ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο συνετός πρίγκιπας Γεωργιος έφτασε σύντομα σε πολιτική σύγκρουση με τον σημαντικό πολιτικό ηγέτη της Κρήτης και τον κύριο υποστηρικτη για ένωση με την Ελλάδα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος επρόκειτο να συνεχίσει όχι μόνο για να επιτύχει τον στόχο του να ενώσει την Κρήτη με την Ελλάδα (που έγινε επίσημα το 1912), αλλά τελικά να επεκτείνει την ελληνική επικράτεια μέχρι το 1919 ώστε να συμπεριλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, της δυτικής Θράκης και της βόρειας Ηπείρου. Πράγματι, όσον αφορά την εδαφική επέκταση, ο Βενιζέλος διπλασίασε το μέγεθος της Ελλάδας και είναι αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος σύγχρονος πολιτικός της Ελλάδας.
Δυστυχώς, για την ελληνική βασιλική οικογένεια, η σχέση τους με τον Βενιζέλο ήταν γεμάτη με πολιτική σύγκρουση που βοηθησε στη στήριξη της δημοκρατικής μυθολογίας και των ψεμματων σχετικά με οτι η ελληνική μοναρχία δρουσε ως πράκτορας ξένης επιρροής. Στην πραγματικότητα, ο Βενιζέλος έγινε δημοκρατικός μόνο ένα χρόνο πριν από το θάνατό του το 1936. Πράγματι, μια στενότερη εξέταση της ζωής αυτού του Έλληνα πολιτικού θα έδειχνε τη συμβολή της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στην επίτευξη εθνικής ενοποίησης και ότι είχε επίσης η ελληνικη βασιλικη οικογενεια σημαντική αποδοχη μεταξύ του ελληνικού λαού .
Η επιδιωξη του Βενιζέλου για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα του έδωσε φιλους και συμπαθειες μεσα στον λαο της ηπειρωτικης Ελλάδας , που βοήθησε στην επιτάχυνση του σχηματισμού του Στρατιωτικού Συνδέσμου τον Μάιο του 1909 μεταξύ αξιωματικών του εθνικιστικού στρατού. Η Στρατιωτικος Συνδεσμος δεν τόλμησε να πραγματοποιήσει ένα πλήρες στρατιωτικό πραξικόπημα, διότι αυτό θα είχε τον ειχε αποξενώσει απο τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας που εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν συντριπτική υποστήριξη μεταξυ του λαου.
Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος άσκησε ακόμα τη δύναμή του επιδιώκοντας τον στόχο της απελευθέρωσης της υποδουλης Ελλάδας. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος άσκησε την πολιτική του επιρροή για να εξασφαλίσει την απόλυση του διαδοχου του Στέμματος Πρίγκιπα Κωνσταντίνου και των άλλων γιων του Γεωργιου Α από τον στρατό, επειδή θεωρήθηκαν ότι παρεμποδίζουν τη στρατιωτική δράση εναντίον της Τουρκίας. Ο στρατιωτικος Συνδεσμος διαλύθηκε τον Μάρτιο του 1910 μετά την άφιξη του Βενιζέλου στην Αθήνα. Ανέλαβε το ρόλο του αγωγού ελληνικών εθνικιστικών φιλοδοξιών εκ μέρους του στρατού και του λαού σε επαφή με τον Γεωργιο Α 'και τους πολιτικούς ανδρες του έθνους.
Ο Γεωργιος Α και ο Βενιζέλος ήταν και οι δύο αρκετά έξυπνοι για να φτάσουν σε μια πολιτική πολιτική ρύθμιση που εξασφάλιζε ότι η συνταγματική κυβέρνηση παρέμεινε ανέπαφη και μάλιστα μέχρι τα τέλη του 1910 ο Κρητικός πολιτικός ήταν ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ένα νέο σύνταγμα εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1911 και μια πλήρης συμφιλίωση με τη βασιλική οικογένεια επιτεύχθηκε επίσης φαινομενικά εκείνο το έτος, όταν ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος έλαβε τη νέα θέση του Γενικού Επιθεωρητή του στρατού.
Το πολιτικο ταλέντο του Βενιζέλου ήταν επίσης εμφανες στις εξωτερικές υποθέσεις όταν κατάφερε να διαπραγματευτεί μια συμμαχία με τη Σερβία και τη Βουλγαρία, η οποία οδήγησε αυτά τα δύο έθνη σε συνεργασία με την Ελλάδα να πάρουν τη Θεσσαλονίκη και την Μακεδονια από την Τουρκία στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο του 1912-1913. Η τριβή ξέσπασε σχεδόν αμέσως μεταξύ της Βουλγαρίας με την Ελλάδα και τη Σερβία λόγω της κατανομής εδαφών, η οποία οδήγησε στο ξέσπασμα του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου στα τέλη Ιουνίου 1913. Μέσα σε ένα μήνα η Ελλάδα και η Σερβία μαζι με την Ρουμανία είχαν νικήσει τη Βουλγαρία σε αυτόν τον πόλεμο.
Ο ηρωισμός με τον οποίο πολέμησαν άντρες μέλη της βασιλικής οικογένειας, ιδιαίτερα ο πρίγκιπας Κωνσταντίνος και η αποτελεσματικότητα και η συμπόνια την οποία έδειξαν γυναίκες μέλη της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στη νοσηλεια των τραυματισμένων στρατιωτών κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων, εκαναν αγαπητη την ελληνική μοναρχία στον λαό . Η στοργή και η πίστη προς την ελληνική βασιλική οικογένεια φαινόταν μόνιμα μετά την εκτεταμένη θλίψη που προκλήθηκε από τη δολοφονία του Γεωργιου Α 'στη Θεσσαλονίκη, από έναν τρελό τον Μάρτιο του 1913.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου