Το 1830 νέα πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους ήταν η Αθήνα, που αριθμούσε πληθυσμό 50.000 κατοίκους, με μεγάλο όμως ποσοστό ξένων στην ανώτερη κοινωνική τάξη. Στο παλάτι του Όθωνα και της Αμαλίας το 1837 δίνονται οι πρώτες παραστάσεις όπερας. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1837, στο ξύλινο θέατρο του επιχειρηματία Γ. Μέλη, στη σημερινή πλατεία των Αγίων Θεοδώρων, παρουσιάστηκε στην αρχή ένα μέρος και αργότερα ολόκληρο το έργο «Ο Κουρέας της Σεβίλλης».
Το λιθόκτιστο Θέατρο Σασόνι, που βρισκόταν στην Πλατεία Θεάτρου, και αργότερα από το 1849-1989 έγινε γνωστό ως Θέατρο Αθηνών ή Θέατρο Μπούκουρα, το 1840 με βασιλική χορηγία του Όθωνα εγκαινιάστηκε με την όπερα «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ» του Ντονιτσέττι. Ανατρέχοντας στις επιφυλλίδες εκείνης της περιόδου, οι οποίες υπήρχαν από τότε με διαφορετική αισθητική της κόσμιας τότε εποχής, αλλά στην ουσία αναφέρονταν στα πιπεράτα και σκανδαλώδη γεγονότα, πληροφορούμαστε ότι οι δύο πρωταγωνίστριες Πίτα Μπάσσο και Αιμίλια Ρίτσι «χώρισαν» το αθηναϊκό κοινό σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, λόγω του ενθουσιασμού που προκάλεσε η πρώτη στον αντρικό πληθυσμό. Καταλαβαίνουμε τα σχόλια που θα κυκλοφορούσαν για αυτή την αχαλίνωτη γυναίκα, ακόμα και ο στρατηγός Μακρυγιάννης αναφέρεται ειρωνικά στα απομνημονεύματά του.
https://www.greekschannel.com/gr/ethnikh-lyrikh-skhnh-80-xronia-diadromwn-kai-paradromwn/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου