ΤΟ ''ΓΚΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ'' ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙ ΤΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ.

Αυτο το ''γκλυξμπουργκ'' δεν ειναι δικαιο και νομιμο οταν χρησιμοποιειται. Δεν ειναι αυτο το επιθετο της βασιλικης οικογενειας της Ελλαδος. Ειναι ισως η μοναδικη βασιλικη οικογενεια που δεν εχει επιθετο! Ουτε η Δανική βασιλικη οικογενεια εχει. Ο λογος ειναι οτι ουδεποτε ηταν κατι αλλο εκτος απο βασιλεις της Δανιας. Αν δειτε την ιστορια των βασιλεων της Δανιας παντοτε οι βασιλεις ηταν απο την ιδια οικογενεια. Επειδη λοιπον ο βασιλιας Γεωργιος Α και η βασιλισσα Αννα Μαρια καταγονται απο τον βασιλικο οικο της Δανιας δεν εχουν επιθετο. Ο πριγκιπας Παυλος προσδιοριζεται ως εξης Πριγκιπας Παυλος της Ελλαδας και της Δανιας απο τoν οικο του Γεωργιου Α΄ή πιο απλα πριγκιπας Παυλος της Ελλαδας, τον ονομαζουμε ετσι οπως γεννηθηκε. Το αλλο ειναι αγενες, ειναι κοροιδευτικο και δεν πρεπει να χρησιμοποιειται. Δεν ανταποκρινεται στην αληθεια. Επισης ειναι και θεμα ανθρωπινων δικαιωματων, υπαρχει το θεμα του αυτοπροσδιορισμου και ειναι τουλαχιστον φασιστικο να αποδιδουμε προσβλητικες και μειωτικες εκφρασεις σε καποιον ,οποιος και να ειναι αυτος. Ποσο μαλλον σε καποιον που δεν εκανε ποτε  κακο εναντιον της Ελλαδος . 

Το κακοηχο επιθετο που χρησιμοποιουν ορισμενοι, προφανως απο σοβαρη αγνοια, εκανε την εμφανιση του στον καιρο του διχασμου το 1915. Τοτε οι βενιζελικοι  εβριζαν ετσι τον βασιλεα Κωνσταντινο ΙΒ΄ διοτι ο βασιλιας  ηθελε την ουδετεροτητα και την ειρηνη και ο βενιζελος θελε να μπει η Ελλαδα στον πολεμο ,για να βοηθησουμε τους αγγλογαλλους ,χωρις ανταλλαγματα χειροπιαστα.

Η Ελλαδα  μολις ειχε σταματησει  να πολεμα τους τουρκους και τους βουλγαρους στους βαλκανικους πολεμους  και προσπαθουσε να κλεισει τις πληγες που της αφησε ο πολεμος. Ο βενιζελος  ηθελε την συνεχιση του πολεμου και αδιαφορουσε για την ασχημη εσωτερικη κατασταση του Βασιλειου. Οι οπαδοι του βενιζελου αρχισαν να βριζουν τον Βασιλια με το επιθετο ''γκλυξμπουργκ'' για να τονισουν ετσι την υποτιθεμενη φιλογερμανικη σταση του Βασιλια που αγαπουσε την ειρηνη και την ουδετεροτητα. 

Απο τον οικο Γκλυξμπουργκ κατηγετο η μητερα του  Βασιλεα των Ελληνων Γεωργιου Α΄. Οταν ομως  ο πατερας του Γεωργιου και η μητερα του αναγνωρισθηκαν ως οι νομιμοι κληρονομικοι  διαδοχοι του βασιλεα της Δανιας επαψε να τους προσδιοριζει το επιθετο Γκλυξμπουργκ. 

Ο Γεωργιος Α΄εγινε δεκτος ως βασιλευς στην  Ελλαδα  ως Γεωργιος Α απο τον βασιλικο οικο της Δανιας.  Ετσι ,χωρις γκλυξμπουργκ, τον αναγνωρισε παμψηψει η Β εθνοσυνελευση, ετσι χωρις  γκλυξμπουργκ, ειναι δηλωμενα στα επισημα κρατικα εγγραφα ολα τα μελη της βασιλικης οικογενειας. Μονο στην σκοτεινη και φανατικη καρδια των βενιζελικων εμεινε το γκλυξμπουργκ για να θυμιζει οτι η μικρασιατικη καταστροφη, η σφαγη της Σμυρνης,η Β βουλγαρικη κατοχη της Μακεδονιας,η αδικαιολογητη απωλεια της Ανατολικης Θρακης οτι ειναι εργα της βενιζελικης παραταξεως και των ξενων προστατων της.

Η ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΛΙΓΩΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

Το κόστος της (προσωρινης)ελληνικής Προεδρευόμενης Δημοκρατίας των 11 εκατομμυρίων κατοίκων είναι 4.600.000€ Η ισπανική μοναρχία των σχεδόν 50 εκατομμυρίων κατοίκων κοστίζει 8.431.150 € Επίσης ποτέ στα 140 χρόνια ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ Δημοκρατίας Δεν υπήρξε τέτοιο ποσό Βασιλικής Χορηγίας δηλ (1.533.375.000 δρχ) Το 1964 η Βασιλική Χορηγία ανήλθε στα 20.000.000 δρχ δηλ 59.000 €

The cost of the Greek Presidency Republic in a country of 11 million inhabitants is €4,600,000 The Spanish monarchy of almost 50 million inhabitants costs €8,431,150 Also never in the 140 years of Constitutional Monarchy the cost was no such amount of Royal Sponsorship, i.e. (1,533,375,000 drachmas) In 1964 the Royal Sponsorship amounted to 20,000,000 drachmas, i.e. €59,000 

TWITER

Α’ Παγκόσμιος, Ασσύριοι Πολεμιστές, Εφιάλτης Τούρκων

Ο ΑΓΑΣ ΗΛΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΚΑΠΕΛΛΟ

Μια σχεδόν άγνωστη πτυχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι οι Ασσύριοι εθελοντές που συγκροτημένοι σε δικό τους ξεχωριστό σώμα, υπό δικού τους αρχηγούς, πολέμησαν φανατικά τους Τούρκους στην Ανατολία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλευρό των Τούρκων πολεμούσαν και οι Κούρδοι. Το 1915 Τούρκοι και Κούρδοι επιτέθηκαν στους Ασσυρίους της Τουρκίας. Οι Ρώσοι είχαν υποσχεθεί βοήθεια στους χριστιανούς Ασσυρίους αλλά τελικά δεν βοήθησαν, εκείνη την στιγμή τουλάχιστον.

Στο απόγειο της ισχύος του το Ασσυριακό Εθελοντικό Σώμα παρέτασσε 20.000 άνδρες και συνεργάστηκε με Ρώσους και Βρετανούς σε Καύκασο και Μεσοποταμία. Βάση της Ασσυριακής κοινότητας στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν η επαρχία του Χακαρί αν και Ασσύριοι ζούσαν σε όλες τις επαρχίες στα σύνορα με Ιράκ, Συρία και Ιράν. Από έναν πληθυσμό 600.000 περίπου οι μισοί εξοντώθηκαν από τους Τούρκους (Ασσυριακή γενοκτονία).

Οι Ασσύριοι αμύνθηκαν όσο καλύτερα μπορούσαν αλλά τελικά υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν σε περιοχές των σημερινών Ιράκ και Ιράν και συγκρότησαν το ένοπλο σώμα των εθελοντών βασιζόμενοι και σε ρωσικές και βρετανικές υποσχέσεις. Με επικεφαλής τον λεγόμενο “αγά” Πέτρο (Πέτρος Ηλία) και τον “Μαλίκ” (“βασιλιάς”, επικεφαλής φυλής) Ιωσήφ Χοσαμπά, μια δύναμη 1.500 Ασσυρίων, κινήθηκε προς το χωριό Σουλτουζέ, (σημ. Νακαντέχ) στο βορειοδυτικό Ιράν. Οι Ασσύριοι δεν γνώριζαν ακριβώς πόσους άνδρες διέθεταν οι Τούρκοι στην περιοχή και προς αποφυγή αιφνιδιασμού ο Πέτρος χώρισε τους άνδρες του σε τρία τμήματα που κινούντο το ένα σε μια απόσταση από το άλλο.

Καθώς πλησίαζαν όμως ο Πέτρος διέταξε τους άνδρες του να πυκνώσουν τις τάξεις τους. Στις 8 Απριλίου 1918, εντοπίζοντας τουρκική δύναμη οι Ασσύριοι σταμάτησαν και ο Πέτρος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα τμήμα των εφίππων ανδρών του, για να επιτεθεί και να καταλάβει το χωριό που ήταν στα νώτα της τουρκικής δύναμης, θέτοντάς την εν μέσω δύο πυρών.

Στην περιοχή υπήρχαν συνολικά περίπου 8.000 Τούρκοι αλλά το σχέδιο του Πέτρου λειτούργησε άψογα. Το σώμα που είχε αφήσει ενώπιον των Τούρκων επιτέθηκε τη νύχτα της 13ης Απριλίου προκαλώντας πανικό. Ταυτόχρονα το άλλο σώμα επιτέθηκε και κατέλαβε εύκολα το χωριό. Οι πανικόβλητοι από την επίθεση των Ασσυρίων μέσα στη νύχτα στράφηκαν προς το χωριό αλλά τότε δέχτηκαν σφοδρά πυρά και από εκεί. Οι απελπισμένοι Τούρκοι προσπάθησαν να αντισταθούν να συντρίφθηκαν χάνοντας πάνω από 5.000 άνδρες έναντι 300 απωλειών των Ασσυρίων. Ήταν ένας θρίαμβος για τους χριστιανούς και όχι ο τελευταίος. Δυστυχώς όμως η τύχη τους σφραγίστηκε από τις μεταγενέστερες πολεμικές (Μικρασιατική Καταστροφή) και πολιτικές εξελίξεις.

https://www.history-point.gr/a-pagkosmios-assyrioi-polemistes-efialtis-toyrkon

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ «ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ» ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Πρωτοπρεσβυτερος Αντωνιος

Dimitrios K. Katsoudas

Το κείμενο της συγγραφέως κ. Αθηνάς Κακούρη για το συνεδριακό κέντρο στο Τατόι και την μεθοδική διαγραφή ενός μέρους της ιστορίας μας:

«Στο Τατόϊ διαβάζω πώς θα χτιστεῖ ἕνα σπουδαῖο συνεδριακό κέντρο, πού θα ἀποτελεῖ landmark. Landmark στα ἑλληνικά σημαίνει ὀδόσημο. Σαν τί εἶναι αὐτό πού θα σηματοδοτεῖ το Συνεδριακό Κέντρο μές τη μέση του ἱστορικου αὐτοῦ κτήματος; Μά προφανῶς, την ιστορική μας ἀμνησία.

Τι ἐννοῶ; Eἴμαστε ἕνας λαός πού ἀπό πολύ, πολύ παλαιά θέλει να θυμᾶται: Ομηρικά Επη, Θουκυδίδης, Ακριτικά τραγοὐδια, Απομνημονεύματα Ἀγωνιστῶν 1821, - ἡ σειρά είναι ἀτελευτητη. Γράφουμε ἀλλά και διαβάζουμε ἄπληστα Ἰστορία. Ἔχουμε δηλαδή μονίμως την περιέργεια να κοιτάζουμε προς τά πίσω, να ἀναμετροῦμε τον δρόμο πού ἔχουμε διανύσει, να τον κατατάσσουμε και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τά γεγονότα και τον ἐαυτό μας…Αὐτά ὡς λαός.

Ὑπάρχει ὅμως και κάποια-ἀόρατη σέ μένα, Δυναμη, πού δουλεύει για να σβήνονται ὅσα ὀδόσημα σχετίζονται με βασιλείς. Ἐντούτοις, βασιλείς ἀποτελοῦν τά κυριότερα ὁδόσημα για ὄλους τούς λαούς τῆς Εὐρώπης. Αὐτό εἶναι φυσικό, μιάς και ἀπό τούς Ρωμαίους αὐτοκράτορες μέχρι το τέλος τοῦ πρώτου παγκοσμίου πολέμου-δηλαδή μια εἰκοσαριά αἰωνες-κεφαλή του κάθε κράτους ἦταν ἕνας Μονάρχης. Μονάρχες διαμόρφωσαν την «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή» καθώς και την Εὐρώπη. Φυσικά λοιπόν οἰ άνδρες αὐτοί - ἤ οἱ γυναῖκες γιατί ὑπῆρξαν πολλές και σπουδαῖες βασιλισσες - ἀποτελοῦν ὀδόσημα της διαδρομῆς κάθε κράτους. Την μνήμη τους οἱ ἑκάστοτε κυβερνήσεις την διατηροῦν ζωντανή με σχολικά βιβλία ἱστορίας και ἰδίως κάνοντας επισκέψιμα τά παλάτια και τούς κήπους ὅπου ἔζησαν.

Ὄλοι το ἴδιο κάνουν. Ὄλοι. Ἀλλά ὄχι ἐμεῖς, οἱ Ρωμηοί. Ἡ πατρίδα μας ἀναγνωρίστηκε ἀπό τίς Εὐρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις το 1831 ὡς βασίλειον, με πρῶτο βασιλιά του τον Ὄθωνα, πρίγκηπα της Βαυαρίας. Αὐτός ἔδωσε στην Ἀθήνα ἕνα κομψό πολεοδομικό σχέδιο και 30 ὄμορφα κτίρια, μέ σπουδαιότερο τά Ἀνάκτορα, πάνω σέ σ’ἕνα λοφάκι. Το λοφάκι το κατασκάψαμε, με δραστιακές ἐπεμβάσεις μετατρέψαμε το ἐσωτερικό τοῦ Παλατιού σέ ἕδρα τοῦ Κοινοβουλίου μας και την Αἴθουσα τῶν Τροπαίων, πού διασώθηκε, την βαφτίσαμε αἴθουσα «Ελευθερίου Βενιζέλου» μολονότι την κοσμοῦν τοιχογραφίες πού ἔγιναν ἐπί Ὄθωνος για να δοξάζουν το 1821. Ἔτσι σβήσαμε τον Ὄθωνα και τά πρώτα 30 χρόνια τῆς ὑπάρξεώς μας ὡς ἐλεύθερου κράτους.

Δίπλα στα Ανάκτορα ἠ βασίλισσα Ἀμαλία, κόρη σπουδαίου κηποτέχνη, εἶχε φτιάξει με πολύ κόπο και γνώσεις και φαντασία ἕναν κῆπο, πού τον πρόφτασα ἀκόμη να λέγεται «βασιλικός». Ἀργότερα τον βαφτίσαμε «ἐθνικό» και ἔτσι τη σβήσαμε και την Ἀμαλία.

Μετά τονὌΘωνα μᾶς ἔφεραν οἱ Ἄγγλοι τον Γεώργιο Α’. Αὐτός ἦταν Δανός πρίγκιπας, και μαζί με την σύζυγό του, την ἀνεψιά του Τσάρου, Ὄλγα, έζησαν πολύ μετρημένα στο Παλάτι, μέχρι το 1909, όταν μια πυρκαγιά κατέστρεψε ἕνα του μέρος. Στο μεταξύ, εἶχαν ἀγοράσει μια μεγάλη ἔκταση στους πρόποδες τῆς Πάρνηθας και εἶχαν χτίσει εκεἰ ἕνα πολύ ἁπλό σπίτι, για να ξεκαλοκαιριάζουν. Μαζί ὀργάνωσαν και ἀγρόκτημα πού παρῆγε και κυκλοφοροῦσε στο ἐμπόριο ἐκλεκτά προϊόντα. Αὐτός ἦταν ἕνας τρόπος να διαδώσουν σύγρονες μεθόδους καλλιέργειας σέ ἕναν λαό ὅπου ἠ γεωργία εἶχε μείνει αἰῶνες πίσω.

Ὁ πρωτότοκος γιός τους, ὁ μετέπειτα βασιλιάς Κωνσταντίνος, ὅταν παντρεύτηκε, ἔχτισε ἕνα μεγαλούτσικο σπίτι στο μέρος ὄπου ἄλλοτε εἶχε τον λαχανόκηπό της ἠ βασιλισσα Ἄμαλία Ἐκεῖ ἔζησε μαζί με την οικογένειά του και τά έξι παιδιά του. Και ἀπό ἐκεῖ τον ἐξανάγκασε ὁ Ζονάρ να φύγει, το 1917, με την ἀπειλή ότι το γαλλικό ναυτικό θα ἔκανε την Ἀθήνα στάχτη.

Αὐτό το κτίριο ἀνήκει πλέον στο ἑλληνικό δημόσιο. Τά πιατικά με το βασιλικό στέμμα πετάχτηκαν, τά ἔπιπλα σκόρπισαν, πολύτιμα για την Ιστορία ἀντικείμενα ὅπως τα βιβλία ἐπισκέψεων-ὅπου ὀ ἐκάστοτε γραμματέας τοῦ Βασιλιά κατέγραφε λεπτομερῶς τίς ἐπισκέψεις - διαρπάγησαν και πλέον ἐμφανίζονται πότε πότε σέ δημοπρασίες. Το σπίτι αὐτό το λέμε τώρα «Προεδρικό Μέγαρο». Πάει κι ὀ Κωνσταντίνος με τη Σοφία, πού ἴδρυσε το πρῶτο Παιδικό Νοσοκομεῖο.

Στο Τατόϊ διαδραματίστηκαν μερικές ἀπό τίς πιο δραματικές στιγμές τῆς νεώτερης Ἰστορίας μας. Ἐκεῖ πέθανε ὁ βασιλιᾶς Ἀλέξανδρος, ἀπό ἐκεῖ έφυγε ὁ βασιλιάς Γεώργιος για τη Μέση Ανατολή, εκεί ἔζησαν τον περισσότερο καιρό ὁ βασιλιᾶς Παῦλος με την βασίλισσα Φρειδερίκη και τά τρία τους παιδιά. Την ἰδιοκτησία τού κτήματος αὐτοῦ την ἀπέκτησε στα τέλη τού προηγουμένου αἰῶνος στο ἑλληνικό Δημόσιο. Και μετά το ἄφησε να ρημάζει. Μαζί και μεγάλα κιβώτια πού κανείς πιά δεν ήξερε ἀκριβῶς τι περιείχαν. Έπιπλα; Επιστολές; Έγγραφα; Μπουκάλια κρασί; Μαζί ρημάζει και το μικρό νεκροταφεῖο, ὅπου ἔχουν ταφεῖ ὅλοι οἱ βασιλεῖς και οἱ συγγενεῖς τους.

Στο μεταξύ ἕνας ϊστορικός, ὀ Κώστας Σταματοπουλος, συνέταξε ἕνα μνημειῶδες ἔργο για το Τατόϊ και τά ὅσα σημαντικά για την Ἱστορία μας ἐπί ἕναν σχεδόν αἰώνα διαδραματίστηκαν ἐκεί. Και μια αφοσιωμένη ὀμάδα συσπειρώθηκε γύρω του, με πρωτεργάτη τον Βασίλη Κουτσαβλή, πού δούλεψε για να χρηματοδοτοῦνται μελέτες συντηρἠσεως και ἀποκαστάσεως των κτιρίων. Και ὦ τοῦ θαύματος! Τά τρία τελευταία χρόνια, μπῆκαν τά πράγματα σέ ἔναν σωστό δρόμο και αὔξαινε ἡ ἐλπίδα πώς το Τατόϊ θα σωζόταν. Πώς, ἐπί τέλους, θα ἀποκτήσει ἠ πατρίδα μας ἕνα ὁδόσημο τῆς Ἰστορίας της.

Τώρα μας ξεφουρνίζουν ξαφνικά πώς το landmark ἐκεῖ δεν θα είναι ἡ Ἵστορία μας, ἀλλά μέγα, λαμπρόν Συνεδριακόν Κέντρον «Η Ἀμνησία», ὅπου «Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλλοι» θα ἔρχονται να ἐξετάζουν πώς ἔγινε και χάσανε οἱ Ἔλληνες όλα τά αχνάρια τῆς Ἱστορίας τους και συνακόλουθα την ιστορική τους μνήμη,

Ἀθηνᾶ Κακούρη

Ἡ ἐπιστολὴ Πλαστήρα τοῦ 1941 ἐναντίον τοῦ "ΟΧΙ" καὶ οἱ βενιζελικοὶ ἐμπνευστὲς τῶν Ταγμάτων Ἀσφαλείας, Πάγκαλος & Γονατᾶς..

Από Διαμαντῆς Κούτουλας / ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Σεπτεμβρίου 11, 2024

Τὸ 1945 ὄταν πρωθυπουργὸς τῆς χώρας ἦταν ὁ ''στρατηγὸς'' Ν. Πλαστήρας—λίγους μῆνες μετὰ

τὰ "Δεκεμβριανά" & τὴν "Βάρκιζα"—ἡ ἐφημερίδα "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΙΜΑ" (5/4/1945) δημοσίευσε Ἐπιστολὴ τῆς 16ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1941 τοῦ "Μαύρου Καβαλλάρη" ἀπὸ τὴν Νίκαια τῆς Γαλλίας( ὅπου βρισκόταν αὐτοεξόριστος καὶ φυγόδικος λόγῳ τοῦ Κινήματος τοῦ 1935) πρὸς τὸν Π.Μεταξᾶ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΒΙΣΥ (ὅπου εἶχε τὴν ἕδρα της ἡ φιλοναζιστικὴ γαλλικὴ κυβέρνηση τοῦ Πεταίν) στὴν ὁποία, μεταξύ ἄλλων, ὁ ''στρατηγὸς''  ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ἔγραφε τὰ ἀκόλουθα :

<Ο ΑΝΙΣΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΜΙΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΟΠΩΣ Η ΙΤΑΛΙΑ ΠΡΟΕΚΛΗΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.

ΠΑΡΑ ΤΑΣ ΤΟΠΙΚΑΣ ΝΙΚΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑΝ ΠΡΟΗΣΘΑΝΟΜΗΝ ΤΑΣ ΟΛΕΘΡΙΑΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΑΣΤΟΧΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΙΚΑΝΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.

ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940 ΕΙΧΟΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕΝ ΕΔΑΦΟΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΙΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

ΕΚΑΜΑ Ο,ΤΙ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΤΑΥΤΗΝ ΟΠΩΣ ΕΠΩΦΕΛΗΘΕΙ Η ΕΛΛΑΣ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.ΠΡΟΣΕΚΡΟΥΣΑ ΟΜΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΜΕΤΑΞΑ..>

(Πηγή : Σ.ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, τ.4, σελ.38 κ.ε.)

Ἐκ τοῦ ὅλου κειμένου φαίνεται ὅτι ὁ Πλαστήρας

ἦταν, ὄχι μόνον ἐναντίον τοῦ "ΟΧΙ" τοῦ Μεταξᾶ

καὶ τοῦ Ἀγῶνα στὰ Ἀλβανικὰ βουνά ,ἀλλὰ καὶ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, γράφοντας ἐπίσης τὰ ἑξῆς θλιβερά:

< Η ΑΝΗΚΟΥΣΤΟΣ ΚΟΥΦΟΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ...ΠΑΡΕΤΕΙΝΕΝ ΑΣΚΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΗ Η ΠΡΑΞΙΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΕΙΣ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ, ΑΛΛ' ΑΤΥΧΟΥΣ ΝΗΣΟΥ ΚΡΗΤΗΣ...> { ὅ.π.}

Μάλιστα ἀργότερα ,τὸν Σεπτέμβρη τοῦ '41 ὁ "Μαῦρος Καβαλλάρης" ἔστειλε τὸν ἐξ ἀπορρήτων του ΚΟΜΝΗΝΟ ΠΥΡΟΜΑΓΛΟΥ* στὴν Κατοχικὴ Ἑλλάδα γιὰ νὰ ὀργανώσει μιὰ σχεδόν ΦΙΛΟΑΞΟΝΙΚΗ πολιτική ,κομίζοντας ἐπιστολές του (μὶα ἐξ αύτῶν καὶ ἡ ἐπίμαχη πρὸς τὸν πρεσβευτὴ στὸ Βισύ) ἀπογοητεύοντας τὸν Ζέρβα, ὁ ὁποῖος προόριζε τὸν Πλαστήρα ὡς πολιτικὴ κεφαλὴ τοῦ ἀντιστασιακοῦ ΕΔΕΣ..

Ὁ Ν.Ζέρβας ,ὡστόσο, ἀφοῦ ἔπεισε σχετικὰ τὸν Πυρομάγλου, ἔδειχνε ὅπου χρειαζόταν μισὲς ( σὲ ἀκίνδυνα ἀποσπάσματα ) τὶς Ἐπιστολὲς Πλαστήρα ,καὶ τελικὰ κατάφερε καὶ ἵδρυσε τὸν ΕΔΕΣ ἐπικαλούμενος τὸν "Μαῦρο Καβαλλάρη"

παρὰ τὸν ἀπροκάλυπτο ΦΙΛΟΓΕΡΜΑΝΙΣΜΟ τοῦ τελευταίου.. (Βλ Σ.Γρηγοριάδη, Ἱστορ. Συγχ. Ἑλλ.τ.1, σελ .156 κ.ε)

Ἀφορμή γιὰ τὴν έν λόγῳ ἐπιστολὴ Πλαστήρα ἦταν ἡ μὴ ἀνανέωση τοῦ Διαβατηρίου τοῦ Πλαστήρα κατ ἐντολὴν τῆς Κυβ.Μεταξᾶ .

Ἐξ οὗ καὶ ὅλο τὸ μῖσος τοῦ "Μαύρου Καβαλλάρη" κατὰ τοῦ Μεταξᾶ καὶ οἱ κατηγορίες του ὅτι ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ καὶ ὁδήγησε τὴν Χώρα στὸν ὄλεθρο πολεμῶντας κατὰ τοῦ Ἄξονα !

Τέλος ὁ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ἀφήνει νὰ αἰωρεῖται ἡ ἀπειλὴ ὅτι σὲ λίγο θὰ κατέχει ὁ ἴδιος τὴν ἐξουσία —βρισκόμαστε στὸν ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 1941—καὶ ἐκεῖνος πιὰ θὰ μοιράζει διαβατήρια..

Γράφει ἀπειλῶντας :"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ Ο ΙΔΙΟΣ

ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ.." {ὅ.π.}

Ὅλη ἡ ἐπίμαχη ἐπιστολὴ ΠΛΑΣΤΗΡΑ εἶναι μιὰ κατηγορία κατὰ τῆς ΑΓΓΛΟΦΙΛΗΣ —ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ Κυβέρνησης Μεταξᾶ γιὰ τό "ΟΧΙ" ποὺ εἶπε στοὺς Ἰταλούς, ἐνῶ κατηγορεῖ ὡς ΑΣΧΕΤΟΥΣ καὶ τοὺς Στρατιωτικοὺς Ἡγέτες ποὺ οδήγησαν τὴν χώρα στὸ Ἀλβανικὸ Ἔπος , θεωρῶντας τὴν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ὡς ...."ΤΟΠΙΚΕΣ ΝΙΚΕΣ" ὀφειλόμενες μόνον στὴν μαχητικότητα τῶν ἁπλῶν στρατιωτῶν..

Βέβαια ἱστορικῶς ἡ θέση αὐτὴ ὑπὲρ τοῦ Ἄξονος τοῦ Πλαστήρα (ὁ ὁποῖος εἶχε αὐτοεξοριστεῖ ὅπως προεῖπα ἐξαιτίας τοῦ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ βενιζελικοῦ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ τὸ 1935 στὴν Νίκαια τῆς Γαλλίας ) ἐξηγεῖται λόγῳ τῶν φανατικῶν ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΩΝ φρονημάτων του ἀπόρροια τῶν πολιτικών παθῶν τοῦ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μεσοπολέμου.

Μισῶντας τοὺς ἀγγλόφιλους βασιλόφρονες καὶ τὸν Βασιλιᾶ Γεώργιο Β', ὁ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΣ Πλαστήρας εἶχε" συμπαθήσει" τοὺς Γερμανούς Ναζί , θεωρῶντας πιθανώτατη καὶ τὴν τελικὴ νίκη τους...

Παρόμοιες ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΕΣ—ΑΡΑ ΟΙΟΝΕΙ ΦΙΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ— θέσεις μὲ αὐτὲς τοῦ Πλαστήρα, εἶχαν καὶ οἱ ἀλλοι γνωστοὶ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ "δημοκρατικοί" καὶ ἀντιβασιλικοὶ Ἀξιωματικοί ὅπως πχ ο ΓΟΝΑΤΑΣ κι ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν καὶ οἱ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ,

ΤΑ ΟΠΟΙΑ (πέραν τοῦ ἐγγενοῦς καὶ ἐμφανοῦς ἀντικομμουνιστικοῦ προσανατολισμοῦ τους)

ΩΣ ΠΡΩΤΙΣΤΟ καὶ ΚΡΥΦΟ ΣΚΟΠΟ** τους ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β', γεγονὸς βεβαίως ποὺ ἀποσιωπήθηκε ἀπὸ τοὺς ἱστορικοὺς τῆς βενιζελογενοῦς , λεγόμενης "δημοκρατικῆς"παράταξης ποὺ κυριάρχησαν μετὰ τὴν Χούντα στὴν ἑλληνικὴ ἱστοριογραφία...

Θὰ ὁλοκληρώσω μὲ τὸ ἑξῆς·

σκἐπτομαι , ἂν εἶχε πετύχει τὸ Κίνημα τοῦ 1935 καί ἀντὶ τῆς ΑΓΓΛΟΦΙΛΗΣ μεταξικῆς , βασιλικῆς δικτατορίας τῆς 4ης Αὐγούστου 1936, κυβερνοῦσε τὸ 1940 ἡ βενιζελική "δημοκρατική" κυβέρνηση τῶν Πλαστήρα, Γονατᾶ κλπ, ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ "ΝΑΙ" ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑΝ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ { τὸν ὁποῖον ΘΑΥΜΑΖΑΝ ἂλλωστε ὡς σπουδαῖο ἡγέτη·—μἀλιστα ὁ ἀμετροεπὴς Καζαντζάκης τὸν ἀποκαλεῖ "ἀρσενικὸ Βενιζέλο" !!} ἢ μήπως θὰ εἶχε συμβεῖ τὸ ἀκόμα χειρὀτερο, θὰ εἶχαν συμμαχήσει μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ Ἄξονα ;

______

* Τὸν ΑΠΡΙΛΙΟ τοῦ 1941 ὁ Πλαστήρας στἐλνει ἐπιστολὴ στὸν συνεργἀτη του Κ.ΠΥΡΟΜΑΓΛΟΥ ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει καὶ τὰ ἀκόλουθα:

<Εἶμαι τῆς γνώμης ὅτι πρέπει νὰ γίνῃ κυβέρνηση φιλογερμανικὴ γιὰ νὰ καταστήσωμεν ὀλιγώτερον ὀδυνηρὰν τὴν ἦτταν.Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνῃ καὶ ἂν ἀκόμη θὰ ἠξεύραμε ὅτι ὁ πόλεμος θὰ τελείωνε καὶ μετὰ τινάς μόνον μῆνας μὲ τελείαν ἦτταν τοῦ ἄξονος (ὅπερ απίθανον).

Πολλοὺς χαιρετισμοὺς στὸ ζεῦγος Σαβίνη.Σοῦ εὔχομαι καλὸ ταξίδι καὶ καλὴν ἀντάμωσιν.

Μὲ πολλὴν ἀγάπην

Ν. Πλάστήρας>

ΣΗΜ: Η ἐπιστολὴ αὐτὴ βρέθηκε τυχαῖα στὸ ἀρχεῖο τοῦ στρατηγοῦ Ναπολέοντα Ζέρβα καὶ δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Καθημερινή» στίς 14/9/1997 καὶ φυλάσσεται σήμερα στό ΕΛΙΑ (Ἑλληνικὸ Λογοτεχνικὸ καὶ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο).

**Μαζάουερ, Μάρκ (1994). Στὴν Ἑλλάδα τοῦ Χίτλερ. Ἀθήνα: Ἀλεξάνδρεια, σελ.352

__________________________

ΥΓ. Ολόκληρη η επίμαχη επιστολή Πλαστηρα υπάρχει ,οπως προαναφέραμε,

στην "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ "

ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ (τ.4 , σελ.38 κ.εξ)

Ἡ δημοσίευση τῆς Ἐπιστολῆς εἶχε ὡς συνέπεια τὴν Πτώση τῆς Κυβερνησης Πλαστήρα στις 7/4/1945 μὲ κατηγορίες ..δωσιλογισμού. Πολλοί εἶπαν τότε ὅτι ἡ Ἐπιστολή (ποὺ εῑ̓χε "φτάσει" στὰ χέρια τῶν Ἄγγλων μέσῳ πιθανῶς κύκλων τοῦ Ζερβα ) δόθηκε ἀπὸ αὐτοὺς στὶς Ἐφημερίδες μὲ στόχο τὴν Πτώση ἀκριβῶς τοῦ Πλαστήραποὺ δὲν ἦταν "ὑπάκουος" τὸ '45

στὴν Ἀγγλικὴ πολιτικὴ ἡ ὁποία ἐπεδίωκε τότε περιορισμὸ τῆς ΡΩΣΙΚΗΣ (μέσῳ ΚΚΕ) ἐπιρροῆς στῆν Ἑλλάδα.

ΥΓ 2 .Ἡ ἐφημ."ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΙΜΑ" πρωτοκυκλοφόρησε τὴν 1-6-1942 ὡς ὄργανο τῆς ομώνυμης ἀντιστασιακῆς ὀργάνωσης ποὺ ἀνῆκε στὴν Ἐθνικόφρονα Παράταξη. Ἱδρυτὲς ἦταν οἱ Λ.ΠΗΝΙΑΤΟΓΛΟΥ (ποὺ πέθανε αἰφνίδια στὶς 10/12/1945) , Κ.ΒΟΒΟΛΙΝΗΣ καὶ Ι.ΜΗΛΙΟΣ.

Μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση συνέχισε τὴν ἔκδοση της ὥς τὸ 1946 ποὺ καταδικάστηκε γιὰ ἐξύβριση τοῦ..Στάλιν.Τὸ 1947-48 ἐπανακυκλοφόρησε γιὰ λίγο καὶ ἔκλεισε ὁριστικὰ τὸν ΙΟΥΝΙΟ 1948.

Τὸ Ἀρχεῖο της διατηρεῖται σήμερα στὸ Μουσεῖο Μπενάκη.

https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2024/09/1941_11.html#google_vignette