορίζεται κάποιος επικεφαλής ενός κράτους μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθεί σε μια συγκεκριμένη οικογένεια. Αλλά δεν αντέχω το ψέμα, τη χυδαιότητα, την αμορφωσιά, την εμπάθεια, τη μιζέρια που ξεχειλίζουν στον δημόσιο λόγο αυτές τις μέρες, εκπορευόμενα είτε από πολιτικούς είτε από τους ανιστόρητους γκρουπιέρηδες – ποιος θα κερδίσει σήμερα τις 10.000 ευρώ; τηλεφωνήστε τώρα! – που υποδύονται τους δημοσιογράφους.

Το Ελληνικό Κράτος τίμησε, όπως έχει το δικαίωμα βάσει του νόμου Ν. 409/1976 όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 3065/2002 και ισχύει σήμερα, αρκετά πρόσωπα της πολιτικής ή της Τέχνης, κηδεύοντάς τα με τιμές και δημοσία δαπάνη. Ανάμεσά τους και ο αιμοσταγής καπετάν Γιώτης, κατά κόσμον Χαρίλαος Φλωράκης. Ο άνθρωπος που πήρε τα όπλα για να καταλύσει τη Δημοκρατία, να διαμελίσει τη χώρα καθιστώντας την σοβιετικό προτεκτοράτο, ο αντάρτης που έβαψε τα χέρια του με αίμα Ελλήνων ως ηθικός αλλά και φυσικός αυτουργός σε τερατώδη εγκλήματα, κηδεύθηκε με δημόσια τελετή και, μάλιστα, η Βουλή, τη μέρα της κηδείας του, ήταν κλειστή σε ένδειξη πένθους! Την απόφαση για δημόσια κηδεία είχε πάρει η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή και υπουργό εσωτερικών τον Προκόπη Παυλόπουλο. Δεκάδες στελέχη της ΝΔ, που δεν βρήκαν ούτε μια λέξη να πουν για τον Κωνσταντίνο, εξήραν τότε τη… συνέπεια (!!!) του καπετάν Γιώτη στις αρχές του, οι οποίες ήταν, και συνεχίζουν να είναι, η επιβολή σταλινικής δικτατορίας στη χώρα, δηλαδή η κατάλυση με τη βία του Πολιτεύματος. Αυτό το πρόσωπο, τον δυνητικό βιαστή της, αποφάσισε να τιμήσει η Πολιτεία.

Στη φωτογραφία, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας καταθέτει στεφάνι, με παρόντες, στην πρώτη σειρά των επισήμων, τους Κ. Καραμανλή, Κ. Μητσοτάκη και Π. Παυλόπουλο.

Όμως, τον Κωνσταντίνο, πρώην αρχηγό κράτους, πρώην αρχηγό των Ενόπλων δυνάμεων, Ολυμπιονίκη, τον έθαψε ως ιδιώτη, σε έναν σκουπιδότοπο, που προσπάθησε άρον άρον να τον καταστήσει κάπως προσβάσιμο, ρεζιλεύοντας τη χώρα σε όλον τον κόσμο. Ούτε καν με τιμές Γ. Γραμματέα του ΚΚΕ.

Κανένα κράτος δεν έχει δείξει τέτοια περιφρόνηση σε ένα κομμάτι της ιστορίας του. Ακόμα και οι μουλάδες στο Ιράν έχουν τα ανάκτορα των Σάχη «στην τρίχα», καθιστώντας τα και πηγή τουριστικών εσόδων.

Εμείς, αγόμενοι και φερόμενοι από τις επιθυμίες της αριστεράς...

εκφοβισμένοι από τις συνεχείς απειλές της για έκτροπα, εξακολουθούμε να μαλώνουμε με την ιστορία μας και να ανακαλύπτουμε κινδύνους εκτροπής εκεί που δεν υπάρχουν, ενώ εθελοτυφλούμε στον μείζονα κίνδυνο: την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και την κυριαρχία των ταγμάτων εφόδου της στο πεδίο, που έχουν επιβάλει μια εκτροπή διαρκείας, μετατρέποντας τη μεταπολιτευτική Δημοκρατία μας σε καθεστώς μόνιμης θεσμικής ανομίας.

Υστερόγραφο: επειδή ακούστηκαν αυτές τις μέρες τερατώδεις ανακρίβειες για τη βασιλική περιουσία και τα «λεφτά που πήρε» ο Κωνσταντίνος, σημειώνω, προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας:

– Η λεγόμενη «βασιλική περιουσία» ήταν ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ περιουσία της βασιλικής οικογένειας, που αγοράστηκε από ΔΙΚΑ τους χρήματα, όχι του “λαού”. Το κτήμα Tατοΐου αγοράστηκε από τον Γεώργιο A’, με χρήματα που έφερε από τη Δανία, και επεκτάθηκε με χρήματα της γυναίκας του, Όλγας, από τους αρχικούς ιδιοκτήτες Aνδρέα Συγγρό, Σκαρλάτο Σούτσο, Aλέξανδρο Kατακουζηνό, Γεώργιο Λεβέντη και Aν. Xατζησπύρο.

– Η βασιλική χορηγία περιλάμβανε τους μισθούς των υπαλλήλων και το κόστος συντήρησης όλων των κτηρίων. Σήμερα, ο μισθός του/της ΠτΔ είναι προσωπικό του/της εισόδημα. Μισθοί υπαλλήλων της Προεδρίας, συντηρήσεις κτηρίων, αναλώσιμα, γεύματα κ.λπ. πληρώνονται από τον προϋπολογισμό. Πληρώνουμε επίσης σύνταξη και έξοδα γραφείου, γραμματείας κ.λπ. σε όλους τους διατελέσαντες Προέδρους της Δημοκρατίας.

– Ο Κωνσταντίνος δεν ζήτησε αποζημίωση από τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Ζήτησε την περιουσία του, την οποία το κράτος παρανόμως δήμευσε χωρίς να τον αποζημιώσει. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια τον δικαίωσαν.

– Το κράτος παρά τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ούτε επέστρεφε την περιουσία, ούτε έδινε αποζημίωση. Δήμευσε ακόμα και το μέρος των τάφων, απαγορεύοντας στη βασιλική οικογένεια να αναλάβει την περιποίησή τους. Τελικά, μετά από σχεδόν 30 χρόνια, για περισσότερα από 40.000 στρέμματα στο Τατόι με όλα του τα κτίσματα και για 36.000 στρέμματα στο Πολυδένδρι, (εξαιρώ το Μον Ρεπό, το ιδιοκτησιακό καθεστώς του οποίου σηκώνει συζήτηση) του έδωσε 13,7 εκατομμύρια ευρώ, όταν το ίδιο το κράτος είχε εκτιμήσει την αξία της περιουσίας σε 125 εκατομμύρια ευρώ.

– Το “ριφιφί” που γράφουν τα ΜΜΕ της εποχής ήταν απλώς η φόρτωση των προσωπικών αντικειμένων της οικογένειας, επίπλων, πινάκων κ.λπ. που έγινε ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ μετά από συμφωνία με την κυβέρνηση.

– Ο ολετήρας της χώρας, Ανδρέας, αφαίρεσε από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας την ελληνική υπηκοότητα το 1994, 20 ολόκληρα χρόνια μετά το δημοψήφισμα! Γιατί; Διότι αυτό γούσταρε να κάνει στον «μονάρχη» ο πρωθυπουργός της «δημοκρατίας».

Η κηδεία του Κωνσταντίνου ήταν ευκαιρία να αποδοθεί ξανά στην πρώην βασιλική οικογένεια η ελληνική υπηκοότητα. Ούτε αυτό έκανε η ΝΔ. Κωλύεται, διότι τιμάει τους αγώνες της αριστεράς.

https://radar-gr.blogspot.com/2023/01/blog-post_403.html

Κοίτα τι δεν Πρόσεξαν οι Δημοσιογράφοι στη Kηδεία του Βασιλέως

 

Η εξόδιος ακολουθία του  Βασιλέως της Ελλάδος Κωνσταντίνου Β΄, που έλαβε χώρα στις 16 Ιανουαρίου 2023 στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αθηνών, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, καθώς και με την παρουσία των 12 Συνοδικών Μητροπολιτών, ενδεικτική της επισημότητος που θέλησε να προσδώσει η Εκκλησία της Ελλάδος στη κηδεία.

Το σίγουρο είναι ότι η εξόδιος ακολουθία παρά το ότι κάποιοι δεν το πρόσεξαν ή δεν ήθελαν να το προσέξουν έγινε σύμφωνα με το Βυζαντινό και το Βασιλικό τυπικό, κάτι στο οποίο βοήθησε η Εκκλησία ώστε να επιτευχθεί. Μάλιστα, κάθε φορά που αναφερόντουσαν στον εκλιπόντα κατά τη διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας, τον αποκαλούσαν “του δούλου σου Κωνσταντίνου, Βασιλέως ημών γενομένου”.

Κάποιοι που θέλησαν να γίνει μια ιδιωτική κηδεία, τελικά  κατάφεραν  η Εκκλησία να τιμησει τον Βασιλιά των Ελλήνων όπως του άξιζε.

Η κηδεία του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄ θα μείνει στην ιστορία, αλλά και οι ιστορικοί του μέλλοντος σίγουρα θα έχουν να γράψουν αρκετά που δεν θα ειναι κολακευτικα για την κυβερνηση Μητσοτακη. Θα  γράψουν αρκετα τιμητικα και κολακευτικα για την ηρεμη και ωριμη σταση που κρατησε ο πολυαριθμος λαος που δεν του επετρεψε η φοβικοτητα της κυβερνησης να αποχαιρετησει τον βασιλια του. 

Πληθος νεων ανθρωπων περιμενε υπομονετικα να αποτισει υστατο φορο τιμης για καποιον που δεν τον γνωριζε ,για καποιον που ολοι οι επιτηδειοι υπευθυνοι της καταχρεωσης της χωρας εβριζαν χωρις λογο.Πιο σωστο ειναι να πουμε οτι υπηρχε λογος και αυτος ειναι το κομπλεξ της κατωτεροτητας των αγροικων μπροστα στην ελληνικη αρχοντιά.Ειναι αυτο το κομπλεξ που οπλιζε το χερι των ανταρτων να σφαζουν τα αθωα παιδια των νοικοκυρεων στα χωρια οταν  εμπαινε  μεσα ο ΕΛΑΣ . Αυτη η μποχα του υπογειου ,η σαπιλα της αθειας, ο φθονος μπροστα σε κατι ανωτερο που δειχνει οτι η μιζερια κατοικει στην καρδια και οχι στην τσεπη.Πως θα μπορουσε αλλωστε ο βουβαλοβοσκος απο το κιουπκιοι να εξευγενιστει; Πως  θα μπορουσε ο κλεφτης του πεζοδρομιου να συμπεριφερθει σαν αρχοντας μονο και μονο επειδη φορεσε ρουχα αστραφτερα και ακριβα; Πως ;;