ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄ ΠΟΙΗΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ

 

.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Βαρβάρων  πλάνα  τρόπαια 

Στο  χώμα  σωριασμένα,

Θεριά   κυνηγημένα

Στη  μαύρη τους  φωλιά.

Και με γιγάντιο  σάλπισμα,

Που σιέται  ο Αίμος  όλος,

Περνάς  ακτινοβόλος,

Μεγάλε  βασιλιά !

----------------------

Ισόθεος  , επλημμύρισες

Με  Ελλάδα  την  ψυχή σου

Με  Ελλάδα  οι  στρατηγοί σου

Κι  ο ανίκητος  στρατός.

Κι  η νίκη , που απ΄των όπλων σου

Τα στόματα σκορπιέται,

Κατάκορφα πετιέται

Δικέφαλος αετός.

------------------------

Απ΄τον  κρυφό  της  νάρθηκα

Κυττάει  προς τον Στρυμώνα

Της Παναγιάς η εικονα

Που  δεν δακρύζει πλειά....

Εκεί  στις  χρυσομάρμαρες

Της εκκλησιάς  κολόνες

Σ΄ανάστησαν  οι αιώνες,

Μεγάλε  βασιλια!

-----------------

Κι  η  μαννα μας  η  θάλλασσα,

Που  ακοίμητη Γοργόνα

Τον ήρωα Μακεδόνα

Ζητά  και διαλαλεί.

Ακούει  βροντή απ΄τον Αθωνα

Πως  ζη  και  βασιλεύει.

Καινούρια Ελλάς  θεριεύει,

Καινούρια Ανατολή.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ  ΑΙΓΑΙΟΣ

 ΕΦΗΜ.''ΕΜΠΡΟΣ'' 30 ΙΟΥΝ 1913

Ο Βασιλευς  Κωνσταντινος ΙΒ΄ υμνήθηκε απο την ελληνικη μουσα διοτι  σε αυτον ελαχε  ο κληρος να διπλασιασει  την Ελλαδα. Η στρατηγικη του ιδιοφυια αναγνωριστηκε διεθνως. Μετα την νικηφορα εκβαση του Β' Βαλκανικου πολεμου ο Αυτοκρατορας της Γερμανιας τον ονομασε Αρχιστρατηγο  του Γερμανικου Στρατου!

Ο βασιλευς  Κωνσταντινος ΙΒ΄ δεν επηρεάστηκε απο την τιμητικη  διακριση .Οταν ξεκινησε ο Α΄ Παγκοσμιος Πολεμος δεν εσπευσε να συνταχθει  με τους Γερμανους, παρεμεινε ουδετερος γιατι ετσι το επεβαλλε το συμφερον της Ελλαδος.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΡΑΜΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΝ ΕΚ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ 1913.

                           
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΕΜΠΡΟΣ' 31/7/1913

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ  ΕΙΣ  ΤΗΝ  ΔΡΑΜΑΝ - ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑΙ  ΕΟΡΤΑΙ  ΚΑΙ  ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ

Δράμα 30 Ιουλίου. Η Α.Μ. ο Βασιλεύς  ανεχώρησε εκ  Σερρων  δια  Δράμαν  την 10ην πρωινήν ώραν της χθες (29 Ιουλίου ήμερα Δευτέρα). Παντες οι  κατοικοι  των Σερρων  εν  φρενιτιώδει  ενθουσιασμώ  παρηκολούθησαν  τας Βασιλικας αμάξας  μεχρι  του  σταθμου  ζητωκραυγάζοντες. Εσχηματίσθη  δε  ούτως  επιβλητική, συγκινικωτάτη  διαδήλωσις, καθ΄ ην  γέροντες, κοράσια,  παιδία  και  γυναίκες , διηγωνίζοντο  εις  ταχύτητα.  Το θέαμα  ενεθουσία και συνεκίνει (δημιουργουσε ενθουσιασμο και συγκινηση).  

Εις  τον  σταθμόν  ο Βασιλεύς  απεχαιρέτησε  τους προκρίτους  και επισήμους , ασπασθείς  την χείρα  του  Μητροπολίτου, όστις  καθ΄ ην  στιγμήν  ο Βασιλεύς ανήρχετο  εις το  βαγόνιον , ειπε  μεγαλοφώνως, <<Μεγαλειότατε, Σας ειμαστε  ευγνώμονες. Η σημερινή αγία  ημέρα  θα  μεινει  αλησμόνητος  εις όλους  μας>>. 

Πληθος  λαου  κατα  μηκος  της  γραμμης  επευφήμει  απαύστως  μέχρις  απομακρύνσεως  του  τραίνου, αναχωρήσαντος  την 10 1/2 (10 30 ωρα ) . 

Η δίωρος  διαδρομη  μεχρι Δράμας  υπήρξε  γοητευτική  δια  μεσου  φυσεως  παγκάλου.  Ο Βασιλεύς  και οι πρίγκιπες  απελάμβανον  εκ  των  παραθύρων  το  θαυμασιον οραμα. Εις τους  διαμέσους  σταθμους Οσύρνα  και Οτέλικο   οι  κάτοικοι  είχον  κατέλθει  οπως  ίδουν  και  επευφημήσουν  τον  Ελευθερωτήν   Στρατηλάτην.

ΑΛΛΗ  ΑΠΟΘΕΩΣΙΣ

Εις  την Δράμαν, ητις ορωμένη  εκ  της  γραμμης , προβάλλεται  πλήρης  ζωής  με  τας  μεγάλας  βιομηχανικάς  εγκαταστάσεις και  χαρίεσσα  καθως  αι  οικίαι  της  κρύπτονται  υπο  τα  φυλλωματα  πλήθους  δένδρων , εγενετο  εις τον Βασιλεα  αποθέωσις  ομοία  της των Σερρών.  Εις  τον  σταθμον  η  φιλαρμονικη της πολεως << Ορφευς>>  ανέκρουε  τον  ύμνον.  Αμα τη  αφιξει  του τραινου  επιτροπη  απο τον Μητροπολιτην, τον Νομάρχην,τον Δήμαρχον, τον Μουφτήν, τον Ραββίνον  και αλλους  προκρίτους εδεξιώθησαν τον Βασιλεα.  Ο  Μητροπολιτης Αγαθάγγελος  προσεφώνησεν  ως  εξης. << Ευλογητος ο ερχομενος εν ονόματι  Κυριου Παντοκράτορος.  Μεγαλειοτατε !  Η Ελληνικη πολις και επαρχια της Δράμας  υποδεχομενη  σήμερον  εν ανεκφράστω  αγαλλιάσει  προσφωνεί Σε τον δαφνοστεφή Βασιλέα  Κωνσταντινον τον ΙΒ΄  δι΄ εμου  του Ελληνος  Μητροπολιτου εγκαρδιώτατα  το  <<ως ευ παρέστης>>  Βασιλεύ,  με την  εκφραστικωτάτην  και  κραταιοτάτην  και  πολυσήμαντον  εκεινην  του Ευαγγελιου  μας ρήτραν  << Ευλογημένος ο ερχόμενος  εν  ονόματι  Κυρίου Παντοκράτορος>>. 

 << Οντως  εκ  Θεου  εσεται  βασιλεύς  ο  ερχόμενος  εν  ονοματι  απελευθερώσεως  και ουχί  κατακτήσεως  και  εν  ονόματι  του  αληθινού πολιτισμού  και  ουχί  ζωώδους  βαρβαρότητος, εν ονόματι  της  αρχαιας  εκπολιτιστικής  Ελληνικής  δόξης  ημων,  εν  ονοματι  της πραγματικής  δικαιοσύνης   προς παντας  τους  λαους Σου. Νικητης  και  τροπαιουχος  εν τοις  πεδιοις  των  μαχών , αλλα  και  γνησιώτατος  εκπολιτιστής , οσον και  δικαιότατος  του  βαρβαρισμού  πολέμιος, το  όνειρον  χιλιάδων Ελλήνων  εν  ώ  λεοντοκάρδω , μεγαθύμω ,στρατηγικωτάτω  Βασιλει Κωνσταντίνω (διαμέσου  εσού  βασιλεύ  του λεοντόκαρδου, μεγαλόψυχου ,και σε μεγιστο βαθμο έχοντος  στρατηγικό  νουν   Βασιλέα Κωνσταντίνε) σήμερον εν Δράμα εγένετο  γλυκυτάτη  πραγματοποίησις.   Διο ολοψύχως  πάντες  δακρύουν  εκ  χαράς  ανακράζοντες, <<Ζητω ο δαφνοστεφής ημών Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΒ΄  ! >>.  

Εις  την  εισοδον  της  πολεως  ειχε  στηθει  κομψοτατη   αψίς  με  την  επιγραφήν << Ζητω ο δαφνοστεφής  ημών  Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΒ΄>>.  

Κατά την εκδήλωσιν  παρίσταντο  και  μουσουλμάνοι. Η πομπή , ραινομένη δι΄ ανθέων  εκ  των  εξωστών , κατέληξεν  εις τον Μητροπολιτικόν ναόν προς τέλεσιν δοξολογιας. Και  εις  τας  Σέρρας  ο  βασιλευς  άμα  κατελθών  εζήτησεν  ινα τελεσθη  δοξολογία , αλλα η  φιλόθρησκος  αυτου  επιθυμία  δεν  εξεπληρώθη , διοτι  οι βάρβαροι  ειχον πυρπολήσει  πάσας  τας εκκλησίας.

Η  ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

Προ του  ναου  παρατεταγμέναι  έψαλλον  άσματα  αι  μαθήτριαι  των σχολείων, η φιλαρμονική  δε  ανεκρουε  τον εθνικον υμνον. Η δοξολογια  ετελεσθη  εν ακρα  συγκινήσει. Εξ ολων  των οφθαλμων  έρρευσαν  δάκρυα  οταν  εψάλη  το πολυχρόνιον υπερ του Βασιλεως Κωνσταντινου ΙΒ ΄.   Ειτα  ο  μητροπολιτης  προσεφώνησεν  εν  μεσω  της  γενικης  του  εκκλησιάσματος  συγκινησεως  την Αυτου μεγαλειοτητα. Η προσφωνησις  κατέληξεν ως  εξής, << Ούτως  έντεινε  και  κατευοδού , Μεγαλειοτατε  και  βασίλευε  δαφνοστεφής  πάντοτε  εις  τας  καρδίας ολων μας , εκπληρών  ενδόξως  τους  πανελληνίους  δικαιοτάτους  και  εκπολιτιστικους   πόθους  του  λατρευοντος  Σε  πανταχου  της  γης  ευρισκομένου  ελληνικου Σου  εθνους .  << Ο  δαφνοστεφής  βασιλευς  ημών ζήτω!>>.  

Ο θόλος  του  ναου  εδονειτο  επι  μακρον  εκ  των  ζητωκραυγων. Ο Βασιλεύς  ηυχαριστησεν , ο δε Μητροπολιτης Αγαθαγγελος  αποτεινομενος  προς τους  παρισταμένους, μεταξυ των  οποιων  πολλοι  Οθωμανοί , ειπεν,  -- Ο Βασιλευς  ευχαριστει  παντας  υμας , ευχαριστουσιν  επισης  και οι  λαοφιλεστατοι  και  εθνοφιλέστατοι  πρίγκιπες. 

 Εκ  του  ναου  και εν  μεσω  παντοτε  του  συνωστισμου  και  της  αφανταστου  φρενιτιδος , ο  Βασιλεύς  μετεβη  εις  την ωραιαν  Λέσχην  της  Ελληνικης  Κοινότητος (κοντα στην περιοχη της σημερινης στρατιωτικης λεσχης) , οπου  συνωμιλησε  μετα  του  Μητροπολίτου , του  Νομάρχου , του  Δημάρχου  και του  Προέδρου  της  Ισραηλιτικης  Κοινοτητος , οιτινες  και  παρεκαθησαν   εις  το  παρατεθεν  εν  τη  ευρεια  αιθουση  της Λεχης βασιλικον γευμα. Το πληθος  οπερ  διαρκως  ζητωκραυγαζεν  ανεμενεν κατωθεν  της Λεσχης , παρηκολουθησεν  τον Βασιλέα  και τους πριγκιπας  μεταβάντας  μετα  την ληξιν  του  γευματος περι ωραν 2μ.μ. εις το Ανακτορον αυτων (περιπου επι της αρχης της σημερινης οδου βενιζελου). 

  Μετα  μεσημβριαν  ο  βασιλευς  εδέχθη  εις  ακροασιν  αντιπροσωπους  της ισραηλιτικης  και μουσουλμανικης κοινοτητος  και αλλους προκριτους.  Την  νυκτα  η  πολις  εφωταγωγηθη  , εγενετο  δε  μακρα  λαμπαδηφορια  , ητις ηγουμενων  των  μουσικών  και  σημαιών  και  ακολουθουμένη  υπο του  λαου, έστη  προ των ανακτόρων  και επι  πολλα  λεπτά  της  ωρας  παρετείνοντο  εκκωφαντικαί και  ενθουσιώδεις  ζητωκραυγαί ,  εως  ου  επεβληθη  σιγη  και δι ΄ολιγων ο Μητροπολιτης προσεφωνησε  τον Βασιλεα.  Ο λαος  επανελαβε  παταγωδως  την ζητωκραυγην του Μητροπολιτου Αγαθαγγελου και  εξηκολουθησεν  την  φωτεινην διαδηλωσιν  δια  μεσου  της  πολεως εν  φρενίτιδι , ης μετείχον  με τον  αυτον  ενθουσιασμον  αι  ελληνίδες  εκ των  καταφόρτων  εξωστών και των  παραθύρων. Ο πανηγυρισμος  εξηκολουθησεν  σχεδον  εν  αλλοφροσύνη  μέχρι  και  πέραν  του  μεσονυκτίου.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΒ΄ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΠΟΛΙΝ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ.

 
ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ''ΕΜΠΡΟΣ '' ΤΗΣ 30ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1913

Η  ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΕΣΤΑΤΗ  ΥΠΟΔΟΧΗ  ΤΟΥ   ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΕΝ   ΣΕΡΡΑΙΣ          ( ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 1913) 

Χθεσινα  νεωτερα  εκ  Θεσσαλονικης  τηλεγραφηματα  παρεχουν  τις εξης λεπτομερειες  για την γεματη  ενθουσιασμο υποδοχην  της Αυτου Μεγαλειοτητος του  Βασιλεως. << Αι αρχαι  και  ολοκληρος  η  πολις  ανεμενον  εις τον σταθμον  φεροντες  σημαιας  και  δαφνας. Προσεφώνησε  συγκινητικώτατα ο Μητροπολιτης Σερρων Αποστολος ως  εξης  

<< Μεγαλειοτατε >>, 

<<με καρδιαν  περισσοτερον  θερμην απο  την  χαραν, παρα  απο  την  πυρκαγιαν  ττων Βουλγαρων  ατενιζει  ο  λαος ουτος  προς το  ιερον  προσωπον  της  Μεγαλειοτητος Σας>>.

<< Μεγαλειοτατε Αναξ>>, 

ειλικρινως  συγχαιρει  υμας ο ελληνικος  κοσμος , διοτι  εις  την Υμετεραν Μεγαλειοτητα  ελαχεν  υπο  της  Θειας Προνοιας  ο  εντιμος  κληρος, ινα  μεγαλυνει  και  δοξασει  το  επι  αιωνας  βασανισθεν Ελληνικον  Εθνος.  

Αγαπητοι  χριστιανοι  και λοιποι  πολιται.  

Ζητω ο δαφνοστεφης  βασιλευς ημων! 

Ζητω  ο  γενναιος  στρατος μας ! Αμην!  >>

Ο Βασιλευς  ηυχαριστησε  και  ησπασθη  τον Σταυρον  και  την  χειρα  του  Ιεραρχου  και  εχαιρετησε  δια  χειραψιας  τα παρουσιασθεντα Αυτω  μελη  της  Επιτροπης. μετά  τουτο  εγενετο  παρελασις  επι  αμαξών  δια  της  πολεως, ητις  εδονειτο  εξ  ενθουσιασμου.  Αι  γυναικες  και  τα  παιδία  ερραναν  την βασιλικην συνοδειαν  με ανθη. Η Βασιλικη  συνοδεια  εσταματησεν  εις το Διοικητηριον, θαυμασιως  διακοσμημενον  δια  σημαιών και δι΄ εθνικων χρωμάτων , διεκρινετο δε η  ζητωκραυγή '' Ζητω ο Βασιλευς Κωνσταντινος''. 

 Ο Βασιλευς  και  οι πριγκιπες  διηλθον  επι  ταπήτων  το  προαυλιον  και τον  διαδρομον  του  μεγαλοπρεπους  κτιρίου  και  ανηλθον  εις   την    μεγαλην  αιθουσαν,  οπου   εγενοντο  δεκτοι ο Μητροπολιτης , ο Δημαρχος  και  το  Δημοτικον Συμβουλιον. Ο Δημαρχος  προσεφωνησεν  ως  εξης  τουρκιστι  τον  Βασιέα , διερμηνευοντος του δημοτικου  συμβουλου κ.Δημου Μέλφου

- <<Μεγαλειοτατε  και ενδοξε Βασιλευ>>

<< Πληρης   συγκινησεως  και ευγνωμοσυνης  ο  λαος  των Σερρων  απευθυνει  δι εμου  το << ως ευ  παρέστητε>> .  Η χαρα  του  λαου  της  πολεως  ανεξαρτητως  φυλης  και  θρησκευματος  ειναι  τοσουτω  μαλλον  μεγαλειτερα , οσω  ειναι  βεβαιος ο  Λαος  οτι  υπο  την ενδοξον  Ελληνικην σημαιαν  απεκτησε  πληρη  ισοτητα  και  δικαιοσυνην , μελλον  εύελπι  και  ευτυχες.

<< Ολα  τα  δεινοπαθηματα, τα  οποια  υπεστημεν , λεηλασιαι , σφαγαι, πυρ, καταστροφαι εκβιασεις  συνειδησεων  και  εκτιμήσεως,ολα  απο  της  πρωτης  στιγμης  της  ενταυθα  αφιξεως  του  λεοντοθυμου  στρατου μας  ελησμονηθησαν. Μολονοτι  δε  οι  μεχρι  της  χθες  ευπορουντες Σερραιοι  τεινουν  ικετιδα  χειρα  προς την φιλοσοτργον  μητερα Ελλαδα, εν  τουτοις  τα παντα  ελησμονήθησαν , και εις τα προσωπα  ολων  μας  ειναι  ζωγραφισμένη  η  χαρα  επι τη  απαλλαγη  απο  σκληροτατου  τυραννικου  ζυγου  και  πανευδαιμονες  προς τον  αληθη  σωτηρα των, ευχονται  υπερ  του  μεγαλειου του  Βασιλικου  Οικου . Εχων  την  τιμην  να  αντιπροσωπευω  την  καταστραφεισαν  μεν, αλλα ευτυχη  ηδη  ιστορικην  πολιν  των   Σερρων , εκ  βαθους  ψυχης  αναφωνω,

Ζητω  ο  ενδοξος  Βασιλευς των Ελληνων !

 Ζητω η Μεγάλη Ελλας ! 

Ζητω ο  ανδρειος Ελληνικος στρατος!>> 

Ο Βασιλευς  ηυχαριστησεν  και  ειπεν  οτι  ταχέως  η  πολις  θα  ανεγερθη  ωραιοτέρα . Ηρωτησε κατοπιν τον κ. Μέλφον  αν  κατεστραφη  μεγα  μερος της πολεως  και ουτος  απηντησεν  << σχεδον ολοκληρος η Ελληνικη  συνοικια>>, και προσέθεσε, 

- Μεγαλειοτατε , ο τοπος ειναι  πλουσιος  και οι κατοικοι  φίλεργοι. Δεν ζητουμεν ειμή  μικραν  χειρα  βοηθειας  απο την  Κυβερνησιν.

- Εις πεντε  ετη   θα  ξαναζωντανεύσωμεν. 

Ο Βασιλευς  εγέλασεν  επιδοκιμαστικώς.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΕΜΠΡΟΣ''  ΤΗΣ   30ης  ΙΟΥΛΙΟΥ  1913

Ο  ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΒ΄  ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ ΤΩΝ  ΣΕΡΡΩΝ

Προς  το Υπουργειον  των Στρατιωτικων  απεσταλη χθες την νυκτα το κατωθι  τηλεγραφημα.

Το  απογευμα εις τας  5 ο Βασιλευς και οι πριγκιπες  εφ΄αμαξης περιηλθον  την αποτεφρωμενην κεντρικην πολιν ,συνεχισαντες την αμαξοδρομιαν μεχρι  της ρομαντικης  Παπαθεσιτσα Κιοσα  και προς τον αγιον Ιωαννην. Κατα την επανοδον η βασιλικη συνοδεια περιηλθε δια μεσου των αποτεφρωθεισών  συνοικιών .Παρα την κατερειπωμενην εκ του πυρος Μητροπολιν,αρχαιον βυζαντινον ναον,κτισθεντα επι Αυτοκρατορος Ανδρονικου ,ο βασιλευς κατηλθε και περιειργαζετο τα ερείπια   αποθαυμαζων   τας ,παρα την φοβεραν  καταστροφην,   διασωζομένας επι των τοιχών  εις καλην καταστασιν αγιογραφιας δια μωσαικων. Εξεφρασε  την επιθυμιαν , οπως  τα κειμιλια ταυτα της τεχνης  περισωθωσιν  κατα το δυνατον. Ο βασιλευς  επανηλθεν εις τα Ανακτορα περι την 7ην εσπερινην ωραν. Καθ΄όλην την  διωρον ταυτην αμαξοδρομιαν  αι εκδηλωσεις  ευλαβειας  και  ενθουσιωδους λατρειας  του  λαου  προς τον βασιλεα , εφθασαν  εις  έξαψιν  ονειρώδη.  Οι  κάτοικοι απο  παιδίων  μεχρι  γερόντων  με τον  κίνδυνον  να καταπατηθουν απο τας  αμαξας  και  τους  παρακολουθούντας  εφίππους , ασθαίνοντες κάθιδροι και εμπλεκόμενοι ακαταπαύστως εις τα ερειπια , τρεχουν παρακολουθουντες τας βασιλικας αμάξας , ζητωκραυγάζοντες  και ευλογούντες τον Θεον  ότι εχαρισεν  εις την πόλιν  των  ελευθερίαν  και τοιουτον θείον όραμα. Ομαδες λαου ίσταντο επί  των  ερειπίων  εν  αναμονή . Οταν  διήρχετο η βασιλικη συνοδεία απεθαύμαζον και εζητωκράγαζον  τον  Βασιλέα  και αμέσως ωρμουσαν διά των  συντομοτέρων οδών μέσω  των συντριμμάτων  της πυρκαγιας  ίνα και  πάλιν  ευρεθώσιν εμπρος εις την βασιλικήν άμαξαν. Επί  δύο ωρας  παρεταθησαν αι συγκινητικώταται  σκηναί του εξάλλου  ενθουσιασμού.  Κατά την διέλευσιν  υπο τας μη  καείσας  ελαχίστας ελληνικάς οικίας, η βασιλικη πομπή ερραίνετο απο  τους εξώστας δι'   ανθέων και κουφέτων.

Ο Βασιλεύς εφαίνετο  ευδαίμων  αισθανόμενος την τόσον  μεγάλην  ευτυχίαν  του  λαου του. Με  μίσος  κατα  των  καταστροφέων , εβεβαίωνε  ότι ευρήκε τον όλεθρον  της πόλεως  φοβερώτερον  πάσης  γενομένης περιγραφης. Την  νύκτα  η  πολις  εφωταγωγήθη  δι  ενετικων  φανων  οπως επισης και τα  τζαμιά και οι  μιναρέδες, εγένετο δε  χαριεστάτη  λαμπαδηφορια   ηγουμένων  των  κορασίων  των σχολειων  και  ακολουθούντος του λαου.

Εξακολουθούσης  της λαμπαδηφορίας , παρετέθη  δείπνον  εις το οποιον παρεκαθησαν ο Βασιλεύς , οι Πριγκιπες , ο Μητροπολίτης ,ο Δήμαρχος Ακίλ βέης , ο δικηγόρος Φεβζή βέης αντιπροσωπος της Μουσουλμανικης κοινοτητος, ο Νομάρχης και αλλοι  των επισημων και  των  προκρίτων. Εκαναν  προποσιν ο Μητροπολιτης , ο Δήμαρχος και ο Φεβζή βέης. Η προποσις του τελευταιου  ητο  ωραιοτάτη,  συνεκρινε την Βουλγαρικην και την Ελληνικην κατοχην  και παρατηρησε  οτι ενω ο Ελληνικος  στρατος καταλαμβάνων τας  (πρωην) τουρκικας χωρας   εφερε τα δωρα  της  αληθους ελευθεριας  και  ισονομιας , ο βουλγαρικος  στρατος εισβάλλοντας  ενεσπειρε  την ερημωσιν και συνέθλιβε  δια της   τρομοκρατιας  την  ψυχην.  Ο Βασιλευς ηυχαριστησεν δια τας προποσεις και προσεθεσεν οτι ο Φεβζή βέης ουδέν της αληθείας ολιγώτερον ειπεν. Ληξαντος του γευματος ο Βασιλευς  κατήλθεν   εις  τα προπυλαια του Διοικητηριου  και  παρηκολουθησε  τας  μαθητριας των  σχολειων αδούσας  και  χορευούσας. Περι την 10ην  ωραν μ.μ. μεσω των ζητωκραυγών  του πυκνοτάτου πληθους ο Βασιλευς  απεσύρθη    εις το Ανάκτορον. (Γραφειο Στρατιωτικων Πληροφοριων).

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΕΜΠΡΟΣ'' 30 /7/1913

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ 1965-1967. Η ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΕ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ''ΑΣΠΙΔΑ''.

 
Οι κυβερνήσεις της «Αποστασίας» 1965 έως 1967.

Ο Στεφανόπουλος ήταν πρώην στυλοβάτης του Λαϊκού Κόμματος που είχε πάρει μαζί του το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κόμματος για να υποστηρίξει τον Ελληνικό Συναγερμο  του Παπάγου. Ο Βασιλιάς Παύλος προσπέρασε  τον Στεφανόπουλο μετα το θάνατο του Παπάγου το 1955 δεν τον θεωρησε καταλληλο για να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός. Παρ 'όλα αυτά, ο Στεφανόπουλος υπακουσε στην επιθυμια του βασιλεως  Παύλου οταν του ζητησε ο βασιλευς  μετακινηθει με την πολιτική του ομάδα και να προσχωρησει στην  Ένωση Κεντρου  το 1961.

Ο νέος πρωθυπουργός Στεφανοπουλος, όφειλε εν μέρει την εκλογή του από το κοινοβούλιο στις έντονες προσπάθειες πίεσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αυτός ο κρητικός βουλευτής ήταν ο ανιψιός του Ελευθέριου Βενιζέλου που είχε κληρονομήσει την ηγεσία της βενιζελικης παραταξης  του αείμνηστου ξαδέλφου του (Σοφοκλή Βενιζέλου) εντος της  Ένωσης  κεντρου. Η δράση του Μητσοτάκη (που έγινε ο νέος υπουργός Οικονομικού Συντονισμού) στη στήριξη του Στεφανόπουλου ήταν σύμφωνη με τον στόχο της βενιζελικής  πτέρυγας  της  Ένωσης Κεντρου με σκοπο να αποτρέψει μια πιθανή μετάβαση προς τα αριστερά από τον απροβλεπτο  Γεωργιο Παπανδρέου.

(Ο Ανδρέας Παπανδρέου διατήρησε ένα έντονα προσωπικό μίσος για τον Μητσοτάκη μέχρι τον θάνατό του τον Ιούνιο του 1996. Όμως, όσον αφορά τα υποτιθέμενα πάθη του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν ήταν ξεκάθαρο εάν τα συναισθήματά του ήταν γνήσια ή πολιτικά υπολογισμένα).

Οι κύριοι και διασυνδεδεμένοι στόχοι της κυβέρνησης Στεφανόπουλου ήταν να διασφαλίσουν ότι θα διεξαχθεί ανεξάρτητη δικαστική έρευνα για την υπόθεση AΣΠΙΔΑ προκειμενου να αποτραπει η  απειλή του πραξικοπήματος των στρατηγών. Ο Γενικός Εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κωνσταντίνος Κόλιας διορίστηκε για να διερευνήσει την υπόθεση AΣΠΙΔΑ. Ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα διερεύνησης ήταν αν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν οντως  μυστικός υποστηρικτής και στελεχος του ΑΣΠΙΔΑ.

Οι υποστηρικτές του Στεφανόπουλου χλευάστηκαν από τους υποστηρικτές του Παπανδρέου ως «αποστάτες» και σε μια από τις πολλές ειρωνείες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ο νέος πρωθυπουργός ίδρυσε επίσημα ένα Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα τον Δεκέμβριο του 1965. Αυτή η εξέλιξη ήταν ειρωνική επειδή ο Στεφανόπουλος ήταν κάποτε ηγετικό μέλος του Λαϊκού Κόμματος  που υπήρξε ο μεγάλος ιστορικός αντίπαλος του  Φιλελεύθερου Κόμματος. Η κυβέρνηση του Στεφανόπουλου ήταν μια κυβέρνηση μειοψηφιας (η οποία επέζησε κυρίως λόγω της κοινοβουλευτικής υποστήριξης της ΕΡΕ) της οποίας η πολιτική επιβίωση ήταν επισφαλής. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Στεφανόπουλου ήταν που τον Απρίλιο του 1966 απελευθέρωσε τους υπόλοιπους 96 κομμουνιστές κρατούμενους. Οι ενέργειες αυτής της κυβέρνησης για τη διάλυση του παρακράτους υπενθυμίζουν τον ρόλο που έπρεπε να είχε εκπληρώσει η προηγούμενη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου στην πλήρη διάλυση του παρακράτους για να ξεπεράσει η ελληνικη κοινωνια τα καταλοιπα  του  εμφυλίου πολέμου.

Αντίθετα, ο Παπανδρέου χρησιμοποίησε τη δυσαρέσκεια από τον εμφύλιο πόλεμο και την παρατεταμένη υπαρξη του  παρακράτους για να χτίσει μια νέα πολιτική βάση και να ανατρέψει το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα της Ελλάδας, βασικό στοιχείο του οποίου ήταν η μοναρχία. Μεταξύ της οικειοθελους παραιτησης  του Γ. Παπανδρέου τον Ιούλιο του 1965 έως το στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματάρχων του Απριλίου 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε ό, τι μπορούσε για να προκαλέσει λαϊκές ταραχές. Ο Ανδρέας Παπανδρέου  συνεργάστηκε με τη Νεολαία Λαμπράκη που συνδεονταν με το ΚΚΕ / ΕΔA για να προκαλέσει διαδηλώσεις των αριστερων  ψηφοφορων.

Ο επακόλουθος πόλεμος των εντυπων και των εφημεριδων  αποτυπωνει  την  σύγκρουση μεταξύ των διαφορετικών πολιτικών φατριών της Ελλάδας. Αυτή η πολιτική πόλωση έδειξε επίσης ότι υπήρχαν ακομη  ζωντανα μεσα στην κοινωνια στοιχεια του παρακρατους,που προηγουμενως ειχαν κατασταλει και αδρανοποιηθει και ότι  μπορούσαν να επιβιώσουν ανετα  χωρίς περαιτέρω και  εντονότερη πολιτική καταστολή. Σε αυτό το πλαίσιο, η προηγούμενη άρνηση του Παπανδρέου να ακολουθήσει μια μετριοπαθή προσέγγιση ενώ ήταν στην κυβέρνηση για να βοηθήσει στη διευκόλυνση της διάλυσης του παρακράτους ήταν ακόμη πιο κατακριτέα.

Ο Κωνσταντίνος Β΄ και η βασίλισσα Άννα –Mαρία εκπλήρωσαν τα καθήκοντά τους κατά την περίοδο της πολιτικης κρίσης συμμετεχοντας  στην δημοσια ζωη σε κοινωνικες εκδηλωσεις ,τελετες, επισκεψεις σε ολη την Ελλαδα. Το βασιλικό ζεύγος παρέμεινε κοντά στους υπηκοους του με την πραγματοποιηση των υποχρεωσεων του  και της φιλανθρωπικής εργασίας σε όλη αυτή την ταραχώδη περίοδο. Τα τελευταία χρόνια ο  εξόριστος Κωνσταντίνος Β΄ και η βασίλισσα Άννα-Μαρία  αντλούσαν δύναμη και ευτυχία από τις αναμνήσεις τους όταν ήταν στην Ελλαδα  μονάρχες. Αυτό πιθανότατα υποστήριζε την  πίστη που ειχαν πριν το δημοψηφισμα του 1974 οτι τελικα θα επιστρεψουν στην Ελλαδα.

Ένας σημαντικός πολιτικός στόχος της κυβέρνησης Στεφανόπουλου επιτεύχθηκε τον Νοέμβριο του 1966 όταν είκοσι οκτώ αξιωματικοί και ο Ανδρέας Παπανδρέου βρεθηκαν ενοχοι να προσαχθουν σε δίκη για συνωμοσία για κατάληψη εξουσίας με  στρατιωτικό πραξικόπημα. (Ο Ανδρέας Παπανδρέου απαλλάχθηκε από τη σύλληψη λόγω της βουλευτικής ασυλίας του). Οι κατηγορίες μείωσαν σημαντικά το περιθώριο πραξικοπήματος στρατηγών, αλλά υπήρχε ακόμη ανάγκη μείωσης των πολιτικών εντάσεων.

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs

ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟ 1965.

 

                              

Η δημοκρατία απειλείται: Η συνωμοσία  του ΑΣΠΙΔΑ

Η αποκάλυψη της ύπαρξης του ΑΣΠΙΔΑ  ανησυχησε δεόντως τους ανώτερους διοικητές των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ιδιαίτερα τους αρχηγούς του στρατού. Η προοπτική ότι ο γιος του πρωθυπουργού συμμετείχε στον ΑΣΠΙΔΑ (ο οποίος απαρτίζονταν από 28 αξιωματικούς) δημιουργησε  ρίγη ανησυχιας στους  στρατηγούς της Ελλάδας, καθώς το τέλος του βάναυσου Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου είχε τελειώσει λιγότερο από είκοσι χρόνια πριν.

Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μετακίνησε την κρίση σε άλλο επίπεδο αντί να βρει πολιτικό συμβιβασμό. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κινήθηκε για να απολύσει τον μετριοπαθή υπουργό Άμυνας Πέτρο Γκαρουφαλιά τον Ιούλιο του 1965. Ως υπουργός Άμυνας ο Γεώργιος Παπανδρέου θα μπορούσε να προστατεύσει τους συνωμοτες αξιωματικούς του ΑΣΠΙΔΑ, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνεχίσουν να υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις. Αντίθετα με οσα διαδιδονταν, ο Κωνσταντίνος Β΄ήταν έτοιμος να επιβάλει κυρώσεις  στον Παπανδρέου για την απόλυση του Γαρουφαλιά. Η Αυτού Μεγαλειότητα δεν θεωρουσε σωστο   να επικυρώσει το διορισμό του Γ. Παπανδρέου ως νέου υπουργού Άμυνας λόγω σύγκρουσης συμφερόντων σχετικά με την ανάγκη διερεύνησης των κατηγοριων περι  ΑΣΠΙΔΑ και πιθανής εμπλοκής  του Ανδρέα Παπανδρέου και  της συμμετοχής σε αυτήν την αριστερή ομάδα. Ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου ζητησε  από τον βασιλιά να διορίσει κάποιον τριτο εκτός από τον εαυτό του ως νέο υπουργό Άμυνας.

Οι επικριτές των ενεργειών του Κωνσταντίνου Β ,στην άρνηση συμμόρφωσης του με τις πρωθυπουργικές επιθυμιες, υποστήριξαν ότι ο βασιλιάς απέτυχε σοβαρά στα καθήκοντά του ως συνταγματικός μονάρχης. Αυτή η κριτική παραβλεπει το γεγονός ότι αν ο Κωνσταντίνος Β΄ συναινούσε στο αίτημα του Γεωργίου Παπανδρέου να γίνει υπουργός Άμυνας, θα είχε αναπόφευκτα προκύψει ενα στρατιωτικό πραξικόπημα που θα προερχονταν απο ανωτατα μη αριστερα στελεχη του Στρατου .

Μπορεί να ακούγεται οξυμωρο το  να ειχε ξεσπασει ενα  «κεντρικό» στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά ο αρχηγός του στρατού Στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης είχε την τάση να κάνει στρατιωτικό πραξικόπημα για να αντιμετωπίσει μια αριστερή απειλή για τη δημοκρατία. Στρατηγοί πιστοί στο στρατηγό Γρηγόριο Σπαντιδάκη ήταν διατεθειμένοι να ιδρύσουν βραχυπρόθεσμη στρατιωτική προσωρινή κυβέρνηση προτού επιστρέψουν την χώρα σε μη στρατιωτική κυριαρχία. Σε αντίθεση με τους συνταγματάρχες του Γιώργου Παπαδόπουλου, οι στρατηγοί του στρατηγού Σπαντιδάκη πιθανότατα δεν θα είχαν κρατήσει την εξουσία επ 'αόριστον και δεν θα επιδιωκαν  να μεταστρέψουν την ελληνική κοινωνία ωστε να συμφωνησει στις ιδεολογικές τους προδιαγραφές.

Ο Βασιλευς  Κωνσταντίνος Β΄ προσπαθεί να διασφαλίσει τη δημοκρατία

Ο μη πολιτικά προκατειλημμένος Κωνσταντίνος Β΄ γνώριζε ακόμη καλά ότι ο διορισμός του Γεωργίου Παπανδρέου ως υπουργού Άμυνας θα προκαλούσε ένα «κεντρικό» στρατιωτικό πραξικόπημα. Το δίλημμα του βασιλιά θα μπορούσε να είχε επιλυθεί εάν ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν έτοιμος να συμβιβαστεί. Για τους Παπανδρέου ομως  η κρίση προσέφερε  μια χρυσή ευκαιρία να δημιουργήσουν μια νέα αριστερή βάση για να δημιουργηθει ενα κομμα αφωσιωμενο στην οικογενεια Παπανδρεου ωστε  αργότερα να ανακτήσει την εξουσία εάν μια συνταγματική κρίση προκαλούσε την παραίτηση του Γεωργίου Παπανδρέου απο πρωθυπουργό.

Οι σύμβουλοι του βασιλιά, όπως ο Παναγιώτης Πιπινέλης, συμβούλευαν ότι ο τρόπος για να αποφευχθεί ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν να διασφαλιστεί ότι θα διεξαχθεί αμερόληπτη δικαστική έρευνα. Ο Πιπινέλης υποψιάστηκε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου πιθανότατα ήταν εμπλεκομενος  με τονΑΣΠΙΔΑ και ότι η κατηγορίες κατά του νεότερου Παπανδρέου πιθανότατα θα οδηγούσαν τελικά στην καταδίκη του. Ο Πιπινέλης ήξερε ότι τα αποτελέσματα μιας ανεξάρτητης δικαστικής έρευνας θα εξουδετερωναν πολιτικά  τον Ανδρέα Παπανδρέου ή τουλάχιστον θα αφαιρούσαν την άμεση απειλή  «κεντρικού» στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Με στόχο την αποφυγή στρατιωτικού πραξικοπήματος ο Κωνσταντίνος Β΄ απέρριψε το αίτημα του Γεωργιου Παπανδρέου να διοριστεί υπουργός Άμυνας. Η Αυτού Μεγαλειότητα επανέλαβε στον πρωθυπουργό ότι η απολυση του Γαρουφαλια απο το υπουργειο Εθνικης Αμυνας     θα εγκριθεί με την προϋπόθεση ότι ο Παπανδρέου δεν θα αναλάβει προσωπικά το χαρτοφυλάκιο λόγω σύγκρουσης συμφερόντων. Ο εξοργισμένος πρωθυπουργός αρνήθηκε να υποχωρησει και να αρει τις απαιτησεις του και στη συνέχεια ενημέρωσε τον βασιλιά ότι θα υποβάλει την παραίτησή του την επόμενη μέρα. Ο Κωνσταντίνος Β΄ απάντησε ότι η προφορική διατύπωση του Παπανδρέου για την πρόθεσή του να παραιτηθεί αποτελούσε παραίτηση που έγινε αποδεκτή. (Η ημερομηνία παραίτησης του Παπανδρέου ήταν η 15η Ιουλίου 1965).

Οι πολιτικοί σύμβουλοι του βασιλεα  Κωνσταντίνου ΙΙ γνώριζαν ότι έπρεπε να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα για να αποφευχθεί ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Ως εκ τούτου, είχε προγραμματιστεί να ορκιστεί γρήγορα ο Πρόεδρος του κοινοβουλίου Γεώργιος Αθανασιάδης Νόβας ως νέος πρωθυπουργός μετά την αποχώρηση του Παπανδρέου από το βασιλικό παλάτι. Η επακόλουθη αναταραχή που προκάλεσε ο Παπανδρέας αύξησε μόνο την προοπτική ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος, εκτός εάν ο βασιλιάς εξασφάλιζε το διορισμό μίας  κυβέρνησης μειοψηφιας κατά τη διάρκεια της οποίας θα μπορούσε να διεξαχθεί αμερόληπτη έρευνα για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ.

Οι περισσότεροι βουλευτές της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ υποστήριξαν τον Γεώργιο Παπανδρέου ότι μαζί με τους βουλευτές της ΕΔΑ, καταψήφισαν τον Noβα. (Η EΡE και το δεξιό  Κόμμα  των Προοδευτικών ψήφισαν υπέρ του Noβα). Η Αυτού Μεγαλειότητα εκτίμησε οτι επρεπε να αποφευχθει το στρατιωτικο πραξικόπημα και ως εκ τούτου διόρισε τον Ηλία Τσιριμώκο, έναν εκφρασμένο σοσιαλιστή και πρώην βουλευτή της  EΔA, ως τον επόμενο πρωθυπουργό στις 20 Αυγούστου. Ο Τσιριμώκος με τη σειρά του δεν κατάφερε να κερδίσει την κοινοβουλευτική έγκριση, αλλά η επόμενη επιλογή του βασιλιά που ηταν ο Στέφανος Στεφανόπουλος πετυχε μετα βιας να παρει την κοινοβουλευτικη πλειοψηφια με το μερος του και έγινε πρωθυπουργός τον Σεπτέμβριο του 1965. Το κοινοβούλιο στη συνέχεια προχώρησε τον Νοέμβριο έτσι ώστε η νέα κυβέρνηση να παρει ψηφο εμπιστοσυνης.

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs

Το διπλό παιχνίδι του Γεωργίου Παπανδρέου

 Η παλια αλεπου κινειται εχθρικα εναντιον της πολιτικης ηρεμιας και  μετριοπαθειας .

Η βασίλισσα Άννα-Μαρία ήταν έτοιμη να αφιερώσει τη ζωή της στην Ελλάδα, όπως είχε κανει και η Πριγκίπισσα Αλίκη. Δυστυχώς, η δολια διπλοπροσωπια  του πρωθυπουργού Γιώργη Παπανδρέου έγινε εμφανής τη στιγμή του βασιλικού γάμου. Η βασίλισσα Φρειδερικη παρολο  το πένθος της  εκανε  την πρώτη της δημόσια εμφάνιση στο γάμο. Σε αντίθεση με τη επικρατουσα  άποψη, η βασίλισσα Φρειδερικη δεν ήταν σε οικονομικά καλή κατασταση. Η  Μεγαλειότητα της έγραψε εμπιστευτικά στον πρωθυπουργό ζητώντας βοήθεια για την οικονομική της κατάσταση.

Ο Γιώργος Παπανδρέου διέρρευσε στην δημοσιοτητα  την προσωπική αλληλογραφία της βασίλισσας και στη συνέχεια υποκριτικά υπερασπίστηκε την  Μεγαλειότητα της. Για να υπονομεύσει περαιτέρω τη θέση της βασίλισσας Φρειδερίκης, ο πρωθυπουργός Παπανδρέου  θέσπισε νέο νόμο περί λογοκρισίας του Τύπου που  έκανε ευκολη την δημοσιογραφικη επιθεση  στη βασίλισσα Φρειδερίκη.

