Μετά την πραξικοπηματική εγκαθίδρυση της Κυβέρνησης ανδρεικέλων στη Θεσσαλονίκη στις 26 Σεπτεμβρίου 1916 ο Ελευθέριος Βενιζέλος διοριστηκε απο τους αγγλογαλλους στη διοίκηση των δυνάμεων της Εθνικής Άμυνας. Αρχικά τήρησε μετριοπαθή στάση απέναντι στον βασιλιά Κωσταντίνο, η οποία όμως δεν έπεισε κανέναν.
Ως το τέλος Οκτωβρίου 1916 οι εθελοντικές δυνάμεις της παρανομης ''Εθνικης Αμυνας'' αποτελούνταν από 700 μόνιμους και έφεδρους αξιωματικούς και 20.000 στρατιώτες. Σταδιακά η δύναμη αυτή αυξήθηκε με την βίαια στρατολόγηση ανδρών από τη Μακεδονία και τα νησιά του Αιγαίου.
Όμως ο Βενιζέλος δεν κατόρθωσε να οργανώσει μια μάχιμη δύναμη, καθώς δεν έλαβε επαρκή οικονομική και υλική βοήθεια από τους Συμμάχους.
Αλλά και στο θέμα της αναγνώρισης της ψευτοκυβέρνησης της Θεσσαλονίκης ο Βενιζέλος είχε προβλήματα, γιατί οι αντιδράσεις των δυνάμεων της Entente ήταν αρχικά ποικίλες. Η Ρωσία ήταν αντίθετη σε μια κανονική αναγνώριση.
Οι Δυτικοί Σύμμαχοι συμφώνησαν ότι ο Βενιζέλος θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένος από μία ανεπισημη αναγνώριση, τουλάχιστον ως τη στιγμή που η κυβέρνησή του θα αναγνωριζόταν από ένα αντιπροσωπευτικό μέρος του λαού. Η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισαν να στηρίξουν τον Βενιζέλο ηθικά και υλικά.
Έτσι, χορήγησαν δάνειο 10 εκατομμυρίων φράγκων (που τα φοτρωθηκε ο ελληνικος λαος στην πλατη του μετα το 1917) για τις μη στρατιωτικές του ανάγκες και αποφασίστηκε η αποστολή διπλωματικών αποστολών των Συμμάχων στη Θεσσαλονίκη. Αντίθετα η Ιταλία που είχε σταθερά εχθρική θέση απέναντι στην Ελλάδα, ιδιαίτερα προς τον Βενιζέλο, έλαβε αμέσως αρνητική στάση απέναντι στο κίνημά του. Τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1916 όμως άλλαξαν άρδην την κατάσταση.
Οι συμφωνίες Βασιλέως Κωνσταντίνου –(Μπεναζέ) Benazet -Τα Νοεμβριανά
Η ψευτοκυβέρνηση της Θεσσαλονίκης διεύρυνε την επιρροή της σε μεγάλο τμήμα της Βόρειας και της νησιωτικής χώρας με τη ενοπλη βοήθεια των Γάλλων. Κατάλαβε την Καστοριά, τη Φλώρινα, την Κοζάνη, τη Βέροια, τα Γρεβενά, τη Λέσβο και την Μήλο. Ενώ αρχικά όμως ο Βενιζέλος διαβεβαίωνε τους ξένους ότι το κίνημά του δεν είχε αντιδυναστικό χαρακτήρα και δεν στρεφόταν εναντίον του βασιλικού οίκου και του Κωσταντίνου, τον Νοέμβριο του 1916 όμως δήλωσε ότι: «Εξεγέρθημεν εναντίον ενός ατίμου καθεστώτος, το οποίον οδηγεί το έθνος εις τον τάφον».
Έτσι προσπάθησε να διευρύνει την επιρροή του στην κεντρική και την νότια Ελλάδα. Με τη στρατιωτικη βοήθεια των ξενων εναντια στους Ελληνες και την πίεση συμμαχικών πλοίων η Σύρος, η Χίος και η Λήμνος προσχώρησαν χωρις να το θελουν στο κίνημα Βενιζέλου.
Η κατάληψη της Σύρου έγινε με απροκάλυπτη συνδρομή Βρετανών πρακτόρων και της βρετανικής αστυνομίας, ενώ η Νάξος καταλήφθηκε ύστερα από μάχη με αρκετούς κατοίκους της!
Χαρακτηριστικό γεγονός είναι η λεγόμενη «σφαγή της Απειράνθου» στις 2 Ιανουαρίου 1917. Ανάλογα αιματηρά γεγονότα είχαν συμβεί και στη Χαλκιδική.
Στις 10 / 23 Οκτωβρίου 1916 συμφωνηθηκε προφορικα ανάμεσα στον Γάλλο βουλευτή Paul Benazet και τον Κωσταντίνο. Ο Benazet ήταν μυστικά εξουσιοδοτημένος από τον Γάλλο πρωθυπουργό Briand.Ο Γαλλος Μπεναζε καταλαβε οτι ο Κωνσταντινος ειχε διαθεση να συνεργαστει με τους Συμμαχους και οτι ο βενιζελος ελεγε ψεμματα στους Γαλλους για τις διαθεσεις του Κωνσταντινου.
Με αυτή καταγραφόταν η δέσμευση των κρατών της Entente να σεβαστούν την ελληνική ουδετερότητα στον «μεγάλο πόλεμο», να μην επιτρέψουν στην κυβερνηση ανδρεικλεων βενιζελου να επεκτείνει τον έλεγχό της σε περιοχές που δεν είχαν προσχωρήσει στο κίνημά της Θεσσαλονίκης.
Επίσης διαβεβαίωναν ότι ο στόλος αλλά και το πολεμικό υλικό που είχε κατασχεθεί δεν θα κατέληγε στους κινηματιες του βενιζελου. Έκπληκτος ο Benazet άκουσε από τον Κωνσταντίνο ότι ήταν πρόθυμος να αποσύρει όλες τις δυνάμεις του από τη Θεσσαλία, αλλά και να παραδώσει μεγάλες ποσότητες στρατιωτικού και ναυτικού πολεμικού υλικού.
Η συμφωνία αυτή όμως δεν κράτησε πολύ για δύο κυρίως λόγους: 1ος Τα γεγονότα στην βορεια Ελλαδα έδειχναν ότι ο Βενιζέλος σχεδίαζε προώθηση προς το νότο, 2ος Ο βενιζελος διεβαλλε συνεχως και με μεγαλη ενταση τον Κωνσταντινο στους Συμμαχους οτι ταχατες ειναι αναξιοπιστος κλπ. Οι βενιζελικες εφημεριδες της Θεσσαλονκης ηταν γεματες ψεμματα εναντιον του βασιλια που τα επαιρναν οι Γαλλικες εφημεριδες και τα δημοσιευαν στο εξωτερικο προκαλωντας αντιπαθεια για τον Βασιλεα Κωνσταντινο στο εξωτερικο.
Ενω η είσοδος των κινηματιων στην Κατερίνη ηταν το πρώτο βήμα για τη βίαιη κατάληψη περιοχών που ελέγχονταν από την νομιμη κυβερνηση της Αθήνας υπο τον Κωνσταντίνο. Ως τα μέσα Νοεμβρίου 1916 αναπτύχθηκε υπό την αιγίδα των Μεταξά και Δούσμανη μια κίνηση κατώτερων αξιωματικών που ήταν αποφασισμένοι να μην δεχθούν την παράδοση πολεμικού υλικού.
Εως τις αρχές του Οκτώβρη 1916, η Αντάντ είχε αναγκάσει το «κράτος των Αθηνών» να παραδώσει σε αυτή τον έλεγχο του ελαφρού στόλου, των ταχυδρομείων και του στρατηγικής σημασίας σιδηροδρόμου Αθηνών - Λαρίσης, αλλά και εκτεταμένες αστυνομικού τύπου εξουσίες.
Η απαίτηση, όμως, παράδοσης των όπλων και των πολεμοφοδίων του ελληνικού στρατού με τη διακοίνωση της 3ης Νοεμβρίου 1916 αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση της Αθήνας αρνητικά διοτι προσεκρουε στο εθνικο φιλοτιμο των Ελληνων.
Πιο συγκεκριμένα, ο Γάλλος Ναύαρχος Νταρντίζ ντε Φουρνέ απαίτησε, με εντολή της κυβέρνησής του, την παράδοση 16 πεδινών και 16 ορεινών πυροβολαρχιών «μετά χιλίων βολών δι' έκαστον πυροβόλον», 40.000 όπλα τύπου «Μάνλιχερ» με 220 φυσίγγια για κάθε όπλο, 140 πολυβόλα με τον ανάλογο αριθμό φυσιγγίων και 50 φορτηγά αυτοκίνητα.
Στις 8 Νοεμβρίου 1916, η κυβέρνηση της Αθήνας απάντησε αρνητικά στη διακοίνωση του Γάλλου Ναυάρχου, ο οποίος επανήλθε στις 11 Νοεμβρίου, ζητώντας την παράδοση δέκα ορειβατικών πυροβολαρχιών ως ένδειξη καλής θέλησης μέχρι τις 18 Νοεμβρίου 1916.
Η κυβέρνηση παρέμεινε στην αρχική της θέση και ταυτόχρονα οργανώθηκαν συλλαλητήρια ενάντια στην παράδοση των όπλων σε διάφορες πόλεις.
Στις 3 Νοεμβρίου 1916 ο ναύαρχος Dartig de Fournet οταν επέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση διακοίνωση και απαιτουσε επιπλεον παράδοση μεγάλης ποσότητας πολεμικού υλικού,αυτο ηταν σε αντιθεση με οτι ειχε συμφωνηθει με τον Βασιλεα Κωνσταντινο και τον Benazet.
Ο Κωσταντίνος και η κυβέρνηση Σπυρίδωνος Λάμπρου απέρριψαν την αξίωση του ναυάρχου και το ίδιο έγινε και μετά από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου του Στέμματος στις 6 Νοεμβρίου 1916. Οι στρατιωτικοί μάλιστα θεωρούσαν ταπείνωση την παράδοση πολεμικού υλικού και ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν. Και η κοινή γνώμη όμως είχε προετοιμαστεί ψυχολογικά προς αυτή την κατεύθυνση. Μάλιστα στα μέσα Νοεμβρίου είχαν συγκεντρωθεί στην πρωτεύουσα 20.000 άνδρες και είχαν καταλάβει στρατηγικά σημεία.
O Φουρνέ έκανε μία τελευταία προσπάθεια να πείσει τον Κωνσταντίνο να παραδωσει τον οπλισμο στους Γαλλους χωρίς αποτέλεσμα. Ο βασιλιάς επεστησε την προσοχη του Φουρνε στο γεγονος οτι οι ελληνικες Αρχες εαν ξεσπουσαν επεισοδια ,λογω δυσερεσκειας του λαου, θα εγγυωντο την ακεραιοτητα των γνωστων βενιζελικων και των περιουσιων τους, φτανει οι Γαλλικες δυναμεις να μην προεβαιναν σε συλληψεις Ελληνων ,επισης εθετε ο βασιλιας μια προυποθεση οι βενιζελικοι να μην αρχισουν τις βιαιοπραγιες. Βέβαιος ο Γάλλος ναυαρχος ,απο τις ψευτικες εντυπωσεις που του καλλιεργησε ο βενιζελος, ότι οι Έλληνες δεν θα αντιστέκονταν και θα υπέκυπταν, σε μία επίδειξη δύναμης διέταξε συμμαχική μονάδα 3.000 ανδρών να αποβιβαστεί στο Φάληρο και τον Πειραιά το πρωί της 18ης Νοεμβρίου με διαταγές να καταλάβει ορισμένες στρατηγικές θέσεις και στην περιοχή της Αθήνας και να αρπαξει με την βια οπλισμο απο ελληνικα χερια.
Τοτε εγινε κατι εκπληκτικο Ελληνες απο ολη την Ελλαδα εφταναν στην Αθηνα με σκοπο να εμποδισουν τους Γαλλους να αρπαξουν οπλισμο απο τα ελληνικα χερια.
Λιγο προτου την αποβιβαση ο Κωνσταντινος εστειλε τον υπασπιστη του κομητα Μερκατη στον Φουρνε για να του επιστησει τις ολεθριες συνεπειες που θα ειχε η αποβιβαση των Γαλλων διοτι συσσωμος ο ελληνικος λαος αντιδρουσε στην παραδοση οπλισμου,επρεπε ο Γαλλος Φουρνε να εβλεπε την τεραστια συγκεντρωση του λαου στην Αθηνα...αλλα αυτος δεν εδωσε σημασια στις προειδοποιησεις του βασιλια.
Δεν ηταν επισης συμφωνοι με την αποβαση ουτε οι Γαλλοι, ο υποστρατηγος Μπουσκιέ επεμενε να ματαιωθει η επιχειρηση.
Μυστικα οι βενιζελικοι ειχαν προετοιμαστει με οπλα και πυρομαχικα να βοηθησουν τους Γαλλους.
Σε γενικες γραμμες ο βενιζελος με τον Φουρνε σχεδιαζαν να κανουν πραξικοπημα και να αιχμαλωτισουν τον βασιλια. Οι γαλλοι στρατιωτες θα απασχολουσαν τον ελληνικο στρατο σε μαχες στα περιχωρα της Αθηνας και οι βενιζελικοι με τα οπλα που ειχαν κρυφα αποθηκευμενα θα εμπαιναν στα ανακτορα! (Σιγουρα πολλοι συμμοριτες θα μαθητευσαν κοντα στους βενιζελικους και σιγουρα θα εφαρμοσαν στα Δεκεμβριανα το 1944 οτι εμαθαν τοτε το 1916! )
Οταν αποβιβαστηκαν οι Γαλλοι στον ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΜΕΣΩΣ ΠΡΟΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΚΟΠΟΙ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.
Ο πρωτος πυροβολισμος επεσε απο το ιταλικο αποσπασμα,συμφωνα με το Γενικο Επιτελειο Στρατου,εναντιον του στρατηγου Αναστ.Παπουλα και καποιων αλλων αξιωματικων στην περιοχη του Ρουφ. Οι Γαλλοι πυροβολησαν εναντιον ενος ελληνικου φυλακιου στο Πυριτιδοποιειο,οι αντρες του οποιου υποχωρησαν χωρις να προβαλλουν αντισταση. Υποστηριζεται πως επροκειτο για ασφαιρα φυσιγγια για να εκφοβισουν τους Ελληνες. Και αν υποθεσουμε οτι αυτο ειναι αληθεια πως μπορουσαν να το γνωριζουν οι Ελληνες φρουροι;; Να σημειωθει οτι οι συμμαχοι ηταν εξη φορες περισσοτεροι απο τους Ελληνες,οι Ελληνες αρχικα υποχωρησαν ,οταν αρχισαν να βαλλουν τα συμμαχικα πολυβολα οι Ελληνες αντεπιτεθηκαν και σκορπισαν τους εισβολεις .
Σε λιγες ωρες ολοκληρη η αποβατικη δυναμη ειχε ακινητοποιηθει Γαλλοι στο Ζαπειο,Βρετανοι στο νεκροταφειο,Ιταλοι στην Αρχαιολογικη Σχολη.Αφου δεν ελαβε χωρα καμια εξεγερση μεσα στην πολη (κινηση βενιζελικων που φοβηθηκαν) ο Φουρνε και οι αντρες του βρεθηκαν ξεκρεμαστοι ουσιαστικα στα χερια των Ελληνων....Στις 1400 ωρα ο πρωθυπουργος Λαμπρος επικοινωνησε με τον Φουρνε και συμφωνηθηκε ανακωχη. Τοτε απο τα γραφεια της εφημεριδας που υποστηριζε τον βενιζελο την ''Νεα Ελλαδα'' καποιος πυροβολησε και σκοτωσε εναν ναυτη που ηταν σκοπος στην Βουλη και τραυματισε αλλους δυο. Ταυτογχρονα ξαναρχισαν σε διαφορα σημεια της πολης οι πυροβολισμοι που ριχνοταν απο παραθυρα και οροφες σπιτιων που ειχαν επιλεγει απο βενιζελικους και ηταν γεματα οπλισμο και πυρομαχικα.Στοχοι ηταν οι ελληνικες περιπολοι που κυκλοφορουσαν στους δρομους. Με τον ιδιο τροπο βαλλονταν απο τα νωτα οι Ελληνες που κυκλωναν το Ζαππειο. Στο ακουσμα των νεων πυροβολισμων τα συμμαχικα στρατευματα ξαναρχισαν να πυροβολουν,με συνεπεια οι Ελληνες να βρεθουν μεταξυ δυο πυρων και να σκοτωθουν πολλοι. Εγινε ξανα επικοινωνια με τον Φουρνε σταματησαν παλι οι πυροβολισμοι και συμφωνηθηκε οι πρεσβεις των συμμαχων να συναντηθουν με τον βασιλεα στις 1730 ωρα. ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΑΒΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ.ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ! Οι κανονιοβολισμοι συνεχισαν εχοντας στοχο τα ανακτορα και την βασιλικη οικογενεια. Μεχρι την στιγμη που οι πρεσβεις παρουσιαστηκαν μπροστα στον βασιλεα τα κανονια χτυπουσαν συνεχως Καθως οι τεσσερεις πρεσβεις εισερχονταν στο γραφειο του βασιλεως, περασε σχεδον ξυστα απο το παραθυρο μια οβιδα 12 χιλιοστων. '' Αυτα ειναι τα επιχειρηματα σας, κυριοι;'' τους ρωτησε παγερα ο βασιλευς....
Ρίχτηκαν 60-70 οβίδες μερικές από τις οποίες έπεσαν στον κήπο των ανακτόρων ενώ ο Κωνσταντίνος συσκεπτόταν με τους πρεσβευτές. Με τη μεσολάβηση αυτών σταμάτησε το πυρ του στόλου και ο Fournet δέχτηκε την παράδοση των έξι πυροβολαρχιών. Τα μεσάνυχτα ο Γάλλος ναύαρχος και οι ναύτες του επέστρεψαν στα πλοία τους με συνοδεία Ελλήνων στρατιωτών.
Οι ελληνικές απώλειες ήταν 4 αξιωματικοί και 26 στρατιώτες νεκροί, 4 αξιωματικοί και 158 στρατιώτες τραυματίες και 60 αιχμάλωτοι. Και επιπλεον πολλοι αμαχοι πολιτες καθε ηλικιας γυρω απο την περιοχη των Ανακτορων απο τους βομβαρδισμους. .png)
Από τους Συμμάχους, οι Γάλλοι είχαν 6 αξιωματικούς και 68 οπλίτες νεκρούς, 135 τραυματίες και 80 αιχμαλώτους. «Άγγλοι ελάχιστοι και Ιταλός ουδείς», γραφεί ο Αλέξανδρος Μαζαράκης - Αινιάν.
.png)
Στις 19 Νοεμβρίου εκδόθηκε ημερήσια διαταγή του Υπουργού των Στρατιωτικών Χατζοπούλου μετά από εντολή του βασιλιά: «η πίστις, η αυτοθυσία και το θάρρος σας έσωσαν την πατρίδα κινδυνεύουσαν εκ μέρους εχθρών, οίτινες ήλπιζαν να διαταράξουν την τάξιν και να ανατρέψουν την δυναστεία. Οι εχθροί μας οφείλουν να γνωρίζουν ότι τόσον γενναία στρατεύματα είναι αήττητα…».
Ωστόσο η «ενέδρα του Ζαππείου» όπως αποκλήθηκε από τους Γάλλους προκάλεσε την αγανάκτηση της κοινής γνώμης της Γαλλιας,εστω και αδικα, και ήταν η αφορμή, μερίδα των Γαλλων να αντιτάσσεται για χρόνια στις ελληνικές διεκδικήσεις. Επίσης η Γαλλία ζήτησε και πήρε αποζημίωση για 50 νεκρούς και 77 τραυματίες. Νωρίς το πρωί στις 19 Νοεμβρίου/2 Δεκεμβρίου 1916 ξέσπασαν ταραχες στην Αθήνα με στόχο τους βενιζελικούς που πυροβολουσαν πισωπλατα τους Ελληνες .
Τα επεισόδια ήταν ιδιαίτερα βίαια τις δύο πρώτες μέρες. Η επιτροπή που ανέλαβε αργότερα να ερευνήσει τις μηνύσεις και τις καταγγελίες των θυμάτων της βίας επιβεβαίωσε 92 φόνους, 922 φυλακίσεις, 503 περιπτώσεις λεηλασίας, 359 περιπτώσεις μποϊκοτάζ, 66 περιπτώσεις καταστροφής περιουσίας, 31 αναστολές κυκλοφορίας εφημερίδων οι οποίες συχνά συνοδεύονταν από καταστροφή των τυπογραφείων τους και 980 απελάσεις ή βίαιες αναχωρήσεις που προκλήθηκαν από την απειλή των Επιστράτων.
Τότε επινοήθηκαν και οι πρώτες «δηλώσεις μετανοίας», που εκβιάζονταν να υπογράψουν τα θύματα αποκηρύσσοντας τον προδότη και στασιαστή Βενιζέλο. Ο δήμαρχος Αθηναίων και μέγας εθνικός ευεργέτης Εμμανουήλ Μπενάκης, ο λογοτέχνης Ιωάννης Δαμβέργης, ο ανώτερος υπάλληλος Περικλής Μαζαράκης και άλλοι υπέστησαν κακώσεις και εξευτελισμούς και φυλακίστηκαν. Τα γεγονότα της Αθήνας συγκλόνισαν τον Βενιζέλο και τους συνεργάτες του στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησαν άμεσα τις συλλήψεις επιφανών οπαδών του Κωνσταντίνου ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο γιος του Δ. Ράλλη. Παράλληλα στις 24 Νοεμβρίου η ψευτοκυβερνηση της Θεσσαλονικης κήρυξε έκπτωτο τον Στρατηλατη Βασιλεα Κωνσταντίνο!
Σημειωσεις
1.Ο Φουρνε εδιωξε τους πρεσβεις της Γερμανιας και Αυστρουγγαριας απο την Αθηνα χωρις την συμφωνη γνωμη της Ελληνικης Κυβερνησεως,συμπεριφεροταν ως ωμη κατοχικη δυναμη.
2. Σε σακκο αιχμαλωτου Γαλλου Αξιωματικου βρεθηκαν χαρτες και διαταγες που εδειχναν ξεκαθαρα οτι ο Φουρνε ηθελε να αιχμαλωτισει τον Βασιλεα αυτος ηταν ο πρωτος στοχος του και οχι η κατοχη του οπλισμου.
3.Οι διαταγες του Βασιλεως ηταν σε καμμιά περιπτωση να μην πυροβολησουν πρωτοι οι Ελληνες στρατιωτες.
4. Μετα την αποτυχια της επιχειρησης ο Φουρνε δηλωσε οτι περιμενε οι βενιζελκοι της Αθηνας να τον βοηθουσαν περισσοτερο( αυτη η δηλωση δειχνει την προδοσια του Βενιζελου εναντιον της ιδιας της Ελλαδας!)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
ΠΗΓΕΣ
''Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ'' P.Hibben ΣΕΛ.253-267.
Αρχειο εφημεριδας ''Ριζοσπαστης''.
Εφημεριδα ''Πρωτο Θεμα''
https://www.protothema.gr/stories/article/1338132/noemvriana-kai-anathema-kata-tou-venizelou-to-1916-duo-maures-selides-tis-ellinikis-istorias/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου