ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ,ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ.

             ΟΙ  ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ  ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣ  ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ  ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ !
       Η  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΗΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ,ΞΕΓΕΛΑΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΠΟΥ  ΤΗΝ ΨΗΦΗΣΕ .
      ΕΡΓΟ  ΤΟΥ  ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ'' 23 ΙΟΥΛ 1966

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΗΛ.ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ.
Γεννήθηκε στη Λαμία και ήταν γιος του Ιωάννη Τσιριμώκου. Καταγόταν από παλιά πολιτική οικογένεια της Φθιώτιδας και ήταν εγγονός του Δημητρίου Τσιριμώκου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι.^[1] Με την επιστροφή του στην Ελλάδα άρχισε να ιδιωτεύει ως δικηγόρος στην Αθήνα.
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1968 σε ηλικία 61 έτών. Κόρη του είναι η πρώην βουλευτής της ΝΔ Τζούλια Τσιριμώκου - Πιμπλή. Ήταν δεύτερος ξάδερφος του συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Γιάννη Μαρή.

Μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου (15 Ιουλίου 1965) και ενώ αρχικά είχε ταχθεί στο πλευρό του Γέρου της Δημοκρατίας αρνούμενος ακόμη και ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση του Γ. Αθανασιάδη-Νόβα (Αύγουστος 1965), όλως αιφνιδίως, λίγες μέρες μετά, αποχώρησε από την Ε.Κ. και με πρόταση του παραιτηθέντος Γ. Αθανασιάδη-Νόβα, στην διερευνητική εντολή του βασιλιά Κωνσταντίνου Β' (κατά το τότε ισχύον Σύνταγμα) προσήλθε στα Ανάκτορα και αποδέχθηκε εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης, (στις 19 Αυγούστου 1965), πλην όμως και αυτή δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή με συνέπεια να παραιτηθεί.
Ακολούθησε η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (Σεπτέμβριος 1965), στην οποία συμμετείχε αναλαμβάνοντας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών.

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ - ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β΄ ΣΤΗΝ ΣΣΕ !

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η Βασιλευομένη Δημοκρατία αποτελεί επιτακτικό ηθικό και πολιτικοκοινωνικό αίτημα  των καιρών μας. Αποτελεί τον θεσμό που ανανεώνει το ήδη χρεοκοπημένο  προεδρευόμενο κοινοβουλευτικό σύστημα και ενδυναμώνει την πραγματική Δημοκρατία,  φρενάροντας την κιβδηλοποίηση της.
..

Ο Βασιλικός θεσμός ικανοποιεί στο σύνολο τους τα αιτήματα μιας μεγάλης πολιτικής αλλά και αποτελεί το θεμέλιο ενός συστήματος που δεν βασίζεται σε συμβιβασμούς και παραχωρήσεις ούτε στην πολιτική και ηθική μετριότητα.

Η Βασιλεία, θεσμοθετεί την εθνική και λαϊκή συνοχή  και συμβολίζει την ενότητα του έθνους και λαού, χωρίς ταξικές τεχνητές  διαφοροποιήσεις. Είναι η κορωνίς της Χριστιανικής Ηθικής, της Χρηστής κοινωνίας  και των Παραδοσιακών Αξιών.

Η Βασιλεία είναι ένας παράγων ανεξάρτητος σε βαθμό ώστε να παρεμβαίνει για την περίπτωση αδικίας και ρυθμιστικά σε θέματα  αρχής.

Η Βασιλεία είναι η μόνη ασφαλής βάση για την αντιμετώπιση της  υπονομεύσεως όποια μορφή και αν έχει: υλισμός, σοσιαλισμός, μαρξισμός, αμοραλισμός.

Η Βασιλεία εγγυάται την κοινωνική νηφαλιότητα.
..

Αντιμετωπίζει επαρκώς την αιχμαλωσία του ευρέως κοινού σε κυκλώματα αρνητικού  επηρεασμού του, που τα χειραγωγούν χωρίς να σέβονται την αξιοπρέπεια του οι  πολιτικαντζίδες αυτού του τόπου.

Η Βασιλεία είναι ένα ολοκληρωμένο  σύνολο αρχών, αξιών, συνηθειών, αντιλήψεων, πολιτειακής και πολιτικής  συγκροτήσεως, κοινωνικών επιλογών και τρόπου ζωής που κατοχυρώνει την  αξιοπρέπεια του ανθρώπου και επιτρέπει την δημιουργική ανάπτυξη της  προσωπικότητας του. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο βάλλεται από την  υπονόμευση. Στον θεσμό της Βασιλείας μόνο οι αρχές και οι αξίες είναι  αμετάβλητες. Η Βασιλεία είναι ακριβώς Ελευθερία, Συμμετοχή και Κοινωνικότης.
Ο θεσμός της Βασιλείας είναι η μοναδική εγγύηση της συνεχείας των  θεμελιωδών αντιλήψεων του Ορθόδοξου Χριστιανικού πολιτισμού μας. Δεν είναι σε  θέση τα πολιτικά κόμματα να διακρατούν την εθνικολαϊκή συνοχή. Μόνο η  βασιλευομένη δημοκρατία έχει αυτήν την ικανότητα.

Ο Βασιλιάς ως ανώτατος άρχων έχει πλήρη ανεξαρτησία από τα κόμματα και δεν εξαρτάται από αυτά.

Ο Βασιλιάς δεν κυβερνά ούτε προεδρεύει της κυβερνήσεως, απέχει δε εξ  ίσου απ όλα τα κόμματα, διότι η εξουσία του δεν προέρχεται από αυτά.

Ο Βασιλιάς, συνιστά, παροτρύνει, συμβουλεύει, εγγυάται, προωθεί και διευκολύνει τα  κυριαρχικά δικαιώματα της δημοκρατίας. Αντιθέτως, στην αβασίλευτη δημοκρατία, ο  πρόεδρος έχει άμεση εξάρτηση από τους μηχανισμούς της φαυλότητας, υπεισέρχεται  στην εκλογή του το εξουθενωτικό για την Ελλάδα στοιχείο της πολιτικής διαφθοράς και η δήθεν υπερκομματική του ιδιότητα, μόνο τυπική είναι και όχι ουσιαστική.

Ο Βασιλιάς, Βασιλεύει, με την πληρότητα των ιδιοτήτων του. Δεν είναι  υποχρεωμένος να δίνη υποσχέσεις για να επανεκλέγει. Επομένως δεν ευνοεί τα  συμφέροντα κανενός. Το προσωπικό του συμφέρον ταυτίζεται προς το συμφέρον του  έθνους. Η Πατρίδα δεν είναι θέμα ψήφων, επομένως ο βασιλιάς, αδέσμευτος από την  ψηφοθηρία εν όψει επανεκλογής, έχει την δυνατότητα καλυτέρων επιλογών ως προς  την ενότητα και την συνέχεια του κράτους. Πρέπει να έχει την δυνατότητα να λεει:  Μέχρι εδώ και οχι  πάρα πέρα. Αυτό ισχύει στην αμυντική και εξωτερική πολιτική. Οι  επιλογές στον τομέα αυτό συνδέονται πάντα με τα πεπρωμένα περισσοτέρων γενεών  και δεν είναι δυνατόν να βασισθούν στην αυθαιρεσία ενός στιγμιαίου πάθους η  τυχαίων συμφερόντων. Το ότι ο βασιλιάς βρίσκεται υπεράνω των κομμάτων, αποτελεί  ένα σημείο αναφοράς και μία εγγύηση για τα συγκροτημένα σώματα του κράτους,ενόπλους δυνάμεις, δυνάμεις ασφαλείας, δικαστικό σώμα, διπλωματία,γραφειοκρατία, τα οποία πρέπει να παραμένουν έξω από την πολιτική και να  προστατεύονται ώστε να υπηρετούν αποκλειστικώς την πατρίδα.

Ο Βασιλιάς ως αρχηγός του κράτους έχει αποστολή να υπερασπίζεται την αρμονία των διαφόρων  εξουσιών, τη δίκαια κατανομή τους και την ανεξαρτησία τους. Χρέος του είναι να  υπερασπίζεται το Σύνταγμα, και η κυβέρνηση να συμφωνεί με το Σύνταγμα. Η  ρυθμιστική εξουσία του βασιλέως δεν είναι "νερό στο κρασί" . Είναι να εμποδίζει  να ρίχνουν νερό η να θολώνουν το κρασί.

Ο Βασιλιάς δεν έχει εξουσιαστική δύναμη. Είναι Σύμβολο. Ειδικότερα για την Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα μας, συμβολίζει τον ηθικό δυναμισμό των Αξιών του Βυζαντινού πολιτισμού και των  ανθεκτικών πολιτιστικών δυνατοτήτων του λαού μας.

Με τις Ελληνορθόδοξες ηθικές βάσεις, η βασιλευομένη δημοκρατία, αποπαγιδεύει τον κοινοβουλευτισμό από την σήψη και την κακοδιοίκηση, ο πολίτης παύει να γίνεται έρμαιο των κομματικών  διαφθορών και η νεολαία προοδεύει απαγκιστρωμένοι από την αλητεία, τα ναρκωτικά  και την κραιπάλη. Στον βασιλιά ανήκει η υποκίνηση, ο συντονισμός, η θεσμοποίηση  των κοινωνικών δραστηριοτήτων που δεν υπάρχει λόγος να είναι κρατικές εκείνες  που απαιτούν μια ορισμένη συνέχεια.

Η βούληση και η απόφαση του βασιλέως  και η ιστορική στιγμή μπορούν να προσδιορίσουν σε συνταγματικούς όρους τον ρόλο  του, αλλά ο άμεσος ψυχολογικός δεσμός του με τον λαό διαφεύγουν από τους ρόλους.

Όταν υποστηρίζεται ότι η λαϊκή κυριαρχία έχει την «ανωτέρα της  προσωποποίηση στο Στέμμα», αυτό σημαίνει κάτι παρόμοια με όσα ανέφερα ανωτέρω. Ο  Βασιλιάς είναι δηλαδή ο τιτλούχος του κοινωνικού σώματος που προηγείται  οποιασδήποτε πολιτικής κατηγορίας, ως «Ηγέτης του Έθνους» το οποίο  προσωποποιείται σε αυτόν ως κοινωνία, ως ιστορική πορεία και κατεύθυνση, ως  ανθρώπινη κοινότητα στην ιστορική συνέχεια, προ οποιασδήποτε συγκεκριμένης  πολιτικής αποφάσεως, στον χρόνο, χωρίς να διασπάται εκείνη η ανωτέρα συνοχή και  η συνέχεια που εκφράζει το Σύνταγμα σε νομική μορφή.
Πρόκειται για μία  μορφή «Εξουσίας»; Δεν είναι πολιτική εξουσία. Είναι μία «εξουσία χωρίς δύναμη», ικανή να ενεργοποιήσει τις κοινωνικές δυνάμεις.
Ο Βασιλιάς   αντιπροσωπεύει το κέντρο και την ενότητα, τα ενδιάμεσα σώματα την πολλαπλότητα και την ιεραρχία. Διασφαλίζει την συνέχεια των αντιλήψεων και των παραδόσεων της  πατρίδος μας.

Ο Βασιλιάς κατευθύνει το βασίλειο προς τον σεβασμό της  θρησκείας και διασφαλίζει τα δικαιώματα και του κράτους και της εκκλησίας.

Η Βασιλεία δεν είναι απολυταρχική και ο λόγος της δεν είναι  διακοσμητικός, χωρίς πνευματική και ηθική διάσταση. Πρέπει να θεωρούμε την  βασιλεία ως την εγγύηση της συνεχείας, και ως την ασφαλιστική δικλείδα έναντι  των κομματικών υπερβολών.

Η Βασιλική Οικογένεια της Ελλάδος είναι το  σύμβολο και το πρότυπο για κάθε ελληνική οικογένεια. Είναι ακριβώς όπως την  θέλει και την ονειρεύεται ο έλληνας, δηλαδή με ήθος και αξιοπρέπεια. Οι  πρίγκιπες αναγνωρίζουν στους γονείς τους το αναφαίρετο πατρικό και μητρικό δικαίωμα να τους κατευθύνουν στη ζωή και να τους διδάσκουν.

Οι  βασιλόπαιδες έχουν ανατραφεί έτσι ώστε να γνωρίζουν ότι ο μεν γονιός ασκεί την  ηθική εκπαίδευση μέσα στα πλαίσια της οικογένειας, ο δε δάσκαλος ασκεί την  πνευματική αγωγή σαν προπαίδεια της μέλλουσας επιστημονικής κατάρτισης.

Η Βασίλισσα είναι παράδειγμα προς μίμηση σε κάθε γυναίκα, σύζυγο και  σωστή μητέρα. Η ηθική της και η άψογη συμπεριφορά της στον βασιλέα σύζυγο της "  στέκεται επάξια στο πλευρό του τόσα χρόνια " μας δίνει να καταλάβουμε την αξία των πολύχρονων συμβόλων, όπως το βασιλικό σύμβολο, που κρατά την ενότητα και την  πνευματική συνοχή του ελληνικού λαού.

Είδαμε ποτέ στην βασιλική μας  οικογένεια τον πατέρα και σύζυγο να διαλύει την οικογένεια του, για να είναι  στην αγκαλιά κάποιας παλλακίδας, π.χ. Ανδρέας Παπανδρέου, και να υποχρεώνει τον
ελληνικό λαό να αποδεχθεί την προσωπική του ανηθικότητα;

Η Βασιλική μας  οικογένεια έχει μεγάλη προσήλωση στην Χριστιανική Ηθική και αποτελεί σταθερή  πυξίδα χριστιανικών ηθικών κατευθύνσεων για τον ελληνικό λαό.

Ποιο πρέπει να είναι λοιπόν το ηθικό πρότυπο του άρχοντος που πρέπει να αναζητεί και  να αποζητάει ο λαός μας; και που θα το βρει;

Μόνο στο θεσμό της  Βασιλευομένης Δημοκρατίας, που αποτελεί την εγγύηση για ηθική μεταρρύθμιση

Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

              -Ο  ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΓΙΟΡΤΑΣΕ  ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΗ  ΤΑΥΤΟΓΧΡΟΝΑ  ΜΕ ΤΗΝ  100 η   ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
            -Η 21 ΜΑΙΟΥ  ΕΟΡΤΑΖΕΤΟ   ΚΑΙ ΣΤΗΝ  ΑΙΓΥΠΤΟ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΕΚΕΙ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΦΩΣΙΩΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΑΣ.

Εφημεριδα ''Ταχυδρομος'' της  22 Μαιου 1964

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΡΩΤΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟ 1966 !

ΤΙ  ΓΝΩΡΙΖΕ  Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ?  ΜΗΠΩΣ  ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ  ΥΠΗΡΧΑΝ  ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΗΣ 21 ΑΠΡ 1967?

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ''ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ'' 21-22 ΙΟΥΛ 1966