Ο Γιώργος Παπανδρέου υποσκέλισε επίσης σημαντικους υπουργούς στην κυβέρνησή του και τελικά ανέλαβε τα υπουργικά χαρτοφυλάκια Παιδειας  και Εξωτερικών . Οι αναμενόμενες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις για τη διάλυση του παρακράτους, όπως η απελευθέρωση των υπόλοιπων κομμουνιστών κρατουμένων δεν τέθηκαν ποτε σε ισχύ. Η μόνη ουσιαστική μεταρρύθμιση που πραγματοποίησε ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν η μεταρρύθμιση του σχολικού προγράμματος.

Ιδιαίτερη διαμάχη συνδέθηκε στις αρχές της πρωθυπουργίας του Παπανδρέου με τον ρόλο του γιου του. Σε μια πράξη κατάφωρου νεποτισμού ο Ανδρέας Παπανδρέου διορίστηκε απο τον πρωθυπουργο πατερα του  αναπληρωτής υπουργός οικονομικού συντονισμού. Αν και ο Ανδρέας υποτιθεται οτι ηταν αμερικανοφιλος, αυτός ήταν που κινήθηκε να απαγορεύσει τις εκπομπές της Voice of America στην Ελλάδα και αυτός ηταν που αντιτάχθηκε δημοσίως στην ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Ακόμη και σε αυτό το πρώιμο στάδιο ήταν οι ισχυρισμοί περι διαφθοράς εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου, οι οποίοι τον υποχρεωσαν  να παραιτηθεί από  υπουργός τον Ιούνιο του 1964 για την ανάθεση μιας προσοδοφόρας σύμβασης σε έναν φίλο του. Μετά από μια προχειρη και βιαστικη  έρευνα, ο Ανδρέας Παπανδρέου επαναδιορισθηκε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ως υπουργός.

Το σεναριο που επινοησε σχετικά με την αποτυχία του ο γερος Παπανδρέου σε οτι αφορουσε τις  αναμενόμενες μεταρρυθμίσεις που δεν εγιναν και την υποστήριξη του γιου του ,ήταν να προβάλει τη δικαιολογια ότι σαμποτάρεται από «αντιδραστικά» στοιχεία που υπαρχουν στην κυβέρνηση και το κόμμα του. Στην πραγματικότητα, η στρατηγική του Παπανδρέου ήταν να αυξήσει τις προσδοκίες για μεταρρυθμισεις δημαγωγοντας , να αποφύγει σκόπιμα να προβει σε μεταρυθμισεις  και στη συνέχεια να μετατρέψει την απογοήτευση των λαικων μαζων σε μια νέα φανατικη  πολιτική βάση της αριστερής πτέρυγας της Ε.Κ. , έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί υπογεια  ένα ρηγμα με τα μετριοπαθή στοιχεία της Ε.Κ. Ένα αποδεικτικο στοιχειο σε σχέση με αυτό το δολιο πολιτικό παιχνίδι ανακαλυφθηκε  τον Ιούνιο του 1965 όταν ο συντηρητικός Τύπος αποκάλυψε την ύπαρξη μιας αριστερής ομάδας αξιωματικών του στρατού που ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τον Ανδρέα Παπανδρέου!

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs

Οι Βασιλικοι Γάμοι το 1964. Η Ελληνική Μοναρχία σε Ρήξη με τους Πολιτικούς.

                    

Οι βασιλικοι  γάμοι το 1964: Η ελληνική μοναρχία προετοιμαζεται να ερθει σε ρηξη με τους πολιτικους.

Η διαθεση  της μοναρχίας για τη δημιουργία καλής θέλησης και εθνικής ενότητας ήταν  προφανης όταν ο γάμος του Κωνσταντίνου Β 'με την πριγκίπισσα Άννα-Μαρία της Δανίας γιορτάστηκε με μεγάλη λαμπροτητα τον Σεπτέμβριο του 1964. Η τότε δεκαέξι χρονών πριγκίπισσα της Δανίας ήταν η νεότερη από τις τρεις κόρες του Φρειδερικου  IX * και αναμφισβήτητα οι πιο όμορφη και δημοφιλης.

(* Ο βασιλιας Χριστιανος  X, πατερας του Φρειδερικου  IX ,δεν φορούσε το αστέρι του Δαβίδ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής όπως υπαρχει διαδεδομενη αυτη φήμη. Οι Εβραίοι στη  κατεχόμενη απο τους γερμανους  Δανία δεν ήταν υποχρεωμένοι να φορούν αυτό το σύμβολο. Ωστόσο, ο Χριστιανος  X΄ ενημέρωσε τους Ναζί Γερμανούς ότι εάν εισήγαγαν το αστέρι του Δαβιδ θα φορούσε ένα στην καθημερινή του βόλτα στην πρωτεύουσα για να δείξει αλληλεγγύη με τους εβραίους υπηκόους του!!).Εκανε αντισταση στους Γερμανους κατακτητες.

Η ανακοίνωση των αρραβωνων  της πριγκίπισσας Aννας Μαριας(Αnne-Marie) με τον Έλληνα Πρίγκιπα Κωνσταντινο τον Ιανουάριο του 1963 αντιμετωπίστηκε με ανησυχία στη Δανία διότι η πριγκιπισσα  θα εισήρχετο σε επικίνδυνο πολιτικό έδαφος με αυτον τον  γάμο . Υπήρχε επίσης ανησυχία στη Δανία σχετικά με το ποια θα ήταν η κατάσταση της πριγκίπισσας Άννας-Μαρίας σε σχέση με τη βασίλισσα Φρειδερίκη. Η Φρειδερικη διατήρησε τον τιτλο της Βασίλισσας  έως ότου παντρεύτηκε ο γιος της και ήταν γνωστό ότι η βασίλισσα Φρειδερίκη σκόπευε να διατηρήσει τον τίτλο της «Βασίλισσας» και μετά τον βασιλικό γάμο.

Η τηλεοπτική υποστήριξη του βασιλια Φρειδερικου  IX προς αυτον τον  γάμο και η δημόσια συμβουλή του στο αρραβωνιασμένο ζευγάρι να αγαπούν και να υποστηρίζουν πάντα ο ένας τον άλλον, ανεξάρτητα από τις οποιες συνθήκες, πετυχαν την  δημόσια έγκριση των Δανών για το γάμο. Το κοινοβούλιο της Δανίας κατά συνέπεια συναινεί τον Ιούλιο του 1964 στον γάμο της πριγκίπισσας Άννας-Μαρίας. Υπό το φως των επακόλουθων γεγονότων, το βασιλικό ζεύγος οντως πορευτηκε με την προτροπη του αείμνηστου βασιλιά Φρειδερικου.

Η βασίλισσα Άννα-Μαρία δεν ηταν τοσο δημοφιλης στους ψηφοφορους οσο  η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Παρ 'όλα αυτά, η βασίλισσα Anne-Marie αποτελεί σταθερά τον πύργο δύναμης για τον άντρα και την οικογένειά της. Το κύριο μειονέκτημα του γάμου του Κωνσταντίνου Β 'με την Άννα-Μαρία ήταν ότι φαινόταν να ενισχύει τους ισχυρισμους των αντιμοναρχικων ότι η ελληνική βασιλική οικογένεια «δεν είναι πραγματικά ελληνική», ειδικά επειδή η βασίλισσα προερχόταν από τη χώρα καταγωγής της δυναστείας.

Οι Ρεπουμπλικανικοί επικριτές της βασίλισσας Άννας-Μαρία δεν της έδωσαν ποτέ την αναγνώριση  ότι ασπαστηκε την  Ελληνική Ορθοδοξία πριν από το γάμο της, οτι παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο δανικό θρόνο, δίνοντας την πλήρη πίστη στην Ελλάδα και ανατρέφοντας τα παιδιά της ως Έλληνες. Κατά τη διάρκεια των τριών ετών, όταν η Βασίλισσα Άννα-Μαρία έζησε στην Ελλάδα, η  Μεγαλειότητά της ανέλαβε εκτεταμένες φιλανθρωπικές δραστηριότητες μέσω του «Ταμείου της Βασιλισσης» (ενας οργανισμος που ενισχύθηκε και απο Δανους πολιτες). Αυτή η φιλανθρωπική οργάνωση υποστήριξε ένα πρόγραμμα μικροπιστώσεων για να βοηθήσει τις φτωχές γυναίκες.

Επιπλέον, η Μεγαλειότητα της σταθηκε  μια διαρκής υποστήριξη στον βασιλεα συζυγο της  καθ 'όλη τη διάρκεια της πολιτικής αναταραχής, ενώ παρέμενε πάντα μακριά από την πολιτική. Με πολλούς τρόπους η βασίλισσα Άννα-Μαρία αντιπροσωπεύει το καλύτερο από αυτό που θα μπορούσε να είχε η ελληνική μοναρχία αν δεν υπήρχε η στρεψοδικια και απατεωνια (αλητεια)  των Παπανδρέου και η τραγική ηλιθιότητα του επιορκου συνταγματάρχη Γιώργου Παπαδόπουλου.

Ο γάμος του Κωνσταντίνου Β 'και της πριγκίπισσας Άννας-Μαρίας το Σεπτέμβριο του 1964 ήταν ο πρώτος βασιλικός γάμος στην τηλεόραση. Αυτός ο γάμος παρακολουθήθηκε από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και ήταν  πρωτοσέλιδο στα  διεθνή νέα. Όλη η Αθήνα φάνηκε να γιορτάζει το γάμο. Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου παρευρέθηκε στο γάμο με καλό πνεύμα. Ο Κωνσταντίνος Β΄ εμφανισε  δημοσίως τον πρωθυπουργό σαν την  πατρικη  φιγούρα μετά τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα του.

Ο βασιλικός γάμος ήταν επίσης αξιοσημείωτος για το ευρύ φάσμα των βασιλέων από όλο τον κόσμο που παρευρέθηκαν. Η ελληνική βασιλική οικογένεια δεν αναγνώρισε καμία διάκριση μεταξύ εκθρονισθεντος και εν ενεργεια βασιλεως. Ο Κωνσταντίνος Β΄ θεωρησε ολους τους βασιλεις το ιδιο , με πλήρη βασιλική κατάσταση, ίσως η πιο συγκινητική μεταχειριση εγινε  στον  Βασιλιά Φαρούκ, τον και άδικα εκθρονισθεντα και εξορισθεντα  Αιγύπτιο μονάρχη..

 ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ  ΑΛΙΚΗ -ΔΟΥΚΑΣ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Το Θάρρος της πριγκίπισσας Αλίκης.

Αυτός ο βασιλικός γάμος ανέδειξε επίσης τους στενούς δεσμούς μεταξύ της βρετανικής  και ελληνικής βασιλικής οικογενειας. Ο πρίγκιπας Κάρολος και η πριγκίπισσα Άννα εκπροσώπησαν τη βρετανική βασιλική οικογένεια και η ορθόδοξη μοναχή που τους χαιρέτησε στο αεροδρόμιο δεν ήταν άλλη από τη γιαγιά τους, την πριγκίπισσα Αλίκη! Η γιαγιά τους, ήταν Βρετανίδα γεννημένη Γερμανίδα πριγκίπισσα που παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Ανδρέα το 1903.

Η υψηλοτητα της  υπέμεινε τα δεινά της εξορίας ως μέλος της ελληνικής βασιλικής οικογένειας. Ήταν η πριγκίπισσα Αλίκη που ζήτησε από τους Βρετανούς να σώσουν τον σύζυγό της Πρίγκιπα Ανδρέα ,από  εκτέλεση που θα  έκαναν οι βενιζελικοι, αποστέλλοντας το HMS Calypso το 1922. Η πριγκίπισσα Αλίκη είχε την ιδέα ότι ο σύζυγός της θα αντικαταστήσει τον «πρόεδρο» της Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας το 1929. Μέχρι την αποκατάσταση της μοναρχίας το 1935, ο γάμος του Πρίγκιπα Ανδρέα και της Πρίγκιπας Αλίκη είχε τελειώσει.

Η Πριγκίπισσα Αλίκη επέστρεψε στην Ελλάδα το 1938 όπου αφιερώθηκε στη φιλανθρωπική εργασία. Η υψηλοτητα της ήταν το πιο εξέχον μέλος της ελληνικής βασιλικής οικογένειας, μαζί με την Πριγκίπισσα Έλενα, (μια Ρώσίδα Μεγάλη Δούκισσα που ήταν η μητέρα της Πριγκίπισσας Μαρίνας) που έμεινε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής.

Η φτωχή πριγκίπισσα χρησιμοποίησε τις επαφές της με τη σουηδική βασιλική οικογένεια (η αδερφή της ήταν η  πριγκίπισσα συζυγος  του διαδοχου της Σουηδιας) για να παράσχει την απαραίτητη βοήθεια στους κατοίκους της Αθηνας που επληξε ο πολεμος. Η πριγκίπισσα Άλικη συνέχισε το φιλανθρωπικό της έργο κατά τη διάρκεια και μετά τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο. (Το φιλανθρωπικο  έργο της πριγκίπισσας Αλίκης και της πριγκίπισσας Έλενας ήταν αθροιστικοί παράγοντες που συνέβαλαν στην ψηφοφορία υπέρ του βασιλιά στο δημοψήφισμα του 1946). 

Το 1949, η Υψηλοτητα της  ίδρυσε μια Ελληνικό Ορθόδοξο τάγμα μοναχών, τη Χριστιανική Αδελφότητα της Μάρθας και της Μαρίας. Φορώντας την μοναχικη ενδυμασια , η πριγκίπισσα Αλίκη τραβηξε  την προσοχή του κοινου ,στη στέψη της νύφης της ως βρετανής βασίλισσας το 1953. Αν και η πριγκίπισσα Αλίκη διατήρησε εγκάρδιες σχέσεις με την ελληνική βασιλική οικογένεια, ο Κωνσταντίνος Β΄ ήταν πιο οικειος στην πριγκίπισσα  Έλενα, η οποία πέθανε το 1957.Οι δυο αυτες πριγκιπισσες επιδοθηκαν σε εναν ευγενη ανταγωνισμο φιλανθρωπιας οσο ζουσαν στην Ελλαδα.

Με  μεγάλη απροθυμία η Πριγκίπισσα Αλίκη δέχτηκε την προσφορά του γιου της να αναχωρήσει από την Ελλάδα για να μετακομίσει στο Μπάκιγχαμ το 1967 μετά το πραξικόπημα των επιόρκων συνταγματαρχών. Η πριγκίπισσα Αλίκη δέχτηκε την προσφορά του γιου της λόγω της κακής υγείας της. Κατα την διαμονη της στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, η Πριγκίπισσα Αλίκη αγαπηθηκε απο τα εγγονια της , επιμένοντας πάντα να την αποκαλουν «Γιά», η ελληνική λεξη για τη «γιαγιά». Η πριγκίπισσα Άλίκη πέθανε τον Δεκέμβριο του 1969.

Η μεταθανάτια επιθυμία της Υψηλοτητας της  να ταφεί στο μοναστηρι της Μαρίας Μαγδαληνής στην Ιερουσαλήμ πραγματοποιήθηκε το 1988. Το 1994 η πριγκίπισσα Αλίκη αναγνωρίστηκε από το Ισραήλ ως «Δίκαιη μεταξύ των Εθνών» στο μνημείο του Γιαντ Βασέμ για όσους είχαν πεθάνει στο Ολοκαύτωμα . Αυτό το βραβείο απονεμήθηκε στην πριγκίπισσα Αλίκη επειδή η  υψηλοτητα της είχε στεγάσει μια εβραϊκή οικογένεια, τους Κοέν, στο διαμέρισμα της στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Ένα επιζών μέλος της οικογένειας Cohen παρευρέθηκε στην τελετή, όπως και ο Δούκας του Εδιμβούργου και η αδερφή του πριγκίπισσα Σοφια του Ανόβερου.

(* Παρόλο που η πριγκίπισσα Σόφια είχε παντρευτεί με γερμανούς βασιλείς, η  Υψηλότητα  της  παρέμεινε Έλληνιδα Χριστιανη  Ορθόδοξη. Η Βασιλική Υψηλότητά της με υπερηφνεια εκαμνε το ορθοδοξο σημειο του  σταυρού στην τελετή απονομής).

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs

Η Βασίλισσα Φρειδερικη Προχωρά στην Πλήρη Συμφιλίωση με την Φιλελευθερη Παραταξη.

 
Αγωνας Εναντι στον Χρονο: Η Βασίλισσα Φρειδερικη Προχωρά στην Πλήρη Συμφιλίωση με την Φιλελευθερη Παραταξη.

Η βασίλισσα Φρειδερικη είχε πραγματικές ανησυχίες για το μέλλον του γιου της, όταν ο Βασιλιάς Παύλος διαγνώστηκε με καρκίνο το 1963. Η Μεγαλειότητά της ανησυχούσε ότι ο πολιτικά αδιάφορος γιος της δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στους πολιτικούς μηχανισμούς του «ανενδοτου αγώνα» του Γεωργίου Παπανδρέου. Η βασίλισσα κατά συνέπεια πίστευε ότι η μοναρχία έπρεπε να καταλήξει σε συμφιλίωση με το Φιλελεύθερο στρατόπεδο (με τη μορφή της Ένωσης Κέντρου ) πριν ο γιος της ανέβει στο θρόνο.

Η βασίλισσα Φρειδερίκη πίστευε ότι η ευνοια της Ε.Κ. προς την μοναρχια θα μπορούσε να αποκτηθεί χωρίς να αποξενωθεί η συντριπτικά μοναρχικη EΡE εάν η μοναρχία ερχοταν σε ρηξη με τον Καραμανλή. Πιστεύε η βασίλισσα οτι  η διαδοχη κατασταση στη Ε.Κ. μετα τον Γεωργιο Παπανδρέου  θα ηταν ο Σοφοκλης Βενιζελος. Πράγματι, αναμενόταν ότι ο γηραιος  Παπανδρέου θα μπορούσε να πεθάνει κατά τη διάρκεια της επόμενης κοινοβουλευτικής περιόδου και θα τον  διαδέχοταν ο  φιλομοναρχικος Σοφοκλής Βενιζέλος. Εν πάση περιπτώσει υπηρχε η πεποιθηση  ότι ο νεότερος Βενιζέλος θα εμποδιζε την μεγαλη  επιρροή του Ανδρεα Παπανδρέου. Επιπλέον, η βασίλισσα Φρειδερικη προέβλεπε ότι μια κυβέρνηση της Ε.Κ. θα διαλυε πλήρως το Παρακρατος, το οποίο δεν μπορούσε να το κάνει μια κυβέρνηση EΡE λόγω της αντίθεσης των  ψηφοφορων της. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα  η  Μεγαλειότητα της πίστευε ότι θα επέτρεπε στο Έλληνικο Στέμμα να κάνει τη μετάβαση σε μια πλήρως μη κομματικοποιημενη  βασιλευομενη δημοκρατια.

Η βασίλισσα προσπάθησε την πολιτική μετατόπιση προς το Κεντρο αφού αυτή και η κόρη της Πριγκίπισσα Ειρήνη κυνηγηθηκαν  από αριστερους διαδηλωτές,  σε μια ιδιωτική επίσκεψη στο Λονδίνο το 1963. Επομένως, όταν ο Πρωθυπουργός Καραμανλής συμβούλεψε τον Βασιλιά Παύλο να ακυρώσει την προγραμματισμένη επίσημη επίσκεψή του στο Λονδίνο που είχε προγραμματιστεί για αργότερα εντος του 1963, ο βασιλιάς αρνήθηκε να το πράξει μετά από συμβουλή της γυναίκας του. Δεδομένου ότι η βασίλισσα Φρειδερικη πιστευε πως  κατά πάσα πιθανότητα ο Καραμανλης θα παραιτείτο απο πρωθυπουργός τον Ιούνιο του 1963 λόγω της άρνησης του βασιλεως Παυλου στο να ακολουθήσει τις συμβουλές του.

(* Η πρόβλεψη του Καραμανλή αποδείχθηκε σωστή και η ελληνική βασιλική επίσκεψη αμαυρώθηκε από εκτεταμένες εχθρικές διαδηλώσεις στη Βρετανία. Η Ελισάβετ Β ' ενω συνοδευε τους ελληνες βασιλεις  εγινε αντικειμενο  κοροιδιας και κραυγων αποδοκιμασιας και  δυσφορίας και αυτό έκανε την βασιλισσα Φρειδερικη να κλαψει δημοσίως για πρώτη φορά).

Η παραίτηση του Καραμανλή εθεσε τελος στην προηγούμενη  του φιλία με τη βασίλισσα Φρειδερικη. Αν και κανείς δεν θα το υποπτευοταν  τότε ο Καραμανλής θα κρατουσε την εκδίκηση του για  αργότερα,και εναντιον της βασιλικης  ελληνικής οικογένειας και  ιδιαίτερα για τη βασίλισσα Φρειδερικη. Αλλά όπως ακριβώς του Καραμανλή, ετσι και ο κακός χειρισμός του Ανδρέα Παπανδρέου σε μια αντιθετη κατευθυνση, εγινε αιτια η κακία τους εναντίον της ελληνικής βασιλικής οικογένειας να είχε εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα.

Ο Παναγιώτης Πιπινέλης, ο απερχόμενος Υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Καραμανλή, και ένας από τους βασικούς πολιτικούς συμβούλους του Βασιλιά Παύλου, δημιούργησε μια υπηρεσιακη κυβέρνηση μετά την παραίτηση του Καραμανλή. Μια διάδοχη μη κομματική υπηρεσιακη κυβέρνηση (με επικεφαλής τον Στυλιανό Μαυρομιχάλη, Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου) σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο μετά την επιστροφή του Καραμανλή από διακοπές στο εξωτερικό για να αμφισβητήσει τις πρόωρες εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 1963.

Η κομμουνιστικη EΔA απεκτησε ρυθμιστικο ρολο  στην ισορροπία της εξουσίας στις εκλογές του Νοεμβρίου 1963, με αποτέλεσμα ο Γεωργιος Παπανδρέου να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφιας της Ένωσης Κεντρου. Η ιστορική επιρροή των εκλογών του 1963 ήταν ότι η αποτυχία του Καραμανλή να κερδίσει οδήγησε στην παραίτησή του από την αρχηγια της EΡE και την αναχώρηση για μια ελβετική εξορία. Τον  Καραμανλή διαδέχθηκε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ως ηγέτης της EΡE, ο οποίος παραδόξως, ήταν δημοκρατικός παρά το γεγονός ότι το κόμμα του ήταν υπερβολικά μοναρχικό.

Ο Γιώργος Παπανδρέου υπηρέτησε ως πρωθυπουργός για λίγο περισσότερο από ένα μήνα κατά τη διάρκεια του οποίου μοιρασε  επιδέξια και λαικιστικα παροχες πριν παραιτηθεί τον Δεκέμβριο του 1963 για να ερθει  μια άλλη υπηρεσιακή κυβέρνηση που ανέλαβε τα καθήκοντά της μέχρι να διεξαχθούν νέες κοινοβουλευτικές εκλογές τον Φεβρουάριο του 1964. Ο Παπανδρέου ηγήθηκε της Ενωσης Κεντρου.

Αν και ο Βασιλιάς Παύλος ήταν σοβαρα άρρωστος, η  Μεγαλειότητα του επέμενε να παρεβρεθει στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, διότι αυτό φαινοταν να δείχνει την τελική συμφιλίωση της μοναρχίας με το στρατόπεδο των Φιλελευθέρων. Η ταχεία σειρά γεγονότων που συνέβησαν μετά την παραίτηση του Καραμανλή τον Ιούνιο του 1963 προφανώς κορυφώθηκε με το θάνατο του Βασιλιά Παύλου στις αρχές Μαρτίου 1964.

Το  διαδεδομένος και ευρυτατο πένθος για τον  θάνατο του Βασιλιά Παύλου και τα διεθνή αφιερώματα στην  Μεγαλειότητα του, έδειχναν ότι η συνέχεια της ελληνικής μοναρχίας ήταν εξασφαλισμένη. Πράγματι, το κύριο επίτευγμα του αείμνηστου βασιλιά φάνηκε να κερδίζει τη συνολική λαικη αποδοχή υπερ της μοναρχίας. Σε αναδρομή, το βασικό επίτευγμα του Βασιλιά Παύλου ήταν ότι η  Μεγαλειότητα του ήταν ο μοναδικός Έλληνας μονάρχης που  πέθανε ειρηνικά και η βασιλεία του ήταν αδιάκοπη.

Η ανάληψη του θρονου απο τον  Κωνσταντίνο Β 'τον Μάρτιο του 1964 φάνηκε επίσης να εδραιώνει τη μοναρχία καθώς ο νέος βασιλιάς ήταν γνωστό ότι δεν είχε μεροληπτικο πολιτικό πνεύμα. Ίσως ο πρώτος κακός οιωνος για τη βασιλεία του Κωνσταντίνου Β΄ ήταν ότι ο Σοφοκλής Βενιζέλος πέθανε το τον Φεβρουάριο πριν ο Παπανδρέου ορκιστεί πρωθυπουργός.

Ο απροσδόκητος θάνατος του Σοφοκλή Βενιζέλου ανέστρεψε τα σχεδια  που είχε οραματιστεί η βασίλισσα Φρειδερίκη ότι ο ηλικιωμένος Γεώργιος Παπανδρέου θα πέθαινε και θα τον διαδέχονταν ο ένθερμος μοναρχικός και μετριοπαθής Βενιζέλος. Παρ 'όλα αυτά, η πτέρυγα του Βενιζέλου μεσα στην Ενωση Κεντρου ήταν ακόμα ισχυρή και αρχηγος της ηταν ο  ανιψιος του Σοφοκλή Βενιζέλου, ο υπουργος Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Τώρα ήταν γενικά αναμενόμενο ότι η νέα κυβέρνηση της Ε.Κ. θα προχωρούσε στην πλήρη διάλυση του παρακρατους.

https://www.socialactionaustralia.com/project/183-the-fall-of-constantine-ii-and-the-greek-financial-crisis.html?fbclid=IwAR0H6b9BO_SMGF0ZfG56tNw2Mp78vHJXxzNpluCo8fhMzB_tcxGObeYUnUs