Η ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΘΕΝΑΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ 1922.

ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΙΦΘΕΙ ΕΝΑΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ,

(η΄ αλλιώς  προδοσία Πλαστηρα).

Από το βιβλίο <<Μεγάλη Ελλάς-Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως Πολεμικός Ηγέτης>> (σελίδα 585) του Στρατηγού Δ. Βακά, σχετικά με την Ανατολική Θράκη διαβάζουμε:<<...Την 25 Σεπτ./8 Οκτ. 1922 η Ελληνική αντιπροσωπεία ελάμβανε τηλεγράφημα του Ελευθερίου Βενιζέλου εκ Παρισίων ίνα αποδεχθή την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης μέχρι των Τουρκοβουλγαρικών συνόρων του 1915, άτινα ευρίσκοντο 2 χιλιόμετρα ανατολικώς του ρου του Έβρου ποταμού. Ο μετέχων ως διερμηνεύς της εις Μουδανιά Ελληνικής αντιπροσωπείας Ίλαρχος Φιλώτας Χατζηλάζαρος μοι διηγήθη ότι εις ιδιαιτέραν συνομιλίαν, ην είχεν ο αρχηγός της Επαναστάσεως 1922 Συνταγματάρχης Νικόλαος Πλαστήρας μετά του Προέδρου της Διασκέψεως των Μουδανιών Άγγλου Στρατηγού Harington, εις δήλωσιν τούτου ότι επέτυχεν ολιγοήμερον αναβολήν δια την υπογραφήν της ανακωχής και ήδη επιθύμει να γνωρίζη εάν ηδύνατο να στηριχθή επί 40.000 Ελληνικού Στρατού. Κατόπιν της αδυναμίας του Στρατού να διαθέση ειμή μίαν μόνην Μεραρχίαν (15.000 άνδρας), απήντα:

<<Λόγω της αποσυνθέσεως του Ελληνικού Στρατού μη διαθέτων ειμή μόνον 16 Βρετανικά Τάγματα δια την άμυναν των Δαρδανελλίων και της Κωνσταντινουπόλεως είμαι υποχρεωμένος να υποκύψω εις τας απαιτήσεις του Κεμάλ απαιτούντος και την εις την Τουρκίαν επιστροφήν της Ανατολικής Θράκης μετά της Αδριανουπόλεως>>. Και συνεχίζει Ο Δ. Βακάς:

<<Δυστυχώς δια το Ελληνικόν Έθνος δεν ενεφανίσθη την περίοδον εκείνην ο ισχυρός ανήρ, ο εθνικός ήρως, όστις θα εγαλβάνιζε τας μάζας, θα ανύψωνε το ηθικόν του λαού και του Στρατού και δια δρακοντείων μέτρων θα ανασυνεκρότει εντός ελαχίστων ημερών τον εν Ανατολική Θράκη Ελληνικόν Στρατόν δυνάμεως τότε περίπου 50.000 ανδρών. Ακριβώς στις δύσκολες στιγμές, όταν όλα φαίνονται χαμένα και όλοι τα έχουν χαμένα, αναδεικνύονται οι μεγάλοι άνδρες, αι μεγάλαι ψυχαί, οι πραγματικοί ήρωες...>>

Αλλά και ο συμμετέχων στη διαπραγμάτευση Στρατηγός Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν, από τους φανατικότερους Βενιζελικούς, στα απομνημονεύματά του γράφει:<<Εάν αφιέμεθα μόνοι απέναντι των Τούρκων, θα ηδύναντο αυτοί ενόσω με τον στόλον μας είμεθα κύριοι της Προποντίδος να διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις εξ Ασίας εις Θράκην; Βεβαίως όχι...Προκειμένου επαναλαμβάνω δια τόσον μεγάλον έπαθλον, όπως η Θράκη, ήξιζε τον κόπον να μεταχειρισθή η Ελλάς όλα τα μέσα διά να την κρατήση, φθάνουσα μέχρι του τελευταίου σημείου, όπου θα έβλεπεν πλέον ότι η αντίστασις ήτο άσκοπος και εγέννα δεινοτέρους κινδύνους. Νομίζω λοιπόν ότι και ο Βενιζέλος εν Παρισίοις και η επανάστασις εν Αθήναις έσπευσαν πολύ, απολέσαντες απ΄αρχής κάθε ελπίδα να αποδεχθούν την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης>>

ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΤΑ ΚΕΜΑΛΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ θΡΑΚΗ;

Με βάση τις υφιστάμενες και αντικειμενικες συνθήκες την περίοδο εκείνη ήταν αδύνατη η κατάληψη της Ανατολικής Θράκης από τα Κεμαλικά στρατεύματα για τους παρακάτω λόγους:

1. Στην Θράκη την περίοδο εκείνη στάθμευε το Δ΄ Σώμα Στρατού με την VIη Μεραρχία και τις Α΄και Β΄Μεραρχίες ελαττωμένης σύνθεσης με αποστολή και την προκάλυψη της Ελληνο-Βουλγαρικής Μεθορίου. Στις δυνάμεις αυτές πρέπει να προσθέσουμε ένδεκα (11) Τάγματα Πεζικού(Η Μεραρχία διέθετε 9 Τάγματα), από τα οποία δύο(2) Ευζωνικά, πέντε(5) Πυροβολαρχίες με πυροβόλα διαφόρου τύπου και διαμετρήματος και μία (1) Επιλαρχία, όλα ετοιμοπόλεμα, που είχαν μεταφερθεί στην Ανατολική Θράκη το δίμηνο Ιουνίου-Ιουλίου 1922, για την επιχείρηση κατάληψης της Κωνσταντινούπολης, που τελικά λόγω παρέμβασης των Συμμάχων ματαιώθηκε. Εάν στα περαπάνω στρατεύματα προσθέσουμε και πολλές Μονάδες του Γ΄ Σώματος Στρατού, που διαπεραιώθησαν στην Ανατολική Θράκη με την καταστροφή, τότε αντιλαμβανόμεθα το μέγεθος των αξιόμαχων και ετοιμοπόλεμων στρατευμάτων στην περιοχή, με μια μικρά επιφύλαξη των Μονάδων του Γ΄ Σώματος Στρατού, που είχαν υποστεί όχι μεγάλη πίεση από τις μάχες στον Βόρειο τομέα.

2. Η μεθοριακή μας γραμμή Ανατολικής Θράκης σε απόσταση 40 χιλιομέτρων περίπου Βορειοδυτικά της Κωνσταντινούπολης είχε ανάπτυγμα 35 χιλιομέτρων. Ήταν δυνατή η διατήρησή της με τα παραπάνω στρατεύματα με λογικά μέτρα και ακόμα εν ανάγκη με σκληρότερα. Εντός ελαχίστων ημερών ήταν δυνατή η συγκρότηση και άλλων Μονάδων του Στρατού μας. Μήπως μετά από λίγους μήνες με τη λήψη σκληρών μέτρων δεν συγκροτήθηκε η Στρατιά του Έβρου;

3. Τα Κεμαλικά στρατεύματα δεν μπορούσαν, εφόσον το Πολεμικό Ναυτικό μας κυριαρχούσε στη θάλασσα, να διαπεραιωθούν στην Ανατολική Θράκη. Εξ άλλου ήταν καταπονημένα από τις επιχειρήσεις έναντι του Γ΄ Σώματος Στρατού. Ούτε όμως και οι Αγγλο-Γάλλοι θα αναλάμβαναν με τα όπλα να μας υποχρεώσουν να εκκενώσουμε την Ανατολική Θράκη, η οποία με τη Συνθήκη των Σεβρών είχε παραχωρηθεί στην Ελλάδα. (Εξαλλου δεν ειχαν οι συμμαχοι σχεδον καθολου στρατο στην Κωνσταντινουπολη, μονο για εκτελεση αστυνομικων  καθηκοντων  μερικες  εκαντονταδες).

4. Οι πρωτεργάτες του κινήματος του Σεπτεμβρίου 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, υποχρεούντο να διαπραγματευθούν ως ίσοι με τον Κεμάλ. Είχαν στη διάθεσή τους ως <<ομήρους>> εκατοντάδες χιλιάδων Τούρκων στην Ήπειρο, στην Κρήτη, στη Μακεδονία και στη Θράκη. Μία δε απειλή αντιποίνων εναντίον τους θα έσωζε από διωγμό και σφαγιασμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

5. Οι Αγγλο-Γάλλοι, ιδίως οι Άγγλοι, σε περίπτωση άκαμπτης θέλησης, αποφασιστικής και σθεναρής στάσης από τους κινηματίες, δεν θα επέμεναν στην επιβολή της εκκένωσης της Ανατολικής Θράκης.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Μεγάλη ευθύνη των κινηματιών Πλαστήρα και λοιπών, κάτω από τις οδηγίες του Ελευθερίου Βενιζέλου, να αποδεχθούν την εκκένωση της Ελληνικότατης Ανατολικής Θράκης, όπως καταγγέλθηκε από εξέχουσες προσωπικότητες του Βενιζελισμού της περιόδου εκείνης. Δυστυχώς η αποστολή των κινηματιών αντί να αποδεχθούν χωρίς αγώνες το δώρο της Ανατολικής Θράκης των Συμμάχων στον Κεμάλ, απέβλεπε σε άλλους σκοπούς. Αφενός μεν στην εκθρόνιση και απομάκρυνση του ''μισητού'' Βασιλέως Κωνσταντίνου από την Ελλάδα και αφετέρου με μία αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική και παράνομη δίκη να στείλουν στο εκτελεστικό απόσπασμα τους <<μοναδικούς υπεύθυνους>> της Μικρασιατικής Καταστροφής!!! Και μετά την πραγματοποίηση των σκοπών αυτών θυμήθηκαν να συγκροτήσουν τη Στρατιά Θράκης με τον ισχυρό και μετάπειτα δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο.!!!

Θα κλείσουμε με το δημώδες ποίημα:

Τα αηδόνια της Ανατολής

και τα πουλιά της Δύσης,

κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά,

κλαίγουν το μεσημέρι.

Κλαίγουν την Αδριανούπολη,

την πολύ κουρσεμένη.

Όπου την εκουρσέψανε

τις τρεις γιορτές του χρόνου.

ΠΗΓΕΣ.

1. Επίτομη Ιστορία της Μικρασιατικής Εκστρατείας της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού.

2. Μεγάλη Ελλάς. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ως Πολεμικός Ηγέτης του Στρατηγού Δ. Βακά.

3. Απομνημονεύματα του Βενιζελικού διαπραγματευτού Στρατηγού Αλεξάνδρου Μαζαράκη-Αινιάν.

Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας. Θρακιώτης ψυχή τε και σώματι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Α.Π.

Υπαρχει και ενας αλλος λογος που οι βενιζελικοι παρεδωσαν την Ανατολικη Θρακη στους τουρκους, αυτος ειναι η μανια για εκδικηση εναντιον των Ελληνων που στις εκλογες του 1920 δεν ψηφισε τον βενιζελο. Ο ημιπαραφρων βενιζελος εκδικηθηκε τους ελληνες που δεν τον ψηφισαν και εγκατελειψε την Ανατολικη Θρακη στους τουρκους. Πιστευε  μεσα στο θολωμενο του μυαλο οτι καλλιτερα οι τουρκοι στην Ανατολικη Θρακη παρα οι Ελληνες ,τους αξιζει τετοια τιμωρια αφου δεν ψηφισαν τον μεγαλυτερο πολιτικο του κοσμου !