Μεταστροφή στην Ορθοδοξία
Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, η Σοφία ταξίδεψε στο Βερολίνο προκειμένου να συζητήσει με την οικογένειά της την επιθυμία της και το χρέος της ως μελλοντική βασίλισσα των Ελλήνων να μεταστραφεί από τον Προτεσταντικό στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό. Ο αυτοκράτορας της Γερμανίας και αδερφός της, Γουλιέλμος Β΄, είχε σφοδρές αντιρρήσεις αλλά έχοντας τη συγκατάθεση της μητέρας της και της γιαγιάς της, βασίλισσας Βικτωρίας, αποφάσισε να κατηχηθεί και να ασπαστεί το ορθόδοξο δόγμα. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Γερμανός Β΄ ανέλαβε να την κατηχήσει. [6]
Το Μεγάλο Σάββατο 20 Απριλίου/ 2 Μαΐου 1891 έγινε η επίσημη τελετή της βάπτισής της, την οποία η εφημερίδα «Το Άστυ» σχολίασε ως εξής:
«Εἰς τὴν πίστην τῶν πατέρων μας, εἰς τὴν πίστην ἐν ἦ καὶ δι΄ ἧς το ἔθνος ἐσώθη, καὶ τῆς ὁποίας τὰ σεπτὰ σύμβολα κατέστησαν τὰ σύμβολα τοῦ ἐθνισμοῦ μας, προσῆλθε χθές προσήλυτος εὐγενὴς καὶ γλυκεῖα, λευκὰ ἐνδεδυμένη τὸ σῶμα, λευκὴν ἔχουσα καὶ τὴν ψυχήν.[...] Λόγοι ὑπέρτατοι ἐθνικῆς καὶ οἰκιακῆς ἁρμονίας, ἡ ἀνατροφή τῶν τέκνων τοῦ βασιλικοῦ Οἴκου τῆς Ἑλλάδος ἠ μεγάλη ἀποστολὴ ἔπεισαν τὴν ἡγεμονίδα, ὅτι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἐπετάσσετο εἰς αὐτὴν νὰ προσέλθῃ προσήλυτος εὐπρόσδεκτος εἰς τοὺς κόλπους τῆς μητρὸς Ἐκκλησίας.
Χθὲς τὸ πρωί διὰ τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος, κατὰ τὰ δόγματα τῆς ἐκκλησίας μας καὶ διὰ τῆς εὐώδους χάριτος τοῦ ἁγίου μύρου, ἡ πριγκίπησσα ἐδέχθη τὸ βάπτισμα τῆς Όρθοδοξίας έν συγκινήσει ἰερᾷ, τῆς όποίας μετεῖχον και ὅλοι οἰ παριστάμενοι.»
Στο ρεπορτάζ της η εφημερίδα αναφέρει ότι η τελετή έλαβε χώρα στις 8 το πρωί, πριν την ακολουθία του Μεγάλου Σαββάτου, στην εκκλησία των Ανακτόρων. Παρόντες ήταν η βασιλική οικογένεια, ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης και μερικοί ιεράρχες, ενώ τη βάπτιση δια χρίσματος τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Γερμανός. Η τελετή έγινε κατά το τυπικό του Συμεώνος Τραπεζουντίου. Ακολούθησε η θεία λειτουργία και στο τέλος της η Σοφία κοινώνησε τα άχραντα μυστήρια για πρώτη φορά. [7]
Η Ηγεμονίδα Σοφία το 1902.
Κοινωφελές έργο
Το 1896 αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την ίδρυση και λειτουργία ενός νοσοκομείου για παιδιά. Ήρθε σε επαφή με το ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής Πετράκη η οποία διέθετε ένα μεγάλο και κατάλληλο χώρο στο Γουδί και κατάφερε να της παραχωρηθεί δωρεάν το οικόπεδο έκτασης 50 στρεμμάτων. Στις 26 Αυγούστου του 1896 εκδόθηκε το σχετικό βασιλικό διάταγμα και στις 9 Σεπτεμβρίου ο πληρεξούσιος της Σοφίας, συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Σαπουντζάκης και το Ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής, υπέγραψαν το συμβόλαιο δωρεάν παραχώρησης του χώρου, στο οποίο αναφέρετο ότι «παρεχωρεῖτο εἱς τήν Α.Β.Υ. τήν Ηγεμονίδα Σοφίαν διά δωρεᾶς τελείας καί ἀμετακλήτου μεταξύ ζώντων».[8] Τα χρήματα για την ανέγερση του νοσοκομείου συγκεντρώθηκαν με πανελλήνιο έρανο στον οποίο συμμετείχαν εκτός από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας, όλοι οι εύποροι Αθηναίοι και κυρίως ο Ανδρέας Συγγρός, με την δωρεά του οποίου ανεγέρθηκε το πρώτο περίπτερο. [9] Οι πρώτοι στόχοι της Σοφίας ήταν το νοσοκομείο «Ν' ἀποδίδη τήν ὑγείαν στά ἄρρωστα Ἑλληνόπουλα καί νά μορφώνῃ Ἑλληνίδας Νοσοκόμους, ἁξίας τοῦ ὑψηλοῦ προορισμοῦ των». Για το δεύτερο αυτό σκοπό, τρεις νοσοκόμες, επιλεγμένες από την Πριγκίπισσα, στάλθηκαν με δικά της έξοδα στην Αγγλία, προκειμένου να σπουδάσουν τη νοσηλευτική ενώ φρόντισε να φθάσει και να διδάξει σε αυτό η Κλεονίκη Κλωνάρη, απόφοιτος της νοσηλευτικής σχολής της Μασσαχουσέττης.[10]
Η τελετή του θεμέλιου λίθου έλαβε χώρα την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 1896, στις 9 Ιανουαρίου 1900 κυρώθηκε το καταστατικό (γραμμένο από την ίδια την Πριγκίπισσα) Νοσοκομείου των Παίδων «Η Αγία Σοφία», όπως ονομάστηκε. Σύμφωνα με το καταστατικό, τη γενική διοίκηση αναλάμβανε αυτοπροσώπως η Σοφία, η οποία εξέλεγε και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Από αυτήν επίσης επιλέγονταν και διορίζονταν το ανώτερο προσωπικό του Ιδρύματος.[11]
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897 η Σοφία ασχολήθηκε ενεργά με την περίθαλψη και τη νοσηλεία των στρατιωτών, στο τμήμα της σχολής Ευελπίδων που είχε μετατραπεί σε νοσοκομείο βαρέως τραυματισμένων.[12] Επίσης είχε θέσει υπό την προστασίας της, το «Οικονομικό Συσσίτιο» την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια αρωγής των απόρων. Το «Οικονομικό Συσσίτιο» που λειτουργούσε από τον Δεκέμβριο του 1896, προσφέροντας καθημερινή τροφή στους φτωχούς, κατά τη διάρκεια του πολέμου ανέλαβε και τη σίτιση των άπορων στρατιωτών που εξαιτίας του πολέμου έμεναν προσωρινά στην Αθήνα. Το 1897 είχε συνολικά παρασκευάσει και διανείμει 2.690.000 μερίδες φαγητού. [13]
Έντονη δραστηριότητα επέδειξε και στο θέμα της δενδροφύτευσης της Πρωτεύουσας. Επίτιμη πρόεδρος της «Φιλοδασικής Εταιρείας», συμμετείχε συχνά, σαν παράδειγμα προς μίμηση σε πρωτοβουλίες δενδροφύτευσης, με πρώτη αυτή που έγινε τον Νοέμβριο του 1901 για την αναδάσωση του λόφου του Φιλοπάππου. Υποστήριξε επίσης όλες τις δενδροφυτεύσεις της περιόδου-Αρδηττός, πρόποδες του Λυκαβηττού, δημιουργία Άλσους Ζαππείου, όπως και Παγκρατίου και Καισαριανής.
Κίνημα στο Γουδί
Η κυβέρνηση Θεοτόκη, ξεκινώντας μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης του στρατεύματος, αναθέτει, τη γενική διοίκηση του Στρατού στο διάδοχο Κωνσταντίνο. Η διοίκηση του Κωνσταντίνου και η ανάθεση των ανώτατων αξιωμάτων στους Πρίγκιπες, προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια, καθώς κατηγορούνταν για νεποτισμό, ευνοιοκρατία, και κακή διαχείριση. Όλα αυτά, έκαναν την μυστική στρατιωτική οργάνωση, Στρατιωτικό Σύνδεσμο να πραγματοποιήσει στις 15 Αυγούστου 1909 στρατιωτικό πραξικόπημα, που έμεινε γνωστό ως Κίνημα στο Γουδί.[14]
Σαν αποτέλεσμα του Κινήματος, όλοι οι πρίγκιπες αλλά και ο Διάδοχος παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους (προκειμένου να μη φέρουν σε δύσκολη θέση τον Βασιλιά, και διακινδυνεύσουν ακόμα και τον Θρόνο του) και έφυγαν στο εξωτερικό. Η Σοφία, και τα παιδιά τους –η οικογένεια είχε αυξηθεί κατά δυο μέλη: Την 1η/14 Δεκεμβρίου γεννήθηκε ο Παύλος (κατοπινός βασιλιάς των Ελλήνων) ενώ την 31η Ιανουαρίου/14η Φεβρουαρίου 1904 γεννήθηκε η Ειρήνη (κατοπινή Βασίλισσα της Κροατίας)-, αναχώρησαν από την Αθήνα για το Κάστρο του Κρόνμπεργκ στην Έσση, φιλοξενούμενη της αδερφής της, Μαργαρίτας, με το ξέσπασμα του Κινήματος, και λίγες μέρες αργότερα τους ακολούθησε και ο Διάδοχος.
Μετά το Κρόνμπεργκ εγκαταστάθηκαν στο Βερολίνο, όπου η Σοφία είχε την ευκαιρία να συμφιλιωθεί με τον αδερφό της Γουλιέλμο (με τον οποίο είχαν διαταραχτεί οι σχέσεις τους λόγω της μεταστροφής της Σοφίας στην Ορθοδοξία)3, ενώ ο Διάδοχος ανέλαβε τη διοίκηση ενός πρωσικού τμήματος στρατού και συνέχισε την στρατιωτική του εκπαίδευση δίπλα στον μοιραίο για τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 στρατάρχη Κόλμαρ Φράιχερ φον ντερ Γκολτς.[15]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου