ΚΙΝΗΜΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ 30ης ΠΡΟΣ 31η ΜΑΙΟΥ 1951.

                                               

https://www.facebook.com/kostas.patialiakas.

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

ΨΗΓΜΑΤΑ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΚΙΝΗΜΑ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ 30ης ΠΡΟΣ 31η ΜΑΙΟΥ 1951.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ.

Το κίνημα της 30ης προς 31η Μαΐου 1951 αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σκοτεινά γεγονότα της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας. 

Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος αντιλαμβανόμενος πως το βασιλικό ζεύγος τον ήθελε μακράν της πολιτικής σκηνής, αποφάσισε να πολιτευθεί με αποτέλεσμα να έλθει σε ρήξη με τα ανάκτορα. 

Μετά από ένα εργώδες παρασκήνιο στις 29 Μαΐου 1951 υπέβαλε την παραίτησή του από την αρχιστρατηγία. 

Ο Πρωθυπουργός Σοφοκλής Βενιζέλος και η ανωτάτη στρατιωτική ηγεσία απέτυχαν να τον μεταπείσουν. Όμως μια ομάδα αξιωματικών, κατωτέρων, ανωτέρων και ανωτάτων, έκρινε ότι χρειάζονταν δραστικότερα μέτρα.

ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Τη νύκτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1951 συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του Μετοχικού Ταμείου Στρατου (ΜΤΣ) περίπου 12 αξιωματικοί, που κατείχαν καίριες θέσεις σε Μονάδες του Λεκανοπεδίου Αττικής, με επικεφαλής τους Ταξίαρχους Α. Χρηστέα και Στ. Ταβουλάρη, και αποφάσισαν να αποτρέψουν δυναμικά την παραίτηση του Παπάγου. Κινητοποίησαν λόχους Πεζικού και έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τα Γενικά Επιτελεία, που έδρευαν στο χώρο των παλαιών ανακτόρων, όπου έδρασε ο τότε Λοχαγός Δημήτριος Ιωαννίδης, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και το αεροδρόμιο του Τατοΐου. Σταδιακά η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία αφυπνίσθηκαν, αλλά οι ανώτατοι αξιωματικοί, που κατόρθωσαν να φθάσουν στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, διαπίστωσαν ότι οι υφιστάμενοι τους στασιαστές δεν τους υπάκουαν.

Ο Παπάγος, που ενημερώθηκε έγκαιρα, σκόπιμα καθυστέρησε να προσέλθει στις 06.30 ώρα της 31ης Μαΐου στο Επιτελείο και σε ομιλία του προς τα συγκεντρωμένα στελέχη καταδίκασε με σφοδρότητα την αντιπειθαρχική αυτή εκδήλωση, που έκανε ζημιά και στον ίδιο, γιατί δεν ήθελε η έναρξη της πολιτικής του καριέρας να συνδεθεί με ένα στρατιωτικό κίνημα.

Αρχικά οι Βενιζέλος και Παπάγος συμφώνησαν στην πλήρη συγκάλυψη του γεγονότος, ενόψη της ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ανάγκη αποφυγής οποιουδήποτε αρνητικού σχόλιου για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Διατάχθηκαν ανακρίσεις για την κίνηση των αξιωματικών και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές συνδέθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του Παπάγου με τον ΙΔΕΑ(Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών). Οι αξιωματικοί που κατηγορήθηκαν για τη συμμετοχή των αμνηστεύθηκαν από την κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα τον Ιανουάριο του 1952 και αργότερα από την κυβέρνηση του Παπάγου επανήλθαν στο στράτευμα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Το κίνημα της 30ης προς 31η Μαΐου 1951 δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά ως ένα είδος προκήρυξης στασιαστικού χαρακτήρα. Οι κινηθέντες αξιωματικοί δεν είχαν ως σκοπό την κατάληψη της εξουσίας, αλλά τη μη παραίτηση του Παπάγου. Το κίνημα δεν αφορούσε τον ΙΔΕΑ, γιατί μεταξύ των στασιαστών υπήρχαν στελέχη, που δεν ήταν μέλη του ΙΔΕΑ. Το κίνημα απέτυχε γιατί δεν είχε την υποστήριξη οποιουδήποτε θεσμικού ή εξωθεσμικού παράγοντα, αλλά και γιατί δεν ήταν σοβαρά σχεδιασμένο. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι οι κινηματίες δεν επιχείρησαν να συλλάβουν μέλη της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

ΠΗΓΕΣ.

