ΒΑΣΙΛΕΙΑ - ΕΘΝΑΡΧΙΑ

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β ΄ ΑΔΙΚΑ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ . ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Ο ΕΘΝΑΡΧΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΡΑΤΗ Η ΡΩΜΕΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

KING CONSTANTINE ΙΙ EXTRACTED OF HIS THRONE UNFAIRLY . BUT ALWAYS REMAIN THE NATIONAL LEADER. THE NATIONAL ROLE OF THE KING IS INDEPENDENT FROM THE HEAD OF THE STATE. KING IS ALWAYS THE FATHER OF THE NATION. WITH MONARCHY BECOME VISIONABLE THE ROMAN FOLLOWING OF THE GREEK NATION.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΘΥΡΕΟΣ

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ   ΘΥΡΕΟΣ
ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2021

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄ ΕΙΣ ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΕΥΘΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΝ ΤΩΝ.

 

(Ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄ έτυχε θερμότατης υποδοχής και έγινε αντικείμενον λατρείας  υπο του επτανησιακού λαού. Επίσης είναι πολύ συγκινητικές οι εκδηλώσεις του λαού προς την  ελληνικήν  σημαίαν. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη η ελληνική βασιλική οικογένεια με τα Επτάνησα. ΄Οποτε εορτάζει η Επτάνησος την ελευθερίαν, της αυθόρμητα θα φέρνει στον νου της τον βασιλέα των Ελλήνων Γεώργιον Α΄).

Με παραλήρημα χαράς ο λαός της Επτανήσου γιόρτασε  την σημερινη  ημερα  εκατο χρονια πριν ,Κι΄εφημεριδες της εποχης  διασωσανε  την υποδοχη που  εκαμε  στην τοσο ακριβοπληρωμενη λευτεριά  του το καθενα απο τα  εφτα νησια του  Ιονιου στις 21 Μαιου του 1864.

 ''Περι την 6ην ωραν μ.μ.της χθες - γραφει η ''Αναγεννησις'' της Κερκυρας - ηγκυροβόλησεν το ατμοπλοιον η ''Πατρις'' , το κομιζον τον εθνικον  στρατον. Ο λαος οστις αμα τη εμφανισει αυτου ειχε συρρευσει  εις τα τειχη ,εχαιρετησε τους αδελφους και αντεχαιρετηθη υπ΄αυτων δια ζωηροτατων και επανειλημενων ζητωκραυγων. Πολλαι λεμβοι  περιεκυκλωσαν το ατμοπλοιον η μουσικη της φιλαρμονικης εντος λεμβου επαιανιζεν εθνικα ασματα, ο δε λαος  μεχρι  βαθειας  νυκτος επανηγυρισεν την παραμονην της εθνικης αυτου αναστασεως.

Κατα την πρω'ι'αν της επιουσης η πολις παριστανε θεαμα απεριγραπτον . Υπέρ τους πεντακισχιλιους  εκ των κατοικων της εξοχής και απο των απωτερων κωμων συνερρευσαν εις την πολιν ,ινα ιδωσι  την ανυψωσιςν  της  Εθνικης σημαιας.''

Και  συνεχιζει η ''Αναγεννησις'' την περιγραφην της για την αποβιβασιν του ελληνικου στρατου: '' Αι λεμβοι του Μανδουκιου, ων οι ιδιοκτηται εζητησαντο παρα του κ. Απεσταλμενου να αποβιβασωσι δωρεαν τον στρατον,δαφνοστολιστοι,περιεζωσαν την ''Πατριδα'' εν ωραια παρατάξει. περι την 11 ωραν  επεβιβάσθη το τεταρτον και τελευταιον  τάγμα της αγγλικης φρουρας .

Επι τελους την 12 και 10 λεπτα μ.μ. κατεβιβάσθη η αγγλική σημαία  και ανυψωθη  η  ελληνικη επι των δύο  φρουρίων και επι του κατερειπωθέντος Βίδου. Την αγγλικην σημαιαν παρέλαβεν ο αρχιστρατηγος , ενθουσιωδώς επευφημούμενος υπο του λαου. Μετα την επιβίβασιν των αγγλων ,απεβιβασθη ο ελληνικος εθνικος στρατος ,προπορευομένης της μουσικης της φιλαρμονικης,συνοδευόμενος και συνωθούμενος παρά του πλήθους''.  Και  τελειωνει η ''Αναγέννησις'' περιγράφοντας τον ενθουσιασμο  του Κερκυρα'ι'κου Λαου :  '' Άνθη ,ζαχαρωτά ,δάφναι επιπτον αδιαλειπτως εκ των οικιών. Του στρατού  παραταχθέντος εξωθεν του ναου του Αγίου Σπυρίδωνος,ετελέσθη δοξολογία υπο του μητροπολιτου, παρευρισκομένων των κυριων Ζα'ι'μη και Πίσα μετά  του  επιτελείου  αυτων ,της εγχωριου αρχης  και των μελών της παυσάσης γερουσίας  και της διαλυθείσης βουλής.  Μετα την δοξολογίαν ο  μητροπολίτης  ηυλόγησεν τον στρατον  διά της πλατείας  παρελαύνοντα  ίνα πορευθει  εις τα φρούρια''.

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ  ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΝ

Στις 25  Μαΐου εφτασε  επισημα  στην Κέρκυρα ο βασιλευς Γεωργιος Α' . Η υποδοχή που του  επιφυλαξε ο κερκυρα'ι'κός   λαός   ηταν   καταπληκτική. 

Η εφημερίδα ''Εθνοφύλαξ'' στο φυλλο της 28/5/1864  γράφει : '' Ότε ο ατμοδρόμων εισέπλεεν εις  τον  λιμένα  άπαντα  τα  εν  αυτώ πλοια εχαιρέτησαν αυτον  και αντεχαιρετήθησαν υπ΄αυτού δι΄απείρων  κανονιοβολισμών. Εν μέσω του κρότου  των πυροβόλων και των ενθουσιεδωστάτων  ανευφημιών  εξήλθεν ο Βασιλευς εκ του ατμοπλοίου  και  κυκλωθεις υπο απείρου πληθους λαου ,ομοιαζοντος προς μέγα κύμα,ούτινος επιφάνειαν μεν ήσαν οι πίλοι  αφρος δε τα σειόμενα λευκά  ρινόμακτρα  και τα  υπο των  κυριών ραινόμενα άνθη ,ζαχαρωτά και μύρα, ο βασιλευς συνωδεύθη εις  τον ναον του Αγιου Σπυρίδωνος  ένθα  ετελέσθη  δοξολογία υπο του  μητροπολίτου. Μετά  την  δοξολογίαν διευθύνθη προς τα  ανάκτορα , άτινα ως εκ θαύματος  εν ακαρεί ευρέθησαν  κυκλωμένα υπο του  κύματος του λαού ανευφημούντος ενθουσιωδέστατα''. 

Και η ''Παλιγγενεσία'' ,29/5/1864, μας δινει μιά ενδιαφέρουσα  περιγραφή : '' Αι οικίαι ήσαν σημαίοστόλιστοι , αι  κυρίαι , ως άλλαι  θυγατέρες Σιών , εδέχοντο τον Βασιλεα άδουσαι , υμνούσαι και δι΄ανθέων  και στεφάνων ραίνουσαι τον εκλεκτόν του λαού ,τον αγαπητόν του Κυρίου.  Την 25 Μαιου η Κέρκυρα  εσείσθη  άπασα ,βλέπουσα  τον βασιλέα των Ελλήνων  βαίνοντα  επ΄αυτής. Ο λαός έκλαιεν υπο  χαράς, καθορών  τελουμένην την εκπλήρωσιν των πόθων του ,των αγώνων του,της ακαταδαμάστου καρτερίας του.

Την 25 Μαίου  ειδεν  η Κέρκυρα  μετά  αιώνων πολλών  ξένην κατοχήν, μετα  τα δεινοπαθήματα  εκατοντάδων  ενιαυτών . Εν τη  ημέρα  ταύτη  δικαίως αγάλλεται  και  ευφραίνεται ο λαος των Ιονίων ,όστις άνευ πολέμου ,άνευ χρημάτων ,άνευ αίματος, άνευ πόνων και μόχθων, απήλαυσεν οτι εζήτει , οτι  εναγωνίως προσεδόκα'' .

Η 21η ΜΑ'Ι'ΟΥ ΣΤΗΝ  ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ

 Απο την εφημεριδα ''Παλιγγενεσία'' των Αθηνών, φυλλο 28/5/1864, μαθαινουμε  το πως το νησι αυτο  γιορτασε την Ενωση  της Επτανήσου με την Ελλαδα. ''Ανετειλε τελος παντων η ποθεινοτατη  πρωία της ημερας  ταυτης  και  συμπαντες  ησθάνθημεν  το επι των μεγαλων  συμβαντων  γενομενον εκεινο  αισθημα ,το οποιον δια καρδιακων παλμων εκδηλουμενον καταλαμβάνει  και δεν καταλαμβάνεται ! Εβλεπε τελος ο πατριωτικος λαος μας πραγματοποιούμενον το χρυσουν  ονειρον του ολου βιου,εβλεπε τελουμένην  την  μυθώδη υποσχεσιν της παλιμβούλου διπλωματίας!''

 Και  συνεχιζει η ''Παλιγγενεσία'' : ''Απο βαθεως  ορθρου ολη η πολις Αργοστολιου  άνευ  διακρισεως τάξεως ,ηλικιας και φυλου , συσσωμος ηγειρετο και επορευετο  εις την προκυμαιαν ινα παρασταθει εις την αναχωρησιν της αγγλικης φρουράς και εις την έλευσιν του Εθνικου στρατου , ίνα ιδίοις όμμασι κορεσθει εις την γοητευτικωτάτην  θέαν της ανυψώσεως της σταυροφορου  σημαίας , του αγίου τουτου συμβόλου της εθνικης του παλιγγενεσίας''.

Στη γιορτη πηραν μερος και οι Ληξουριώτες  που ηρθαν στο Αργοστολι : ''Οι  αδελφοι Ληξουραιοι ηλθον αθροοι ίνα μετασχωσι της λαμπρα΄ς ταύτης εθνικης εορτης και απήλθον εις την πόλιν των ,οπου ο λαος  ουδέ στιγμήν παυει  εορτάζων και πανηγυρίζων την μεγάλην ταυτην του εθνους ημεραν''. Αλλά και το ωραιο φύλο δεν υστέρησε σε  συμμετοχή. Γραφει και παλι η ''Παλιγγένεσια''. ''Το ωραιον μας φύλον διεκρίθη  και  κατα  την περιστασιν ταυτην δια  της  γοητευτικης εκδηλωσεως  των πατριωτικων  του  αισθηματων , στολιζον και καθωρα'ι'ζον δια  των καλλονων του ,ηθικων τε και φυσικων , την λαμπραν και μεγαλην εικονα της ελευθεριας μας.

Μετα  τυατα ο λαος  δαφνοφόρος  περιήρχετο την πόλιν εναγκαλίζων  και εναγκαλιζόμενος ,ασπαζόμενος και περιπτυσσόμενος εις την εθνικην του αναστασιν''. και η  φιλαρμονικη του Αργοστολιου  συνέβαλε  στο μεγάλο αυτο εθνικο  πανηγύρι.

'' Η φιλαρμονικη  προτοιμασθείσα  παρα του  φιλοκάλου  και  φιλοπάτριδος  μουσικοδιδασκάλου Ν.μεταξά Ντζανή , συνεπορευετο  και  συνέψαλλε  μετα  της εκλεκτοτέρας  νεολαιας του τόπου  τον υμνον εις τον λαοφιλη  ημών βασιλέα  και τον ασπασμόν εις τον εθνικον στρατόν,μελη του ανω αναφερομενου μουσικοδοδασκαλου μεταξά ,επιτηδες και δια την ημεραν  εκεινην συντεθέντα παρα του ανωνυμου ποιητου λαου''. Ο Μπαμπης Αννινος  στα ''Ιστορικα Σημειωματα'' του μας δινει  τις αναμνησεις του απο το  μεγαλο γεγονος , οπως θυμαται  τα γεγονοτα ,παιδι μολις δεκα χρονων και γραφει :  '' Ζωηραν και ευκρινεστάτην διατηρω την αναμνησιν  των  συμβαντων της εποχης εκεινης ,καιτοι τοτε ήμουν μολις μειράκιον, ή μαλλον   αυτόχρημα παιδίον . Νομιζω οτι εχω ενώπιον μου την εικονα την οποιαν παρίστα η παραθαλάσσιος πλατεία του Αργοστολίου ,η λεγομένη του Μαίτλαντ , την πρωίαν της αξιομνημονευτου ημερας της Πεμπτης 21 Μα'ί'ου 1864. Ο ήλιος  έλαμπε φωτοβόλος εις  ουρανον  αιθριώτατον και η μαγεία του ωρίμου ήδη έαρος  διεχέετο δαψιλής επι της  ακυμάντου γλαυκής θαλάσσης του ευρέος λιμενος ,και επι  των αντικρύ  βουνιών. Αυρα ζεφύρειος εκίνει  οφιοειδώς τους επισείοντας  επι των καρχησίων των αγγλικών οπλιταγωγων, των ναυλοχούντων  εις τον λιμενα , αγέρωχος δε η σημαια της Αλβιόνος εκυμάτιζεν επ΄αυτών και της  συνοδευούσης αυτά φρεγάτας,καθως και επι  ιστού  στηθέντος εις την ξηράν , εις την ανατολικην  άκραν της πλατείας , παρα το κρηπίδωμα. Οι άγγλοι απήρχοντο εξ Επτανήσου...'' 

Και συνεχίζει ο Μπάμπης Άννινος  γράφοντας  στις αναμνήσεις  του : '' Η Ένωσις , το  όνειρον , ετελέσθη ! Μετ΄ολίγον  δεν εφαίνετο  πλέον  ειμή ο  καπνος  των μακράν  ήδη  διακρινομένων  Αγγλικών πλοιων. Ο τέως  πληρης  τύρβης  και  θορύβου  ευρυχωρος  στρατών των Αγγλικών στρατευμάτων εξετείνετο  ήδη  παρά την εσχατιάν  της πλατείας  σιγηλός  ως  κοιμητήριον.  Φιλοπάτριδές τινες παλαιοι ριζοσπάσται , ως να ήθελον  να  επικυρώσουν  και δευτέραν  φοράν  το  μεγα  γεγονος, έστησαν άλλην μίαν μεγάλην, απέραντον Ελληνικην σημαιαν   εις το μεσον της πλατειας , την οποίαν ευθύς  μετωνόμασαν πλατείαν της Ενώσεως''. Και  τελειώνει ο Μπάμπης Άννινος : ''Απο του βάθρου του δε ο χαλκινος ανδριας του σερ Θωμα Μαίτλαντ, του πρωτου λορδου Αρμοστού  της  Επτανήσου , εργον του  Κερκυραίου γλυπτου Προσαλέντη, εν αρχα'ι'κή περιβολή, με την τεταμένην εκείνην χειρα του, δι ης κρατεί τον κύλινδρον του  συνταγματικου χαρτου του Ιονίου Κράτους, εφαίνετο ως  απορών και ερωτών να μάθη  πως  συνέβαινον  τα  παράδοξα  εκείνα  γεγονότα''.

Η ΙΕΡΗ  ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΛΑΛΑ

Ολοι  οσοι εγραψαν για τις ημερες αυτες αναφερουν και το  περιστατικό με το γερο  πολεμιστή του 1821  που είχε  πολεμησει στο Μωριά , στου Λάλα. Γράφουν γι΄αυτο οι εφημερίδες  της εποχης : '' Γέρων τις ,ηλικίας ενός αιώνος, τ΄όνομα Ιωάννης Καγκάδης ,κοινώς λεγομενος Μπαρμπα-Δήμος  και ών  ιερον λείψανον του Εθνικου Αγώνος  του Λάλα , παρουσιάζεται τρέμων και δακρύων , και φέρων ο ίδιος υψωμένην την σημαίαν εκείνης  της εποχής του Λάλα , λευκήν με τον  σταυρόν και με επιγραφήν  ''Ελευθεριαν ή Θάνατος ''!

Αποβάς ο φρούραρχος κ.Παρασκευάς μεθ όυ ηγωνίσθη, (ο Μπαρμπα - Δημος) θεωρει  την σημαίαν υφ΄ήν ετέθησαν άλλοτε  αμφότεροι , εναγκαλίζονται οι συναγωνισται, συσφιγγονται και τα δάκρυα ειναι ο χαιρετισμος των. Ο φρούραρχος  Κεφαλονιάς μετά την Ενωσι Παρασκευάς Κουκουμέλης έχουμε να προσθεσουμε οτι ηταν ένα απο τα παληκαρια του Οδυσσεα Ανδρουτσου  που κλείστηκαν και πολεμησαν στο Χάνι της Γραβιάς.

Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Και στην Ζάκυνθο ο λαος ξεχύθηκε  και  γιόρτασε  την απελευθέρωση του ,οπως  μας  πληροφορεί η αθηνα'ι'κή ''Αυγή'' στο φύλλο της 5/6/1864.  ''Αι αγγλικαι  δυναμεις  ανεχώρησαν την 8 ώραν της 21 (Μαιου 1864). Ο λαός της πόλεως  σύσσωμος  απο πρωίας  εξήλθε  της πόλεως εις προ'υ'πάντησιν των εισερχομένων  χωρικών , της αστικής μουσικής παιανιζούσης. Έξω  της πόλεως  εμειναν τα πληθη  έως ού ηγγέλθη  οτι οι Άγγλοι  επεβιβάσθησαν εις το πλοιον. Τότε  ο λαος της πολεως  μετά  των  χωρικων εισήλθον εν  χορδαίς και τυμπάνοις και εν αλλαλαγμώ  και ενθουσιασμώ εις την πολιν και ανέβησαν εις το φρούριον ,οπως ασπασθώσι την εθνικήν σημαίαν. Συγκινητικαί ,ανεικόνιστοι και θείαι ήσαν αι  στιγμαί εκείναι.  Οι Αγγλοι εξήλθον του  φρουριου  διήλθον την πόλιν , έφθασαν εις την προκυμαίαν, επεβιβάσθησαν εις το πλοιον , χωρις ν΄απαντήσωσιν ενώπιον των ψυχήν ζώσαν Ζακυνθίου. Ουτε εκ των υπαλλήλων ετόλμησε τις να προβάλη και τους αποχαιρετηση. Εγένετο ήδη γνωστή η απόφασις του να αφεθώσιν όλως μόνοι,  ουδείς δε  ετόλμησε  να την παραβή. Δεν ειναι αξία παρατηρησεως η ομοφροσύνη αύτη ενος ολου λαου;''.

Οπως  γιορταστηκε  η Ενωσι στα τρια μεγάλα νησιά, Κερκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, ετσι γιορταστηκε και στα τεσσερα άλλα μικροτερα ,Λευκάδα, Παξοί, Ιθάκη  και Κύθηρα.  Κι΄αν περιοριζομαστε σ΄αυτη μονο την περιγραφή ειναι γιατί ενω και στ΄αλλα νησιά ο λαος δεν υστερησε σε εκδηλωσεις ωστόσο δεν  εγινε κατι διαφορετικό η σημαδιακο. Στις 21 Μαιου 1864 η Ελλάδα έκανε το πρώτο , μετά την Επανάσταση του 1821  βήμα για την Εθνική της ολοκλήρωση. Τον Μάιο του 1964 ολόκληρη η Ελλάδα ακουμπά την ψυχη της στην Κύπρο με μιά πιστη, με μιάν ελπίδα και μιάν αποφαση ν΄ αγκαλιάση και τα θρυλικά παληκαρια του αιματόβρεκτου αυτού ελληνικού νησιού. 

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ''21 ΜΑΙΟΥ 1964

Γ.ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου