Ὁπότε γιὰ νά ἀντιμετωπιστεῖ ὁ Καραμανλῆς ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΗΚΑΝ ὁλοι σχεδὸν οἱ ἀντίπαλοι του (ΣΤΕΦ.ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ—ΣΟΦ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ—ΗΛ.ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ—ΓΕΩΡΓ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ) στὴν ἵδρυση τῆς ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ.
Ὀμως τὸν νέο κόμμα ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΧΗ ΕΙΧΕ , ΟΥΤΕ ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΕΤΡΩΓΕ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΟΥ.
Ἐξάλλου στὶς ἐκλογὲς τοῦ 1961 ἡ ΕΚ δέν προλάβαινε νά προετοιμαστεῖ μέ συνέπεια νὰ ὑποστεῖ βαριὰ ἠττα: ἔλαβε 34% περίπου τῶν ψήφων ἔναντι 50% περίπου τῆς ΕΡΕ.
Ὀλα ἔδειχναν ὅτι μετὰ τὴν συντριβὴ αυτή, ἡ ΕΚ θὰ διαλυόταν στὰ ἐξ ὧν συνετέθη καὶ γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ αύτὸ οἱ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ—ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ σκἐφτηκαν ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ἀλλὰ νὰ καταγγείλλουν τὴν κυβέρνηση γιὰ ΕΚΛΟΓΕΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΘΕΙΑΣ.
Πράγματι οἱ ψηφίζοντες σὲ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥΣ (στρατιωτικοὶ κλπ) ψήφιζαν μαζικὰ ΕΡΕ , ἀλλὰ ΔΕΝ ΚΑΘΟΡΙΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΑ ΤΗΣ .
Ἦταν μεγἀλη ἡ διαφορὰ γιὰ νά ποῦμε σήμερα ὅτι ἡ ΕΡΕ μέ παρασπονδίες τότε πλειοψήφισε.
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΘΑΡΑ κι ὄχι λόγῳ νοθείας. Ἴσως ἀντὶ 50% νά ἔπαιρνε 46% ὐπὸ ἄλλες συνθῆκες ,ὄχι ὅμως ὅτι δὲν θὰ πλειοψηφοῦσε.
Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΥΝΟΝΘΥΛΕΥΜΑ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΠΡΩΤΙΑ.
Αὐτὴ εἶναι ἡ καθαρὴ ἀλἠθεια, ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴν διαλυθεῖ τὸ κόμμα καὶ νά συσπειρωθοῦν οἱ ὀπαδοί, ὁ Παπανδρέου κήρυξε τὸν 1ο ΑΝΕΝΔΟΤΟ μποϋκοτάροντας τὸ κράτος ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ μέ βἀση τὸ σύνθημα 1—1—4 ,δηλ. ἐπίκληση τοῦ τελευταίου ἄρθρου τοῦ Συντάγματος ποὺ ὅριζε ὅτι ἡ τήρηση τοῦ καταστατικοῦ χἀρτη τοῦ κράτους ἐπαφιόταν στὸν πατριωτισμὸ τῶν Ἑλλήνων.
ΤΟ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΥΤΟ ΤΟΥ 1—1—4 ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ : δηλ. ΚΑΤΑΛΥΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ κι ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ μὴν διαλυθεῖ λόγῳ τῆς ἐκλογικῆς συντριβῆς τὸ κόμμα τῆς ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ. Καὶ τούτη εἶναι ἐπίσης μιὰ ὠμή ἀλήθεια.
Ὀ Ἀνένδοτος τῆς Ἑνώσεως Κέντρου κρἀτησε 2 χρόνια , δίχασε τὸ Ἔθνος ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΗΡΞΕ Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΤΑΛΑΝΙΣΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ '60.
Καὶ τοῦτο διότι τελικὰ πέτυχε τὴν ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ἐπ' ἀφορμῆς μιᾶς ἀνούσιας διαφωνίας ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ—ΒΑΣΙΛΙΑ ΠΑΥΛΟΥ γιὰ τὸ ταξίδι τοῦ ἑλληνικοῦ βασιλικοῦ ζεύγους στὸ Λονδῖνο. Σέ προηγούμενο ταξίδι, διαδηλωτὲς ἐπιτέθηκαν στὴν Βασ.ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ στὸ Λονδῖνο καὶ ὁ Καραμανλῆς ζήτησε νὰ ἀναβληθεῖ τὸ νέο ταξίδι τῶν Βασιλέων ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γίνει κατόπιν προσκλήσεως τῆς ΒΑΣ.. ΕΛΙΣΑΒΕΤ, τὴν 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 1963 , ἀλλὰ ὁ Παῦλος ἀρνήθηκε νά προσβάλλει μέ μιὰ ἄρνηση του τὴν Βασίλισσα τῆς Ἀγγλίας.
Τὸ θέμα δὲν ἦταν μεῑζον ἀλλὰ ὀ Καραμανλῆς κουρασμένος ἀπὸ τὶς ὑπερβολὲς τοῦ Ἀνενδότου καὶ τὶς ἀνοίκειες ἐπιθέσεις τοῦ Παπανδρἐου μέ ἀφορμὴ τὴν δολοφονία ΛΑΜΠΡΑΚΗ ἀπὸ τὸ τρίκυκλο τῶν ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗ—ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗ θέλησε νά ἐκβιάσει ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ του, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ.
Ταυτόχρονα καὶ ὁ ΒΑΣ.ΠΑΥΛΟΣ κι ἐκεῖνος θορυβημένος ἀπὸ τὸν διετῆ ἀνἐνδοτο ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ εἶδε σάν εὐκαιρία τὴν παραίτηση Καραμανλῆ γιὰ λὺση τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος.
ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 1963.
Στὶς ἐκλογὲς ποὺ προκηρύχτηκαν (ἔγιναν δὐο ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις, 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1963 καὶ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1964 ) καὶ στὶς δύο νίκησε ἡ Ἐνωση Κέντρου —τὸν Φεβρουάριο μὲ τὸ ἐκπληκτικὸ ποσοστὸ τοῦ 53%— μὲ κεντρικὸ σύνθημα τὸ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΣΜΟΥ, ἐνῶ ἤδη ἀπὸ τὶς 9 ΔΕΚ 1963 ὁ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΜΥΣΤΙΚΑ {μὲ τὸ ὄνομα "Τριανταφυλλίδης"}.
Ὅμως ἡ Ἕνωση Κέντρου δὲν εἶχε ἐπιλύσει τὰ ἐσωτερικὰ της προβλήματα παρ' ὅλο ποὺ πρὶν τὶς ἐκλογὲς τοῦ Φεβρουαρίου εἶχε πεθάνει ὁ Σοφ.Βενιζέλος κατὰ τὴν διάρκεια τῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας (7—2—1964) ταξιδεύοντας στὸ καρἀβι ἀπὸ τὴν Κρήτη πρὸς τὸν Πειραῖα , ἀπὸ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ὁ ὁποῖος ὡς γυιὸς τοῦ Ἀρχηγοῦ τὸ ἔβλεπε σὰν τσιφλίκι του.
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΝ Γ. ΜΑΥΡΟ ὁ ὁποῖος ἀνἐλαβε διοικητὴς τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης.
Ἀργότερα ἐστρἀφη κατὰ τοῦ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ὁ ὁποῖος ἐν τἐλει δέν ἀντέδρασε στὶς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἀνδρέα ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠ.ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ λειτουργῶντας ὅμως ὡς ὑπαρχηγὸς καὶ διάδοχος τοῦ πατέρα του.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΤΕ ΑΝΤΙΤΑΧΤΗΚΕ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ—ἁνερχόμενο τότε στἐλεχος—ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΤΟΥ ΚΟΚΚΑ.
Σὲ ἕνα ἄρθρο της τὴν 1—11—1964 μὲ τὴν φρἀση "ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ" ποὺ προκάλεσε θυμηδία ἐστρἀφη εὐθέως κατὰ τοῦ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κατηγορῶντας τον γιὰ οἰκονομικὰ σκάνδαλα. ΚΑΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 16—11—1964 .
ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΝΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΥΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙΚΤΡΟ καὶ ἁποκάλυπτε ὀτι ἡ ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΟΤΑΝ καὶ τοῦτο λόγῳ τῶν ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΩΝ ΑΡΧΗΓΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.
Ὁ Ἀνδρέας ἐπέστρεψε στὴν κυβέρνηση σέ λίγους μῆνες ὅταν στὶς 29 ΑΠΡ 1965 ἀνἐλαβε πάλι ΑΝΑΠΛ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ .
Ὀμως ὅλα ἔδειχναν ὅτι ΣΤΗ ΙΔΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝ.ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.
Ἡ Ἕνωση Κέντρου βάδιζε ὀλοταχῶς σὲ ΔΙΑΣΠΑΣΗ καὶ ὁ γηραιὸς πρωθυπουργὸς ἦταν ἄβουλος στὸ νὰ κάνει κάτι γιὰ νὰ τὸ ἀποφὺγει αὐτό, διότι ἀπλᾶ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΝ ΓΥΙΟ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ...
Ἡ κύρια κρίση δὲν ἄργησε νἄρθη·
στὶς 18 ΜΑΪΟΥ 1965 μιὰ ἐφημερίδα τῆς ΕΡΕ ὀ "ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΞ " τῆς Λάρισας δημοσίευσε τὴν εἰδηση γιὰ μιὰ μυστικὴ κεντροαριστερὴ ὀργἀνωση στὸ στράτευμα μὲ τὰ ἀρχικὰ Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. {=Ἀξιωματικοί, Σώσατε, Πατρίδα, Ἰδανικά, Δημοκρατία, Ἀξιοκρατία}
Ὁ ΓΡΙΒΑΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΡΟΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΑΣ (10—5—1965) ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΟΤΙ "ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΠ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ " προσθέτοντας καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἀξιωματικῶν συνωμοτῶν (πχ. λοχαγοῦ Μπουλούκου)
Ἡ κυβέρνηση διέταξε ἔρευνα καὶ τελικὰ συνελήφθησαν 4 ἀξιωματικοὶ οἱ ὁποῖοι κατά τὶς φῆμες ποὺ κυκλοφόρησαν τότε ὐπεδείκνυαν τὸν ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠ ὡς ὀργανωτὴ τοῦ ΑΣΠΙΔΑ.
Ὀμως τὴν μεγάλη "βόμβα" τὴν ἔριξε πάλι ἠ μητσοτακικὴ φιλοκυβερνητική "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" μέ πρωτοσέλιδο "Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΟΥ ΑΣΠΙΔΑ".
(Σύμφωνα μὲ τὸν Ἰωάννη Μπουλοῦκο τὸν ὅρκο τοῦ ΑΣΠΙΔΑ εἶχε γράψει στὴν γραφομηχανὴ ἡ Ἀγγέλα Κοκόλα, ἰδιαιτέρα γραμματεὺς τοῦ Ἀ. Παπανδρέου, ἐνῶ οἱ ἐπαφὲς τοῦ Ἀ. Παπανδρέου μὲ τον Ἀριστόδημο Μπουλοῦκο γίνονταν δια ζώσης στὰ Τουρκοβούνια).
Ὁ Γερο—Παπανδρέου φαίνεται ὅτι πανικοβλήθηκε ΚΑΙ ΜΕΣῼ ΚΥΠ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ.
Ἔτσι ὅταν ἐκλήθη ἀπὸ τὸν ἀνακριτὴ βασιλικὸ ἐπίτροπο ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Υ.Π ὁ πρωθυπουργὸς ἔκανε τὸ λάθος ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΜΥΝΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥ ΝΑ...ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΗΣ γιατὶ δῆθεν κάλεσε παρατύπως τὸν ὑπάλληλο τῆς Κ.Υ.Π.
Καὶ τὸτε ἔγινε τὸ ἑξῆς ἐξωφρενικὸ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΪΟΥΣΑ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ : ὁ ὑπουργὸς Γαρουφαλιᾶς ἀρνήθηκε νὰ ἐκτελέσει τὴν ΠΑΡΑΝΟΜΗ βεβαίως ἐντολὴ τοῦ Πρωθυπουργοῦ του.
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΕΝΩ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ (ἐπειδὴ τὴν προηγουμἐνη εἶχε συλληφθεῖ ὁ λοχαγὸς ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ καὶ φοβόταν ὁ Γερο—Παπανδρἐου μήπως ὁ συλληφθεὶς ΕΜΠΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΓΥΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΦΕΡΟΤΑΝ ΩΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ στὴν ὑπόθεση).
Γι αύτὸ ἐπιδίωκε νὰ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ παρ' ὅλα τὰ περὶ τοῦ ἁντιθέτου ὐποστηριζόμενα ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν κομμάτων τῆς "δημοκρατικῆς παράταξης" ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Ἀπὸ δῶ ξεκινοῦν τὰ περιλάλητα ΙΟΥΛΙΑΝΑ τοῦ 1965.
Ο Βασιλιᾶς ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ—ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΙΝΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1952 —ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΟ Ο ΓΥΙΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ.
(Ὁ ἔμπειρος πατέρας του Βασ.Παῦλος εἶχε πεθάνει ἀπὸ ἕναν ὀδυνηρὸ καρκῖνο στό στομάχι στὶς 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 1964)
Σέ μιὰν ΑΧΑΡΗ ἀνταλλαγὴ ἐπιστολῶν —ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ—ὁ Βασιλιᾶς πρότεινε στὸν Παπανδρἐου νὰ ὑποδείξει ΟΠΟΙΟΝ ΗΘΕΛΕ γιά τὴν θἐση τοῦ ὑπουργοῦ Ἀμύνης ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ, ἐπειδὴ ὅλοι θὰ ποῦν ὅτι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟΝ ΓΥΙΟ ΤΟΥ ἢ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΑΣ, ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΣΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
Ὁ Γερο—Παπανδρέου ὅμως ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ποὺ τοῦ πρόσφερε ὁ Βασιλιᾶς, γεγονὸς ποὺ ἀποδεικνύει ὅτι τὸ μόνο ποὺ τὸν ἐνδιέφερε ἦταν ἡ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ...
Καὶ —σημειωτέον—οἰ ἐχθροὶ τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου δὲν βρίσκονταν στὴν ἀντιπολίτευση τῆς ΕΡΕ τοῦ εὐπρεποῦς ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ,ἀλλά μέσα στὸ ἴδιο του τὸ Κόμμα {=ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, Στεφανόπουλος, Τσιριμῶκος, Νόβας, Γαρουφαλιᾶς ἐφημ."ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"}
Ἄν δὲν εἶχε ΚΡΥΦΟ σκοπὸ τὴν σωτηρία τοῦ Ἀνδρέα ἀπὸ τὴν περιπέτεια τῆς ὑπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ, θὰ μποροῦσε νά δεχτεῖ ὁ Γεώργιος Παπανδρἐου τὸν συμβιβασμὸ ποὺ τοῦ πρότεινε ὁ Κωνσταντῖνος (κι ἔτσι πρἀγματι τὸν συμβούλεψαν πολλοὶ νουνεχεῖς βουλευτές του) ἀλλα ὁ Γερο—Παπανδρἐου ΘΕΛΗΣΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΤΗΝ "ΕΥΚΑΙΡΙΑ" ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ Ο ΑΠΕΙΡΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ διότι ἔβλεπε ὅτι Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΣΠΙΔΑ τελικὰ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΚΑΤΕΡΡΕΕ ΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΔΡΕΪΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙ—ΑΝΔΡΕΪΚΟΥΣ. Ἔτσι ἡ μόνη διἐξοδος γιὰ νὰ σωθεῖ ἀπὸ τὸ Κόμμα ὅ,τι ἦταν δυνατὸν νὰ περισωθεῖ ,φάνταζε στὸν Γερο—Παπανδρἐου
ἡ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ καὶ ΗΡΩΪΚΗ έξοδος .
Πἰστευε ὅτι παραιτούμενος ΘΑ ΕΣΩΖΕ ΤΟ ΤΡΩΘΕΝ ΓΟΗΤΡΟ ΤΟΥ καὶ ξεκινῶντας ἔναν 2ο ΑΝΕΝΔΟΤΟ κατὰ τοῦ Θρόνου θὰ κέρδισε ψήφους ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ σώζοντας τὴν Ἐνωση Κέντρου ἀπὸ τὴν διἀλυση.
ΔΙΑΨΕΥΣΤΗΚΕ ΣΕ ΟΛΑ·
ἡ Ἐνωση Κέντρου ΔΙΑΣΠΑΣΤΗΚΕ, ἀφοῦ οἱ ΑΝΤΙ—ΑΝΤΡΕΪΚΟΙ ,οἱ λεγόμενοι ἀπὸ τὴν καθεστηκυῖα προπαγάνδα "ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ", ἀποχὠρησαν ἁπὸ τὸ κόμμα (ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ἀλλὰ ΟΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ; Στεφανόπουλος, Τσιριμῶκος, Νόβας, Γαρουφαλιᾶς) ἑνῶ ὁ Ἀνδρέας εἶχε φτιάξει ἤδη τὸ δικὀ του κόμμα μέσα στὸ κόμμα τοῦ πατέρα του τὴν λεγόμενη "ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ" {ἀπὸ ὅπου τὸ 1974 προἐκυψε τὸ ΠΑΣΟΚ}.
Μέ τὸν Γερο—Παπανδρἐου ἔμειναν ΜΕΤΡΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ΣΤΕΛΕΧΗ —μὲ λίγες λαμπρὲς ἐξαιρέσεις (πχ. Γ.ΜΑΥΡΟΣ).
Ἐπὶ δύο μῆνες ἑκεῖνο τὸ θερμὸ πολιτικὰ καλοκαῖρι τοῦ 1965, ἡ Βουλὴ ἀδυνατοῦσε νὰ δώσει ψῆφο ἐμπιστοσύνης , οὔτε στὸν ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΝΟΒΑ, οὐτε στὸν ἀριστερῆς προελεύσεως ΤΣΙΡΙΜΩΚΟ { ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ Η "ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ"— ὅπως ὑποστηρίζει ὁ ἀστικὸς μῦθος τῆς κεντροαριστερῆς προπαγάνδας }.
Μόνον στὶς 17 ΣΕΠ 1965 κατἀφερε νὰ πάρει ψῆφο ἐμπιστοσύνης ὁ παλαιός πολιτικός ΣΤΕΦ.ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, λόγῳ τῆς προσχὠρησης τῶν ἀναγκαίων βουλευτῶν τῆς Ἑνώσεως Κέντρου στούς λεγόμενους "ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ".
Τελικὰ ἀπὸ τοὺς 171 βουλευτὲς τῆς Ε.Κ. τὸ 1964, εἶχαν μείνει τὸ 1965 μόνο 121.
ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ Ε.Κ. ΗΤΑΝ ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ·
διαφορετικὰ δὲν ἐξηγεῖται τέτοια γρήγορη ΣΗΨΗ μἐσα σέ 1,5 μόνον ΧΡΟΝΟ..
Ἀλλὰ ὅπως προεῖπα, ἀπὸ τὴν ἵδρυση της τὸ 1961 ἡ Ε.Κ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΣΥΝΟΝΘΥΛΕΥΜΑ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ.
Βεβαίως ἡ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ προπαγἀνδα ἔχει ἀποδώσει τὰ ΙΟΥΛΙΑΝΑ στοὺς Ἀμερικανοὺς καὶ τά Ἀνἀκτορα (ὁ πολυχρησιμοποιημένος ἀστικὸς μας μῦθος).
Ὅμως αὐτό, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΦΕΛΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΦΤΗΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, διότι
προκύπτουν τὰ ἑξῆς ἐρωτήματα:
ἄν ἔλειπαν οἱ Ἀμερικανοὶ καὶ τὸ Παλάτι,
Η Ε.Κ. ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΕΡΡΕΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΛΥΟΤΑΝ;
Η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ;
Η ΥΠΟΘΕΣΗ Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΕΛΥΕ
ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;
Χρειαζόταν ὁ ἄπειρος νεαρὸς βασιλιᾶς Κωνσταντῖνος νὰ τὸ κάνει αὐτό ;
Ἤ οἱ "κακοί" Ἀμερικανοί ;
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΖΟΝΣΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1964 ;
Ἄν ἤθελαν οἱ ΗΠΑ νά ρἰξουν τὴν Ε.Κ. δέν
θὰ εἶχαν ἀφήσει τοὺς Τούρκους νὰ είσβάλουν στὴν Μεγαλόνησο ;
ΚΑΙ ΤΟ 1964 ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Ο ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ.
Ἄρα μία τουρκικὴ εἰσβολὴ τὸ 1964 θὰ εἶχε γιὰ τὴν Ε.Κ. τὶς συνέπειες ποὺ εἶχε τὸ 1974 ἡ εἰσβολὴ γιὰ τὴν Χούντα....
Συνεπῶς ὅλες αὐτὲς οἱ προπαγάνδες ποὺ μᾶς ταΐζει ἡ ἐπἰσημη ἱστοριογραφία ἐδῶ καὶ μισὸν αἰῶνα εἶναι ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ.
Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ καὶ ἰσχύει τελικὰ αύτὸ ποὺ ἔγραψε ὁ ΣΟΛΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ , ἕνας σχετικὰ ἀντικειμενικὸς ἰστορικὸς τῆς ταραγμένης ἐκείνης περιόδου·
"ΑΞΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ"
{Σ.Γρηγοριάδης, ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, τόμ.7, σελ.114}
https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2023/10/65.html
.jpg)