1.Νεώτερη ιστορία της Ελλάδας 1940-1974 του Σ. Γρηγοριάδη.

2.Άρθρο του Δημ. Παπαδιαμάντη στην Καθημερινή.

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΒΒΒΒ

1.Στρατηγε δικιο ειχε ο βασιλιας που δεν τον ηθελε τον Παπαγο,φαινεται απο την εκδηλωση του κινηματος.

Αξιοσημειωτο ειναι και το γεγονος οτι ο ενας κινηματιας αμνηστευει τον αλλον(τι παπαγος ,τι πλαστηρας!) ....οπως ο γερο-καραμανλης που εφερε τον ανδρεα και τον εκανε δημοσιο υπαλληλο τοτε το ΄62.

Κορακας κορακου ματι δεν βγαζει.

Μονο ο βασιλιας Παυλος καταλαβε το προβλημα...ευχαριστω για την ενημερωση.

2. Οι  Ελληνες  υποτιθεται  οτι  εφηυραν την ιδεα του  μετρου,αλλα μαλλον  ποτε  δεν  την εφαρμοσαν την ιδεα  του  μετρου παροτι  την εφηυραν.

29 Μαΐου 1917. Ὁ Βασιλευς Κωνσταντῖνος ΙΒ' παραιτεῖται ἐκβιαζόμενος ἀπὸ τὴν Entente.

https://sanshmerafilonoi.gr/2013/05/29/f-29-maioy-1917-o-konstantinos-paraiteitai-ekbiazomenos-apo-thn-entente/

Ὁ Κωνσταντῖνος  ΙΒ΄(ή Α' ), ἤθελε νὰ κρατήσῃ τὴν Ἑλλάδα οὐδέτερη στὸν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένεκα στρατηγικων  - στρατιωτικων λογων (αγγλικη  ναυτικη υπεροχη, κινδυνος βουλγαρικης επιβουλης,κινδυνος τουρκικης επιθεσης,συμμαχικη αφερεγγυοτητα κλπ)

Ἡ Entente ἤθελε τὴν Ἑλλάδα στὸν πόλεμο γιὰ τοὺς δικούς της λόγους.

Ὁ Βενιζέλος, βασικὸς ὑποστηρικτὴς τῆς Entente, μὲ τὸ πραξικόπημα  τῆς «Ἐθνικῆς Ἀμύνης» στὴν Θεσσαλονίκη, οὐσιαστικῶς ἔβαλε τὴν χώρα μας στὸν Πόλεμο.

Στὶς 27 Σεπτεμβρίου τοῦ 1916 (10 Ὀκτωβρίου) παραιτεῖται ἡ κυβέρνησις Καλογεροπούλου Νικολάου, ποὺ ἐπιθυμοῦσε τὴν εἴσοδο τῆς χώρας μας στὸν πόλεμο, ἡ ὁποία εἶχε σχηματισθῇ μόλις στὶς 3 Σεπτεμβρίου (16 Σεπτεμβρίου) τοῦ 1916.  Εἶχε προηγηθῇ ἔντονος περίοδος ἐκλογικῶς ἀναμετρήσεων.

Τὴν ἰδίαν ἡμέρα, 27 Σεπτεμβρίου τοῦ 1916,  ἀναλαμβάνει ἡ κυβέρνησις τοῦ Σπυρίδωνος Λάμπρου.

Στὶς 13 Ὀκτωβρίου τοῦ1916 (26 Ὀκτωβρίου) ὁ Βενιζέλος φεύγει γιὰ τὴν Κρήτη, διότι δὲν κατάφερε νὰ πείσῃ τὸν Κωνσταντῖνο γιὰ τὴν εἴσοδό μας στὸν πόλεμο γενικῶς καὶ γιὰ τὴν συμπράξί μας μὲ τὴν Entente. 

Ἐκεῖ ἀνακοινώνει τὸν σχηματισμὸ ἄλλης κυβερνήσεως, μὲ τὸν ναύαρχοΚουντουριώτη καὶ τὸν στρατηγὸ Παναγιώτη Δαγκλῆ, ὥς κεντρικὰ πρόσωπα, δηλώνοντας πὼς θὰ πολεμήσῃ στὸ πλευρὸ τῶν συμμάχων.

Στὶς 26 Σεπτεμβρίου (9 Ὀκτωβρίου)  ἡ νέα κυβέρνησις ἐγκαθίσταται στὴν Θεσσαλονίκη.

Μὲ τὸ κίνημα τῆς Θεσσαλονίκης, τὴν κυβέρνησις τῆς «Ἐθνικῆς Ἀμύνης»ὅπως ὀνομάσθηκε,  τὸ ὁποῖον χρηματοδότησαν ἐκ τῶν ὑστέρων οἱ Γάλλοι, μαζὺ μὲ τοὺς Ἄγγλους, μὲ δέκα ἐκατομμύρια φράγκα,  παγίωσε μίαν νέα πολιτικὴ κατάστασι στὴν χώρα μας, μὲ δύο ὅμως κυβερνήσεις. Τὴν κυβέρνησι τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὴν κυβέρνησι τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπὸ τὶς 26 Σεπτεμβρίου τοῦ 1916. Ἄν καὶ στὴν ἀρχὴ δὲν ἐξελλίσσονταν οἱ καταστάσεις κατὰ πῶς τὶς ἐπιθυμοῦσε ὁ Βενιζέλος, τὰ δεδομένα ἄλλαξαν, κατόπιν τῆς χρηματοδοτήσεως, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς δηλώσεις Βενιζέλου πὼς δὲν μάχεται τὸ στέμμα ἀλλὰ τοὺς Βουλγάρους. Ἀποτέλεσμα αὐτῶν ἦταν ὁ μόλις 2000  ἀνδρῶν στρατός του, ἔως τὰ τέλη τοῦ Ὀκτωβρίου νὰ αὐξηθῇ σὲ 20.000 ἄντρες, μὲ ἐθελοντὲς ἀπὸ τὰ νησιά, τὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θράκη καὶ 700 μονίμους ἀξιωματικούς.

Ἀπὸ τὶς 16 Αὐγούστου τοῦ 1916 οἱ διαδηλώσεις, ὀργανωμένες ἀπὸ τὸ φιλικὸ πρὸς τὸν Βενιζέλο περιβάλλον, ἀξίωναν συμμετοχὴ τῆς Ἑλλάδος στὸν πόλεμο.

Αὐτὲς συνοδεύτηκαν ἀπὸ τὴν κατάληψι τῆς Κατερίνης τὸν Νοέμβριο τοῦ1916 καὶ τὴν κατάσχεσι τῆς Θεσσαλικῆς ἐσοδίας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκόψουν τὴν Ἀθήνα ἀπὸ τὴν τροφοδοσία τῶν σιτηρῶν.

Παραλλήλως ἡ Ἀθήνα περικυκλώθηκε ἀπὸ 20.000 ἄντρες, στὰ μέσα τοῦ Νοεμβρίου, καὶ διάφορα στρατηγικὰ σημεῖα της κατελήφθησαν. 

Στὶς 18 Νοεμβρίου τοῦ 1916 ἀποβιβάζονται στὸ Φάληρο καὶ στὸν Πειραιᾶ3.000 ἄντρες τῶν συμμάχων καὶ καταλαμβάνουν ἐπίσης στρατηγικὰ σημεῖα τῶν Ἀθηνῶν. Τὸ μεσημέρι τῆς 18ης Νοεμβρίου τοῦ 1916 ἡ σύγκρουσις ξεκίνησε. Τὴν ἴδια ἡμέρα βομβαρδίστηκαν διάφορα σημεῖα τῆς πόλεως, ἀπὸ τοὺς συμμάχους πάντα, καὶ ὑπὸ τὴν ἔγκρισι τοῦ Βενιζέλου. 82 Ἕλληνες νεκροί, ἦταν ὁ ἀπολογισμός, δίχως νὰ ὑπολογίζονται οἱ νεκροὶ τοῦ ἀμάχου πληθυσμοῦ.

Στὶς 19 Νοεμβρίου (2 Δεκεμβρίου) ξεσπᾶ κύμα τρομοκρατίας στὴν πόλι καὶ ἀπομακρύνονται οἱ σύμμαχοι. Ὁ ναύαρχος de Fournet, ποὺ δὲν περίμενε ἔνοπλον ἀντίστασιν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, ζήτησε τὴν παραίτησι τοῦ Κωνσταντίνου, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Briant  ποὺ ζήτησε τὴν ἐκθρόνησι τοῦ Κωνσταντίνου καὶ τὴν ἀναγνώρισι τῆς κυβερνήσεως τοῦ Βενιζέλου.

Ἀγγλία καὶ Γαλλία ἐπιβάλλουν σοβαρὸ ἀποκλεισμὸ στὶς 25 Νοεμβρίου (5 Δεκεμβρίου) καὶ κατόπιν μίας ἑβδομάδος ἀποδίδουν τελεσίγραφον μὲ τὸ ὁποῖον ἀξιώνουν τὴν ὑποχώρησι τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων στὴν Πελοπόννησο, τὴν παράδοσι τῶν Πατρῶν καὶ τοῦ Ἰσθμοῦ στοὺς συμμάχους.

Ὁ Κωνσταντῖνος ὑπεχρεώθῃ νὰ ὑπακούσῃ ἀλλὰ ταὐτοχρόνως ἐντὸς τῶν Ἀθηνῶν ἐξακολουθοῦσαν οἱ διωγμοὶ τῶν Βενιζελικῶν. Παραλλήλως ἐνεθάῤῥυνε τὴν δημιουργία ἀντάρτικου, στὴν Μακεδονία καὶ στὴν Θράκη, ποὺ δημιουργοῦσε προβλήματα στὶς βενιζελικὲς δυνάμεις.

Στὴν διάσκεψι τῆς Ἰταλίας, στὶς 6 Ἀπριλίου τοῦ 1917 (19 Ἀπριλίου) οἱ συμμαχικὲς δυνάμεις ἔλαβαν τὴν ἀπόφασιν τῆς ἐκθρονίσεως τοῦ Κωνσταντίνου.  Σὲ ἐκείνην τὴν διάσκεψι ἀπεφασίσθησαν τὰ ὅρια τῶν περιοχῶν τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας ποὺ περνοῦσαν στὴν σφαίρα ἐπιῤῥοῆς τῶν Ἰταλῶν, Ἄγγλων, Γάλλων. Ἐπίσης ἀπεφασίσθῃ πὼς ὁ ἔλεγχος τῆς Ἑλλάδος θὰ περνοῦσε στὰ χέρια τοῦ Βενιζέλου, ἐὰν σημειώνονταν σημαντικὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸν λαὸ ὑπέρ του ἤ σὲ περίπτωσιν σφαγῆς τῶν βενιζελικῶν στὴν Ἀθήνα. Στὸ μεταξὺ οἱ Ἰταλοὶ ἐπεκτείνουν τὰ ἐδάφη τους καταλαμβάνοντας τὴν Ἤπειρο καὶ εἰσέρχονται στὰ Ἰωάννινα στὶς 26 Μαΐου (8 Ἰουνίου) τοῦ 1917. Ἡ Ἰταλία μὲ αὐτὴν τὴν πράξι της ἀναγνωρίζει ἀλβανικὸ κράτος μονομερῶς, θέτοντας τετελεσμένα.

Στὶς 21 Ἀπριλίου (4 Μαΐου) ἀντικαθίσταται ἡ κυβέρνησις Λάμπρου ἀπὸ τὴν κυβέρνησιν τοῦ Ἀλεξάνδρου Ζαΐμη.

Στὶς 29 Μαΐου (11 Ἰουνίου) ὁ Jonnart καταλαμβάνει τὸ Ἰσθμὸ κι αὐτομάτως ἐπιδίδει στὸν Ζαΐμη τελεσίγραφο ζητῶντας τὴν παραίτησι Κωνσταντίνου. Ὁ Ζαΐμης προτείνει τὴν παραίτησι τοῦ Κωνσταντίνου ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ του πρίγκηπος Ἀλεξάνδρου.  Ὅμως ὁ Jonnart δὲν εἶχε τὴν σύμφωνο γνώμη τῶν ὑπολοίπων δυνάμεων γιὰ ὅσα ἔπραξε.  Τελικῶς ὁΚωνσταντῖνος, γιὰ νὰ ἡρεμήσουν οἱ καταστάσεις, παραιτεῖται τυπικῶς καὶ ἀναχωρεῖ μὲ τὴν βασιλικὴ οἰκογένεια γιὰ τὴν Ἰταλία στὶς 2 Ἰουνίου(15 Ἰουνίου) τοῦ 1917.

Στὶς 30 Μαΐου (12 Ἰουνίου) ὁρκίζεται ὁ Ἀλέξανδρος ὥς βασιλεὺς τῆς Ἑλλάδος.

Στὶς 2 Ἰουνίου ὁ ἀποκλεισμὸς ἔληξε καὶ διενεμήθησαν στοὺς κατοίκους τῶν Ἀθηνῶν τὰ τρόφιμα ποὺ στεροῦσαν οἱ σύμμαχοι τόσους μῆνες. Τὴν ἰδίαν ἡμέρα συγκροτήθηκε κατάλογος μὲ τριάντα πρόσωπα ποὺ ἐθεωροῦντο φιλογερμανικά, ἤ στὴν πραγματικότητα πιστὰ στὸν βασιλέα.

Ὁ Jonnart  μάλιστα ἔβγαλε διάγγελμα μὲ τὸ ὁποῖον ἰσχυριζόταν πὼς ὅσα ἔκανε τὰ ἔκανε γιὰ τὴν προάσπισιν τοῦ (δικοῦ μας) Συντάγματός.

Στὶς 11 Ἰουνίου παραιτεῖται ἡ κυβέρνησις Ζαΐμη πρὸς ὄφελος Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος εἶχε φθάσῃ ἀπὸ τὶς 7 Ἰουνίου στὸν Πειραιᾶ καὶ περίμενε νὰ τοῦ παραδόσουν τὴν ἐντολὴ σχηματισμοῦ κυβερνήσεως στὸ γαλλικὸ καταδρομικὸ «Jurien de la Braniere». Στὶς 13 Ἰουνίου τοῦ 1917 ἡ νέα κυβέρνησις Βενιζέλου ἦταν ἕτοιμη!

Πρῶτο μέλημα τῆς νέας κυβερνήσεως ἦταν ἡ κήρυξις τοῦ πολέμου στὶς Κεντρικὲς Δυνάμεις τὴν 15η Ἰουνίου τοῦ 1917. Πράξις ποὺ ἐπισημοποίησε τὴν ἤδη κήρυξι πολέμου τῆς 10ης Νοεμβρίου καὶ τῆς  11ης Νοεμβρίου τοῦ 1916, ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη.

Φιλονόη.

Πληροφορίες ἀπὸ τὴν «Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους» τῆς Ἐκδοτικῆς Ἀθηνῶν.

Ἡ φωτογραφία ἀπὸ τὴν ἄφιξι τοῦ Κωνσταντίνου στὴν Ἰταλία.

ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ? ΠΗΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΔΗΜΟΣΚΟΠΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ?

ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΝΥΠΟΛΗΨΙΑ  Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ  ΑΠΟ ΑΝΩΡΙΜΑ ΠΡΟΣΩΠΑ! 
ΕΝΑΣ  ΒΑΣΙΛΙΑΣ  ΠΟΤΕ  ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΥΡΑΓΟΣ!

http://www.fimes.gr/2019/05/prokopis-paulopoulos-6/#axzz5pFl8d1ct

Η ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΙΑΣ !

  1. Οι  ευρωεκλογες τελειωσαν και  οι ευρωβουλευτες ικανοποιημενοι θα μεταβουν στον παραδεισο των Βρυξελων για να ζησουν την ωραιοτερη περιοδο της ζωης τους.Απαλλαγμενοι  απο το αγχος του επιουσιου,με πλουσιες παροχες ισες προς ολους ,χωρις να γινονται   ενοχλητικες  ''διακρισεις'' για ορισμενους ευρωβουλευτες που προερχονται απο πτωχες χωρες κλπ.
 2. Ειναι γνωστο  οτι  οι ευρωβουλευτες  δεν εχουν καμμια δυναμη  ,το ευρωκοινοβουλιο στερειται απο ουσιαστικες αρμοδιοτητες,η ευρωβουλη  δεν καθοριζει την πορεια της ευρωπης. Για ποιο λογο υπαρχει αραγε? 
3. Ο ελληνικος λαος  επρεπε να σεβαστει  τα  παιδια του που ξενιτευτηκαν για να επιβιωσουν και δεν επρεπε  να ψηφισει  στις ευρωεκλογες. Ειναι πολλα τα  χρηματα  που κοστιζει  στην Ελλαδα η πολυτελεια της ευρωδημοκρατιας! 
4. Οταν βλεπω  αριστερους και δεξιους αντιευρωπαιστες  να  σπρωχνονται  για να προλαβουν την χρυση κρουαζιερα  των Βρυξελων ειρωνικα σκεφτομαι το συνθημα των παλαιων δημαγωγων για την προικα στην παιδεια και οχι στην Σοφια !

Παρατηρηση
Μεγάλο μέρος του προσωπικού του Κοινοβουλίου έχει έδρα το Μεγαλο Δουκατο  του Λουξεμβούργου(Χωρα με Συνταγματικη Μοναρχια).

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

                                                 Η Α.Μ. Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  Β΄

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΛΛΑΣ